ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Short fic] สัญญาใจ (กอล์ฟฐา)

    ลำดับตอนที่ #2 : สัญญาใจฉบับที่ 2

    • อัปเดตล่าสุด 5 มี.ค. 56


    สัญญาใจฉบับที่ 2

     

    “คุณแม่คะ หนูขอพากอล์ฟไปอยู่ที่บ้านด้วยสักเดือนสองเดือนได้ไหมคะ”

    “เอาเลยลูก พากอล์ฟไปอยู่ด้วยตามสบายเลย ช่วงนี้แม่ไม่ค่อยได้กลับบ้านเจ้ากอล์ฟอยู่คนเดียวบ่อยๆ แม่ก็อดเป็นห่วงไม่ได้ อยู่กับหนูแม่จะได้สบายใจ” ดูๆ ดูแม่ฉันตอบสิคะ ไว้ใจมากเลยสินะผู้หญิงคนนี้ แม่เพิ่งรู้จักเขาไม่ถึง 5 นาทีเลยนะ T^T
     

    กอล์ฟนั่งมองแม่ตัวเองคุยกับฐาอย่างหงุดหงิด ยัยคนสวยหน้าหวานเนี่ยดันบอกแม่ของเธอว่าเป็นเพื่อนสนิทกับเธอมาตั้งแต่ม.ต้น แต่ไปเรียนต่อต่างประเทศ กลับมาไทยได้ไม่ถึงเดือน แม่ของเธอก็เชื่ออีก พอบอกว่าต้องอยู่บ้านคนเดียวยังไม่คุ้นชินกับกรุงเทพขอพาเธอไปอยู่ด้วย2เดือน แม่ก็แทบประเคนเธอให้เลย แถมยังรีบไล่เธอไปเก็บเสื้อผ้าอีก


     

    ร่างสูงนั่งกอดอกทำหน้ามุ่ยอยู่ข้างคนขับรถหน้าหวานที่กำลังยิ้มกว้างอย่างมีความสุขจนคนกอดอกอยู่อดพูดออกมาด้วยความหมั่นไส้ไม่ได้
     

    “มีความสุขจังนะคะคุณ”
     

    “แน่นอนค่ะกอล์ฟ เวลากอล์ฟไม่ดื้อแบบนี้น่ารักที่สุดเลย แถมแม่ของกอล์ฟก็น่ารักมากๆด้วย” ฐายิ้มหวานให้กอล์ฟก่อนจะหันไปมองถนนต่อ กอล์ฟเบะปาก ที่เธอยอมทำตามที่ฐาสั่งเพราะเธอไม่มีสิทธิ์จะเรียกร้องอะไรอยู่แล้วหนิ เชอะ

     

     

    ฐาขับรถเข้ามาที่บ้านหลังใหญ่ ทันทีที่จอดรถก็มีคุณลุงคนหนึ่งรีบเดินมารับรถ ร่างบางส่งกุญแจรถให้คุณลุง
     

    “กอล์ฟ ลงมาได้แล้ว เดี๋ยวฐาให้คนมาเอากระเป๋ากอล์ฟไปไว้ที่ห้องให้นะ” ฐาลากกอล์ฟลงจากรถพาเดินเข้าบ้านหลังใหญ่ กอล์ฟมองไปรอบๆบ้านที่ตกแต่งอย่างสวยงาม ท่าทางครอบครัวของฐาจะมีฐานะน่าดู แต่ทำไมบ้านเงียบจังนะหลังใหญ่ซะเปล่า.. กอล์ฟหยุดคิดเมื่อเห็นคุณป้าคนนึงเดินยิ้มเข้ามา ร่างบางข้างๆรีบเข้าไปกอดอ้อนคุณป้าคนนั้น
     

    “ป้านงคะ ฐาคิดถึงป้าจังเลยค่ะ”
     

    “ไม่ต้องมาอ้อนเลยค่ะ คุณหนูจะไม่กลับบ้านทำไมไม่โทรมาบอกคะ ป้ารอเกือบทั้งคืนเลยนะ แล้วนี่ยังไงคะ คุณหนูพาเพื่อนมาทำไมไม่บอกป้าก่อนคะ ป้าจะได้เตรียมห้องไว้ให้”
     

    “ฐาขอโทษนะคะที่ไม่ได้โทรมา ส่วนเรื่องกอล์ฟ ไม่เป็นไรค่ะเดี๋ยวกอล์ฟนอนห้องเดียวกับฐาได้ค่ะ” กอล์ฟหันขวับมามองหน้าฐา “อีกอย่างนะคะป้านง กอล์ฟไม่ใช่เพื่อนฐาค่ะ กอล์ฟเป็นแฟนฐา” พูดจบฐาก็รีบลากกอล์ฟเดินขึ้นบันไดไปห้องนอนของเธอ
     

    “นี่คุณ ทำไมต้องให้ฉันมานอนห้องเดียวกับคุณเนี่ย” ทันทีที่ถึงห้องนอนกอล์ฟก็รีบถามคำถามที่สงสัย
     

    “เอาเป็นว่าอยู่ๆไปเถอะ ไม่ต้องสงสัยหรอก เดี๋ยวฐามานะ อย่าไปซนที่ไหน” พูดจบร่างบางก็เดินออกจากห้องไป
     

    กอล์ฟเดินสำรวจรอบๆห้องของฐา ข้าวของทุกอย่างถูกจัดเรียงไว้อย่างเรียบร้อย มีมุมเครื่องสำอางค์ มุมอ่านหนังสือ ดูจากปริมาณหนังสือในห้องกับสภาพหนังสือที่ดูดีราวกับไม่เคยได้เปิดอ่านบ่งบอกได้ว่าเจ้าของห้องเป็นคนรักหนังสือมากแค่ไหน
     

    ร่างสูงโปร่งนั่งอยู่ที่โซฟาในห้องของร่างบาง หยิบโทรศัพท์ตัวเองมาเล่นจนเบื่อแล้วยังไม่มีท่าทีว่าเจ้าของห้องคนสวยจะกลับมาเลย ในที่สุดกอล์ฟก็ทนไม่ไหวลุกจากโซฟาเตรียมเดินลงไปข้างล่าง แต่ก็ได้ยินเสียงของฐาคุยอยู่กับป้านงจึงแอบยืนฟังจากข้างบน
     

    “ป้ารู้ว่าคุณหนูของป้าไม่ได้ชอบผู้หญิงด้วยกัน ทำไมคุณหนูต้องโกหกแบบนี้คะ”
     

    “ฐาเป็นแฟนกับกอล์ฟจริงๆนะคะป้า”
     

    “คุณหนูอย่ามาโกหกป้าเลยค่ะ ป้าเลี้ยงคุณหนูมาตั้งแต่เกิดมีอะไรที่ป้าไม่รู้บ้างคะ เพราะเรื่องคุณณัฐใช่ไหมคะ”
     

    “เฮ้อ.. ใช่ค่ะป้า ตอนนี้ฐาโสดแล้วถ้าคุณแม่รู้คุณแม่ต้องบังคับให้ฐาแต่งงานกับพี่ณัฐแน่ๆเลย”
     

    “แต่คุณหนูไม่ควรทำแบบนี้นะคะ นี่ไปบังคับคุณกอล์ฟมาใช่ไหมคะ”
     

    “ก็ใช่ค่ะ ฐาไม่ไว้ใจผู้ชายคนไหนเลยหนิคะนอกจากพี่บอล แต่พี่บอลก็ทำตัวเจ้าชู้มากจนฐาขอเลิกไปแล้ว”
     

    “จริงๆคุณหนูไม่น่าคบกับใครทั้งนั้นค่ะ ในเมื่อคุณหนูไม่ได้รักใครเลย”
     

    “โถ่ป้าคะ แล้วป้าจะปล่อยให้ฐาต้องแต่งงานกับพี่ณัฐหรอคะ”
     

    “เอาเถอะค่ะป้าไม่เถียงแล้ว คุณหนูไปดูคุณกอล์ฟเถอะค่ะ คุณหนูดึงเขามาวุ่นวายด้วยก็ดูแลเขาดีๆนะคะ คุณคนนี้อาจทำให้คุณหนูของป้ารักคนเป็นก็ได้”
     

    “อะไรกันคะป้า ไหนตอนแรกบอกว่ารู้ว่าหนูไม่ชอบผู้หญิงไงคะ”
     

    “ตอนแรกคุณหนูไม่ได้ชอบ แต่ต่อไปอาจชอบไงคะ คุณหนูเคยพาใครมาบ้านบ้างหล่ะคะ ไม่เคยเลยนะ”
     

    “ไม่มีทางหรอกค่ะ ไว้ใจฐาได้เลย ฐาไปดูกอล์ฟก่อนนะคะ”

     

     

    ฐาเดินขึ้นบันไดมาก็เห็นหลังร่างสูงที่รีบเดินเข้าห้อง นี่คงได้ยินหมดแล้วสินะ.. ฐาเปิดประตูเดินตามกอล์ฟเข้าไปในห้องนอนของเธอ กอล์ฟเดินหลบไปนั่งบนโซฟา
     

    “กอล์ฟ.. ได้ยินหมดแล้วใช่ไหม”
     

    “อืม..”
     

    “กอล์ฟช่วยฐาได้ไหม ฐาจำเป็นจริงๆ”
     

    “ทำไมคุณถึงไว้ใจฉันคะ” นั่นสิ.. ทำไมกันนะเธอถึงไว้ใจเอาเขามาเป็นแฟนแบบนี้นะ

    “ก็.. ไม่รู้สิ”
     

    “คุณไม่ควรทำให้เรื่องวุ่นวายแบบนี้นะคะคุณฐา ถ้าคุณไม่อยากแต่งงานคุณก็บอกแม่ของคุณก็จบ ทำไมต้องลากฉันมาเกี่ยวแบบนี้ด้วยคะ”
     

    “กอล์ฟไม่เข้าใจหรอกว่าแม่ฉันเป็นคนยังไง”

    “ใช่ กอล์ฟไม่เข้าใจ ไม่เข้าใจว่าคุณทำแบบนี้ทำไม”
     

    “ฐาไม่อยากแต่งงาน แม่ฐาบังคับให้ฐาแต่งงานแต่ฐาบอกแม่ว่ามีแฟนแล้วแม่เลยยอม ถ้าแม่รู้ว่าฐาไม่มีใครแล้วแม่ต้องบังคับฐาให้แต่งงานแน่ๆ กอล์ฟช่วยฐาเถอะนะ” ฐาเดินไปนั่งข้างๆกอล์ฟ กอดแขนออดอ้อน
     

    “เอ่อ.. คุณฐาคะ ปล่อยก่อน” ยิ่งเห็นกอล์ฟหน้าแดง ฐายิ่งอ้อนใหญ่ “นะๆ กอล์ฟนะ”
     

    “งั้นคุณลองบอกเหตุผลที่ฉันต้องช่วยคุณมา ถ้าเหตุผลเข้าท่ากอล์ฟจะยอมช่วย”
     

    “ฉันจำเป็นต้องให้คุณช่วย”
     

    “ทำไมหล่ะ”

    “ฉันรู้แค่ฉันไว้ใจคุณ เชื่อว่าคุณพร้อมจะเข้าใจฉัน และฉันพึ่งพาคุณได้” ฐาพูดด้วยเสียงจริงจัง กอล์ฟนั่งนิ่งอยู่ครู่นึงก่อนจะถอนหายใจออกมา
     

    “โอเคฉันจะช่วยคุณ แต่คุณช่วยยกเลิกสัญญาบ้าๆนั่นได้ไหม”
     

    “ไม่ได้ค่ะ ฐาไว้ใจกอล์ฟแค่เรื่องกอล์ฟจะไม่เอาเปรียบฐา แต่ฐาไม่ไว้ใจว่ากอล์ฟจะไม่หนีฐากลับบ้าน”
     

    “แต่จริงๆกอล์ฟไม่ต้องมาอยู่ที่บ้านคุณก็ได้หนิคะ”
     

    “ไม่ได้ค่ะเดี๋ยวไม่เนียน อีกอย่างนานๆพ่อกับแม่ฐาจะกลับบ้านที ฐาเหงา กอล์ฟมาอยู่เป็นเพื่อนฐาเถอะ ฐาสัญญาว่าจะดูแลกอล์ฟอย่างดีที่สุดเลยนะ”
     

    “เอาแต่ใจจริงๆเลยคุณ ก็ได้ค่ะ”
     

    “ไม่เอาไม่ต้องเรียกคุณ เรียกฐาเถอะกอล์ฟ มันดูห่างเหิน เราเป็นแฟนกันนะคะที่รัก” พูดจบก็แกล้งซบไหล่คนขี้เขิน กอล์ฟนั่งนิ่งหน้าแดงก่ำทำตัวไม่ถูก
     

    “กอล์ฟน่ารักจัง เพราะกอล์ฟเป็นแบบนี้ไงฐาถึงไว้ใจกอล์ฟ”



    ..................................................................................................................................

    มาแล้วกับตอนที่2 ลงช้ามากกกกกก ขอโทษด้วยค่ะเพิ่งปิดเทอมแบบสดๆร้อนๆเลย 55555555555

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×