คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : วันที่2 - ค้นหาตัวตน
วันที่2 ค้นหาตัวตน
โอ้ย! แสบตาจัง ตาผมค่อยๆลืมขึ้นมาเพราะ แสงอาทิตย์สาดส่องเข้ามาทางหน้าต่าง ผมตื่นขึ้นมา มึนๆงงๆและเมาขี้ตา ผมภาวนาให้เหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้นเมื่อวาน ขอให้มันเป็นแค่ฝันร้าย ผมมเอามือยันตัวขึ้นจากพื้น และเอาตามองผ่านช่องหน้าต่างที่มีแสงรอดมา
โอ้ว! ไม่นะ นี่มันคือเรื่องจริง ข้างนอกมีแต่ศพของผู้คนเกลื่อนพื้นถนน เอ๊ะ! นั่น นั่นมันไอตัวที่ไล่ฆ่าผมเมื่อคืนหนิ มันยังอยู่หรอเนี่ย สงสัยวันนี้ผมคงออกไปข้างนอกไม่ได้แล้วหละครับ
เอ.... ว่าแต่ที่นี่มันที่ไหนหว่า ผมว่าผมลองสำรวจดูดีกว่าครับ ที่นี่เป็นลักษณะคล้ายสิ่งก่อสร้าง ผมคิดว่ามันน่าจะมีหลายชั้นแน่ๆ เพราะที่นี่มันดูกว้าง และแถมยังมีห้องเยอะแยะเต็มไปหมดอีกด้วย ไปดูห้องไหนก่อนดีนะ ห้องนั้นดีกว่า มีสัญลักษณ์แปลกๆติดไว้ด้วย
ผมเดินย่างก้าวค่อยๆเข้าไปดูใกล้ๆ เอ... มันคือสัญลักษณ์อะไรเนี่ย เป็นสี่เหลี่ยมผืนผ้า แล้วเหมือนเป็นแถบ3สี เรียงจากบนลงล่าง สีขาว สีน้ำเงิน สีแดง ธงนี่มันคุ้นๆ
โอย! อะไรกันเนี่ย อยู่ดีๆก็ปวดหัว เฮือก! มีอะไรบางอย่าง จู่ๆ มันก็แล่นเข้ามาในหัวผม ตอนนี้ผม ได้ยินเสียงอะไรบางอย่าง เหมือนเสียงอะไรซักอย่าง กำลังพูดกับผมอยู่แต่มันแปรปรวนมาก มันพูดไม่หยุดเลย
อ๊ากกกกกกกกกกกก! ... แอ็ค!..........
จู่ๆผมก็ วูบ.. ลงไป ผมลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง ที่นี่มันมืดไปหมดเลย
แต็ก แต็ก แต็ก...
เสียงฝีเท้าของใครบางคนกำลังเดินเข้ามาทางผม ตอนนี้ผมรู้สึกว่าผมกำลังนอนราบอยู่กับพื้น จู่ๆ ตัวผมค่อยๆลอยขึ้นมายืนเอง เฮ้ย! แต่ผมไม่ได้ขยับตัวเองจริงๆนะ มันเป็นแสงสาดส่องลงมาที่คนๆหนึ่ง คนๆนั้น คนๆนั้น ช่างงดงามเหลือเกิน ผมสีน้ำตาล ดวงตาสีฟ้าออกไปทางน้ำเงิน ผิวเธอขาวราวกับหิมะ เธอใส่ชุดสีขาว เธอยิ้มให้กับผม ผมว่าเธอคงไปนางฟ้าแน่ๆ เธอพยายามจะพูดอะไรบางอย่างกับผม
อะไรนะ เธอขยับปากพูดอะไรบางอย่าง ผมได้ยินไม่ชัดเลย หรือว่าผมฟังไม่รู้เรื่องก็อาจจะเป็นไปได้ ตอนนี้ผมพยายามตั้งใจฟัง ผมพยายามจับใจความ ในที่สุด ความจำผม ความจำเรื่องภาษาก็เริ่มกลับมาแล้ว
สิ่งที่ผมจับได้คือ “ น...อ....ฟ.... จงตื่น..ขึ้...น... และ....ไปช่ว....ย....โ...ลก...ซะ.... วี..ร...บุ...รุษ...แห่ง ..... เซ...นิ.......ต”
หลังเธอพูดจบ เธอยิ้มให้ผม
วุ้บ!...
ผมวู้บไปอีกแล้ว ผมตื่นขึ้นมา ความจำบางส่วนของผมเริ่มกลับมาแล้ว ผมเริ่มนึกออกแล้วหละ ไอสัญลักษณ์นั่นมันคืออะไร ผมว่ามันคือธง ธงของที่ๆผมมาแน่ๆ เลย อะไรนะ รัส... โอย! ไม่แล่นขึ้นมาในหัวผมอีกแล้ว
รัส.... รัส.... รัสเซีย...
ในที่สุดผมก็พอนึกอะไรออกบ้างแล้ว มันคงเป็นสังกัดหรืออะไรซักอย่างที่เกี่ยวกับตัวผมแน่ๆ และเธอคนนั้น คงมีความเกี่ยวข้องอะไรกับผมแน่ๆ เอ... ว่าแต่ ไอห้องนี้นี่มันคือห้องอะไรกัน
แอ้ด....
ผมเปิดประตูเข้าไปดูสำรวจข้างใน ว้าว! ที่นี่มีอาหารด้วย นั่นมันขนมปังหนิ กำลังหิวได้ที่เลย ผมรีบพุ่งเข้าไปกินขนมปังอย่างมูมมาม โอย...ทำไงได้ล่ะ คนมันหิวหนิ ตั้งแต่เมื่อวานผมยังไม่ได้กินอะไรเลย วันนี้ลาบปากและ ขอซัดมันให้ราบเลยและกัน
หลายชั่วโมงผ่านไป...
ผมซัดขนมปังตรงหน้า จนหมดแล้วนอนพุงอืด อยู่ จู่ๆ ผมก็ได้ยินเสียงอะไรบ้างอย่าง ดังมาจากที่ไหนซักแห่ง ผมพยายามรวบรวมสมาธิ และลองตั้งใจฟังดู...
ซ่า...ซ่า.... เซนิต....อัล....ฟ้า.....บี....ต้า......นี่.....คือ....คำสั่ง....จาก.....รัฐ...บาล....และ....กอง..ทัพ...ของ...สห..รัฐ.....และ...รัสเซี..ย.....ประ....ธา...นา...ธิบดี...โอ...บา...ม่า...และ...ปู...ติน...ทุก...หน่วย...ที่..ยังคง...เหลือ...รอด....อยู่....ถอน...กำ...ลัง...ออก...จาก.....ลอส....แอ...ง..เจอ...ลิส......เน้น.....ถอน...กำ...ลัง...ถอน...กำ...ลัง.......ขอทุกหน่วย.....เจอ....กัน...ที่...จุด...รวม...พล.....ที่......ริ...เวอร์....ไซด์.....ซ่า.....ซ่า
ผมพอเข้าใจสถานการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมดแล้ว ตอนนี้คงมีเหตุร้ายบางอย่างเกิดขึ้น น่าจะเป็นสงคราม มีการเคลื่อนย้ายกำลังพล ที่ๆผมอยู่ คงจะเป็นจุดสมรภูมิ ที่ฝ่ายเรานั้นสูญเสียไป ผมคงเป็นใครบางคนใน กองทัพ
ในเซนิต ในเซนิต ผมต้องนึกออกให้ได้ ว่าผมเกี่ยวข้องอะไรกับเซนิต
ความคิดเห็น