คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : CHAPTER I ไม่ทัน .. (60%)
Onew’s side
โรอาหารยัอัแน่นไป้วยผู้น ถึแม้ว่าะเลยเวลาเที่ยมานเือบบ่ายโมแล้ว็าม นี่แ่โรอาหาระวิศวะในมหา’ลัย ไม่้อพูถึโรอาหารในโรเรียนอผม แทบไม่มีที่ให้แทรัว .. อ่า ลืมแนะนำไป ผม ลี ินิ รับ เป็นสมาิวประสานเสียอโรเรียน ส่วนโรเรียนอผมนี่็เป็นโรเรียนในเรือมหา’ลัย นี่เป็นอีเหุผลล่ะที่ทำให้ผมสบายใ ไม่ิ้นรนหาที่เรียน แม้ะอยู่ั้นปีสามแล้ว็าม
“เรียนห้อไหนหรอ ?” ผมถามทำลายบรรยายาศที่เียบไปพัให่ อาเป็นเพราะำพูล่าสุอฮยอน .. ะให้ผมอบยัไล่ะรับ ถ้าบอว่าไม่อยาอยู่ใล้ เพราะลัวะอบไปมาว่านี้ ฮยอนะอบว่ายัไ ?
“145 .. อนยูล่ะ ?”
“141 น่ะ .. ็ไม่ห่าันมานี่เนอะ” ผมหันไปยิ้มให้ับฮยอนแ่เหมือนเาะไม่หันมามอผมเลย วามเียบเ้ามาปลุมอีรั้ .. เราเินมาเรื่อยๆนถึห้อเรียนอผม ผมึเินแยเ้าห้อโยไม่บออีฝ่าย ฮยอน็ะไม่ไ้สนใผมเท่าไหร่เหมือนัน แฟร์ๆ ..
“อนยูารบ้านิเสร็ยั เอามาลอหน่อย” เสียะโนโหวเหวัมาาหลัห้อ แิน แ็์เ็หลัห้อที่มัะมาไถ่ารบ้านผมทุรั้ที่เอหน้าัน เินเ้ามาหาผม้วยวามั้ใ ผมหยิบสมุารบ้านในระเป๋ายื่นให้
“เยี่ยมมา ้นบับั้นี !” พูทิ้ท้ายอย่าร่าเริ่อนะเินออไป ะว่าไปีวิประำวันอผมนีู่ไม่มีอะไรเลยแฮะ .. มีารบ้านให้เพื่อนลอ มีเสียให้ร้อเพล
“อนยู หัวใสีแ ฮยอนนี่อะไรวะ ?!”
.. หัวใสีแ ฮยอน ..
“เห้ย ?!!!!! ! ! เอาืนมา่อน !!” ผมรีบวิ่ริ่เ้าไปที่แิน แ่สมุนั่น็ถูส่่อๆให้เพื่อนนอื่นู ให้ายสิ ! ไม่น่าให้ยืมเลย
“ฮยอนห้อบีรึเปล่านะ .. อนยูอบฮยอนห้อบี ฮิ้วววว ว ว ว ววว” แินะโนัลั่น ผมรู้สึว่าำลัเป็นเป้าสายาอทุนไม่เว้นแม้แ่นที่เินผ่านไปผ่านมา เอาไีว่ะ ..
1
2
3
“เห้ยอนยูะไปไหน ?!!!”
วินาทีนี้นี่วิ่ใส่เียร์หมาเลยรับ T[ ]T ..
ผมวิ่มาไลพอสมวร อนนี้เลยหยุพัอยู่ที่ทาเินไปห้อ้อม ไปหลบที่นั่น่อนน่าะี ่อยลับเ้าไปแล้วแล้ทำเป็นลืมๆมันไป เพราะถ้าเป็นอนนี้ ้อโนรุมแน่ ทำไมผมถึไ้ลาในารเอาัวรอแบบนี้นะ ฮ่า ..
“เมิน ันอบเธอ”
ไม่ทันแล้ว ..
ความคิดเห็น