คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ความหวัง
“ระ...รุ่นพี่ล้อผมเล่นหรือเปล่าครับ”
“ฉันจริงจังนะ ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมฉันถึงชอบนาย แต่ฉันรักนายจริงๆนะ มาคบกับฉันได้ไหมโกคุเดระ?”
“แต่ว่าผม....”
“หรือว่านายรังเกลียดฉัน”
“ปะ...เปล่านะครับ”
“งั้นก็ตอบฉันมาสิ”
“ผมขอเวลาคิดได้ไหมครับ? แล้วพรุ่งนี้ผมจะมาให้คำตอบ”
“ก็ได้ พรุ่งนี้ฉันต้องได้คำตอบจากปากนายนะ โกคุเดระ”
“ครับรุ่นพี่”ทำไมหมอนั้นถึงใช้เวลาคิดนานด้วยนะ หรือว่าลำบากใจงั้นหรอ
“งั้นผมกลับแล้วนะครับรุ่นพี่”
“อืม”
เช้าวันรุ่งขึ้น
หวังว่าวันนี้ผมคงไม่ผิดหวังนะครับ เกิดมาก็พึ่งเคยขอผู้ชายคบเป็นครั้งแรกนี้แหละ
“ไอ้ยามะ มึงไปขอน้องโกคุ เป็นแฟนหรอว่ะ?”
“ก็เออนะดิ”
“ไหนมึงบอกว่า มึงไม่ชอบผู้ชายไง กูว่าแล้วว่าในที่สุดมึงก็หลงรักน้องเขา”
“เออ มึงอย่าพูดมากได้ไหม? กูกำลังเครียด
“ทำไมว่ะ? น้องเขายังไม่ให้คำตอบอีกหรอ?”
“อืม มึงว่าโกคุเดระ จะชอบกูป่ะว่ะ”
“มึงก็ไปฟังจากปากน้องเขาเองเหอะ”
“รุ่นพี่ครับ ขอโทษที่ให้รอนานนะครับ”
“ ไม่เป็นไร ความจริงนายไม่ต้องตอบคำถามของฉันแล้วก็ได้”
“ทำไมล่ะครับ?”
“เพราะฉันรู้ว่านายจะต้องปฏิเสธฉัน ขอโทษที่ทำให้ลำบากใจนะ” คงจบแล้วสินะ หวังว่าฉันจะได้เจอคนแบบนายอีกนะ โกคุเดระ
“เดี๋ยวสิครับ!!!! ผมยังไม่ได้บอกเลยว่าผมจะปฏิเสธ”
“หมายความว่าไง?”
“คือว่าที่จริง ผมชอบรุ่นพี่มาตั้งแต่งานปฐมนิเทศแล้วล่ะครับ ผมไม่คิดว่ารุ่นพี่จะมาขอคบผม ผมเลยทำอะไรไม่ถูก ขอโทษที่ทำให้รุ่นพี่คิดมากนะครับ”
“สรุปว่านายตกลงใช่ไหม?”
“ครับ” โชคเข้าข้างผมจริงๆ นี้ผมจะต้องทำตัวยังไงดีล่ะครับ
“งั้นต่อไปนี้ฉันจะเรียกนายว่า โกคุนะ”
“ครับ รุ่นพี่”
“ฉันว่านายเลิกเรียกฉันว่ารุ่นพี่ได้แล้ว เรียกว่ายามะเฉยๆ ก็พอ”
“แต่ว่าผม……ไม่กล้าหนิครับ”
“เอาเถอะนะ เรียกเถอะ”
“ยะ...ยามะ”
“อืมอย่างนั้นแหละ”
“งั้นวันหยุดที่จะถึงนี้ เราไปเดทกันนะ”
“จะ....จะดีหรอครับ”
“ดีสิ หรือว่านายไม่กล้าที่จะไปเดทกับฉัน”
“เปล่าครับ ผมก็แค่ตื่นเต้นก็เท่านั้นเอง”
“นายนี้น่ารักจริงๆ” พูดจบผมก็หอมแก้มโกคุไปหนึ่งฟอด น่ารักที่สุดเลยที่รักของผม J
“ระ....รุ่นพี่ก็ ผมตกใจหมดเลย”
“ถ้าไม่เลิกเรียกว่ารุ่นพี่ เดี๋ยวก็หอมอีกทีหรอก”
“>///////< อย่านะครับ”
“งั้นก็เลิกเรียกว่ารุ่นพี่สิ”
“ผมเขินนะครับ”
“ถ้านายไม่เลิกเรียกว่ารุ่นพี่ คร่าวนี้ฉันจะจูบที่ปากนะ” ผมยืนปากเข้าไปไกล แต่ก็โดนดันออกมาซะก่อน น่าเสียดายจริงๆ
“ยามะอย่านะครับ”
“อืม ค่อยดีใจหน่อย ฉันกลับเข้าห้องแล้วนะ แล้วเดี๋ยวตอนเลิกเรียนเจอกัน”
“ครับ”
“ฉันจะไปแล้วนะ จะไม่ลาฉันหน่อยเลยหรอ?”
“ยามะ ขอให้โชดดีนะครับ”
“เหมือนกันนะ ฉันรักนายนะโกคุ บายๆ”
“>///////<” หึ น่ารักจริงๆเลย มันน่าจะมีเวลาให้ผมได้อยู่กับโกคุมากกว่านี้นะ
“อ้าว นั่งลงๆ ครูจะแนะนำนักเรียนใหม่ให้รู้จักนะ”
“สวัสดีครับ ผมชื่อ สาวะดะ สึนะโยชิ ขอฝากเนื้อ ฝากตัวด้วยนะครับ”
กว่าจะแต่งจบเหนื่อยมากเลยค่ะ ยังไงก็อย่าลืมติดตามตอนต่อไปนะค่ะ
เป็นกำลังใจให้ด้วยนะค่ะ
ความคิดเห็น