Left 4 Dead After Math

ลำดับตอนที่ #2 : เริ่มต้น ด้วยความซวย

2 อาทิตย์ให้หลังจากเชื้อไวรัสกระจายทั่วเมือง

"หยุดก่อน"

เสียงชายคนนึงดังขึ้น เพื่อบอกเพื่อนอีก 3 คนแล้วเขาก็เดินมาที่ศพและก้มตัวลง

"ชั้นไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้มาก่อนเลยนะ"เขาพูดพลางตรวจศพ

"อี๋~ น่าขยะแขยง เดี๋ยวก็ได้เป็นแบบพวกมันหรอก"

"อืม"เขาลุกขึ้น"งั้นขอเช็ดหน่อยแล้วกัน"

"อ่า"คนที่โดนเช็ดร้อง แล้วเขาก็เช็ดออก"ให้ตายสิ เมสัน โคตรเหม็นเลยว่ะ"

"หึๆ"อีกคนหัวเราะ

ฮือๆๆๆๆ ทั้ง 4 ได้ยินเสียงคนร้องไห้แล้วหันไปมองที่ประตูใกล้ๆ

"บางคนยังมีชีวิตอยู่"หญิงคนนึงที่อยู่ในกลุ่มพูด

กึก ประตูถูกเปิดออก ข้างในมืดสนิท

"เอาไงดี"

"แบรี่ อดัม นายสองคนเฝ้าข้างนอกนี่ ชั้นกับ เมสัน จะเข้าไปดู"

"โอเค"

พอทั้งสองเข้าไป

"ตรงนั้นไง"เมสันบอก

แล้วหญิงในกลุ่มเปิดไฟฉายเพื่อมองหา 

"ฮัลโหล ฮัลโหล!"เธอตะโกนเรียก

พอเธอเดินมาพักนึงเธอส่องไฟเห็นขา

"ไม่เป็นไรนะ เรามา......"พอเธอจะส่องไฟใส่หน้า

ปึก

"วางมันลงซะ!"เมสันเข้ามาจับมือเพื่อลดไฟฉายลง

ส่วนข้างนอก

ฮึก แอ๊ก

"หือ?"แบรี่งงกับเสียงที่ดังจากฝั่งซ้ายของเขา

พอเขามองไปก็เจอฝูงซอมบี้มาเยือน

"โอ้ตายโหงแล้ว!"

ปังๆ อดัม ยิงปืนใส่ ส่วนแบรี่วิ่งเข้าไปบอก 2 คนที่เหลือ

"พวกเรามัน! บุกมาแล้ว"เขาวิ่งบอกแทบทำไรไม่ถูกเผลอเอาไฟฉายส่องใส่ ผีที่นั่งร้องไห้

ฟึบ ผีหันหน้ามาด้วยตาแดงกํ่า

"วะอะไรน่ะ"

"ออกไปซะ!"

หลังจากนั้นทั้งหมดวิ่งออกมา โดยผีก็วิ่งตาม ปึง แบรี่ ปิดประตู ปึง ปึง! ผีทุบประตูจนโผล่แขนออกมา

"ย๊าก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"แบรี่เอาปืนกราดใส่ผีที่จะพังประตูออกมา

ส่วน 3 คนที่เหลือก็ช่วยกันยิงซอมบี้ที่พยายามจะวิ่งเข้ามาหาพวกเขา

"ลูกปืนอร่อยนักใช่ๆ ย๊าก!"แบรี่ยังคงยัดกระสุนใส่ผีพังประตู จนมันตายแล้วเขาก็หันไปช่วยเพื่อน

"มันเยอะจริงๆเลย"

ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ว๊าก มีผีตัวนึงอยู่บนระเบียงหนีไฟ แล้วมันก็พ่นลิ้นออกมามัดตัว เมสัน แล้วดึงเขาขึ้นไป

"เหวอ!"

"เมสัน!"

อดัม เห็นว่าเมสันโดนดึงเขาเงยหน้าขึ้นแล้ว เอาปืนยิงใส่ซอมบี้ที่ดึงเขา แล้วเมสันก็หล่นลงมา

"เหวอ!"เมสันหล่นลง

"ระวังตัวด้วย!"หญิงในกลุ่มพูด พลางยิงปืนไป

"มาเร็วสิ เมสัน"อดัมพยายามจะดึงเขาขึ้น

แต่มีซอมบี้สองตัววิ่งเข้ามา อดัม ปล่อยเมสัน เพื่อยิงซอมบี้ พอยิงเสร็จ เมสัน ลุกขึ้นมาพอดีแ้ลว อดัม ก็พูดใส่ เมสัน ว่า

"Merry Christmas นะพวก"

"คริสมาสต์!&*#$*!(%$%!%$ ไรล่ะเห้ย!"

พูดเสร็จ ทั้งคู่ก็มาช่วย 2 คนที่เหลือยิง

ตึกๆๆๆๆ ซอมบี้วิ่งเข้ามาเป็นฝูง"
ทันใดนั้น

"หาที่หลบ! ซะ!"หญิงในกลุ่มขว้างระเบิดไป

ติ๊ด ติ๊ด เสียงระเบิดดังล่อให้ซอมบี้ไปรวมกัน แล้วที่เหลือหมอบลง ส่วนซอมบี้รุมระเบิด แล้วก็ล
BOOM!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ตรึกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เสียง เฮลิคอปเตอร์บินผ่านมา 

"เฮ้! พวกเราอยู่ตรงนี้"แบรี่วิ่งตาม แต่เขาไม่รู้เลยว่ามีผีมองเขาอยู่บนตึก

เขาวิ่งตามคอปเตอร์ผีก็กระโดดไต่ตึกตาม

"ไมค์ พวกเราไม่ได้ติดเชื้อกลับมาก่อน"เขาตะโกนเรียกคนขับ ฮอร์ แต่ไม่ได้ผล"บ้าจริง!"เขาสบถ

ส่วนผีที่ตามเขา พอเห็นเขาอยู่คนเดียว มันก็กระโดพุ่งไฟหา แบรี่ ที่ยืนอยู่เดียวๆ ปึก ผีกระโดดคว้สตัวเขา จนเขาล้ม แล้ววมันก็จะเอามือข่วนเขาให้ตาย แต่แบรี่ก็เอ่ปืนกันไว้ จน ผู้หญิงที่อยู่ในกลุ่มวิ่งเข้ามาเอาปืน ฟาดหัวซอมบี้ที่ทำร้าย แบรี่ ให้ห่างออก จากนั้น

แป้งๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เธอเอาปืนพกยิงใส่ พร้อมด้วย แบรี่ ยัดกระสุนใส่ผีตัวนั้น จนมันไปตายคารถ แต่โชคร้ายพอตัวมันชนรถ ปิ๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆ สัญญาณ กันชโมยของรถดังขึ้น

"สถานการณ์ ไม่ค่อยดีเลยนะเนี่ย"เมสันเอ่ย แล้ว อดัมก็ตามมาถึง

พักนึงซอมบี้เข้ามา แล้วก็มาเรื่อยๆๆๆทุกรอบทิศรอบทาง ในจังหวะนั้น อดัม กวาดสายตามองแต่ไปสดุด ตรงรถที่จอดอยู่ตรงเสาไฟ จากนั้นก็มีเสียง โฮก!!!!!!!!!! เสียงคำราม ปึก พร้อมเสียงที่รถโดนกระแทกแล้วมันลอยไปหาพวกเขา ตุ้บ! แต่ยังดีไปตกหลังพวกเขา ทำเอาทั้ง 4 งง แล้วมองอีกที ก็เจอ ซอมบี้ที่ตัวเท่าคิงคอง วิ่งฝ่าฝูงซอมบี้เข้ามา

"ชิปหาย"แบรี่ สบถ"จะสู้หรือจะหนี"

ว๊าก!

"จะสู้หรือจะหนี!"

"ออกไปจากถนนเร็ว!"

หลัง เมสัน พูดมทั้งหมดก็พากันวิ่งเข้าซอยแคบๆ โดย ซอมบี้ยักษ์ตามเรื่อยๆ ทั้ง 4 ก็ยิงไปไล่หลังใส่ จน

"วิ่งขึ้นบรรไดหนีไฟ"แบรี่ ชี้บอก

"ไปๆ"อดัมพูด แล้วเขาก็หันปืนใส่ซอมบี้ยักษ์"เข้ามาๆ เข้ามาเลย"

ซอมบี้ยักษ์วิ่งเข้ามาอย่างบ้าเลือดโดยทุบซอมบี้ข้างๆไป แล้วมันก็ตบ อดัม กระแทกกับกำแพง จน เมสัน หันมา พอมันจะเอามือใหญ่ๆทุบร่างของ อดัม

"ย๊าก!!!!!!!!!!"เมสัน เข้ามาช่วย"กลับบ้านเกิดแกไปซะ!"เมสันยิงปืนไม่ยั้ง

เปิดช่องให้ อดัมขึ้นบรรไดหนีไฟทัน วืด ซอมบี้ยักษ์เหวี่ยงหมัดใส่ เมสัน ตุบ กำแพงข้างๆพัง โดย เมสัน หลบได้ ส่วนข้างบนก็ยิงช่วย ฟึบ ซอมบี้ยักษ์หยิบเศษกำแพงที่พังออกมาแล้วปาใส่ ไม่โดนพวกเขาแต่โดนบรรไดหนีไฟ จนเซ

"เมสัน เร็วเข้ารีบขึ้นมา"ผู้หญิงบอกเพื่อนเธอ

พอเมสันขึ้นไปได้ ซอมบี้ยักษ์กระโดดขึ้มไปเกาะบรรไดหนีไฟ จนราวมันจะหลุดออกมาแล้ว
ปังๆๆ ผู้หญิงยิงปืนใส่ ส่วนแบรี่ดึงเมสันขึ้นตึกไปได้ ว๊าก! ซอมบี้ยักษ์ กระะโดดเกาะตรงที่เธอยืน จนจะพังส่วนตัวเธอถอยเซไปด้านหลัง แต่ตั้งตัวทัน แล้วกระโดดออกจากราวระเบียงในจะหวะที่ระเบียงหนีไฟหลุดออกพอดี

"อดัม ช่วยที!"

ฟึบ 

"ได้ตัวล่ะ"

ว๊าก ตู้ม วอมบี้ยักษ์หล่นลงไปตาย

"ไงล่ะ มิกุจัง อยากเด่นมากไหม"

"หุบปากแล้วดึงขึ้นไปเลย"

อดัมเอ่ยชื่อหญิงคนนั้น พร้อมดึงตัวเธอขึ้นไป โดยแบรี่ช่วยดึง

"ไม่อยาก ไม่อยากว่าพวกเราทำได้"แบรี่บ่นเพราะขึ้นมาได้

"ยังไม่รอดหรอก พวกเราแค่ข้ามถนนมาเท่านั้น!"เมสันพูดพรางคว้าบุหรี่สูบ"ปาตี้สยองนี่ ไม่มีวันเลิกราแน่ถ้าพวกเราออกไปจากเมืองนี้ไม่ได้"

To be continued