ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ทำยังไงดีรุ่นพี่เอริกะแฟนเก่าพี่นัทสึโนะรู้ซะแล้วสิว่าพี่นัทสึโนะไปชอบใคร...
ส า ว ซื่ อ บื้ อ กั บ ห นุ่ ม สุ ด ห ล่ อ (ตอน 2 )(เอาสั้นๆตามคำเรียกร้อง)
“ว่าไงนะ”ซาโอโตเมะตกใจมาก
“ก็ใช่หนะสิช่วงนี้นะแกอะไม่ต้องมาร.ร.เลยนะ”
“เอ้อแล้วก็ตอนนี้ชั้นมีเวลาแกรีบเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดมาให้ชั้นฟังเลยนะว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างระหว่างแกกับพี่นัทสึโนะไปถึงไหนกันแล้ว”
“นี่แกอย่าเข้าใจผิดสิชั้นกับพี่นัทสึโนะยังไม่ได้เป็นอะไรกันเลย”
“งั้นแกก็เล่ามาตั้งแต่ต้นเลยนะ”
“ไม่ก็ไม่มีอะไรจริงๆก็แค่พี่เค้ามาบอกชั้นว่าพี่เค้าชอบซาเอะก็แค่นั้นเอง”
“แกนี่แกพูดว่าแค่นี้เองหรอ ถามจริงๆเถอะซาเอะ”
“ทำไม”
“แกไม่รู้สึกคันปากบ้างรึไงที่เก็บความลับอยู่คนเดียว ถ้าเป็นมิโกะหละไม่ได้จะป่าวปะกาศทั่วร.ร.เลยว่ามีคนหน้าตาอย่างพี่นัทสึโนะมาชอบ แต่ฉันว่านพี่แกตาต่ำมากเลยอะที่มาชอบแก”
“-__-^^ กำ”
“555+ชั้นนึกหน้าแกเดินกับพี่เค้าแล้วฮาอะ”
“-_- แกไม่คิดจะให้กำลังใจเพื่อนแกหน่อยรึไงฮะมิโกะ”
“ไม่ต้องห่วงยะชั้นกับฟุคุยะหนะเตรียมมือเอาไว้แล้ว”
“เตรียมมือเอาไปทำไรอะ”ซาโอโตเมะสงสัย
“ก็ถ้าพี่เค้ามาทำอะไรซาเอะมิโกะกับฟุคุยะก็จะช่วยเอง”
ในขณะที่2คนนั้นกำลังพูดโทรศัพท์กันก็มีสายซ้อนในโทรศัพท์ของซาโอโตเมะ
“อืม แค่นี้ก่อนละกันนะ มีสายซ้อน”
“จ้า^^”
“ฮัลโหลใครคะ”ซาโอโตเมะพูด
“ฮัลโหล”เสียงคนปลายเป็นเสียงที่น่ากลัวมาก(เสียงผู้ชาย)
“นี่เธอหนะคือ โอคาว่า ซาโอโตเมะ ใช่มั้ย”
“ใช่คุณคือใครหรือคะ”
“นี่เธอไม่รู้จริงๆหรือชั้นเป็นใคร”
“ไม่ทราบจริงๆคะถ้าคุณไม่มีอะไรจะพูดดิฉันขอวางสายนะคะ”
ตอนนี้ซาโอโตเมะกำลังปวดหัวกับเรื่องที่จะเกิดอยู่ตอนนี้มากแล้วยังจะคนโรคจิตที่โทรมากวนประสาทในตอนนี้อีก
“ไม่มีอารมณ์ขันเลย ชั้นเองยะ ฟุคุยะจังไง”สังเกตพูดชื่อตัวเองเป็นผู้หญิง
“โธ่ฟุคุยะคุงนั่นเอง ตอนนี้ซาเอะกำลังปวดหัวกับเรื่องตอนนี้มากเลย”
“เฮ้ย อย่าเครียดจิ เดี๋ยวเรื่องร้ายๆก็ต้องผ่านไป”
“อืมขอบใจมากนะฟุคุยะคุง”
“ชั้นบอกให้เธอเรียกชั้นว่าฟุคุยะจังไม่เข้าใจหรือไง หา!!!”
“555+ นายนี่นะทำให้ชั้นหายเครียดได้ทุกครั้งเลยรู้งี้ฟุคุยะน่าจะชอบซาเอะมากกว่าพี่นัทสึโนะมากกว่าถ้าเป็นฟุคุจังนะซาเอะโอเค”
“อี๋ ซาเอะอย่าพูดอย่างนี้นะเราจะอ้วก”
ทั้ง2วางสายต่อกันและวันนี้ก็เป็นวันที่น่าเบื่ออีกวันของซาโอโตเมะแต่ที่แปลกคือวันนี้เป็นวันที่ซาโอโตเมะตัดสินใจเด็ดขาดแล้วว่าในวันพรุ่งนี้เธอจะไปร.ร.เธอจะไปเผชิญหน้ากับความจริงไม่หนีอีก
เวลา 6.45 น.
“หูยวันนี้มาร.ร.เช้าจังเลยในห้องยังไม่มีคนมาเลย”ซาโอโตเมะบ่นคนเดียวขณะเดินมาเห็นในห้องไม่เหลือใคร
“นี่เธอรู้ไม๊ว่าชั้นมารอเธอตั้งแต่เช้าอย่างนี้กี่วันแล้วสงสัยต้องคิดดอก 2 เท่าเลยนะ”เสียงของผู้หญิงคนนึงที่ซาโอโตเมะไม่คุ้นหูเลย
พอซาโอโตเมะหันหน้ากลับไปก็ต้องตกใจเพราะเธอเห็นพี่เอริกะ พี่เคียวโกะ พี่ซากุระ แล้วก็พวกอีก3-4คน
“นี่เธอฉันถามอะไรเธอหน่อยเถอะว่าเธออยู่แก็งไหนรึป่าวหนะถึงได้กล้ามาแย่งแฟนของชั้น เธอรู้ไม๊ว่าชั้นคือใคร”พี่เอริกะใช้เสียงดุ
“เอ่อ พี่คะหนูกับพี่นัทสึโนะเรายังไม่ได้เป็นแฟนกันนะคะ”
“ก็พูดอย่างนี้กันทุกคนแหละฉันถึงต้องมีหลักฐานมาให้”
พี่เอริกะโยนภาพถ่ายในวันที่ทั้ง2กำลังเล่นกันอย่างสนุกสนานระหว่างทางกลับบ้านของซาโอโตเมะ
“เอ่อ รูปนี้พี่ไปได้มาจากไหนคะ”
“มันจะได้มาจากไหนไม่สำคัญ แต่ชั้นมีอะไรอยากจะมาบอกเธอว่าจริงๆแล้วนัทสึโนะเค้า
ก็แค่เล่นๆกับเธอเท่านั้นแหละตลอดมาเวลาที่คบกับชั้นเค้าก็เล่นๆกับเด็กแบบเธอไปพลางๆกันเบื่อนั่นแหละ พอเค้าเบื่อเค้าก็ทิ้งเธอเหมือนกับที่เค้าทิ้งคนก่อนๆนั่นแหละ”
“แต่ถึงเธอจะโง่มายุ่งกับแฟนคนอื่นเค้า ถึงเธอจะเป็นแค่ของเล่นของนัทสึโนะ แต่ชั้นไม่เล่นกับเธอหรอกนะ ฉันไม่เชื่อหรอกว่า เค้าจะยอมเลิกกับชั้นแล้วไปคบกับเธอ”
ทันใดนั้นซาโอโตเมะรู้สึกตัวอีกทีเธอก็อยู่ริมกำแพงแล้วแก้วทั้ง2ข้างของเธอก็ชามากเลยด้วย แต่ทันใดนั้นซาโอโตเมะได้ยินเสียงขอผู้ชายคนหนึ่งที่เธอคุ้นหูมาก แต่ในเวลานั้นเธอก็หมดสติไป
“ถ้าอยากรู้ว่าใครเป็นคนมาช่วยซาโอโตเมะ ก็ช่วยติดตามตอนต่อไปนะคะ”
“ว่าไงนะ”ซาโอโตเมะตกใจมาก
“ก็ใช่หนะสิช่วงนี้นะแกอะไม่ต้องมาร.ร.เลยนะ”
“เอ้อแล้วก็ตอนนี้ชั้นมีเวลาแกรีบเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดมาให้ชั้นฟังเลยนะว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างระหว่างแกกับพี่นัทสึโนะไปถึงไหนกันแล้ว”
“นี่แกอย่าเข้าใจผิดสิชั้นกับพี่นัทสึโนะยังไม่ได้เป็นอะไรกันเลย”
“งั้นแกก็เล่ามาตั้งแต่ต้นเลยนะ”
“ไม่ก็ไม่มีอะไรจริงๆก็แค่พี่เค้ามาบอกชั้นว่าพี่เค้าชอบซาเอะก็แค่นั้นเอง”
“แกนี่แกพูดว่าแค่นี้เองหรอ ถามจริงๆเถอะซาเอะ”
“ทำไม”
“แกไม่รู้สึกคันปากบ้างรึไงที่เก็บความลับอยู่คนเดียว ถ้าเป็นมิโกะหละไม่ได้จะป่าวปะกาศทั่วร.ร.เลยว่ามีคนหน้าตาอย่างพี่นัทสึโนะมาชอบ แต่ฉันว่านพี่แกตาต่ำมากเลยอะที่มาชอบแก”
“-__-^^ กำ”
“555+ชั้นนึกหน้าแกเดินกับพี่เค้าแล้วฮาอะ”
“-_- แกไม่คิดจะให้กำลังใจเพื่อนแกหน่อยรึไงฮะมิโกะ”
“ไม่ต้องห่วงยะชั้นกับฟุคุยะหนะเตรียมมือเอาไว้แล้ว”
“เตรียมมือเอาไปทำไรอะ”ซาโอโตเมะสงสัย
“ก็ถ้าพี่เค้ามาทำอะไรซาเอะมิโกะกับฟุคุยะก็จะช่วยเอง”
ในขณะที่2คนนั้นกำลังพูดโทรศัพท์กันก็มีสายซ้อนในโทรศัพท์ของซาโอโตเมะ
“อืม แค่นี้ก่อนละกันนะ มีสายซ้อน”
“จ้า^^”
“ฮัลโหลใครคะ”ซาโอโตเมะพูด
“ฮัลโหล”เสียงคนปลายเป็นเสียงที่น่ากลัวมาก(เสียงผู้ชาย)
“นี่เธอหนะคือ โอคาว่า ซาโอโตเมะ ใช่มั้ย”
“ใช่คุณคือใครหรือคะ”
“นี่เธอไม่รู้จริงๆหรือชั้นเป็นใคร”
“ไม่ทราบจริงๆคะถ้าคุณไม่มีอะไรจะพูดดิฉันขอวางสายนะคะ”
ตอนนี้ซาโอโตเมะกำลังปวดหัวกับเรื่องที่จะเกิดอยู่ตอนนี้มากแล้วยังจะคนโรคจิตที่โทรมากวนประสาทในตอนนี้อีก
“ไม่มีอารมณ์ขันเลย ชั้นเองยะ ฟุคุยะจังไง”สังเกตพูดชื่อตัวเองเป็นผู้หญิง
“โธ่ฟุคุยะคุงนั่นเอง ตอนนี้ซาเอะกำลังปวดหัวกับเรื่องตอนนี้มากเลย”
“เฮ้ย อย่าเครียดจิ เดี๋ยวเรื่องร้ายๆก็ต้องผ่านไป”
“อืมขอบใจมากนะฟุคุยะคุง”
“ชั้นบอกให้เธอเรียกชั้นว่าฟุคุยะจังไม่เข้าใจหรือไง หา!!!”
“555+ นายนี่นะทำให้ชั้นหายเครียดได้ทุกครั้งเลยรู้งี้ฟุคุยะน่าจะชอบซาเอะมากกว่าพี่นัทสึโนะมากกว่าถ้าเป็นฟุคุจังนะซาเอะโอเค”
“อี๋ ซาเอะอย่าพูดอย่างนี้นะเราจะอ้วก”
ทั้ง2วางสายต่อกันและวันนี้ก็เป็นวันที่น่าเบื่ออีกวันของซาโอโตเมะแต่ที่แปลกคือวันนี้เป็นวันที่ซาโอโตเมะตัดสินใจเด็ดขาดแล้วว่าในวันพรุ่งนี้เธอจะไปร.ร.เธอจะไปเผชิญหน้ากับความจริงไม่หนีอีก
เวลา 6.45 น.
“หูยวันนี้มาร.ร.เช้าจังเลยในห้องยังไม่มีคนมาเลย”ซาโอโตเมะบ่นคนเดียวขณะเดินมาเห็นในห้องไม่เหลือใคร
“นี่เธอรู้ไม๊ว่าชั้นมารอเธอตั้งแต่เช้าอย่างนี้กี่วันแล้วสงสัยต้องคิดดอก 2 เท่าเลยนะ”เสียงของผู้หญิงคนนึงที่ซาโอโตเมะไม่คุ้นหูเลย
พอซาโอโตเมะหันหน้ากลับไปก็ต้องตกใจเพราะเธอเห็นพี่เอริกะ พี่เคียวโกะ พี่ซากุระ แล้วก็พวกอีก3-4คน
“นี่เธอฉันถามอะไรเธอหน่อยเถอะว่าเธออยู่แก็งไหนรึป่าวหนะถึงได้กล้ามาแย่งแฟนของชั้น เธอรู้ไม๊ว่าชั้นคือใคร”พี่เอริกะใช้เสียงดุ
“เอ่อ พี่คะหนูกับพี่นัทสึโนะเรายังไม่ได้เป็นแฟนกันนะคะ”
“ก็พูดอย่างนี้กันทุกคนแหละฉันถึงต้องมีหลักฐานมาให้”
พี่เอริกะโยนภาพถ่ายในวันที่ทั้ง2กำลังเล่นกันอย่างสนุกสนานระหว่างทางกลับบ้านของซาโอโตเมะ
“เอ่อ รูปนี้พี่ไปได้มาจากไหนคะ”
“มันจะได้มาจากไหนไม่สำคัญ แต่ชั้นมีอะไรอยากจะมาบอกเธอว่าจริงๆแล้วนัทสึโนะเค้า
ก็แค่เล่นๆกับเธอเท่านั้นแหละตลอดมาเวลาที่คบกับชั้นเค้าก็เล่นๆกับเด็กแบบเธอไปพลางๆกันเบื่อนั่นแหละ พอเค้าเบื่อเค้าก็ทิ้งเธอเหมือนกับที่เค้าทิ้งคนก่อนๆนั่นแหละ”
“แต่ถึงเธอจะโง่มายุ่งกับแฟนคนอื่นเค้า ถึงเธอจะเป็นแค่ของเล่นของนัทสึโนะ แต่ชั้นไม่เล่นกับเธอหรอกนะ ฉันไม่เชื่อหรอกว่า เค้าจะยอมเลิกกับชั้นแล้วไปคบกับเธอ”
ทันใดนั้นซาโอโตเมะรู้สึกตัวอีกทีเธอก็อยู่ริมกำแพงแล้วแก้วทั้ง2ข้างของเธอก็ชามากเลยด้วย แต่ทันใดนั้นซาโอโตเมะได้ยินเสียงขอผู้ชายคนหนึ่งที่เธอคุ้นหูมาก แต่ในเวลานั้นเธอก็หมดสติไป
“ถ้าอยากรู้ว่าใครเป็นคนมาช่วยซาโอโตเมะ ก็ช่วยติดตามตอนต่อไปนะคะ”
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น