คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : โลกสีชมพูของลิงน้อย
บนรถเมล์
"เธอจะยิ้มอะไรกันนักกันหนายูริ พอได้แล้วฉันอายคนเค้า" สิก้าเหลียวไปด่าควอนยูริข้างหลัง
"ก็ฉันอารมณ์ดีนี่ ก็ต้องยิ้มสิ " เขายื่นหน้าไปคุยกับสิก้าที่นั่งอยู่อีกเบาะหนึ่ง
"แล้วนี่กลับไปคุยกันที่บ้านได้ไหม นั่งติดกันก็ว่าไปอย่าง นี่นังคนละแถว เธอจะให้ฉันเหลียวหลังคุยกับเธอจนสุดสายหรือไง" สิก้าไม่กลัวเมื่อยคอเมื่อยหลังหรอก แต่เธออายคน
"อ๊ะ ก็ได้" ลิงน้อยกลับไปเอาหลังพิงพนัก ดีมาก นั่งให้เหมือนชาวบ้านเขาดีละ
*แกล้งดึงผม*
"เอ๊ะ" สิก้าเหลียวไปดู ลิงทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้
อีกสักพัก
*แกล้งหยิกซอกคอ*
"อ๊ะ" เหลียวไปดู ลิงแกล้งหลับ
สิก้าลุกยืน เธอโหนรถเมล์1ข้าง ส่วนมืออีกข้าง
"โอ๊ยยยย"
เป็ดตบหัวลิง
ลิงลุกขึ้นยืนบอกให้กระเป๋าจอดป้ายหน้า มันคว้าตัวสิก้าลงรถเมล์
"จะไปไหนอ่ะ ยูริ นี่ยังไม่ถึงบ้านเราเลยนะ ฉันอยากรีบกลับบ้านแล้วอ่ะ อยากกลับไปบอกแม่ก่อน กลัวแม่เป็นห่วง" สิก้าง่วงมากกว่ามั้ง
"ซูยอนคงจัดการให้แล้วล่ะ ป่ะ ไปกัน ฉันจะพาเธอไปออกเดท เราสองคนไปออกเดทกันนะ"
"ไปที่ไหนดีล่ะ ยูริ "สิก้าเริ่มสนุกด้วยแล้ว
"ก็ที่นี่ไงล่ะจ๊ะ" ยูริยืนชี้สถานที่ที่จะเข้าไปอย่างน่าภาคภูมิใจ
"ห๊า ที่นี่อ่ะนะ " สิก้าแทบทรุด
"อืม ใช่ ที่นี่ล่ะ ทำไมเหรอ "
ทำไมนะเหรอไอ้ลิง.....ก็ที่นี่มัน
บิ๊กซี
"เธอจะมาซื้อน้ำยาปรับผ้านุ่มหรือไงกัน ควอนยูริ"
"ก็ฉันเคยมากับชดและก็ชินยองบ่อยๆ พวกเขามาซื้อของใช้ฉันก็ติดรถมาด้วย แ้ล้วอีกอย่าง วันนี้ฉันเอาเงินมานิดเดียว ทางไปบ้านเราก็มีที่นี่ที่เดียวล่ะที่พอจะเที่ยวได้ ทำไมเหรอ ถ้าเธอไม่อยากไป เรากลับกันก็ได้นะ" ลิงน้อยหน้าเศร้าเดินจับมือสิก้าหันหลังให้บิ๊กซี
"ป่ะ เราเข้าไปข้างในกันเถอะ ฉันว่าเราเข้าไปกินไอติมกันสักถ้วย แล้วก็ซื้อขนมกลับไปกินที่ห้องสักหน่อยก็น่าจะดีนะ" สิก้ารีบดึงมือลิงน้อยเข้าไปเที่ยวห้างบิ๊กซี
สเวนเซ่น
"เอาไรดีอ่ะสิก้า บานาน่าสปริทไหม ขอบานาน่าสปริท 1 ที่ และขอช้อน 2 อันค่ะ" แล้วจะถามสิก้าทำไมนะลิง
"เพิ่มวิปครีมด้วยนะคะ " สิก้าไม่ยอม ขอมีส่วนร่วม
"สิก้าอา ฉันดีใจมากเลยนะ ดีใจที่สุดในโลกเลย " ลิงจับมือแฟนแล้วนั่งยิ้มอย่างมีความสุข
"^^ เขินนะิลิงบ้า" สิก้าเวลาเขิน หน้างอแก้มป่อง
สองคนผลัดกันป้อนไอติมให้กันและกัน แต่ดูเหมือนสิก้าจะตักแต่กล้วยให้ยูริ แล้วตัวเองกินไอติมกับวิปครีมคนเดียว
กินเสร้จแล้วขึ้นบันไดเลื่อนไปซื้อของ
"เอาเค้กกล้วยหอมนี่ดีไหมยูริ นี่มันใกล้หมดอายุแล้วเขาซื้อ2แถม1ด้วย" สิก้าถามยูริ
ลิงน้อยนับเงินในกระเป๋า ตังเหลือพออยู่
"แป้งทำแพนเค้ก"
อยากกินแพนเค้กจังเลย ยูริทำให้กินหน่อยได้ไหม
ลิงน้อยนับเงินในกระเป๋า ถ้าซื้อกล่องเดียว ตังเหลือพอขึ้นรถเมล์กลับบ้านได้อยู่
"อ่ะ นี่ก็เย็นมากแล้วซื้อแค่นี้ก็พอนะสิก้า เดี๋ยวแม่เธอจะเป็นห่วง ป่ะกลับบ้านกันน้า"
ทั้งสองคนเดินไปขึ้นรถเมล์กลับบ้านอย่างมีความสุข
..........................
คฤหาสควอน
ตึกเล็ก
ห้องนอนกั๊บยูล - โลกสีชมพูของลิงน้อย
"ตายละ ควอนยูริ เสื้อผ้าฉันโหลดขึ้นเครื่องไปหมดแล้ว พ่อบอกว่าอีกนานกว่าเขาจะส่งกลับมาให้ ฉันไม่มีเสื้อผ้าใส่เลยอ่ะยูริ ทำไงดี "
"ก็ใส่ของฉันไปก่อนไง เสื้อผ้าฉันก้มีนี่" ยูริตอบง่ายๆ
">//< ควอนยูริบ้า ฉันหมายถึง ชั้นใน"
"คืนนี้เธอก็...เปิดโล่งไปก่อนสิ มันดึกแล้วจะไปยืมซูยอนก็เกรงใจ เดี๋ยวพรุ่งนี้เช้าฉันจะไปยืมซูยอนมาให้ หุ่นเธอสองคนเหมือนกันเด๊ะ ไม่น่ามีปัญหาอะไรนะ" ลิงตอบหน้าตาเฉย
มีปัญหาตอนที่คืนนี้ต้องเปิดโล่งนั่นล่ะ เจ้าลิงบ้า (~ ~")
....................
........
...
ดึกสงัด ค่อนคืน
ลิงนอนไม่หลับกระสับกระส่าย
สิก้าบอกห้ามรบกวน เธออยากพักจริงๆ
ไม่ให้กวน ขอนอนมองหน้าเฉยๆก็ได้
ลิงน้อยแอบขึ้นไปนอนบนเตียงสิก้า
ตอนนี้สิก้านอนหงาย เอามือขึ้นทั้งสองข้างเหมือนโดนทำโทษ
สิก้าของฉันสวยจัง สวยที่สุดในโลก
ขอบคุณมากๆนะ ที่กลับมาหาฉัน เธอต้องทิ้งทุกอย่างเพื่อมาอยู่กับฉัน ตลอดชีวิตที่เหลือของฉัน จะไม่ทำให้เธอผิดหวัง จะไม่ทำให้เธอเสียใจ ฉันจะทำให้เธอเป็นผู้หญิงที่มีความสุขที่สุดในโลกเลย
ควอนยูรินอนตะแคงดูสิก้าอยู่อย่างนั้น ไม่แตะต้อง ไม่รบกวนการนอนของเจ้าหญิงนิทรา
เขาพูดเบาเบาเหมือนกลัวเจ้าหญิงได้ยินว่า
ฉันรักเธอนะเจสสิก้า
ยื่นหน้ากะเข้าไปจุ๊บ แต่ชะงักไว้เพราะกลัวเจ้าหญิงตื่น
"หมับ ฟอดดดดด"
เจ้าหญิงลืมตาคว้าลิงมาหอม
"ฉัน...ก็รักเธอนะควอนยูริ เข้านอนได้แล้ว ลิงน้อยของฉัน"
ลิงซุกตัวเข้าในผ้าห่ม
แล้วเจ้าหญิงนิทราก็หลับสนิทในวงแขนของเจ้าชายลิงน้อยน่ารัก
.............
ตอนหน้าพวกเราจะเหมารถสองแถวตามยูลสิกไปทำสวนกล้วยกัน
เราจะตามไปส่องชีวิตพวกเขายิ่งกว่าเรียลลิตี้
ตั้งแต่เริ่มขุดดินจอบแรกจนถึงวันที่ลิงประสบความสำเร้จในการทำสวนกล้วย อยากบอกว่าโค้ดเรื่องนี้
เขาและเธอต้องหนีช้างป่า-ฝ่าดงสับปะรด-เหล้าเถื่อน-น้ำท่วม-ฝนแล้ง-ไก่ป่า-พระธุดงค์-คริสตัลกะยุนอาพากันไปส่องเคะ และอื่นๆ อีกมากมาย
ความคิดเห็น