spygame

ลำดับตอนที่ #2 : บทที่2 บรรยาย

สามวันให้หลัง หลังจากที่ข้าวของที่ขนมาในวันแรกจัดเข้าที่เข้าทางในห้องทรงสี่เหลี่ยมไม่ใหญ่มากนักพอดีสำหรับคนหนึ่งคน



..ที่นี่มันสุกสบายกว่าหอพักตั้งเยอะ...



ผมคิดขึ้นในใจเพราะก่อนที่ผมจะมาที่นี่ผมกำลังจะได้ไปเรียนปีหนึ่งแบบคนอื่นเค้าที่มหาลัยแต่แล้วมีคนเขาเห็นความสามารถจึงชวนมาที่นี่ซึ่งมารู้ทีหลังว่าคนอื่นๆก็เป็นแบบเดียวกันแถมมาจากหลายประเทศแต่ทุกคนก็อายุไม่ห่างกันมากนัก

เมื่อวานก็มีการบรรยาย

มิสเตอร์.mtบรรยายถึงระดับหมายเลขซึ่งประกอบด้วย





99-90คือพวกแฮ็กเกอร์





89-80 พวกนักย่องเบา





78-70พวกนักคิดค้น





69-60พวกนักสะเดาะกุนแจ





59-50พวกนักวางแผนซึ่งยอมรับเลนว่ามันเก่งแต่วางแผนจริงเพราะสองวันก่อนไอ้กลุ่มพวกนี้เวลาเขาให้ทดสอบอะไรทำไม่ได้ซักย่างเก่งแต่พูดอย่างเดียว



49-40พวกนี้ถนัดแปลงโฉมและลอกเลียนลายเซ็นหรือcoppyสิ่งของ



39-30พวกนี้เชี่ยวชาญด้านสมุนไพร





29-20พวกถนัดต่อสู้ซึ่งผมหมายเลข22ก็เป็นหนึ่งในนั้นเท่าที่ดูกลุ่มเราจะมีแต่คนที่กล้ามเป็นมัดๆทั้งนั้นรววมทั้งผมด้วย





19-10พวกนี้เป็นคนมีความสามารถพิเศษเช่นวิ่งเร็วแบบติดจรวดหรือฝ่ามือเรียกไฟออกมาได้ประมาณนั้น





9-1นี้สุดยอดขององกรณ์ในระดับต้นๆพวกนี้มีความสามารถด้านพลังจิตซึ่งถือว่าเก่งกว่ามากในระดับเรา





สุดท้ายที่สถาบันนี้ยังมีห้องสอนเทคนิกต่างๆไม่ต่างไปจากการเรียนในโรงเรียนเท่าไหร่



และที่รู้มามีเวลาที่หนี้ทั้งหมด2ถึง3ปีสำหรับมือสมัคเล่นและก็ต้องจบการศึกษาและงานเล็กๆน้อยๆเพื่อออกไปเป็นมือโปรอย่างคนอื่นเขากันโดยที่นี่จะได้งานต่อเมื่อฝ่ายคัดกรองดูว่ามันเหมาะก็จะส่งลงมาแต่สำหรับจบการศึกษาและไปเป็นมือโปรจะรับงานขโมยหรือปลอมตัว.สืบข่าวก็ได้ทั้งนั้น



ฐานลับนี้มีทั้งหมด40ชั้นโดยแบ่งเป็น zone ต่างๆ คือ

zone a .zone b.zone c และโซนd ซึ่งใช้เวลาหลายวันกว่าจะจำหมดว่าห้องอะไรเป็นห้องอะไร

  ซึ่งเป็นการง่ายมากถ้าคุณจะเข้าห้องผิดซึ่งเกิดขึ้นประจำสำหรับพวกที่มาทำงานใหม่ในที่นี้



ซ่าๆ ...



เสียงของน้ำในห้องน้ำไหลอย่างแรงโดยผู้ใช้ไม่ต้องกังวลเลยเรื่องค่าใช้จ่ายเพราะที่นี่มีระบบสูบน้ำใต้บาดาลและกลั่นกลองจนน้ำนั้นสะอาดปราศจากสิ่งที่เป็นพิษอย่างดีโดยแหล่งน้ำใต้ดินนั้นทางรัฐบาลก็ไม่รูเรื่องของแหล่งน้ำที่สูบมาใช้เลย  ฉะนั้นจะใช้เท่าไหร่ก็ได้





  ซ่าๆ



เสียงค่อยเบาลงเลื่อยๆจนผู้ใช้หมุนวาวน้ำเพื่อปิดมัน



วืด,



เสียงประตูห้องน้ำไฟฟ้าทำงานอัตโนมัติเมื่อระบบตรวจพบสิ่งมีชีวิตเข้ามาใกล้ประตู



สเฟลออกมาพร้อมกับผ้าขนหนูสีขาวหนึ่งตัวเขาก้าวออกมาและเริ่มเช็ดตัวและหันมาหยิบเครื่องแต่งกายในชุดรำรองปกติซึ่งประกอบด้วยเสื้อยืดสีดำประจำตัวและกางเกงวอมจะเป็นชุดที่ใส่เพื่อฟังการบรรยายแสนจะเบื่อครั้งสุดท้ายก่อนที่สถานที่แห่งนี้จะมอบภาระกิจต่างๆให้เขา



“พรุ่งนี้จะได้เริ่มเรียนและทำงานซักที”



คำพูดของชายหนุ่มที่พูดด้วยเสียงสั่นเพราะตื่นเต้นและหน้าตาสงบนิ่งพูดขึ้นก่อนที่จะเอาบัตรประจำตัวที่เสียบอยู่ตรงประตูของห้องนอนเล็กๆออก





                 พรึบ/



ทันที่นั้นเองไฟที่สว่างเจิดจ้าอยู่ในห้องก็พลันดับวูบลง

เขาผลักประตูออกและปิดล๊อกมันก่อนจะสาวเท้าเดินไปขึ้นลิฟดพื่อฟังการบรรยายพร้อมกับคนอื่นที่อยู่ที่นี่อีก 98 คน