ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    (fic-snsd Royal couple) Hi-Speed of love

    ลำดับตอนที่ #2 : No.1

    • อัปเดตล่าสุด 24 ส.ค. 55


    No.1

    ความหลัง
    _____________

                   

    ปูซาน  เมืองท่าขนส่งสินค้าต่างๆ  ที่ใหญ่ที่สุดในเกาหลีใต้  และเป็นเมืองที่ใหญ่เป็นอันดับสองรองจากกรุงโซล  เป็นท่าเรือโดยสาร และเป็นจุดต่อเรือโดยสารเดินทางไปเกาะเจจู เกาะที่มีชื่อเสียงด้านท่องเที่ยวมีบรรยากาศคล้ายเกาะฮาวาย เป็นที่ชื่นชอบของนักท่องเที่ยวจากทุกมุมโลก    

    เป็นเมืองที่อุดมสมบูรณ์ด้านอาหารทะเล มีตลาดปลา แหล่งขายอาหารทะเลขนาดใหญ่ มีพื้นที่แวดล้อมด้วยธรรมชาติทั้งเกาะแก่ง หุบเขา ชายหาด บ่อน้ำพุ และสวนสาธารณะ

    ( ที่มาจาก  กรุงเทพธุรกิจ )

     

     

    .....ใครๆ ก็ว่าปูซานน่าอยู่....ฉันก็ไม่ปฏิเสธหรอกนะ...ฉันก็เคยคิดจะใช้ชีวิตอยู่ที่นี่...ณ  ช่วงเวลานั้นที่เคยมีความสุข....แต่ตอนนี้น่ะเหรอ...อย่าว่าแต่จะอยู่เถอะ....ให้เฉียดหรือผ่านไปที่นั่นก็ไม่เอา....

    ทำไมต้องเป็นปูซานด้วยล่ะคะพ่อ ”  ลูกสาวทักท้วงความคิดของพ่อทันควัน 

    รู้ทั้งรู้ว่าเธอเพิ่งหนีจากที่นั่นมาได้ไม่กี่ปี...และปฏิญาณตนไว้ว่าจะไม่ไปแหยียบที่นั่นอีก...ที่ๆ เต็มไปด้วยความหลัง  ความทรงจำแย่ๆ...จู่ๆ จะให้ไปข้องเกี่ยวกับที่นั่นอีก...ให้ตายสิ!!!

    ปูซาน  เป็นเมืองน่าสนใจนะ...เศรษฐกิจก็ดี  ไหนลูกบอกว่าอยากบริหารกิจการด้วยตัวเองไง ”

    แท..ขอสาขาอื่นนะคะ  สาขาไหนก็ได้ที่ไม่ใช่ปูซาน ”  ลูกสาวพยายามต่อรอง

    การจะบริหารงาน  เราไม่สามารถเลือกได้ว่าเราจะไปอยู่จุดไหน  ถ้าลูกอยากฝึกตัวเอง  ลูกต้องไม่เลือกคน  เลือกงาน  เลือกสถานที่ ...เผื่อวันหนึ่งสาขาที่ปูซานมีปัญหาขึ้นมาโดยที่พ่อไม่อยู่  แล้วใครจะเข้ามาแก้ปัญหาได้  ถ้าไม่ใช่ลูก ”  คนพ่อให้ข้อคิดลูกสาว

    ......... ”  พูดไม่ออก  ก็จริงเหมือนที่พ่อว่า...ถ้าอยากเป็นผู้บริหารที่ดี...ก็ต้องรับได้ทุกสถานการณ์ 

    ฉันก็อยากเก่งเหมือนพ่อนี่นา

            ก็ได้ค่ะ....แล้วจะเริ่มโครงการตอนไหน ”  แทยอนต้องจำยอมแบบเสียไม่ได้

           อาทิตย์หน้า! ” 

    หา!!! ”   คนฟังร้องเสียงหลง  อะไรจะเร่งรัดขนาดนั้น 

    เราต้องไปลงพื้นที่...เพราะพ่อติดต่อนายหน้าขายที่ดินไว้แล้ว ”

                    ......... ” 

           หน้าตาของพ่อกับลูกในตอนนี้ตรงข้ามกันโดยสิ้นเชิง  คนหนึ่งยิ้มกริ่มมองเห็นกำไรมหาศาลรำไร...อีกคนทำหน้าเซ็งกะตาย...เหมือนจะหมดลมหายใจซะให้ได้

    ...............................

                   

    อะไรนะคะ  ปูซาน!!! ”  คนรับสายสะดุ้งตื่นฉับพลัน  เมื่อได้ยินชื่อเมืองที่เธอกำลังได้รับคำสั่งจากผู้เป็นพ่อของเธอ 

           ทำไมต้องเป็นปูซานด้วยคะ  ฟานี่ไม่ไปนะคะพ่อ ”  พยายามอ้อนวอนปลายสาย

           (ไม่ได้พ่อตกลงกับเขาไว้แล้ว...อีกอย่างลูกโตแล้วต้องทำงานซะที  ไม่ใช่นั่งเล่นเกมง็อกๆๆ ไปวัน)

           พ่ออ่ะ...ฟานี่ก็ทำงานช่วยพ่ออยู่แล้วนี่ค่ะ ” 

    ( แต่พ่อจะให้ลูกบริหาร เต็มตัว...  เอาเป็นว่าตกลง  แค่นี้นะ  พ่อมีประชุมต่อ )  ปลายสายรวบรัดไม่เปิดโอกาสให้อีกคนพูดต่อ  ทำให้คนเพิ่งถูกวางสายตะโกนออกมาอย่างเหลืออด....

    ไม่จริง!!! ” 

     

    ..............................

                   

            “ เราจะรักกันตลอดไปนะคะแท ” 

    เสียงคำสัญญาดังก้องอยู่ในโสตประสาท  แววตาของคนตัวเล็กเริ่มสั่นระริก  ก่อนจะสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เรียกความเข้มแข็ง

    ฉันไม่ได้คิดถึงเธอซะหน่อย ”  คนปากแข็งปลอบใจตัวเอง

    เมื่อไหร่ฉันจะลืมเธอได้ซักที...ทั้งๆ ที่มันผ่านไปแล้วตั้งสองปี  เธอจะเจ็บปวดเหมือนฉันบ้างไหมนะ...

    ............................


                    ฟานี่...เราเลิกกันเถอะ ”

                    ฟานี่ไม่ดีตรงไหน....ทำไมต้องทิ้งกันด้วย ”

                    เธอมันงี่เง่า  ติดเกม  ไร้สาระ  ทำตัวเป็นเด็ก  ขี้แย..... ”  ไม่ทันจบประโยค  หมัดเล็กของคนฟังก็พุ่งทะยานไปทักทายใบหน้าของอีกคนซะก่อน

                    ตุ๊บ!! รอยแดงช้ำแผดสีขึ้นอย่างรวดเร็ว

                    ทำบ้าอะไรของเธอ  ฟานี่ ”  คนเจ็บกุมหน้าตัวเอง  มองหน้าผู้กระทำด้วยความโกรธ

                    “ จะไปไหนก็ไปเลยนะ  ถ้าไม่ชอบในตัวตนของฉัน  แล้วมาคบกับฉันทำไม ”  น้ำตาไหลอาบแก้มใส  .....คนที่คบกันมา  ปี  เขาพูดกันแบบนี้เหรอ!!!  ถ้ารับกันไม่ได้  ทำไมถึงทนมาได้จนปานนี้...เสียงประท้วงในใจดังก้อง

     

                    ก็อก! ก็อก!

                    เสียงเคาะประตูหน้าห้องทำให้อีกคนหลุดออกมาจากห้วงความคิด  เจ้าของห้องเดินไปเปิดประตูอย่างเอื่อยเฉื่อย

                    ว่าไงคะ! ”  ความเบื่อหน่ายเมื่อครู่เปลี่ยนไปทันใด  เมื่อเห็นคนหน้าประตู

                    ว้าย!!! ยูล  ”  พูดพลางกอดคนร่างสูงเต็มรัก  แล้วหอมแก้มฟอดใหญ่

                    “ คิดถึงจังกลับมาถึงตอนไหนเนี่ย ”  สาวตายิ้มทักท้วงผู้มาเยือน

                    เมื่อวานน่ะ....แล้วก็มาหาฟานี่คนแรกเลย ”  ร่างสูงพูดเอาใจ

                    จริงอ่ะ! ไหนล่ะของฝาก ”

                    ร่างสูงยื่นหน้าเข้าไปใกล้ในระยะประชิด  ทำท่าเหมือนจะจูบ....มือบางก็ผลักไหล่นั้นออกทันที

                    ไอ้บ้า!! ฉันไม่ใช่แฟนแกนะ ”  ว่าแล้วก็ทุบไหล่คนฉวยโอกาส

                    แล้วแฟนล่ะ  ทำไมไม่พามาแนะนำตัวด้วย ”  คนถามตาแป๋ว  แต่คนถูกถามกลับหน้าสลดลงทันที

                    ไม่มีหรอก  ใครจะอยากคบคนอย่างฉัน ”

                    นี่แสดงว่าแกยังไม่ลืมเขาใช่ไหม ”  คำถามตรงประเด็น...คนตอบก็ตรงไปตรงมา

                    ก็เหมือนที่แกยังไม่ลืมเขานั่นแหละ......”
    ....................

    มาอีกแล้ว 1 ตอน...
    สั้นๆ ง่ายๆ แต่ไม่รู้ว่าจะได้ใจความมั้ย
    เรื่องราวต่อไปนี้อาจจะลึกลับซับซ้อนไปบ้าง...
    เพื่อสร้างความสนุกสนานแก่รีดเดอร์ทุกท่าน
    ขอบคุณสำหรับการติดตามนะจ๊ะ ^^

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×