โดดเด่นแม้กระทั่งตอนที่ซ่อนตัวอยู่
โธ่ เป็นคนดังนี่ลำบากจังเลยนะ
แสงแฟลชที่สว่างจนแสบตา
เสียงกรี๊ดของสาวๆที่ดังอยู่ตลอด อา ...... ผมว่าผมควรจะไปหาหมอซักหน่อย
ผมรู้แล้วครับว่าผมน่ะ ....
โดดเด่น แม้กระทั่งยามที่ผมซ่อนตัว
คึคึ
ที่ยอดฮิตที่ผมเลือกที่จะหลบซ่อน
ผมว่าสาวๆน่าจะรู้นะ
ในที่ว่างตรงไหนซักแห่งในหัวใจที่เต็มไปด้วยความรักของคุณไงครับ
อย่า ... มันยังไม่หมดครับ
ผมมาเติมเต็มช่องว่างนั่นให้พวกคุณเอง
อย่าครับ อย่าแย่งกัน
ผมแยกร่างได้ครับ ไม่ต้องห่วงนะ
เอ๊ะ คุณคนนั้น เจ็บไหมครับ ให้ผมช่วยไหม เพราะคุณไม่ค่อยระวังสินะ
เลยตกหลุมรักผมเข้าอย่างจัง
คุณไม่ต้องพยายามปีนขึ้นมาหรอกครับ
เพราะผมรู้ ว่าคุณน่ะ ..... ขึ้นมาไม่ได้หรอก
คึคึ
อา ร้องไห้ทำไมครับ เอาผ้าขนหนูสีเหลืองผืนนี้ไปซับน้ำตาก่อนไหม
นี่ผมเอาออกมาจากตู้เก็บในหอพักเลยนะ หยุดร้องไห้ได้แล้ว
ปลายนิ้วของผมเกลี่ยน้ำตาให้แฟนคนที่อยู่ตรงหน้าอย่างแผ่วเบา
อย่าร้องไห้อีกเลย ....
ปังๆๆๆๆ
“พยอนแพคฮยอน! ห้องน้ำมันไม่ใช่ของแกคนเดียวนะโว้ย ถ้าแกไม่ออกมาภายใน 3 วินาที ฉันจะเอาแมลงสาบโยนเข้าไปในห้องน้ำ!”
“ขัดจังหวะจริง .... เออๆเดี๋ยวผมออกไป” ประโยคแรกพูดกับตัวเองอย่างไม่สบอารมณ์ก่อนตะโกนไปบอกพี่ชายร่วมวงที่ยืนทุบประตูห้องน้ำอยู่
หลังจากที่เดินออกมาจากห้องน้ำ พี่จุนมยอน หรือซูโฮลีดเดอร์ของเอ็กโซเค ยังไม่หยุดบ่นให้บุคคลผู้เจิดจ้าที่สุดในโลกอย่างผม ทีตอนแนะนำวงละก็นะ พี่พูดติดอ่างเชียว
“บ่นไรนักหนาฮยอง เอาเวลาไปท่องสคริปต์เถอะ” ว่าแล้วก็เอาผ้าขนหนูสีเหลืองที่หยิบติดมือมาเช็ดผม อา ... เงาที่สะท้อนบนกระจกหน้าห้องน้ำนั่นน่ะ ดูดีชะมัดเลยว่ะ ..... ยิ่งตอนกระตุกยิ้มนะ
อู๊ย โดดเด่น ดูดี เด้งดึ๋งมากเถอะครับ!
พูดไปแล้วก็จะหาว่าคุย พยอนแพคฮยอนนี่ ..... ดูดีชิบเป๋งเลยครับ ให้ตายสิ
“จะยิ้มใส่กระจกแล้วยืนหันไปหันมาอีกนานป่ะ หล่อตายอ่ะ” ไอ้รองมักเน่เดินสะลึมสะลือออกมาจากห้องนอน แต่คำพูดมันนี่เจ็บจี๊ดถึงม้ามซีกซ้ายเลยทีเดียว
“เพราะฉันรู้ว่าฉันดูดีไง ฉันถึงได้ทำ กั๊มจง!” รองมักเน่หน้ามึนขยี้ตาอย่างแรงก่อนจะจ้องผมไม่วางตา
“ฮยอง ...... หน้าตาฮยองนี่มันแบบ ... ดู .... ดี...” มันเดินมาจับคางผมก่อนจะ
“เป็นบ้าเลย!”
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ไอ้จงอิน!!!!!!!!! แกกล้าดียังมาสะบัดหน้าฉันห๊า ไอ้เด็กบ้า ไอ้เฉาก๊วยชากังราว!”
หมับ
ใครจับไหล่วะ!?
“อย่าโมโหสิแพคฮยอนอา เดี๋ยวตีนกาขึ้นนะ” อ๋อ ชานยอลลี่ที่รักนี่เอง อูยยยยย เป็นคนเดียวเลยที่เข้าใจแพคฮยอนนี่คนที่โคตรดูดีในปฐพีคนนี้ แหม น่าจับมาหอมแก้มซักทีสองที
“ชานยอลอา นายมันน่ารักที่สุดเลย ... เห็นไหมพวกนาย ชานยอลเค้ายังบอกว่าฉันดูดีเลย” สะบัดหน้าไปทางเมมเบอร์ที่เหลือ
พี่จุนมยอนเข้าไปอาบน้ำแล้ว
ไอ้จงอินกำลังเดินไปที่ตู้เย็น
มักเน่ตัวจริงกำลังเตรียมเสื้อผ้า
คยองซูเพิ่งเดินออกมาจากห้องนอน
ไม่
มี
ใคร
สน
ใจ
กู
เลย
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด”
เงียบ ...
มีแค่สายตาของคยองซูเท่านั้นที่เปลี่ยนแปลง
O_O
“เป็นอะไรไปแพคฮยอน?”
“ไม่เป็นไรๆ ไม่เป็นไรเล้ยยยยยยยยย แค่คนหน้าตาดีเครียด” ผมพ่นลมออกจากจมูกก่อนจะเดินไปแต่งตัว
มองกูทำไม อยากหน้าตาดีเหมือนกูอ่าเด้ รู้น๊า
คิดได้แบบนี้ ไปแต่งตัวหล่อๆดูดีๆให้แฟนๆได้ดูดีกว่าเนอะ
อา พยอนแพคฮยอนนี่ดูดีชะมัดเลยว่ะ
- END -
'
'
'
จบไปกับฟิคป่วงๆเรื่องแรก มาลงลองบทความไปก่อน ไว้จะกลับมาพร้อมฟิคชั่นเรื่องใหม่นะคะ
Thanks for beatiful theme
©Tenpoints!
ความคิดเห็น