คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : mine' ; 2 แย่ง
mine’ ; 2 แย่ง
ณ ปัจจุบันปีสองพันสิบสอง
“อื้อหือออ คนนั้นอย่างแจ่มอ่ะพี่ ขาวววว” ธนทัต ชัยอรรถเด็กหนุ่มวัยยี่สิบปีเรียนปีสอง นั่งมองสาวตาละห้อย ชี้คนนู้นทีคนนี้ทีพร้อมบรรยายสรรพคุณให้พี่ชายฟัง
ถ้าคุณได้มาเห็นนายธนทัตในตอนนี้ คุณอาจจะนึกภาพเด็กชายธนทัตในอดีตไม่ออกแล้วก็ได้ ... เด็กน้อยใสซื่อตาหวานในอดีต ปัจจุบันเหลือเพียงผู้ชายสูงร้อยเจ็ดสิบกว่าสวมชุดนักศึกษาที่ไม่ค่อยเรียบร้อย ที่หูทั้งสองข้างมีต่างหูสีเงินวาวสะท้อนสวยยามต้องแสง ที่นิ้วนางข้างขวามีแหวนทองสวมอยู่อย่างกับแหวนหมั้น เพียงแต่ไม่ได้อยู่ที่มือซ้ายเท่านั้น ...
อย่างว่า ... เวลาเปลี่ยนคนก็เปลี่ยน
“คนนู้นเว่ย อกเป็นอก เอวเป็นเอว อื้อหือ อย่างบึ้มอ่ะ” นายอิสริยะ ภัทรมานพ ชายหนุ่มวัยยี่สิบสองปี เรียนปีสี่ สะกิดน้องพร้อมชี้นารีอีกคนให้น้องดู
นายอิสริยะคนนี้ ก็ไม่เหลือคราบพี่ชายที่แสนดีอีกแล้วเช่นกัน ... พี่ชายที่แสนดีตอนนี้มีแต่ความเจ้าชู้ ... พี่ชายที่แสนดีตอนนี้เหลือแต่ความเกรียนสุดติ่ง ... ราวกับเป็นคนละคนกับเด็กชายอิสริยะในตอนนั้นเลยด้วยซ้ำ
ก็บอกแล้ว ... เวลาเปลี่ยนคนก็เปลี่ยน
และตอนนี้ชายหนุ่มหน้าตาดีทั้งสองคนก็กำลังนั่งส่องสาวอยู่หน้าสยาม เวลาสิบเจ็ดนาฬิกาหรือห้าโมงเย็น เลิกเรียนพอดิบพอดี พวกเขาชอบมาเวลานี้เพราะสาวเยอะ ...? ถามว่าที่นั่งส่องนั่งวิจารณ์อยู่นี่ว่างมากเหรอ ?
ก็ไม่ค่อยว่างเท่าไหร่แต่ใจมันรักอ่ะใครจะทำไม ?!
“ฮืมมม ...”
“ฮืมมม ...” ทั้งสองครางเบาๆ ขึ้นมาพร้อมกันอย่างใช้ความคิด พร้อมกับสายตาสอดส่ายไปมามองหาเป้าหมาย สองคนที่คุยกันเมื่อกี๊อ่ะเด็ดแต่ยังไม่ใช่เสป็ก จุดประสงค์ของวันนี้ไม่ใช่แค่ส่องนะครับ แต่เป็นสอยด้วย ...
หมายถึงสอยเบอร์ไว้โทรจีบไรงี้หรอกน่า ...
“คนนั้น !”
“คนนั้น !” มองหาอยู่ดีๆ ก็เกิดเสียงตะโกนขึ้นมาพร้อมกัน ปลายนิ้วทั้งสองหยุดอยู่ที่หญิงสาวผิวขาวขาสวย ผมยาวสลวยตาโตโดนใจ
เอาล่ะสิ ... งานใหญ่อีกแล้ว ...
สองพี่น้องถูกใจสาวคนเดียวกัน ...
“เฮ้ยพี่อ่ะ ไม่ต้องเลยผมเห็นก่อนนะ” แกงส้มพูดขัดขึ้นทันทีเมื่อเห็นว่าพี่ชายชี้คนเดียวกับตัวเอง
“อือ” แต่ใครว่าพี่ชายคนนี้มันจะสน หันมาอือใส่น้องแล้วลุกวิ่งเข้าไปหาหญิงสาวเป้าหมายก่อนใคร
“ขอโทษนะครับ มีแฟนรึยังครับ”
“อ๋อ ยังไม่มีค่ะ” สาวสวยละสายตาจากจอโทรศัพท์ยิ้มหวานให้พร้อมตอบคำถาม
อย่าครับ ... อย่ายิ้มแบบนี้ครับ ... ใจละลายแล้วครับ ...
“ผมชื่อฮั่นนะครับ มาคนเดียวใช่มั้ยเนี่ย สนใจคนเที่ยวเป็นเพื่อนมั้ยครับ J” แนะนำตัวเรียบร้อยพร้อมฉีกยิ้มกว้างกลับไปให้
รอยยิ้มแบบที่พิสูจน์มาแล้วว่าหยุดใจสาวได้มากที่สุด <3
“พี่อ๊าาา งอนผมก็บอกมาตรงๆ ดิ ไม่เห็นต้องมาประชดด้วยการจีบผู้หญิงคนอื่นแบบนี้เลยนี่นา” แกงส้มเดินเข้ามาแทรกกลางระหว่างคนสองคน มือเล็กหยิกแก้มพี่ชายเบาๆ ก่อนจะเลื่อนลงมากอดแขนไว้หลวมๆ เอาหน้าซุกพร้อมพูดคำที่ทำเอาพี่ชายหยุดชะงัก
เอาอีกแล้ว ... แกงส้มมันมาไม้นี้อีกแล้ว ...
“เอ่อ ... ผู้ชายคนนั้นคือ ...”
“เค้าเป็นแค่น้...”
“โถ่พี่ ผมกับพี่แคนเราไม่ได้เป็นอะไรกันจริงๆ พี่อย่าหึงไปหน่อยเลยน่า” เสียงหวานดังขัดขึ้นมาก่อนที่พี่ชายจะพูดแก้ตัวได้
“แต่ว่ามันไม่ใช่ ...”
“ไม่เอาน่าคนดี ผมนึกว่าพี่จะเข้าใจแล้วซะอีกนะเนี่ย ก็ไหนบอกว่ารักผมไง เรื่องแค่นี้ทำไมต้องทำให้เป็นเรื่องใหญ่ด้วยล่ะ หืมม J” คนน้องพูดเสียงอ่อนเสียงหวาน มือทั้งสองข้างเลื่อนขึ้นโอบรอบคออีกฝ่ายพร้อมช้อนสายตาขึ้นมองแบบเยิ้มๆ
โดนอีกแล้ว ... โดนน้องมันเล่นอีกแล้ว ...
“ยังไงผมก็รักพี่ที่สุดอยู่แล้ว ไม่เห็นต้องหึงกันเลย” ตบด้วยประโยคที่เล่นเอาสาวเจ้าหน้าชา
ก็แน่ล่ะ ... กำลังจะมาเที่ยวแท้ๆ อยู่ดีๆ ก็มีคนเดินเข้ามาทำท่าเหมือนจะจีบ เห็นว่าหน้าตาดีก็เล่นด้วย แต่กลับมีผู้ชายอีกคนมาแสดงบทรักใส่แบบนี้เนี่ยนะ ...
ผู้ชายหน้าตาดีมักจะกินกันเอง ... มันเป็นสัจธรรม ...
“ขอโทษนะคะ คือฉันเที่ยวคนเดียวดีกว่า ... ยังไงก็รักกันนานๆ นะคะ” หญิงสาวยิ้มแหยๆ ให้พร้อมคำอวยพร ก่อนจะเดินจากไป
เดินจากไป...
ขอบคุณมากกกก ! ขอบคุณสำหรับคำอวยพร ซาบซึ้งจนน้ำตาแทบไหล !
“555555555 รักกันนานๆ นะคะ 5555555 โคตรฮาอ่ะ” ทันทีที่สาวสวยเดินจากไป ไอ้คนที่กอดคอพูดจาหวานเมื่อกี๊ก็หัวเราะลั่นอย่างสะใจ
รักกันนานๆ นะคะ แหมมมม แม้เจ้าประคุณ น้ำใจงามซะจริง J
“พอเลย วันหลังจะทำแบบนี้ก็ฆ่ากันเลยเหอะ เสียเครดิตหมด เมื่อกี๊มีแต่คนมอง” พี่ชายโวยวายเล็กน้อย จะว่าโกรธก็ไม่ได้โกรธหรอก อายมากกว่า คิดอยู่แล้วว่าน้องมันต้องหาทางมากันไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง แต่ไม่คิดว่ามันจะกล้าใช้วิธีนี้นี่หว่า -.-
“ฮ่าๆๆ เออวันนี้ฮาจริงว่ะ แกงมันเล่นโคตรสมบทบาทอ่ะ 555555555” โดม เพื่อนสมัยเด็กที่เคยแกล้งกันประจำ ปัจจุบันกลายเป็นเพื่อนรักกลุ่มเดียวกันไปซะแล้ว จะว่าไป ... ก็คงเป็นพี่โดมนี่แหละมั้ง ที่แพร่เชื้อเกรียนให้พี่น้องคู่นี้
“ดูหน้าน้องเค้าตอนไอ้แกงบอกรักพี่ฮั่นดิ โคตรจี้อ่ะ 5555555555” ฮัท ลูกสมุนมือขวาของพี่โดมสมัยเด็ก ก็ได้เลื่อนขั้นมาเป็นเพื่อนในกลุ่มอีกคน
“มีการเอาชื่อพี่ไปอ้างอีกนะแกง แต่ให้อภัยว่ะ เพราะโคตรฮาจริง 55555555555” พี่แคนนี่ก็อีกคนคู่หูคนสนิทของน้องฮัท <3 พี่แคนน้องฮัทไม่เคยห่างเหมือนพี่ฮั่นน้องแกงนั่นล่ะ ขนาดตอนหัวเราะเยาะเพื่อนยังกอดคอหันมองหน้ากันแล้วพากันระเบิดหัวเราะออกมาอีกชุดใหญ่
คร้าบบบ คร้าบบบ คุณเพื่อนผู้แสนดีทั้งหลาย เห็นชีวิตรักเพื่อนเป็นเรื่องตลก จำไว้เลย !
“เฮ้ยแกง พี่มึงงอนแล้วว่ะ” โดมเป็นคนแรกที่รู้สึกตัว หยุดหัวเราะชั่วคราวก่อนจะหันไปสะกิดแกงส้มให้มองไอ้คนพี่ตัวใหญ่ใจน้อย ยืนกอดอกหน้าบึ้ง เก๊กชะมัด คิดว่าหล่อรึไง
“เออว่ะ ดูท่าจะงอนจริงนะน่ะ ไปง้อมันหน่อยดิ” พี่แคนพูดเสริมขึ้นอีกคน
“โหยยย ไม่เอาอ่ะพี่ ปล่อยไว้งั้นแหละ เดี๋ยวก็หายเองอ่ะ”
“มึงไปง้อเลยไอ้แกง ไม่เห็นเหรอน่ะ คำว่า ‘ กูงอนง้อกูเลย ’ แทบจะแปะไว้กลางหน้าผากอยู่ละ” ปากพูดมือก็ออกแรงดันเพื่อนให้เข้าไปง้อพี่ชายขี้งอน
“แล้วทำไมต้องเป็นแกงอ่ะ” ตัดพ้อต่อว่าเล็กน้อยพอเป็นพิธี ประเด็นคือไม่รู้จะง้อยังไง
จะให้แกงส้มคนนี้ไปง้อพี่ฮั่นอ่ะนะ ? จะให้สุดหล่อไปง้อผู้ชายล่ำๆ นั่นอ่ะนะ เหยยยย มีหวังโดนมองว่าเป็นเกย์อ่ะดิ
แต่ที่ทำไปเมื่อกี๊ก็ไม่น่าเหลือภาพพจน์แล้วนะ ...
ไม่รู้แหละ ! ก็น้องแกงไม่อยากไปง้ออ่ะ ให้คนอื่นไปดิ พี่โดมพี่แคนไอ้ฮัทก็เพื่อนกันทั้งนั้น ทำไมต้องเป็นน้องแกงด้วยอ่ะะะ
“ก็แกเป็นคนทำมันงอนไง !” สามเสียงประสานกันลั่นสยาม เออ ! รู้น่ะว่าผิด แต่คนมันง้อไม่เป็นนี่หว่า
“ - -+ ” พี่โดม
“ -*- “ พี่แคน
“-______-“ ไอ้ฮัท
ง้อก็ได้วะ ...
“พี่ฮั่นนน...” ร่างโปร่งเดินเข้าไปสะกิดพี่ชายพร้อมเอ่ยเรียกชื่อเสียงหวาน ... แต่ก็โดนสะบัดออก แน่ะๆ ทำเป็นเล่นตัว ชิ !
เฮ้ย คิดออกละ ง้องี้หายแน่นอน ...
เอาล่ะ จะง้อละนะ ...
ห้าสี่สามสองหนึ่ง ... แอคชั่น !
“ร้องไห้หาพ่อเธอหรืออออ เห็นเธอตะโกนหาพ่อออ เจ็บช้ำจนน้ำคลอออ ให้พ่อมาเช็ดน้ำตาาาาา” ลูกคอสามชั้นจัดให้แบบเต็มสตรีม คึคึ เพราะป่ะล่ะ เจ๋งอ่ะดิ แน่ะๆ ไม่ต้องมองด้วยสายตาชื่นชมกันขนาดนั้นก็ได้ น้องแกงเขินนน
“ร้องไห้หาแม่เธอหรือออ เห็นเธอตะโกนเรียกหาาาา ... เฮ้ย ตบหัวไมเนี่ยพี่” มือเล็กลูบหัวตัวเองเบาๆ แหม ชอบเพลงนี้ก็พูดกันดีๆ ก็ได้ ไม่เห็นต้องใช้ความรุนแรง
“พอเลย เลิกร้องได้ละ”
“พี่หายงอนแล้วอ่อ”
“ถ้าบอกว่าไม่หายจะร้องต่อป่ะ”
“เอ๊า ก็แน่ดิ”
“งั้นหายละ”
แหม่ หายเร็วจัง นึกว่าจะงอนต่ออีกซักหน่อย ยังร้องไม่ถึงครึ่งเพลงเลยนะเนี่ย - w -
“กลับบ้านกันเหอะ” พูดลอยๆ ขึ้นมาเฉยๆ แล้วจัดการลากน้องออกเดินไปที่มอเตอร์ไซค์ห้าง ยานพาหนะประจำชาติแว้นบอยสก๊อยเกิร์ล อะไรวะ เดี๋ยวงอนเดี๋ยวหายเดี๋ยวลาก พี่ฮั่นแม่งเกรียนอ่ะ คนเรียบร้อยตามไม่ทันนะ ...
“เฮ้ยยยพี่ฮั่นแปบดิ พี่โดมพี่แคนไอ้ฮัท แยกย้ายเว่ย พี่ฮั่นแม่งติสต์แตกอีกละ บายยย” ยื้อตัวไว้เพื่อบอกลาเพื่อนๆ อีกสามคนก่อนจะยอมเดินตามไปแต่โดยดี ไม่มีมารยาทเลยอ่ะพี่ฮั่น กลับบ้านไม่บอกลาเพื่อน -3-
.
.
.
สามวันถัดถัดถัดมา
“เฮ้ยพี่ ไมไม่เก็บบ็อกเซอร์เนี่ย” โวยวายเล็กๆ ตามประสาก่อนจะใช้นิ้วก้อยเกี่ยวบ็อกเซอร์ใช้แล้วของพี่ชายขึ้นมาจากพื้น
ไม่ได้รังเกียจนะ แค่ขยะแขยงนิดหน่อย ....
พี่ฮั่นอ่ะซกมก ใส่กางเกงในแล้วถอดทิ้งไม่ยอมใส่ตะกร้า พอแม่บ้านมาเก็บไปซักเค้าก็ยกแต่ตะกร้าไป พอไม่ยอมใส่ตะกร้าแม่บ้านเค้าก็ไม่ได้ซักให้ พอไม่ซักก็ไม่มีใส่ แล้วก็มาเบียดเบียนผมอีก
อย่าเข้าใจผิด พี่ฮั่นแค่มาบังคับให้ผมซักให้ ไม่ได้มาใส่ของผมหรอก...
“ก็ขี้เกียจอ่ะ เก็บให้หน่อยดิ” แน่ะ ดูพูดเข้า น้องนะครับไม่ใช่คนรับใช้ จะได้มาคอยตามเก็บเสื้อผ้าเกลื่อนกลาดของพี่เนี่ย
ถึงปากจะบ่น ใจจะเบื่อ แต่ขาก็เดินไปรอบห้อง มือก็เก็บซากเสื้อผ้าทั้งหลายของพี่ฮั่นไปใส่ตะกร้า พูดไปพี่ฮั่นก็ไม่ทำหรอก ก็มีแต่ผมเนี่ยแหละ อยู่กันสองคนถ้าผมไม่ทำห้องก็รกตาย...
อ้อ บอกไปรึยังว่าผมกับพี่ฮั่นย้ายมาอยู่คอนโดด้วยกันสองคนตั้งแต่มอปลายแล้ว ก็เบื่อบ้านอ่ะ อยากหาที่ใหม่ ห้องหรูอยู่ฟรีมีแม่บ้านมาเก็บกวาดทุกอาทิตย์ เจ๋งป่ะล่ะ J แต่ที่บอกว่าอยู่ฟรีน่ะ จริงๆ หม่าม้าผมกับแม่พี่ฮั่นคอยจ่ายให้ทุกอย่าง ทั้งค่าห้องค่าน้ำไฟค่าจ้างแม่บ้าน พวกผมก็เลยสบายยย J
“เฮ้ยพี่ นั่นมันเสื้อผมนะ” ใบหน้าหวานละสายตาจากตะกร้าผ้ามาจับจ้องอยู่ที่เสื้อยืดบนตัวพี่ชาย
“ยืมหน่อยดิ” พูดสั้นๆ แล้วเดินไปนอนเปิดทีวีดูบนโซฟาสบายใจเฉิบ คร้าบบบ ตามสบายเลยครับคุณชายย จริงๆ การที่พี่ฮั่นใส่เสื้อผมมันก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรหรอก ก็อยู่กันมาตั้งหลายปีละ เสื้อผ้ามันก็ปนๆ กันไปหมด เสื้อฮั่นในตู้แกง เสื้อแกงในตู้ฮั่น แยกไม่ออกแล้วว่าของใครเป็นของใคร ไม่ใช่แค่เสื้อด้วยซ้ำ รวมไปถึง กางเกง เข็มขัด ไม่เว้นแม้แต่พวกเครื่องประดับอย่างแหวนหมวกต่างหู ใช้ด้วยกันหมดอ่ะ ก็ไซส์มันพอๆ กัน
แล้วผมจะโวยวายไปทำไม ... เออช่างมันเถอะ
“เออแกง พรุ่งนี้พี่ไม่อยู่บ้านนะ มีเดต” ประโยคสั้นๆ จากพี่ชายทำเอาน้องหันขวับ พี่ฮั่นมีเดตอีกแล้วเรอะ ! เดือนนี้คนที่สามละนะ สยามวันนั้นไม่เข็ดใช่ป่ะ คิดจะมีแฟนก่อนน้องนี่คิดจะลองดีใช่ป่ะ
ได้ ... น้องจัดให้ ...
“ผมไปด้วย”
“ไปทำไม”
“อยากไป ห้ามเถียง จะไป ยังไงก็จะไป” พูดตัดบทเสร็จสรรพก่อนจะเดินหนีเข้าห้องนอนปิดประตูลงกลอน กันไม่ให้พี่เถียง
หึหึ อย่าหวังว่าจะได้เดตอย่างมีความสุขเลยพี่ชายสุดที่รัก = w =
ชื่อตอนแลดูดาร์กมากกกก 5555555 คือคิดชื่อตอนไม่ออก แย่งนี่ก็ตั้งใจจะสื่อว่า
ชอบผู้หญิงคนเดียวกัน เลยแย่งกันจีบ ไรงี้ แต่พอมีแค่แย่งแล้วดาร์กอ่ะ 55555555
ขอสารภาพว่าเรื่องนี้เป็นฟิคที่เกิดพล็อตขึ้นมาตอนเรียนฟิสิกส์ เกิดมาแบบแวบเข้ามาในหัว
พล็อตโผล่มาแค่ตอนต้น ยังไม่ได้วางตอนกลางเรื่องตอนจบเรื่องอะไรเลยยยย
ช่างมัน ค่อยคิดทีหลัง อย่างที่บอก ฟิคเรื่องนี้ไม่มีพล็อตที่แน่นอน จึงสามารถเปลี่ยนแปลง
ไปได้เรื่อยๆ ตามอารมณ์ 55555555555
พรุ่งนี้อย่าลืมดูฮัลโหลวันหยุดช่องเจ็ดสิบโมงนะ <3
พี่ฮั่นน้องแกงจีบกัน เอ้ยไม่ใช่ จีบสาว -w- แอบหวังให้เค้าจีบกัน 5555555555
ตัวอย่างฮามากกก หวังว่าเค้าจะไม่ตัดออกซะเยอะเหมือนปีที่แล้วนะ -.-
ยังไงก็รอดูอ่ะ <3
08.05.2555
ความคิดเห็น