ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fic 2min ::Friend..?::

    ลำดับตอนที่ #2 : ::1

    • อัปเดตล่าสุด 23 เม.ย. 55


     1 เดือนแล้ว

    ที่ชีวิตของผม ต้องอยู่อย่างเดียวดาย ไร้ร่างที่เคยกอด เคยปลอบผมเวลาผมเหงา เคยเอาใจใส่ เคยมอบความรักให้แก่ผม เค้าไม่อยู่แล้วเค้าจากผมไปแล้ว

    ฮึก..น้ำตาของลูกผู้ชายที่ยากจะไหลรินมาเพื่อใคร  มันกับไหลมาเพื่อผู้หญิงคนนี้ ยูริ

    ทำไม   ทำไม   ทำไม   ทำไม !!! ” ร่างสูงเอามือทุบผนังห้องอย่างไม่กลัวเจ็บ

    ทำไมผมต้องเจอกับเรื่องแบบนี้  ทำไมมีแค่ผมที่เป็นคนเจ็บ

     

    หลายสัปดาห์ต่อมา

    มันทำให้ผมรู้ รู้ ว่าที่แท้ เพื่อนทีผมสนิทมากที่สุดกับหักหลังผม  คิมบอม

    คิมบอมเป็นแฟนใหม่ของยูริ ไม่ใช่สิเค้าสองคนเป็นแฟนกันมาต้องนานแล้ว แต่ผม ผม ไอ้มินโฮคนโง่ ต้องโดนเพื่อนที่รักและคนรักสวมเขา

    หึ  ต่อไปนี้ เชว มินโฮ คนนี้จะเข้มแข็งจะไม่มีวันยอมโง่อีกต่อไปแล้ว!!!!!!

     

    ลาก่อน ความรักที่แสนโง่เครา.......

     

    ........................................................................................................................

    มหาลัย xxxxx

    เอ้า วันนี้เราจะมาต้องรับน้องๆปี1 กันนะครับ

    น้องๆทุกคนเข้าศูนย์ประชุมเลยคับๆ เหล่ารุ่นพี่ต่างตะโกนเรียกน้องๆ

     

    หลังจากเหตึการณ์นั้นไม่นาน ผมก็จบการศึกษามัธยมปลาย

    แล้วเข้าสู่เร้ามหาลัย สถานที่แห่งใหม่

    ผมหวัง หวังว่าผมคงไม่ได้เจอ  ชายคนนั้นแล้วเธอคนนั้นอีก

    รุ่นพี่ต่างเรียกรุ่นน้องให้เข้าศูนย์ประชุม ซึ่งร่างสูงได้ขอตัวไปเข้าห้องน้ำและบังเอิญเดินผ่านบอร์ดรายชื่อสมาชิกของแต่ละห้อง

    ร่างสูงจึงหยุดดูราบฃยชื่อของห้องตัวเอง

     

     

    ปี 1 ห้อง A

    รายชื่อนักศึกษา

    - เชว มินโฮ

    - คิม คิบอม (คีย์)

    - ลี แทมิน

    - ลี ซองมิน

     -คิม ฮีชอล

     โจว คยูฮอยน-

    -

    - ยูริ

    -

     

    เฮ้อ... ร่างสูงได้แต่ถอนหายใจภายในใจ

    นี้ผม....ต้องมาเจอคนๆนี้อีกแล้วใช่ไหม

    แต่ สี่ชื่อที่ต่อเรานี้ ชื่อคุ้นๆเหมือนกันแหะ ร่างสูงพยายามนึกว่าผมได้ยินชื่อสามคนนี้มากจากไหน แต่ผมก็นึกไม่ออก เฮ้อ..เอาไว้ก่อนละกัน

     

    ........................................................................................

    วันนี้เป็นวันแรกของการเข้ามหาลัย รุ่นพี่ต่างก็มีเกมส์ให้เล่นเยอะแยะ แต่ผมไม่ค่อยสนใจสักเท่าไหร่

    ผมเห็น เห็น....ว่ายูริมองผม  แต่สายตาของเธอเต็มไปด้วยความว่างเปล่า

    ถึงแม้ในใจของผมจะหวังว่าเธอจะทักผม    แบบที่เพื่อน ที่เคยรู้สึกกันทักกัน ........แต่มันกลับเต็มไปด้วยความว่างเปล่า

    ผมจึงเลือกที่ไม่ทักเหมือนกัน และทำเป็นไม่สนใจ

     

    นี้ผม ทำถูกแล้วใช่ไหมคับ?.........

     

    หลังจากกิจกรรมต่างๆเสร็จแล้ว ทางรุ่นพี่ปล่อยให้รุ่นน้องเดินเล่นตามสบาย

    ผมเลือกที่จะไปดูสนามบาสของมหาลัยเป็นอันดับแรก  ไม่รู้เหมือนกันนะว่าทำไม  ผมถึงต้องไปที่นั่นด้วย ทั้งที่ผมก็ไม่ค่อยสนใจเรื่องบาสสักเท่าไหร่ แต่ผมก็เล่นได้ดีเหมือนกันนะ เวลาที่ผมเครียด บาสนี้ล่ะที่ทำให้ผมหายเครียดได้

     

     โครม!!

     

    โอ้ย

     ขณะที่ผมเลี้ยวเข้ามาในโรงยิม โครม!! ผมชนเข้ากับใครสักคน

    โอ้ย! เป็นไรมากหรือเปล่าคับ.. ถามคนตรงหน้านะแต่ตัวเองแม่งโคตรเจ็บเลย

    โอ้ย ซี๊ด..ไม่เป็นไรหรอกฮะ คื...อ

    เฮ้ย!”

    นี้ นาย ลี แทมินใช่ไหม!!!” ผมจำได้แล้วนี้ไงล่ะลี แทมิน 

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×