While Snow flake are Dying

ลำดับตอนที่ #2 : ๐Intro๐The Beginning [100%]

Intro : The Beginning

กรี๊ดดดด แฮ่กๆๆๆๆๆ ฉันสดุ้งตื่นขึ้นมาจากฝันร้าย... เหงื่ออาบท่วมตัว และรู้สึกเหนื่อยในเวลาเดียวกัน ความรู้สึกเมื่อกี้คืออะไร??

'6.00น.' เข็มนาฬิกายาวเป็นเส้นตรง... หกโมงแล้วหรอ. ฉันพยายามยันตัวเองออกจากเตียง แม้ว่าจะรู้สึกหนักอึ้งไปหมดทั้งตัว

พยายามนึกถึงฝันเมื่อคืนที่เพิ่งผ่านไป แต่กลับนึกยังไงก็นึกไม่ออก มันคืออะไรกันแน่? สิ่งเดียวที่จำได้ จากฝันเมื่อครู่คือต้นไม้

ต้นนั้น.. ต้นไม้ที่สวยขาวดัง "เกล็ดหิมะ"...

...


"ไปก่อนนะคะ บ๊ายบาย" ฉันหันไปยิ้นให้พ่อ แล้วเดินลงจากรถ

วันนี้ก็ไม่ต่างจากทุกวัน ฉันมาโรงเรียนตามปกติ แต่สิ่งแรกที่ฉันทำหลังจากก้าวลงมาคือมองไปที่ตรงนั้น แต่มันกลับว่างเปล่า

ฉันเดินเข้าไปในโรงเรียนและตรงเข้าไปที่โต๊ะที่ฉันนั่งประจำกับเพื่อน

"ดีจ้า เนส " เสียงใสๆของเกรซ ดังมาแต่ไกล

"อื้อ ดีจ่ะ" ฉันฝืนยิ้มให้เกรซ วางกระเป๋าแล้วฟุบลงนอนกับโต๊ะ

"เนส เป็นไรเปล่า ดูไม่ค่อยดีเลย" เกรซถามด้วยความเป้นห่วง

"ไม่เป็นไรหรอก ปวดหัวนิดหน่อย" ฉันตอบเกรซ ทั้งๆที่ยังฟุบอยู่กับโต๊ะ

"โห่~ ไม่เอาหน่าเนส แกเป้นอย่างงี้มา อาทิตย์กว่าแล้วนะ"

"อื้อ ไม่มีอะไรหรอก จริงๆนะ.." ใช่..มันไม่มีอะไรเลยจริงๆ ไม่มีอะไรในหัวฉันเลย ทุกอย่างว่างเปล่าไปหมด

"อ่ะ! แอ๊ปเปิ้ลสักลูกมั้ย เผื่อจะดีขึ้น" เกรซยื่นแอปเปิ้ลลูดสวยมาให้ลูกหนึ่ง สีแดงสวยมาก มากจนน่ากลัว ฉันรับแอปเปิ้ลจากเกรซ

แล้วเก็บใส่กระเป๋า คงไม่ได้กินตอนนี้หรอก อีกทีก็ตอนพักโน้น. แล้วสายตาฉันก็เหม่อมองออกไป สะดุดเข้ากับต้นไม้ต้นหนึ่ง

เพราะลมที่พัดมา ทำให้ตินไม้ปลิวไสวเหมือนคลื่นน้ำในทะเลที่กว้างใหญ่   สวยจัง....





"ออดออดดดดดดดดดดดดดดดดดดด" เสียงเรียกรวมเข้าแถวตอนเช้า.. เฮ้อออ เสียงนรกชัดๆ ฉันสะพายกระเป๋า เดินไปเข้าแถว

ด้วยสภาพกึ่งหลับกึ่งตื่นเหมือนเดิม เสียงเด็กนักเรียนคุยกันดังทั่วสนาม เป็นอะไรที่น่ารำคาญสำหรับฉันมาก เหมือนแมลงวันบิน

ผ่านไปมาข้างๆหู อยากปัดออกไปไกลๆแต่ก็ทำไม่ได้  เสียงเพลงชาติดัง ตามมาด้วยเสียงสวดมนต์ยามเช้า

อยู่ดีๆภาพต้อนไม้ก็ผุดขึ้นมาในหัว  หายใจไม่ออก!!  วันนี้ท่าทางจะไม่ดีซะแล้ว

"นักเรียนห้อง 1 ขึ้นห้องได้" เสียงครูประกาศ ปล่อยให้ขึ้นห้องเรียน ฉันเดินแถวขึ้นห้องเหมือนทุกวัน

แค่เห็นบันไดที่จะต้องขึ้นไปก็เหนื่อยซะแล้ว... ฉันพยายามถ่อสังขารตัวเองจนขึ้นมาถึงหน้าห้องเรียน

"นักเรียนทำความเคารพ"  คาบแรกเริ่มเรียนไปได้สิบนาทีแล้ว แต่ฉันกลับไม่ได้ความรู้อะไรเลย

เอาแต่นั่งเหม่อมองเข็มนาฬิกาที่ไม่เคยหยุดเดิน

ติ๊ก ติ๊ก ติ๊ก ติ๊ก

เสียงนาฬิกาดังก้องอยู่ในหัวตลอดเวลา ได้ยินเสียงครูสอนลางๆเหมือน เสียงแทรกในวิทยุ

แล้วทุกอย่างก็มืดไปถนัดตา......


.........


ย้อนเวลาไปสองเดือนก่อน


.......




________________________________________________

|+| The thing that already gone never come back again.
________________________________________________




จบอินโทรแล้วค่ะ > <// อาจจะแย่ไปนิดนึงเนอะ
ติชมได้ตามสบายเลยนะคะ จะได้นำมาแก้ไขในตอนต่อๆไป
ไม่แน่ พอจบเรื่องเนมอาจจรีไรต์ใหม่ก็ได้5555
ขอกำลังใจในการแต่งต่อด้วยนะคะ //โค้งงามๆหนึ่งที

JII< N:)