THE STORY OF ADEN

ลำดับตอนที่ #2 : STORY ONE : สิงโต เป็ดน้ำ พ่อบ้าน แม่บ้าน แม่มด ซอมบี้ (?) [ Part I ]

papi .yong

 
STORY ONE     : สิงโต เป็ดน้ำ พ่อบ้าน แม่บ้าน แม่มด ซอมบี้ (?)  [ Part I ]

มีอยู่วันหนึ่ง พ่อบ้านทรายยี่ และแม่บ้านแอลลี่ไปช็อปปิ้งเพื่อซื้อของที่จะไปทำอาหารเย็นให้นายท่านสิงโตรุ่งริ่ง ซึ่งสิ่งที่นายท่านสิงโตรุ่งริ่งสั่งให้ซื้อคือ ปลากระป๋อง และแมงกุดจี้ หลังจากที่ทั้งสองซื้อรายการอาหารเรียบร้อยแล้วก็เดินทางกลับคฤหาสน์สิงโตรุ่งริ่ง

                หลังจากนั้นพ่อบ้านทรายยี่และแม่บ้านแอลลี่ก็ลงมือทำอาหารเย็น ภายในเวลา 3 วินาที และได้นำมาเสริฟที่โต๊ะอาหารซึ่งมีเป็ดน้ำทุ่งทิ่งมาร่วมโต๊ะอาหารด้วย ซึ่งเป็ดน้ำทุ่งทิ่งบอกว่า

“อาหารพวกนี้ฉันกินไม่ได้ ฉันต้องกินหญ้าเท่านั้น !!”     
 หลังจากนั้นพ่อบ้านทรายยี่จึงถอนหญ้าที่สวนหน้าคฤหาสน์มาให้เป็ดน้ำทุ่งทิ่งได้รับประทาน หลังจากนั้นเป็ดน้ำทุ่งทิงก็บอกว่า 

“อย่างฉันต้องกินหญ้า ณ ชายทุ่งเท่านั้น !!”  
ได้ยินดังนั้นแม่บ้านแอลลี่จึงคว้าหญ้ามาฟาดหน้าท่านเป็ดน้ำทุ่งทิ่ง ทำให้ท่านเป็ดน้ำทุ่งทิ่งตกใจจึงปล่อยหมัดตะบันหน้าแม่บ้านแอลลี่จนหัวหลุดกระเด็นและตายในที่สุด

หลังจากนั้นท่านสิงโตรุ่งริงจึงสั่งให้พ่อบ้านทรายยี่ไปถอนหญ้า ณ ชายทุ่ง มาให้ท่านเป็ดน้ำทุ่งทิ่ง  ซึ่งพ่อบ้านทรายยี่ก็รับคำสั่ง แต่ก่อนที่จะได้เปิดประตูออกจากตัวคฤหาสน์ แม่มดวิ้งได้ก็ไต่หลังคาลงมาและกระโดดลงตรงกลางโต๊ะอาหาร แล้วตะโกนว่า

“ทรายยี่อยู่ไหน!!!!”  

ทุกคนสะดุ้งเฮือก ! 

เสียงตะโกนจากแม่มดวิ้งทำให้แม่บ้านแอลลี่ฟื้นคืนชีพ (มหัศจรรย์โคตร) แล้วพ่อบ้านทรายยี่ก็เข้าไปหลบในตู้เย็นแม่มดวิ้งเห็นดังนั้นจึงเสกสายไฟช็อตพ่อบ้านทรายยี่จนไหม้เกรียมแต่ก็รอดมาได้ (เทพไปไหน) จากนั้นแม่บ้านแอลลี่ก็ลากพ่อบ้านทรายยี่หนีขึ้นไปข้างบน ซึ่งแม่มดวิ้งก็ตามไป ซึ่งแม่มดวิ้งไม่รู้ว่าแม่บ้านแอลลี่และพ่อบ้านทรายยี่แอบอยู่หลังกำแพงข้างๆบันได เป็นเหตุให้แม่บ้านแอลลี่โผล่มาจ๊ะเอ๋แม่มดวิ้งจนตกใจเผลอลื่นตกบันไดหัวทิ่มสลบคาคฤหาสน์

         เมื่อเห็นดังนั้นแม่บ้านแอลลี่กับพ่อบ้านทรายยี่ก็รีบหนี  แต่ก็ดันออกมาเจอเป็ดน้ำทุ่งทิ่งซะก่อน

“ นี่เกิดอะไรขึ้นทำไมเสียงกันจัง แล้วเมื่อไรหญ้า ณ ชายทุ่งของฉันจะได้ห้ะ! แล้วทำไมเหงื่อถึงได้ออกกันเยอะขนาด....เฮ้ย! จะลากฉันไปไหน!”

“แม่มดบุกบ้าน!  จะยืนอยู่ทำไมเล่า ไม่มีเวลาแล้ว ไปเร็ว หรือว่าอยากจะเจอพลังเสียงมหาปลัยนั้นรึยังไง”  แม่บ้านแอลลี่ตอบ ก่อนจะช่วยพ่อบ้านทรายยี่ลากเป็ดน้ำทุ่งทิ่งไปหน้าประตู ระหว่างนั้น...

“นี่ ทั้งสองคนน่ะ จะพาเป็ดน้อยแขกฉันไปไหน?” นายท่านสิงโตรุ่งริ่งเดินออกมาจากห้องอาหารแล้วถามทั้งสอง

“แม่มดบุกบ้าน เอ้ย คฤหาสน์แล้วครับ แถมเธอยังมีพลังเสียงอะไรสักอย่างที่ฟังหูคงได้ระเบิดกันแน่ๆ” พ่อบ้านทรายยี่ตอบอย่างรวดเร็ว

“ไม่เห็นจำเป็นต้องหนีเลยนี่ ลูกน้องฉันก็มีตั้งมากมาย แค่แม่มดตนเดียวคงไม่ถึงขั้นจัดการไม่ได้หรอกมั้ง” สิงโตรุ่งริ่งกล่าว

“แล้วจะทำยังไงดีล่ะ ถ้าไม่หนีไปหลบเสียงเธอก่อน” แม่บ้านแอลลี่ถาม

“นั่นสิ ก็รู้อยู่นะว่านายมีลูกน้องเยอะน่ะ แต่จะทำไงล่ะ” เป็ดน้ำทุ่งทิ่งถามต่อ

“อืม...งั้นก็ต้องใช้แผนนี้” สิงโตรุ่งริ่งพูด แล้วยิ้มมุมปากเบาๆ

      

   To Be Continue….