the magic land online

ลำดับตอนที่ #2 : ออนไลน์ครั้งแรกกับการฝึกฝน

ตาส่วน

“เล่นไงเนี่ยไม่เคยเล่นมาก่อนนอกจากอ่านหนังสือ” ตาเริ่มครุ่นคิด

“เอาหละ เริ่มเลยดีกว่า”ก่อนจะกระโดดขึ้นบนเตียงออนไลน์

“สวัสดีค่ะ ยินดีต้อนรับค่ะ เริ่มสร้างตัวละครเลยนะคะ” เสียงจากที่ไกลแสนไกลเอ่ย

“คุณสามารถเปลี่ยนสีตา สีผม บลาๆ” เสียงนั้นอธิบาย

“ในเกมต้องใส่แว่นไหมคะ”

“ไม่ต้องคะเพราะเราให้อิสระกับคนที่ใส่แว่นและไม่ใส่แว่นค่ะ ถ้าอยากใส่มันจะมีความสามารถพิเศษอื่นๆค่ะ ซึ่งสามารถหาซื้อได้ในร้านของระบบค่ะ ต้องการเปลี่ยนอะไรไหมคะ”

“ไม่ค่ะ แบบเดิมเลย”

“เอาชื่ออะไรดีคะ”เธอถาม

“เนตรนภาค่ะ” ตาตอบหลังจากที่ครุ่นคิดมานานแล้ว

“ใช้ได้ค่ะ ยืนยันไหมคะ”เธอถามตาอีกครั้ง

“ค่ะ”

กำลังเข้าสู่เกมในอีก 5 4 3 2   1    ขอให้สนุกค่ะ

,โห เมืองสวยมากเลย ไหนหว่าอาคารผู้เล่น อ้อ นั่นไงไปเลยดีกว่า, แต่ยังไม่ทันที่ตาจะได้ไปถึงก็มีกลุ่มผู้เล่นหญิงกลุ่มหนึ่งเดินมาทัก

“เอ่อ ใช่ตาหรือเปล่าจ๊ะ” ผู้เล่นที่ใส่ชุดเดรสสีชุมพูพูด เธอจึงตอบกลับว่า “ ใช่ค่ะ ไม่ทราบว่ามีอะไรคะ”

“พวกเราเองไง จำได้ไหมเราปลาเอง” ผู้เล่นคนนั้นพูดพร้อมชี้ตัวเอง แล้วจากนั้นก็แนะนำเพื่อนที่อยู่หลังๆให้ฟังนครบ

“จ๊ะ” เธอพยักหน้า จู่ๆปลาก็นกอะไรขึ้นมาได้จึงพาเธอเดินเข้าอาคารพร้อมกับพูดว่า “เดี๋ยวไปเอาของสำหรับผู้เล่นใหม่นะแล้วเราจะไปฝึกกัน” เธอพูดพร้อมดันหลังตาให้คุยกับพนักงานหญิงคนหนึ่ง

“สวัสดีค่ะ ต้องการรับอะไรดีคะ” พนักงานกล่าวพร้อมรอยยิ้ม

“หนูเป็นผู้เล่นใหม่ค่ะ” พนักงานคนนั้นพบักหน้าพร้อมส่งของที่เอามาจากเคาร์เตอร์แล้วอธิบายว่า

“สำหรับ เกมของเรานั้นจะคล้ายกับเกมอีกที่ต้องฝึกเลเวล แต่เกมของเรายิ่งฝึกมากยิ่งได้ค่าชำนานค่ะซึ่งต้องสะสมเรื่อยๆนะคะ นี่ คือ มีค่ะเอาไว้สำหรับเก็บ               เลเวล ส่วนื่ออาหารเอาไว้ฟื้นความหิวค่ะ นอกจากนั้นยังมีน้ำยาฟื้นมานาระดับต่ำ 3 ขวด น้ำยาฟื้นพลัง 3 ขวดค่ะ” ตาพยายามทำความเข้าใจก่อนพยักหน้า              “อ้อ ! ที่เกมของเรานั้นพฤติกรรมของผู้เล่นมีผลต่อร่างกายนะคะ ยกตัวอย่างเช่น ถ้ากินแล้วนอนก็จะอ้วนและถ้าอยู่ไปนานๆผมจะยาวขึ้นและอาจจะมีเคลาได้ค่ะ ฉะนั้นจะโกนไม่โกนขึ้นอยู่กับผู้เล่นค่ะ” แล้วพนักงานก็เอ่ยต่อว่า“มีข้อสงสัยอะไรอีกหรือเปล่าคะ” เธอส่ายหน้าพร้อมคิดว่าจะพยายามเรียนรู้ด้วยตนเองและเดินออกไปจากอาคารเริ่มต้น ไปหาเพื่อนๆของเธอ ซึ่งเธอลืมคิดไปว่าจะมีวิธีใช้งานนาฬิกายังไง

“อ่าว ตาเสร็จแล้วหรอ เริ่มแบ่งกลุ่มกันเลยนะ คนเลขที่ 1-5 ฝึกกับเข็ม   6-10 ฝึกกับเรา   11-20 ฝึกกับพาย แล้วอีก 1 สัปดาห์ไปล่าบอสกันเพื่อทดสอบ อ้อ อย่าลืมจับคู่กันดัวยนะ 2 คน เอ้าเริ่มแยกย้าย” ปลาหัวหน้ากลุ่มหญิงบอก

ในขณะเดียวกัน

“เฮ้ย ไอ้ไก่ พวกผู้หญิงไปไหนแล้วอะ” สัก เหพื่อนสนิทของไก่บอก

“ไม่รู้ว่ะ รายงาน หนห” ไก่บอกและสักก็เขย่า เพื่อนพร้อมพูดว่า

“หนห แปลว่าไรวะ”

“ก็หัวหน้าห้องไง ไอ้...” ไก่ละคำพูดแล้วยักคิ้วกวน ทำให้สักเริ่มเดือดและเข้าปะลุมบอนกับไก่ ก็มีเสียงหนึ่งเข้ามาแทรก

“พวกนายตามผู้หญิงเถอะเดี๋ยวจะคลาดกันอีกหรือไม่ก็กลับไปหาบลัด” ชายหนุ่มอีกนทีจัดว่าหน้าตาดีใส่เกราะ ถือดาบ พูดขัดออกมา ซึ่งแน่นอนคนนั้นก็ คือ

“รี!!! นายมาได้ไงเนี่ยแล้วถ้ากลับไปหาหัวหน้าห้องพวกเราจะถูกด่าไหมเนี่ย” ไก่พูดอย่างหวั่นๆ

“แล้วแต่อารมณ์มั้งถ้าเรื่องไม่สำก็ไม่ว่า ถ้าสำคัญก็ไม่แน่” รีตอบมาอย่างสบายๆ

“โอ้ย! ทำไงดีวะไอ้ไก่ อย่างนี้เสียชื่ออาชีพนักข่าวที่ได้มาพอดี” สักสะกิดยิกๆ

“โอ้ย จะไปรู้ไหมว่ะ กลับบ้าน เอ้ย กิลไปหาหัวหน้ากัน” ไก่บอกและเริ่มเดินออกไป

“อ้าว รอด้วยสิวะ อ้าวรีแกจะยืนทำมิวสิคต่อหรือไง” สักบอก

“เอ่อ เดี๋ยวตามไป” พูดจบรีก็เดินไปทางอื่น

ณ กลุ่มที่ 1( วงล็อคลั้นลา )

กลุ่มนี้กำลังไปฝึกวิชาที่ป่าแสงจันทร์ทางด้านเหนือของเมือง ซึ่งแน่นอนกลุ่มนี้เป็นขาลุยกันอย่างเต็มที่นอกจากนั้นแล้วยังเป็นขาร็อกกันอีกตังหาก ทำให้กลุ่มนี้ทุกคนใส่เสื้อสีเหมือนกันหมด คือ แดงดำ

นอกนั้นแล้วยังร้องเพลงร่าเริงอีกตะหาก ทำเอาสัตว์อสูรแถวนั้นคลุ้มลั่งกันเกือบหมด เพราะ ทนเสียงร้องไม่ไหว

ด้านกลุ่มที่ 2 ( สบายๆ )

กลุ่มนี้รวบรวมเด็กเรียนทุกคนแต่แทนที่จะเดินเงียบๆอย่างมุ่งมั่น กลุ่มนี้อิสระเต็มที บางคนเดินดูดอกไม้ บางคนคุยกันเพลินจนเกือบหลงกันก็มี

ด้านกลุ่ม 3 (กลุ่มผ้าคลุม)

กลุ่มนี้กำลังเดินตลาดและร้านค้าหาของกันอยู่และแน่นอนตาของเราก็อยู่กลุ่มนี้เช่นกัน

“ตาะเอาอะไรไหม” พายถาม

“อืม ขอแว่นตาจ้ะ” ตาบอกอย่างอายๆ ทำให้ทุกคนพยักหน้าและเริ่มหาซื้อและแน่นอนตามชื่อกลุ่มทุกคนจึงซื้อผ้าคลุมพรางตัวไปกันทุกคน

“ตา พายขอโทษนะ พอดีแว่นตาสำรวจหมด เอาหน้ากากแทนได้ไหมจ๊ะ”พายบอกพร้อมชูหน้ากากสีขาวไม่มีลวดลายอะไรเลยมาให้ผองเพื่อนเข้าป่าทางทิศใต้ ที่ป่านั้นรกและคลึ้มทำให้พายัดสินว่า

“จ้ะ อ้าวทุกคนก็ใส่หน้ากากเหมือนกันหรอ” ตาถามอย่างสงสัย เมื่อเห็นทุกคนหยิบหน้ากากขึ้นมาใส่

“อ้าว กลุ่มเรา ทำอะไรก็ต้องเหมือนกันสิ ถึงจะเวิก” พายบอกอย่างอารมณ์ดีและเริ่มเชิญทุกคนไปที่ ถ้ำฝึกตน ซึ่งที่นั่นจะไม่ค่อยมีคนมากนอกจากฝึกวิชา เพราะที่นั้น มีแต่หุ่นฟางและมอนสเตอร์ที่เป็นทหารที่สู้เก่งแต่ให้ค่าประสบการณ์และของตกน้อย ตอนแรกๆที่เริ่มเข้าป่าทางทิศใต้นั้นก็ไม่มีอะไรมากแต่ระหว่างเดินเข้าป่านั้นพายได้สังเกตว่ามีสัตว์อูสรอยู่เยอะและด้วยความที่ไม่ต้องการให้ใครได้ต่อสู้ก่อนได้รับการฝึกจึงสั่งให้ทุกคนปีนต้นไม้อย่างเร่งด่วย ด้วยเห็นนี้เองทุกคนจึงได้ทักษะปีนป่าย ระดับ 2 พอมาถึงถ้ำพายก็เริ่มแจ้งจุดประสงค์

“เอาละพวกเรากลุ่มผ้าคลุมจะไม่เน้นเลเวลนะ แต่เราจะเน้นวิชาต่อสู้ซึ้งเราจะใช้  มอนสเตอร์กับหุ่นฟางในนี้เป็นตัวฝึก และก็ไม่ต้องทำหน้าเซ็งอย่างนั้นก็ได้เพราะถ้าฝึกเสร็จแล้ว จะเหลือเวลาอีก 1 วันให้ทุกคนไปเก็บเลเวลหรือพักผ่อน” เธอพูดพร้อมบอกวิธีการฝึก

“เราเริ่มที่มวยจีนก่อนนะ ซึ่งเราก็ถนัดนะ ได้แรงบันดาลใจมาจากหนังเรื่องกระบี่ไร้เทียมทาน”เธอพูดอย่างคนที่ชอบหนังกำลังภายในและเริ่มฝึก เพื่อเป็นการวอร์ม