ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    .. หัวใจนี้ไม่เคยพอ.. (TVXQ x BEAST)

    ลำดับตอนที่ #2 : 02 : DESTINY..

    • อัปเดตล่าสุด 14 ธ.ค. 54


    TVXQ x BEAST (เทพ x อสูร)  ..หัวใจนี้ไม่เคยพอ.. 
    02 : DESTINY

    "มีพ่อเป็นผอ.โรงเรียน ไม่เห็นจะต้องเรียนหนังสือเลย ไร้สาระชะมัด" ชายร่างสูง ผิวขาว ผมสีดำ ปากสีชมพูอ่อนๆ พูดกับพ่อของเขา
    "ถ้าไม่เรียนแกจะเอาความรู้ที่ไหนมาบริหารงานต่อจากฉันห๊ะ!" พ่อตะโกนใส่หน้าลูกชายที่ดูท่าทางแล้วจะไม่ได้เรื่องเอาซะเลยแตกต่างจาก...
    "สวัสดีครับพ่อ" ชายอีกคนหนึ่งเดินลงมาจากบันไดอย่างสง่าผ่าเผย ร่างสูง ผมสีแทน ผมสีน้ำตาลเข้ม กล่าวทักทายพ่อของเขายามเช้าตรู่
    "นี่ เอาชางมินเป็นแบบอย่างหน่อยสิ เรียนก็เก่ง มารยาทก็ดี อย่างแกเทียบอะไรได้ห๊ะ!!!" พ่อของเขาสวนกลับ และดูท่าทางพ่อจะปลื้มลูกชายคนนี้เอามากซะด้วย
    "เหอะ ! อวยกันเขาไป ใช่สิผมมันห่วยแตก งั้นพ่อก็อยู่กับชางมินลูกชายแสนดีของพ่อไปเหอะ อย่างมากมันก็เป็นแค่ลูกเมียน้อยของพ่อ!" เชาพูดด้วยน้ำเสียงที่ดูเหยียดหยามสุดขีด หลังจากนั้นเขาก็รีบวิ่งออกไปพร้อมหยิบกุญแจรถเฟอรารี่สุดหรูออกไปด้วย
    "ยูชอน!!!!  หยุดเดียวนี้นะ แกจะไปไหน!?" พ่อของเขาตะโกนเรียกแต่ก็ไม่เป็นผล ยูชอนไม่สนใจเสียงอะไรทั้งนั้น
    "ชางมิน พ่อขอโทษแทนยูชอนด้วยนะ อย่าไปโกรธพี่เขาเลย" พ่อลูบบ่าชางมินเบาๆ
    "ไม่เป็นไรหรอกครับพ่อ ผมเข้าใจ" ชางมินพยักหน้า   

    ______________________________________________________________________

    "ป่านนี้ ไอ้ยุนโฮมันจะตื่นรึยังเนี่ย?" ยูชอนบ่นพึมพำ อีกมือหนึ่งก็ควานหาโทรศัพท์ที่อยู่ในกระเป๋าเป้ที่ค่อนข้างจะรกทีเดียวเชียว
    ตื้ด... ตื้ด... ตื้ด
    "ว่าไง มีไร?" ยุนโฮรับสาย
    "นายอยู่ไหน?" ยูชอนถาม
    "อยู่โรงเรียนแล้ว มีอะไรอีกไหม? ถ้าไม่มีจะวางแล้ว" ยุนโฮตอบอย่างรีบร้อน
    "จะรีบวางทำไมวะ?" ยูชอนถามด้วยสีหน้าท่าทางสงสัย
    "ฉี่อยู่เว้ยยยยยย ถือโทรศัพท์แล้วบังคับทิศทางไม่ถูกเฟ้ยย!!!!" ยุนโฮตะโกนใส่โทรศัพท์อย่างดัง โดยไม่สนใจผู้คนที่มาฉี่อยู่รอบข้าง
    "ไอ้ฟายยย ! แค่นี้แหละ ถ้างั้น เจอกัน โรงเรียน" ยูชอนด่ายุนโฮตามประสาผู้ชายด่ากันปกติทั่วไปก่อนวางสายไป
    ยูชอนมองกระจกมองหลัง เพื่อเช็คความหล่อใสกิ๊งของเขา แต่ทันใดนั้นเอง.....
    โครมมมมมมมมมม...!!!!!!
    "เฮ้ยยย ซวยแล้ว!" ยูชอนอุทานด้วยความตกใจเมื่อภาพที่อยู่เบื้องหน้าเขาคือ รถจักรยานสีแดง และคนตัวเล็กๆใส่เสื้อสีชมพูอ่อนล้มลงอยู่กับพื้น
    ยูชอนคิดในใจอยู่นานสองนานว่าจะชิ่งดีไหมแต่สุดท้ายแล้วด้วยความที่เป็นคนดีของเขายังเหลืออยู่ เขาเลยตัดสินใจ.....ไม่ชิ่งหนีไปก่อน เขาลงมาจากรถช้าๆและเดินไปที่สะกิดร่างของคนตัวเล็กๆนั่น
    "เธอๆ" ยูชอนพยายามเรียก
    "ไม่ได้การและขืนอยู่นี้ต่อไปคงไปดีแน่ๆ" ยูชอนพูดพรางใช้มือใหญ่ๆอุ้มร่างเล็กๆขึ้นมาแล้วเดินกลับไปที่รถของเขา
    หลังจากนั้นไม่นาน
    .
    .
    .
    "หืออออออ...ที่นี่มัน...??"
    "อะ..เอ่ออออ.."ยูชอนอ้ำๆอึ้งๆ
    "ระ..โรงเรียน"
    "โรงเรียน? อ่อ..เธออยู่โรงเรียนอะไรล่ะเดียวฉันไปส่งเอง" ยูชอนยิ้มหวานเมื่อได้เจอคนน่ารักๆแบบนี้ทุกที
    "คือ..ฉันอยู่โรงเรียน เซปัน "
    "ห๊า!! เซปัน นั่นมัน..."

    _______________________________________________________________________________

    Grass Mëlődy

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×