ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ศึกปะทะระหว่างลูกเขย+ว่าที่พ่อตาและโซไฟน์
Chapter2
ณ บ้านของเอริ์ลลี่ แมคลาเกต
"อ้าว แดนี่ เจ้าอุตส่าห์เดินทางจากเกาะอัคคีมาหาข้าเลยเหรอคะ?" เอิร์ลลี่เด็กสาวแห่งเกาะปฐพีละสายตาจากหนังสือเล่มหนาโตตรงหน้ามาทักทายกับเด็กหนุ่มที่ถูกเรียกว่า แดนี่แห่งเกาะอัคคี "น่าจะติดต่อมาหาข้าก่อนนะคะ ข้าจะได้ไปรับเจ้าที่ท่าเรือ แต่เจ้าเข้ามาได้อย่างไรกันคะ?" พร้อมทั้งร่ายคำถามยืดยาวจนแดนี่หัวหมุนอย่าหงุดหงิดเพราะ ฟังไม่ทัน
"ข้าก็เดินมาน่ะสิ เจ้านี่พูดเร็วจริงๆข้าฟังไม่ทันนะเอริ์ลลี่"แดนี่พูดขึ้นอย่างหงุดหงิด
"ไม่ใช่ค่ะ ข้าอยากจะถามท่านว่า ใครเปิดประตูให้ท่านคะ?" เอิร์ลลี่ถาม
"ข้าก็เปิดเองน่ะสิ ไม่ได้เป็นง่อยหรือพิการเสียหน่อย"แดนี่พูดอย่างกวนประสาท
เอิร์ลลี่คิ้วกระตุกนิดๆ "แสดงว่าท่านเปิดประตูเข้ามาเองสินะคะ? ....ต้องให้ข้าบอกอีกกี่ครั้งคะ ว่าเวลาจะเข้าบ้านใครหรือเข้าห้องของคนอื่นท่านต้องรู้จักเคาะประตูน่ะค่ะ ...ตอนอยู่โรงเรียนโซไฟน์*ท่านก็ชอบเดินเข้ามาในหอพักหญิงได้อย่างหน้าตาเฉย ไม่รู้สึกผิดอะไรเลย อีกทั้งยังชอบเข้าไปในห้องพักของข้าโดยพลการอีก"
*[[โรงเรียนโซไฟน์ที่กล่าวเมื่อสักครู่นี้คือ โรงเรียนอัศวินเล็กๆแห่งหนึ่ง ที่เกิดจากความล่วมมือของเกาะอัคคีและเกาะปฐพี ถ้ามองจากภายนอกจะว่าเป็นโรงเรียนพี่ โรงเรียนน้องเลยก็ว่าได้ แต่ภายใน...มันก็โรงเรียนคู่กัดดีๆนี่เอง เพราะโรงเรียนนี้รับนักเรียนจากเกาะอัคคีมาศึกษาด้วย อันว่าผู้ที่มีธาตุอัคคีนั้น มีจิตใจที่เร่าร้อน มุทะลุยิ่งกว่าไฟ แค่โดนเหยียดหยามหรืออะไรนิดหน่อยก็จะหงุดหงิดแล้วพูดง่ายๆก็คือตีกับชาวบ้านไปทั่วนั่นแหละ .....หลักฐานคืออาการปากไม่รับประทานของแดนี่นี่แหละ]]*
"อะไรเล่า ก็เจ้าเป็นเพื่อนของข้า การที่ข้าจะเข้าบ้านหรือเข้าห้องพักของเจ้ามันก็เป็นเรื่องปกตินี่นา"
"แล้วท่านคิดว่าข้าเป็นผู้หญิงหรือว่าผู้ชายล่ะคะ?"
"ผู้หญิงไง"แดนี่พูดพลางทำหน้างงๆ
"แล้วท่านเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายคะ?"
"ข้าก็ชายแท้น่ะสิ หรือเจ้าเห็นว่าข้าเหมือนผู้หญิงเล่าเอริ์ลลี่ ถามอะไรโง่ๆ"แดนี่พูดอย่างหงุดหงิด
"แล้วเจ้าคิดหรือไม่ว่าผู้ชายสมควรจะเข้าห้องของผู้หญิง" เอิร์ลลี่ถาม ....เจอคำถามนี้เจ้าต้องเสร็จข้าแน่
"คิด แต่ในเมื่อทั้งเจ้าและก็ข้าสมัครใจ มันก็ไม่เห็นจะมีอะไร ใครคิดอะไรก็คิดไปแต่ข้าไม่ได้ทำนี่นา ยายเอริ์ลลี่ขี้บ่น"…พอดีไม่เสร็จเจ้าว่ะ
กรี๊ดดดดดดดดดดดดด!! เอิร์ลลี่กรีดร้องในใจ ข้าขอตบหน้ามันซักทีได้มั้ย! [ความเป็นกุลสตรีของเจ้าหายไปไหนหมดน่ะเอริ์ลลี่T^T: คนแต่ง]
"ไม่ทราบว่าเจ้ามีธุระอะไรคะ? จึงเดินทางมาข้าถึงเกาะปฐพี ข้าคิดว่าคงไม่ใช่เพราะมาเพื่อขึ้นเรือเดินทางไปร่วมงานเลี้ยงหรอกนะคะ?"เอิร์ลลี่กัดฟันพูดในตอนแรกหลังจากสงบสติอารมณ์ไปประมาณ2วินาที
"ขึ้นเรือข้าก็ขึ้นเรือจากเกาะของข้าได้เจ้านี่เบ๊อะจริงๆ ที่ข้ามาหาเจ้าที่นี่ก็เพราะจะถามเจ้าว่าจบจากโรงเรียนโซไฟน์แล้วเจ้าจะไปเรียนที่ใดต่อหรือ?"แดนี่เริ่มถามด้วยน้ำเสียงที่จริงจังมากขึ้น
"ก็โรงเรียนอัศวินอีเทอร์นอลไงคะ ไม่เห็นจะต้องถามเลย" เอิร์ลลี่ตอบ
"มันดีตรงไหนน่ะ โรงเรียนอัศวินอีทันเนอร์อะไรนั่นน่ะ?"แดนี่พูดอย่างกวนๆ
"โรงเรียนนั้นรับนักเรียนทั่วจากทั้ง 4 เกาะนะคะ ข้าเองก็อยากจะไปพบปะกับผู้คนจากเกาะวายุกับเกาะวารีดูบ้าง อีกอย่างที่นั่นก็เป็นโรงเรียนที่มีชื่เสียงมากทีเดียว เคยสร้างอัศวินผู้เก่งกาจมานับไม่ถ้วยแล้ว"
"นับไม่ถ้วยหรือไม่นับถ้วยฮะยัยเอริ์ลลี่แล้วเจ้าไปรู้เรื่องโรงเรียนนี้มาจากที่ใดเนี่ย"แดนี่พูด
"หนังสือเล่มนี้ค่ะ" เอิร์ลี่ชูหน้าปกหนังสือเล่มหนาที่ตนอ่านอยู่ให้แดนี่ดู "ความจริงในชั่วโมงเรียน อาจารย์ก็เคยพูดถึงแล้วนะคะ จำไม่ได้หรือ?"
"หนังสือเล่มนี้หรือ ข้าก็คุ้นๆนะเหมือนเคยหยิบใส่กระเป๋า สงสัยชั่วโมงนั้นข้าหลับน่ะ"แดนี่พูดเสียงอ่อยๆ
"แล้วท่านล่ะคะ ? ท่านคิดจะไปเรียนต่อที่ไหน?" เอิร์ลลี่ถาม...คงไม่ใช่ว่าคิดไม่ออกหรอกนะ
"ไม่รู้สิ เจ้าไปเรียนต่อที่ใด ข้าคงไปเรียนต่อที่เดียวกับเจ้านั่นล่ะ"แดนี่พูดอย่างไม่ใส่ใจ
"ไปเรียนที่เกาะอีเทอนอลต้องอยู่หอนะคะ ท่านอยู่ได้หรือ?"
"ทำไมเจ้าจึงคิดว่าข้าจะอยู่ไม่ได้ อย่าลืมสิตอนข้าไปเรียนโรงเรียนโซไฟน์ข้าก็ต้องอยู่หอนะ"แดนี่กล่าว
"การเดินทางล่ะคะ ถ้าจะเดินทางไปสมัครก็ต้องวันมะรืนนะคะ เจ้าเตรียมตัวทันเหรอ?"
"คนอย่างข้าจะให้ข้าเตรียมอะไรมาก แค่เสื้อผ้า เครื่องอาบน้ำ เงิน แค่นั้นนี่นา ทำไมเจ้าถึงคิดว่าข้าจะเตรียมตัวไม่ทันเล่า"แดนี่พูดอย่างไม่ใส่ใจ
"แต่เดี๋ยวนะเอริ์ลลี่ กว่าโรงเรียนจะรับสมัครมันตั้งสัปดาห์หน้ามิใช่หรือ?"
"เราต้องเผื่อเวลาปรับตัวให้เข้ากับสภาพอากาศด้วยนะคะ สำหรับท่านอากาศที่เกาะอีเทอนอลคงหนาวพอสมควร"
"ที่เจ้าพูดๆมานี่เพราะเป็นห่วงข้าหรือไม่อยากให้ข้าไปกันแน่ฮะ เอริ์ลน้อย"แดนี่พูดอย่างน้อยใจ
"ปะ...เปล่านะคะ ไม่ใช่อย่างที่เจ้าคิด......." เอริลลี่รีบปฏิเสธ แต่ก็ต้องชะงัก "เมื่อกี้....เจ้าเรียกข้าว่าอะไรนะคะ?"
"เอริ์ลน้อยอย่างไรล่ะ"แดนี่ทวนคำ
".....นี่เจ้า...." หนอยมันหน้าตบจริงๆ! แต่ใจเย็นๆๆ เราเป็นผู้หญิง เราเป็นกุลสตรี ตบไม่ได้ ต้องรักษาความอ่อนหวานไว้
"เจ้าจะบอกว่าข้าหล่อใช่ไหมล่ะ ไม่ต้องชมๆข้ารู้ตัวดีอยู่แล้ว 555"แดนี่พูดอย่างหลงตนเอง
"....นี่เจ้า!!"
"อะไรรึ เจ้าอยากชมข้าว่าอะไรอีกหรือเอริ์ลน้อย^^"
"ไม่ใช่ค่ะ ข้าแค่จะบอกว่าอีก 30 นาทีเรือที่มารับไปโรงเรียนวินเทอร์ก็จะออกแล้ว ...ให้ไปกันเถอะค่ะ............."เอิร์ลลี่ตัดบท เย็นไว้ๆ เราจะยอมให้เข้าแกล้งต่อไม่ได้
"โอเคๆ ไปกันเถอะ"
" เดี๋ยวก่อน แดนี่แห่งเกาะอัคคี " เสียงเย็นชาราวกับน้ำแข็งดังขึนจากด้านหลังของแดนี่ แม้แดนี่จะเป็นชาวเกาะอัคคีก็ยังรู้สึกได้ถึงความเย็นวาบเสียวสันหลัง แดนี่หันไปมองช้าๆ.........
"ท่านลุง!!”
"คุณพ่อ!!"
พ่อของเอิร์ลลี่นั่งเองคร้าบ
"มะ...มะ...มะ...มีอะไรหรือขอรับท่านลุง"แดนี่ถามอย่างกล้าๆกลัวๆกับคนอื่นน่ะ เขาไม่กลัวหรอกแต่กลับพ่อของเอริ์ลลี่ที่ดุยิ่งกว่าเสือเนี่ย ยอมเลยขอร้าบบ
"เจ้าเรียกลูกสาวข้าว่าอะไรนะ......." พ่อของเอิร์ลลี่ถาม ออโรร่าสีดำบอกถึงลางไม่ดี
"เอิร์ลน้...เอ้ย...เอิร์ลลี่อย่างไรขอรับ"แดนี่พูดอย่างนอบน้อมที่สุด
".....แล้วเจ้าบอกว่า เคยเข้าไปที่ห้องของเอิร์ลลี่ใช่มั้ย?"
"ขอรับ ก็เราเป็นเพื่อนกัน"
"....แล้วไม่เคาะประตู...สมมุติว่าถ้าเอร์ลลี่เปลี่ยนชุดอยู่เจ้าจะทำยังไง?"
"ข้า...ข้าขอโทษนะขอรับ._."แดนี่พูดพลางทำหน้าเจี๋ยมเจี้ยม
"เจ้าเด็กเปรต!! บังอาจล่วงเกินลูกข้า ถ้าเจ้ากล้าทำแบบนี้อีก ข้าขอสาปแช่งให้เจ้าถูกกล่าวหาว่ารักเพศเดียวกัน!!" ว่าแล้วคุณพ่อผู้แสนดุ ก็จัดการต่อยแดนี่ออกไปนอกบ้าน
"เผ่นละคร้าบบบ"แดนี่พูดพลางใส่เกียร์หมาวิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว
"อย่าลืมนะเจ้าเด็กเปรต ข้าขอสาปแช่งให้เจ้ารักเพศเดียวกัน!!"
คุณพ่อตะโกนไล่หลัง
"แล้วข้าจะโทรหานะเอริ์ล เจอกันท่าเรืออ"แดนี่ตะโกนไล่หลัง
"......"เอิร์ลไม่ตอบ แน่ล่ะ ถ้าตอบก็โดนพ่อตีสิจ๊ะ
-----ตอนนี้เป็นอย่างไรกันบ้าง เม้นกันเยอะๆนะจ๊ะ^^----------------------
-----ตอนนี้เป็นอย่างไรกันบ้าง เม้นกันเยอะๆนะจ๊ะ^^----------------------
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น