คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ด้ายแดงที่ผูกพัน
สาวน้อยทอมอท้อฟ้าเป็นเวลานานนานเท่าไหร่แล้วนะที่เธอเอาแ่มอท้อฟ้า่อนที่ะนึไ้ว่าถึเวลาวรแ่ารนิทรา สาวน้อยลับาระเบียทิ้ัวลบนฟูหนานุ่มสีาวบริสุทธิ์ เ้าับสีฟอร์นิเอร์่าๆภาพในห้อที่เป็นสีาวทั้หม ราวับห้ออเ้าหิ เธอรู้สึอยู่เสมอๆว่าเธอทอายอยู่บนปุยเม มีนนห่มาย ล่อลอยอยู่บนท้อฟ้า มีลีบอไม้สีาวเป็นม่านอยบบัแสอาทิย์ยามเ้ามิให้้าเิไป บาที...บาทีเท่านั้นนะเธอยัรู้สึว่ามีใรบานอยโอบอเธออยู่ เธอิไป็หัวเราะัวเอไปับินนาารอเธอพร้อมับพริ้มาหลับไป
ินแนแห่หนึ่.....ำนี้แวบึ้นมาาในสมออเธอเมื่อเธอไ้ื่นึ้นมาพบับทุ่ห้าสีเียวีสุลูหูลูา
“ในที่สุเรา็ไ้พบันอีนะรับ”
สาวน้อยพยายามมอหา้นออเสียนั้นหาลับมอไม่เห็นเธอหูฝาไประมั มีเพียสายลมแผ่วเบาแ่ลับอบอุ่นอย่าน่าประหลาพัโยมาปะทะับร่าอันบอบบาเท่านั้น ผมอเธอพริ้วไปามแรลมลอเลียับใบหน้า สาวน้อยระับอ้อมแนโอบนเอไว้ ทอมอไปยัเบื้อหน้า
“ว้า ผมลายเป็นหมาหัวเน่าแล้วสิ ุเห็นบรรยาาศสวยๆีว่าผมหรือนี่”
เสียเย้านั้นทำให้สาวน้อยละาภาพเบื้อหน้าหันลับไปมอยัรอบายอีรั้แ่็เหมือนเ่นเิมภาพรอบๆยัเป็นทุ่ห้าอันสวยามที่สะใยามเมื่อเธอลืมาึ้น
“ผมอยู่้าๆุไ มอีๆสิรับ” ร่าใสปราเป็นรูปร่าล้ายละออน้ำรวมัวัน ร่าใสอผู้ายปราึ้นเป็นร่าเพรียวสูประมาหนึ่ร้อยแปสิบว่าๆ มูมสัน ฟัเสียแล้วน่าะอายุพอๆับเธอหล่ะมั่ เอ...หรือว่าะมาว่าเธอนะ ถ้ามาแล้วมาว่าเท่าไหร่ เธอิว่าเธอนั้นเ่เรื่อินนาารหาเพียละออน้ำบาๆ สำหรับเธอทราบเพียเท่านี้เินพอแล้ว
“ึ.......ึ......ึ.....ึ....ึ...ึ..ึ.ึึๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ” เสียหัวใมัน...เิอะไรึ้นนะ
วามรู้สึแปลประหลาที่ไม่เยระ...ไม่สิ...มันเป็นวามรู้สึที่ถูเ็บไว้มานานแสนนานเพียแ่รอ...รอให้ใรนนั้นเปิออมา “น่าแปลนะ” เสียอเธอั้อในใ นาเป็นแพสวย อนยาวระพริบปริบๆ ละาห้ววามิลับมาสนใร่าใสรหน้า เพียเห็นแ่รูปร่าาละออน้ำเธอ็ยัรู้สึว่าร่านี้หาเป็นสิ่มีีวิะูีไม่น้อยเลยทีเียว
เป็นสิ่มีีวิ......ทันทีที่สาวน้อยนึไ้ถึับ้าวถอยหนีอย่าอัโนมัิ หมุัว้วยวามรวเร็ว พร้อมับเรียมะ
ความคิดเห็น