ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ดินแดนที่ฝันถึง เกลียวคลื่นสีขาว กลิ่นหอมๆ และ... มารชีวิต (?)
����������������������������������������� "เฮ้อ..." รุณถอนหายใจเบาๆ ระหว่างเดินไปโรงเรียน-ยัยนั่น คิดอะไรอยู่กันนะ-
���������������������� *ย้อนกลับไปเมื่อ1ชม.ก่อน*
"ปัง!" เสียงประตูกระแทกกับพนัง"อีตารุณ! ให้เวลา10วินาทีทำใจ!" รุณสะดุ้งตื่น "มีอะไรถึงมากวนคนอื่นแต่เช้าฮะ!" "10...9.....นายทำอะไรอยู่หะ ดู นี้ ซะ!" ลินชี้ไปที่ข่าวอันบิ๊กที่อยู่บนกระดาษ "แก๊งอสูรกาย.........บุกห้าง ทำลายข้าวของเละเทะ..........แล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉันล่ะ" รุณถามขณะที่ตายังครึ่งเปิดครึ่งปิด "ยี่ ยวน กวน บาทา!" ลินพูดพร้อมก่อนจะลงมือถีบที่หน้าอย่างเต็มแรง"พวกมันกำลังตามหานาย นายกำลังจะ ตาย! รู้ไว้ซะด้วย"รุณลูบหน้า ที่แดงและมี่ลักษณะคล้ายเท้าคน "เจ็บนะ ยัยเสียงแปดหลอด" ลินหันมามองด้วยสีหน้าเย้ยหยัน"ถ้าทำแล้วไม่เจ็บ แล้วจะทำทำไม"และเสียงดูถูกเต็มที่ "ช่วยเปิดไฟที่สิ ลิน"รุณวาน"เมินซะเถอะ"ก่อนที่จะเดินออกไป
��������������������� *ที่ห้องเรียนปี2ห้อง3*
"ไอ้รุณ แกเห็นเด็กใหม่ยังวะ สอบได้คะแนนสูงสุดของชั้นข้ามชั้นมาด้วย แถมยังน่ารักสุดๆเลยว่ะเพื่อน"นายคนนี้ชื่อราช "ฉันจำไม่ได้เลยนะว่าไปผูกมิตรกับแกเมื่อไหร่"รุณมองหน้าราช"ท่านนายพล ข้าพเจ้า เต็ม รายงานตัว"เด็กหนุ่มหัวยุ่งยืดอก"อืม.."รุณพูดพร้อมตบหัวราชและเต็ม "โป๊ก โอ๊ย"เต็มลูบหัวแต่ราชแก้แค้นรุณ "เอาล่ะ นั่งที่ได้แล้ว วันนี้เรามีนักเรียนใหม่นะ"คุณครูพูดแล้วกวักมือเรียกเด็กผู้หญิงให้เดินเข้ามา"โอ้ววววววววววววววววววววว"ทุกคนพูดเป็นเสียงเดียวกัน "ไพลิน ศุภรสหัสรังสี รายงานตัวค่า" "ยัยเสียงแปดหลอด!"รุณยืนขึ้นแล้วตะโกนออกมา แต่เด็กผู้หญิงคนนึงชิงเด่นไป"ว้าว คัตชูสีแดง มีโบว์ด้วย หมวกกับเข็มขัดนั่น น่ารักจังงงงงงงง"
������������������������*พักเที่ยง*
"ปัง!" ลินยกเท้าขึ้นมาบนโต๊ะทานข้าวที่รุณนั่งอยู่โดยมิได้มีเหตุผล"มีอะไร" รุณถามหน้านิ่ง"อีตารุณ ใครใช้ให้นายไปป่าวประกาศว่า เสียงแปดหลอดยะ!" ลินโมโหเป็นฟืนเป็นไฟ "แล้วเธอมาที่นี่ทำไม" รุณถามกลับ"มาคุ้มครองเจ้าตัวปัญหาน่ะสิ แต่....ตอบไม่ตรงคำถาม!"ลินโมโหหนัก "กรี๊ดดดดดด" รุณกับลินหันไปพร้อมกัน "ใครคือ อรุณ" เจ้าปีศาจหน้าตาน่าเกลียดกระโดดลงมากลางวง "โดนเจอจนได้ ชิ!"ลินชักปืนเบเร็ตต้าขึ้นมา "แกเป็นใคร"ลินถามพลางเล็งปากกระบอกปืนไปที่เจ้าตัวน่าเกลียด "เคลาส์ โคลนนิ่ง เวอร์ชั่น6 แกล่ะ"ลินถูกถามกลับ"เป็นแค่โคลนนิ่ง อย่ามาพูดดีกับหัวหน้าหน่วย3นะ"พร้อมกับเริ่มเปิดศึกยิงกระหน่ำเจ้าตัวอะไรเนี่ย ก็พยายามโจมตีกลับ "หลบไป!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!" มีเสียงหนึ่งดังขึ้น ลินเบี่ยงตัวไปทางขวาแต่ยังคงยิงต่อไป "ช้าจังนะ อเลน" เด็กชายผมดำขลับเหวี่ยงดาบที่ใหญ่กว่าเป็นเท่าตัวอย่างง่ายดาย ไม่มีเหงื่อสักเม็ด�
������������������������������������������������������� "อเลน เดวิลเฟธ รายงานตัว แล้วคร้าบบบบบบ"
���������������������� *ย้อนกลับไปเมื่อ1ชม.ก่อน*
"ปัง!" เสียงประตูกระแทกกับพนัง"อีตารุณ! ให้เวลา10วินาทีทำใจ!" รุณสะดุ้งตื่น "มีอะไรถึงมากวนคนอื่นแต่เช้าฮะ!" "10...9.....นายทำอะไรอยู่หะ ดู นี้ ซะ!" ลินชี้ไปที่ข่าวอันบิ๊กที่อยู่บนกระดาษ "แก๊งอสูรกาย.........บุกห้าง ทำลายข้าวของเละเทะ..........แล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉันล่ะ" รุณถามขณะที่ตายังครึ่งเปิดครึ่งปิด "ยี่ ยวน กวน บาทา!" ลินพูดพร้อมก่อนจะลงมือถีบที่หน้าอย่างเต็มแรง"พวกมันกำลังตามหานาย นายกำลังจะ ตาย! รู้ไว้ซะด้วย"รุณลูบหน้า ที่แดงและมี่ลักษณะคล้ายเท้าคน "เจ็บนะ ยัยเสียงแปดหลอด" ลินหันมามองด้วยสีหน้าเย้ยหยัน"ถ้าทำแล้วไม่เจ็บ แล้วจะทำทำไม"และเสียงดูถูกเต็มที่ "ช่วยเปิดไฟที่สิ ลิน"รุณวาน"เมินซะเถอะ"ก่อนที่จะเดินออกไป
��������������������� *ที่ห้องเรียนปี2ห้อง3*
"ไอ้รุณ แกเห็นเด็กใหม่ยังวะ สอบได้คะแนนสูงสุดของชั้นข้ามชั้นมาด้วย แถมยังน่ารักสุดๆเลยว่ะเพื่อน"นายคนนี้ชื่อราช "ฉันจำไม่ได้เลยนะว่าไปผูกมิตรกับแกเมื่อไหร่"รุณมองหน้าราช"ท่านนายพล ข้าพเจ้า เต็ม รายงานตัว"เด็กหนุ่มหัวยุ่งยืดอก"อืม.."รุณพูดพร้อมตบหัวราชและเต็ม "โป๊ก โอ๊ย"เต็มลูบหัวแต่ราชแก้แค้นรุณ "เอาล่ะ นั่งที่ได้แล้ว วันนี้เรามีนักเรียนใหม่นะ"คุณครูพูดแล้วกวักมือเรียกเด็กผู้หญิงให้เดินเข้ามา"โอ้ววววววววววววววววววววว"ทุกคนพูดเป็นเสียงเดียวกัน "ไพลิน ศุภรสหัสรังสี รายงานตัวค่า" "ยัยเสียงแปดหลอด!"รุณยืนขึ้นแล้วตะโกนออกมา แต่เด็กผู้หญิงคนนึงชิงเด่นไป"ว้าว คัตชูสีแดง มีโบว์ด้วย หมวกกับเข็มขัดนั่น น่ารักจังงงงงงงง"
������������������������*พักเที่ยง*
"ปัง!" ลินยกเท้าขึ้นมาบนโต๊ะทานข้าวที่รุณนั่งอยู่โดยมิได้มีเหตุผล"มีอะไร" รุณถามหน้านิ่ง"อีตารุณ ใครใช้ให้นายไปป่าวประกาศว่า เสียงแปดหลอดยะ!" ลินโมโหเป็นฟืนเป็นไฟ "แล้วเธอมาที่นี่ทำไม" รุณถามกลับ"มาคุ้มครองเจ้าตัวปัญหาน่ะสิ แต่....ตอบไม่ตรงคำถาม!"ลินโมโหหนัก "กรี๊ดดดดดด" รุณกับลินหันไปพร้อมกัน "ใครคือ อรุณ" เจ้าปีศาจหน้าตาน่าเกลียดกระโดดลงมากลางวง "โดนเจอจนได้ ชิ!"ลินชักปืนเบเร็ตต้าขึ้นมา "แกเป็นใคร"ลินถามพลางเล็งปากกระบอกปืนไปที่เจ้าตัวน่าเกลียด "เคลาส์ โคลนนิ่ง เวอร์ชั่น6 แกล่ะ"ลินถูกถามกลับ"เป็นแค่โคลนนิ่ง อย่ามาพูดดีกับหัวหน้าหน่วย3นะ"พร้อมกับเริ่มเปิดศึกยิงกระหน่ำเจ้าตัวอะไรเนี่ย ก็พยายามโจมตีกลับ "หลบไป!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!" มีเสียงหนึ่งดังขึ้น ลินเบี่ยงตัวไปทางขวาแต่ยังคงยิงต่อไป "ช้าจังนะ อเลน" เด็กชายผมดำขลับเหวี่ยงดาบที่ใหญ่กว่าเป็นเท่าตัวอย่างง่ายดาย ไม่มีเหงื่อสักเม็ด�
������������������������������������������������������� "อเลน เดวิลเฟธ รายงานตัว แล้วคร้าบบบบบบ"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น