ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทนำ
'ก่อนที่ลูกจะอ่านจดหมายฉบับนี้จบแม่คงจะมาถึงอเมริกาเรียบร้อยแล้ว ลูกที่รักแม่ขอโทษนะที่แม่ไม่ได้ลาลูกด้วยตัวแม่เองคือว่าแม่เห็นลูกหลับเอาเป็นเอาตายน้ำลายเยิ้มแม่เลยไม่กล้าปลุกลูก ที่แม่มาที่นี่เพื่อมาทำงานลูกคงจะรู้ดีนะว่าฐานะบ้านเราตอนนี้เป็นยังไง 'แทบจะไม่มีอันจะกิน' แม่รู้นะว่าลูกจะตอบแบบนี้ที่แม่มาที่นี่เพราะแม่มาทำงานกับฟาโรเพื่อนสมัยเรียนของแม่ ลูกคงจะไม่รู้จักหรอกแม่บอกไปงั้นแหละ เออแม่มีอะไรจะบอกระหว่างที่แม่ไม่อยู่ 'นูโว' ลูกชายของฟาโรจะไปพักบ้านเรานะคือว่านูโวจะไปเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนที่ประเทศไทยหนะพอดีโรงเรียนนั้นอยู่แถวบ้านเราด้วยนูโวบอกแม่มาอย่างนี้เลยจะไปขอพักกับลูก ฝากดูแลเขาด้วยนะ สุดท้ายนี้แม่รักลูกเสมอ จิบิๆ:D
ปล.แม่เอาเงินจำนวนสองพันบาทไว้ในยางล้อหน้ารถจักรยานที่แม่ปั่นไปตลาดทุกวัน
จาก...แม่'
ฉันอ่านจดหมายฉบับนี้เป็นรอบที่เก้าสิบเก้าเพื่อทำความเข้าใจ รอบนี้เป็นรอบที่หนึ่งร้อยเป๊ะ ก่อนที่ฉันจะพิมพ์ตอบ ตกลง กับบุคคลนิรนามนั้นเพราะฉันอยากจะให้ครอบครัวกลับมาร่ำรวยมีหน้ามีตาในสังคมเหมือนเดิมหนิทำไงได้หละ T^T
ที่ฉันเชื่อบุคคลนิรนามนั้น ก็เพราะตอนนีรายชื่อฉันได้ย้ายไปอยู่โรงเรียน พายวอร์ด เป็นที่เรียบร้อยแล้วหละสิ แสดงว่า ไอ้บุคคลนิรนามนั้นต้องรวยเป็นแน่แท้ แต่จะเป็นอะไรไปก็แค่ไปจีบผู้ชายคงไม่เสียหายอะไรมากมายถึงอาจจะไม่ได้ครอบครัวกลับมาร่ำรวยเหมือนเดิมแต่อาจจะได้แฟนมาควงแทนเผลอๆรวยขึ้นมาก็บิงโกเลย ว๊ะฮ่าฮ่า^[ ]^(แต่จะทำได้หรอฮ่าๆหัวเราะทีหลังสวยกว่า:P)
"ออด ด ด ด ด ด !!"
นี่ใครบังอาจมากดกริ่ง(แต่เสียงมันเป็นออดนะ-0-)หน้าบ้านฉัน เอ๊ะ!หรือจะเป็น
แฟรนไชส์ ปกติมันก็ไม่กดหนิ หรือว่าวันนี้จะเป็นวันพระมันจะมารยาทดีขึ้นมา เพราะเกือบทุกวันมันก็ปีแต่รั้วหน้าบ้านมาหาฉันทุกวันนี่หน่าฉันเลยเดินดุ่มๆไปที่รั้วหน้าบ้านเตรียมพร้อมที่จะด่า
"นี่ แฟรน...*0*"
"เออฉัน 'นูโว' นะแม่เธอคงจะบอกเธอแล้วนี่เธอดีไซน์ใช่มั้ยยินดีที่รู้จักนะครับ^^"
"เออ...ใช่ฉัน 'ดีไซน์' ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน-///-"
"งั้นฉันขอเอากระเป๋าเข้าไปเก็บข้างในก่อนนะ^^"
พูดจบนูโวก็เดินเข้าบ้านไป อร๊าย ย ย ยย นี่มันเทพบุตรขุดทองชัดๆหล่อแบบมีสไตส์ ไอ้ย๊ะ>///<(สไตส์ขุดทองเนี่ยนะคิดภาพไม่ออกจริงๆว่าหล่อแบบไหน-0-)
"นี่ดีไซน์อาหารเช้ามีอะไรกินหรอ^^"
"เออคือว่า...ฉันทำอาหารไม่เป็นหนะ>///<"
"นี่เธอเป็นผู้หญิงนะแถมโตขนาดหมาเตะตูดไม่ถึงยังทำอาหารไปเป็นอีกหรอ?"
เริ่มจะพูดไม่ถูกคอแห๊ะหมาบ้านนายเตะตูดคนหรอ ถึงนายจะหล่อแต่พูดไม่ถูกคออาจถึงตายได้นะ--*
"ก็ฉันไม่ชอบทำอาหารนี่><"
"แต่เธอก็น่าจะทำเป็นซักเมนูนะแบบ...เจียวไข่แบบเนี้ย^^"
"ขนาดแม่ฉันยังไม่กล้ากินเลยT^T"
"อ่อหรอ^^"
"เออนี่ฉันมีอะไรจะถามนายหนะทำไมนายชอบยิ้มไปพูดไปนายปกติดีมั้ย?"
"ถ้าฉันไม่ปกติเธอจะคุยกับฉันรู้เรื่องหรอ^^?"
"-*-"
กร๊าซซ ซ ซ! มีกวน ครั้งที่สองแล้วนะอดทนไว้ดีไซน์ ใจเย็นๆ
"นี่ดีไซน์เดี๋ยวเธอไปอาบน้ำจะได้ลงมากินข้าว วันนี้คงจะได้กินแกงจืดฟักนะเพราะของในตู้เย็นเธอมีแค่นี้^^"
"เอ๊ะ!!เดี๋ยวก่อนนายรู้ได้ไงว่าฉันยังไม่อาบน้ำ?"
"ก็...ขี้ตายังติดตาอยู่เลยทีหลังตื่นมาก็หัดแคะบ้างนะ^^"
พูดจบนูโวก็หันหลังกลับไปเตรียมของที่จะทำอาหาร อ๊าก ก ก ครั้งที่สามถ้ามีโอกาสซักวันนายจะต้องไม่หายใจด้วยฝีมือฉันคนนี้แหละ! ฉันเหลือบไปเห็นหมอนที่โซฟา เสร็จฉันหละ^____^++
"วิ้ว ว ว ว"
"หมับ"
"*0*"
"เสียใจฉันรับทัน นี่เธอไปอาบน้ำได้แล้วมัวแต่เล่นเป็นเด็กไปได้^^"
"ค่ะ!!"
ฉันกัดฟันพูด เด็กงั้นหรอหึ้ยๆ(จะบอกว่าฉันหน้าเด็กหละสิ><) ผ่านไปสามสิบนาทีฉ้นเดินลงมาจากบนบ้าน
"ฟุตฟิต ฟุตฟิต หอมใช่ได้แห๊ะ"
"อ้าวมาพอดีกินเลยนะเนี่ย^^"
"เหมือนจะไม่อยากให้กิน-0-"
"ฉันยังไม่ได้ว่าอะไรหนิ^^"
"ก็นะ....อุ๊บ-X-"
"อร่อยมั้ย^^?"
"อ๊ากก ก ก !มันร้อนนะโว้ย"
"อ้าวลืมไปว่าพึ่งทำเสร็จลืมไปขอโทษนะ^^"
"นูโว ฉันจะฆ่านายย ย ย ย ย!!"
*********หากผิดพลาดประการใดขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยคั๊บ^^*********
ปล.แม่เอาเงินจำนวนสองพันบาทไว้ในยางล้อหน้ารถจักรยานที่แม่ปั่นไปตลาดทุกวัน
จาก...แม่'
ฉันอ่านจดหมายฉบับนี้เป็นรอบที่เก้าสิบเก้าเพื่อทำความเข้าใจ รอบนี้เป็นรอบที่หนึ่งร้อยเป๊ะ ก่อนที่ฉันจะพิมพ์ตอบ ตกลง กับบุคคลนิรนามนั้นเพราะฉันอยากจะให้ครอบครัวกลับมาร่ำรวยมีหน้ามีตาในสังคมเหมือนเดิมหนิทำไงได้หละ T^T
ที่ฉันเชื่อบุคคลนิรนามนั้น ก็เพราะตอนนีรายชื่อฉันได้ย้ายไปอยู่โรงเรียน พายวอร์ด เป็นที่เรียบร้อยแล้วหละสิ แสดงว่า ไอ้บุคคลนิรนามนั้นต้องรวยเป็นแน่แท้ แต่จะเป็นอะไรไปก็แค่ไปจีบผู้ชายคงไม่เสียหายอะไรมากมายถึงอาจจะไม่ได้ครอบครัวกลับมาร่ำรวยเหมือนเดิมแต่อาจจะได้แฟนมาควงแทนเผลอๆรวยขึ้นมาก็บิงโกเลย ว๊ะฮ่าฮ่า^[ ]^(แต่จะทำได้หรอฮ่าๆหัวเราะทีหลังสวยกว่า:P)
"ออด ด ด ด ด ด !!"
นี่ใครบังอาจมากดกริ่ง(แต่เสียงมันเป็นออดนะ-0-)หน้าบ้านฉัน เอ๊ะ!หรือจะเป็น
แฟรนไชส์ ปกติมันก็ไม่กดหนิ หรือว่าวันนี้จะเป็นวันพระมันจะมารยาทดีขึ้นมา เพราะเกือบทุกวันมันก็ปีแต่รั้วหน้าบ้านมาหาฉันทุกวันนี่หน่าฉันเลยเดินดุ่มๆไปที่รั้วหน้าบ้านเตรียมพร้อมที่จะด่า
"นี่ แฟรน...*0*"
"เออฉัน 'นูโว' นะแม่เธอคงจะบอกเธอแล้วนี่เธอดีไซน์ใช่มั้ยยินดีที่รู้จักนะครับ^^"
"เออ...ใช่ฉัน 'ดีไซน์' ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน-///-"
"งั้นฉันขอเอากระเป๋าเข้าไปเก็บข้างในก่อนนะ^^"
พูดจบนูโวก็เดินเข้าบ้านไป อร๊าย ย ย ยย นี่มันเทพบุตรขุดทองชัดๆหล่อแบบมีสไตส์ ไอ้ย๊ะ>///<(สไตส์ขุดทองเนี่ยนะคิดภาพไม่ออกจริงๆว่าหล่อแบบไหน-0-)
"นี่ดีไซน์อาหารเช้ามีอะไรกินหรอ^^"
"เออคือว่า...ฉันทำอาหารไม่เป็นหนะ>///<"
"นี่เธอเป็นผู้หญิงนะแถมโตขนาดหมาเตะตูดไม่ถึงยังทำอาหารไปเป็นอีกหรอ?"
เริ่มจะพูดไม่ถูกคอแห๊ะหมาบ้านนายเตะตูดคนหรอ ถึงนายจะหล่อแต่พูดไม่ถูกคออาจถึงตายได้นะ--*
"ก็ฉันไม่ชอบทำอาหารนี่><"
"แต่เธอก็น่าจะทำเป็นซักเมนูนะแบบ...เจียวไข่แบบเนี้ย^^"
"ขนาดแม่ฉันยังไม่กล้ากินเลยT^T"
"อ่อหรอ^^"
"เออนี่ฉันมีอะไรจะถามนายหนะทำไมนายชอบยิ้มไปพูดไปนายปกติดีมั้ย?"
"ถ้าฉันไม่ปกติเธอจะคุยกับฉันรู้เรื่องหรอ^^?"
"-*-"
กร๊าซซ ซ ซ! มีกวน ครั้งที่สองแล้วนะอดทนไว้ดีไซน์ ใจเย็นๆ
"นี่ดีไซน์เดี๋ยวเธอไปอาบน้ำจะได้ลงมากินข้าว วันนี้คงจะได้กินแกงจืดฟักนะเพราะของในตู้เย็นเธอมีแค่นี้^^"
"เอ๊ะ!!เดี๋ยวก่อนนายรู้ได้ไงว่าฉันยังไม่อาบน้ำ?"
"ก็...ขี้ตายังติดตาอยู่เลยทีหลังตื่นมาก็หัดแคะบ้างนะ^^"
พูดจบนูโวก็หันหลังกลับไปเตรียมของที่จะทำอาหาร อ๊าก ก ก ครั้งที่สามถ้ามีโอกาสซักวันนายจะต้องไม่หายใจด้วยฝีมือฉันคนนี้แหละ! ฉันเหลือบไปเห็นหมอนที่โซฟา เสร็จฉันหละ^____^++
"วิ้ว ว ว ว"
"หมับ"
"*0*"
"เสียใจฉันรับทัน นี่เธอไปอาบน้ำได้แล้วมัวแต่เล่นเป็นเด็กไปได้^^"
"ค่ะ!!"
ฉันกัดฟันพูด เด็กงั้นหรอหึ้ยๆ(จะบอกว่าฉันหน้าเด็กหละสิ><) ผ่านไปสามสิบนาทีฉ้นเดินลงมาจากบนบ้าน
"ฟุตฟิต ฟุตฟิต หอมใช่ได้แห๊ะ"
"อ้าวมาพอดีกินเลยนะเนี่ย^^"
"เหมือนจะไม่อยากให้กิน-0-"
"ฉันยังไม่ได้ว่าอะไรหนิ^^"
"ก็นะ....อุ๊บ-X-"
"อร่อยมั้ย^^?"
"อ๊ากก ก ก !มันร้อนนะโว้ย"
"อ้าวลืมไปว่าพึ่งทำเสร็จลืมไปขอโทษนะ^^"
"นูโว ฉันจะฆ่านายย ย ย ย ย!!"
*********หากผิดพลาดประการใดขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยคั๊บ^^*********
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น