ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทนำ
ร่างของชายหนุ่มผิวแทนออกน้ำผึ้งกับผมเขียวที่ถูกมัดกล้าวไว้รวมถึงดวงตาสีดำเป็นประกายและการแต่งกายเหมือนนักสืบหากแต่เสื้อโค้ชออกแนวสีเขียวเข้มคล้ายทหาร... กำลังนั่งเขี้ยวหมากฝรั่งอย่างเบื่อหน่ายในห้องนัดพบ...
และแล้ว ก็มีผู้ชายผมสีแดงผิวซีดและดวงตาสีเขียวในชุดนักสืบออกแนวสีแดงคล้ำมาประจันหน้ากับคนที่นั่งรออย่างเบื่อหน่าย
“นายชื่ออะไร...”
“มิโดริคาว่า ริวจิ”
“รหัสอะไร”
“Reizegreen_1056”
“โอเค... งั้นนายคงเป็นอดีตหัวหน้าทีม Green Police ตัวจริงที่เขาลือกันว่านายหน้าละอ่อน...”
“อาหะ... -*- นายคงคือคิยามะ ฮิโรโตะ หัวหน้าทีม Red Police ใช่มะ... ที่เขาลือกันว่าเก่งที่สุดใน Red Poice ทั่วโลก”
“เข้าใจก็ดี... ฉันมีเรื่องจะคุยกับนาย”หลังจากนั้นฮิโรโตะก็เดินมานั่งที่เก้าอี้ตรงหน้าด้วยสีหน้าที่ค่อนข้างเจ้าเล่ห์ก่อนประจันหน้ากับชายตรงหน้า...
“เรื่องอะไร... ฟู่~”หลังจากนั้นมิโดริคาว่าก็เป่าหมากฝรั่งอย่างเบื่อหน่าย
“ฉันได้ยินเรื่องราวประวัติของนายมา... หน้าละอ่อนอย่างนี้ จับพวกแก๊งมาเฟียได้หมด... แต่ก็ถูกปลดออกเพราะมีคนที่มีฝีมือดีไม่แพ้นาย... แถมคนในทีมก็ไม่ชอบนายที่หน้าละอ่อนด้วย... รวมทั้งเป็นคนที่ไม่ค่อยเกรงใจใครและไม่ค่อยมีสัมมาคารวะด้วย... ถูกไหม”
“แล้วจะทำไม -*- เป๊าะ!”หลังจากนั้นมิโดริคาว่าก็เป่าจนมันแตกซึ่งเกือบไปเลอะหน้าฮิโรโตะแทนหน้าตัวเองก่อนที่จะเอาคราบหมากฝรั่งใส่กระดาษทิชชู่แล้วปาไปทิ้งขยะอย่างแม่นยำ
“= =;;; เฮ้ย~ พวกเราทางตำรวจก็เลยมีความเห็นว่านายควรไปเป็นหัวหน้าทีม Purple Police”
“Purple Police o_O”มิโดริคาว่าถามพรางเปลี่ยนทีท่ามาจริงจังดั่งเดิม
“ใช่... เพราะกลุ่มนั้นขาดหัวหน้าไป... อีกทั้งนายก็ว่างอยู่... ฉันเลยอยากให้นายไปทำงานกลุ่มนั้นแทน...”ฮิโรโตะพูดพร้อมกับจ้องหน้ามิโดริคาว่าอย่างเจ้าเล่ห์หากแต่คนตรงหน้ายังคงไว้สีหน้าเรียบ ๆ เหมือนเดิม
“เฮ้ย... ทำเนี่ยเพราะสงสัยหรือมันเหมาะเจาะ - -^”
“มันบังเอิญพอดี... โอเคนะ... งั้นตกลงตามนั้น”ฮิโรโตะรีบพูดก่อนที่มิโดริคาว่าจะต้านใด ๆ ออกมา
“ฉะ... ฉันยังไม่ได้บอกว่าจะตกลงสักหน่อย = =;;”มิโดริคาว่ารีบค้านขึ้นก่อนที่ฮิโรโตะจะเดินออกไปแล้วหยุดชะงัก...
“เหอะ ๆ นายกล้าขัดคำสั่งคนอย่างฉันหรอ... มิโดริคาว่า”ฮิโรโตะพูดก่อนที่จะหะนมาส่งสายตาอำมหิตใส่... ซึ่งมีผลเล็กน้อยกับมิโดริคาว่า
“ป่าว...”
“งั้นดี...”หลังจากนั้นฮิโรโตะก็เดินออกไปปล่อยให้มิโดริคาว่านั่งอย่างเหนื่อยหน่าย...
เฮ้ย~ เวรกรรมแล้วไงทีนี้ - -^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น