- ❀ S E C R E T ' I S S U E } } XX.

ลำดับตอนที่ #2 : S H E E T O F L E G E N D;; S E N D A U D I T I O N;))

S H E E T O F L E G E N D

(c)copyright / theme :
คุณ : อ่า สวัสดีค่ะน้องแพรวพราว ขอเรียกน้องแล้วกันนะค่ะ อายุอานามพี่ก้ ไม่เท่าไหร่ 18เอง-.-;; 55 เห็นพล็อตนี้แล้วถูกใจ ก็เลยอยากจะมาร่วมเป็นสมาชิกของนิยายเรื่องนี้ ออกแนวดอกฟ้ากับหมาวัดขอบอกว่าถูกใจมากเลยกับพล็อตที่น้องสาวคิดเลยอดที่จะมาร่วมด้วยไม่ได้ อิอิ ลืมบอกเนม 55พี่ชื่อนุ่นจ่ะ

character's part
ชื่อ-สกุล : ลิเลียตา ดาโกเนส [Lilianta Dakones]
ชื่อเล่น : ลิเลีย
อายุ :  20ปีบริบรูณ์
นิสัย : ลิเลียตาชื่อของเธอกลายเป็นเครื่องหมายของการกล้าแสดงออกอย่างในทุกรูปแบบโดดเด่นทั้งรูปร่างหน้าตารวมถึงนิสัยที่ไม่ค่อยดีอย่างโดดเด่นเหมือนกัน ลิเลียมีความเอาแต่ใจสูงมากถึงมากที่สุด ไม่ชอบการท้าท้าย ไม่ชอบให้ใครมาสบประมาทอำนาจของเธอ ลิเลียจัดเป็นพวกสุดโต่งในเกือบทุกๆเรื่อง ด้วยนิสัยปากคอเราะร้าย แถมยังขี้โมโหเล็กๆอีกต่างหาก ชอบทำตัวฉลาดแต่จริงๆแล้วแอ๊บโง่ ไม่สิ! จัดได้ว่าค่อนข้างฉลาดน้อยเลยทีเดียวก็ว่าได้ แต่ก็ยังพอเกาะกลุ่มเพื่อนไปได้ โดยเฉพาะวิชาพวกคำนวนและพวกภาษามันไม่เมคเซนส์เอาซะเลยสำหรับเธอ เกลียดมากถึงมากที่สุด! แต่ถ้าเป็นการแสดงหรือศิลปะลิเลียสู้ตาย!! ลิเลียชอบในการเข้าสังคม แต่ก็จะเป็นสังคมที่อยู่เฉพาะแต่ในกลุ่มเพื่อนนี่แหละ ไม่เคยจะคบกับคนอื่นนอกกลุ่มสักเท่าไหร่ ไม่ชอบการทำความรู้จักกับคนแปลกหน้า ลิเลียเป็นคนปากคอเราะร้าย ชอบทำร้ายคนอื่นด้วยคำพูด ถ้าเป็นคนอื่นจะพากันเกลียดเธอไปแล้วแต่กับเพื่อนในกลุ่มจะรู้ดีกว่าสิ่งที่เธอจิกกัดนั่นเป็นเพราะว่าเธอรักเพื่อนจนอดกัดไม่ได้จึงไม่ค่อยมีคนโกรธ แต่ส่วนมากจะมีแต่คนปลงกับเธอ เพราะลิเลียเป็นคนที่ค่อนข้างใจกว้าง เปิดเผยตลอด และจริงใจกับเพื่อนทุกคน เห็นวาจาท่าทีร้ายๆอย่างนี้ เธอก้มีจุดที่คนอื่นไม่ค่อยจะเป็นกันสักเท่าไหร่ เธอชอบลายเสีอดาวมาก คลั่งขนาดเห็นลายเสือดาวเป็นไม่ได้ซื้อหมด เหมาขาดใจ คลั่งไคล้ขนาดในตัวต้องมีของลายเสือดาวอย่างน้อย2ชิ้นถึงจะมีความมั่นใจ ราวกับลายเสือดาวเป็นลายที่นำโชคของเธอ  ลิเลียค่อนข้างชอบใช้เงินซื้อคนอื่น ชอบซื้อของเป็นชีวิตจิตใจ!  เธอมักมีของติดไม้ติดมือมาฝากเพื่อนตลอด ลิเลียไม่ชอบพวกที่ทำตัวกร่างเพราะเธอกร่างกว่า! ลิเลียชอบดูถูดชาวบ้านไปทั่วเพราะปากไม่ค่อยดี เธอไม่ชอบคนที่ฐานะแย่กว่าเพราะเธอเคยโดนหลอกจากแฟนคนแรกที่เป็นคนฐานะแย่กว่าเขาหลอกเธอให้ซื้อโน่นซื้อนี่แล้วก็หายไปทำให้ลิเลียฟังใจเป็นอย่างมาก! และเธอก็ชอบความจริงใจ เพราะตัวเธอเองก็เป็นคนเปิดเผย สเปคผู้ชายของลิเลียชอบคนที่เป็นผู้ใหญ่ดูแก่กว่า ไม่ชอบพวกที่เด็กกว่าเท่าไหร่? ผู้ชายคนนั้นจะต้องทำให้เธอรู้สึกเหมือนมีผีเสื้อร้อยตัวมาบินวนอยู่ที่ท้อง แต่เธอก็ไม่เคยเจอสักที และนี่เป็นสาตุที่ลิเลียยังไม่มีแฟน เพราะไม่มีผู้ชายคนไหนเคยทำให้เธอรู้สึกปั่นป่วนได้เลย เธอเป็นพวกเลือกมากนั่นเอง!
พื้นฐานครอบครัว :  ฐานะดี มีเงินใช้ไม่ขาดมือ พ่อของเธอเป็นผู้มิอิธิพลในการส่งออกสินค้าระดับโลก ในการส่งออกเครื่องประดับ ระดับต้นๆของประเทศ ส่วนแม่ของเธอเป็นผู้หญิงเก่งเป็นนักธุรกิจบริหารร้านของหวานที่มีสาขาไปทั่วประเทศ และเธอก็มีพี่ชายอีกคนซึ่งกัดกันตลอดเวลาแต่พี่ชายของเธอไปเรียนต่อที่เมืองนอกดังนั้นจึงไม่ค่อยเจอกัน บ้านของเธอไม่มีเวลาอยู่ร่วมกันมากนักจึงไม่แปลกเลยว่าทำไมลิเลียมีนิสัยเสียๆแบบนี้ เพราะเธอเป็นลูกคนเล็กของบ้านบวกกับการตามใจของพ่อแม่
งานอดิเรก : เพนต์เล็บ ช็อปปิ้ง ดูหนังฟังเพลง จับผิดชาวบ้าน นั่งกัดเพื่อนตัวเอง หรือชอบวิจารณ์คนที่มีฐานะทางสังคมต่ำกว่า ชอบเล่นเกม แชตบีบี
ชื่ออิมเมจ & อิมเมจ : An Su-Kyung จัดเต็มค่ะ!55( ถ้าเป็นไปได้ขอสีเรียบ ๆ แล้วก็หน้าหรู ๆ นะคะ ♥ )



                                               



ชื่่อ-สกุลของคู่ : เอเดียล แอนโทมัส
ชื่อเล่น : เอเดียล
อายุ : 19
นิสัย : ชอบทำตัวเหมือนซื่อบื้อ จริงๆแล้วฉลาดหลักแหลมแถมเหลี่ยมจัดอีกต่างหาก เป็นคนที่ค่อนข้างขยันและอดทน ออกแนวทนไม้ทนมือ ความคิดค่อนข้างจะเป็นผู้ใหญ่มากกว่าที่แสนจะหน้ากวนโอ๊ยของเขา เป็นคนที่ค่อนข้างเพิกเฉยต่อคำขอร้องของเพศที่อ่อนแอกว่าไม่ได้ เอเดียลเป็นคนค่อนข้างจริงใจ ดูหน้าตาเหมือนหลอกง่ายแต่ไม่เลยโดนหลอกค่อนข้างยาก ไม่ค่อยไว้ใจใครง่ายๆ เกลียดคนที่ชอบเอาใช้เงินเป็นเครื่องมือในการแก้ไขปัญหา เกลียดการกระทำที่ไม่เท่าเทียมของฐานะในสังคมยุคปัจจุบัน เป็นคนมองโลกในแง่ของความเป็นจริง เวลาเจอปัญหาหนักๆ เขาชอบรับมันด้วยรอยยิ้ม เอเดียลแอบมีมุมเจ้าเล่ห์เหมือนกันเฉพาะกับสาวที่เขาถูกใจ เขาจะกลายเป็นคนขี้อ้อนและชอบทะลึงขึ้นมาทันใด เจ้าหนุ่มคนนี้ขอบอกว่าประมาณไม่ได้เลยแม้แต่นิดเดียว เอเดียลเป็นเด็กหนุ่มธรรมดาๆที่หน้าตาค่อนข้างจะไม่ธรรมดา เวลาทำงานเขาจึงต้องปกปิดใบหน้าด้วยหมวกหรือไม่ก็แว่นอันโต ขืนไม่ใส่สิ ไม่ว่าสาวแท้สาวเทียมได้ละลายไปกองอยู่กับพื้นแน่ๆ เขาหาลำไพ่ยามขัดสนเป็นนายแบบที่ไม่เปิดเผยข้อมูลส่วนตัวชีวิตของตัวเองใช้เพียงนามแฝงในวงการว่า'เอดีล'เท่านั้น{จึงไม่แปลกที่จะได้รับความนิยมและการพูดถึงมากที่สุดในขณะนี้} เอเดียลในมหาลัยเป็นคนที่ค่อนข้างเข้าถึงง่ายและเป็นนายแว่นเรียนเก่งที่ไม่ค่อยมีใครสนใจเท่าไหร่นักเอาจริงๆ มักถูกมองข้ามตลอดแหละ! มีแต่พวกกลุ่มเพื่อนสนิทของเขาเท่านั้นที่รู้เรื่องนี้
พื้นฐานครอบครัว :ปานกลาง-จน เขาเป็นเด็กกำพร้าที่ทำงานหาเลี้ยงตัวเองมาโดยตลอดด้วยการงานพวกพาร์ทไทม์ทำแก้ขัดไปก่อน เขาอาศัยอยู่ในอพาร์ตเม้นต์ย่านชานเมื่องเพราะราคาไม่ค่อยแพงเท่าไหร่อยู่ตัวคนเดียวมาโดยตลอด
งานพิเศษที่ทำ :งานพาร์ทไทม์ของร้านขนมหวาน(ภาคเย็น)และคนส่งนม(ภาคเช้า) นายแบบ(ในยามที่ขัดสนจริงๆซึ่งเขาก็ไม่ค่อยชอบทำมันนักเท่าไหร่นัก)
ชื่ออิมเมจ & อิมเมจ : sun ho; )

           question's part
( พาร์ทแรกขอดอกฟ้าตอบค่ะ 555 )
แบรนด์เนมที่ชอบมากที่สุด : แน่นอนต้องเป็นแบรนด์ดังอย่าง กุ๊ชชี่ อาร์มานี่ หลุยส์วิตตอง ขึ้นชื่อว่าแบรนด์เนม ของพวกนี้ก็ทำให้ฉันมีความสุขไม่รู้เท่าไหร่ :)) ถ้าชอบที่สุดก็ของกุ๊ชชี่ หรูหราและเรียบสวยในเวลาเดียวกัน
เครื่องสำอางค์ที่พกตลอด & บอกยี่ห้อด้วยจ้ะ :สเปรย์น้ำแร่ของอีเวียนไว้ฉีดเวลาเครียดหรืออยากรู้สึกสดชื่น แค่มีเจ้านี่ก็ทำให้ฉันหายเครียดในทันใด แล้วก็ที่ขาดไม่ได้เลย คืออายไลน์เนอร์ของคริสเตียนดิออร์กับลิปสติกสีแดงพีชของคริสเตียนอิออร์ ฉันคิดว่าตากับปากของฉันมันต้องดูดีอยู่เสมอ
สไตล์การแต่งตัว : หรูหรา ฟู่ฟ่า ไฮโซ ฉันเป็นพวกคลั่งเทรนดี้แฟชั่นแนวลายสัตว์ป่า โดยเฉพาะลายเสือดาวซึ่งเป็นอะไรที่ฉันสุดปลาบปลื้ม ปกติฉันจะแต่งตัวโทนสีดำหรือไม่ก็ฉีกแนวไปสีแดงจัดจ้านไปเลย ฉันชอบใส่พวกเสื้อสีดำกับกระโปรงชีฟองมันทำให้ฉันดูค่อนข้างเป็นผู้หญิง ในวนปกติฉันมักจะใส่เดรสพองๆของChanelที่อยู่ในโทนสีดำซะมากกว่าและเครื่องประดับจำพวกสีทองสีเงิน รองเท้าและกระเป๋าของฉันมักจะต้องแมตกันกับเสื้อผ้า โดยเฉพาะรองเท้าของฉันต้องเป็นยี่ห้อของ YSLเท่านั้นที่ฉันโปรดปราน ส่วนกระเป๋าเท่ๆต้องมาจากยี่ห้อบาเลนเซียก้าเท่านั้น! ฉันชอบผล่อยผมสีแดงตรงสลวยของฉันมากซะด้วย แต่ถ้าวันไหนอากาศร้อนจนทนไม่ไหว ฉันมักจะเกล้ามันขึ้นหลวมๆ การแต่งหน้าของฉันที่จะต้องแต่งทุกวันก็คือการกรีดอายไลน์เนอร์ มันคือชีวิตของฉัน ฉันไม่ชอบตอนที่ตัวเองไม่ได้กรีดตา เพราะมันทะทำให้หน้าของฉันดูเฉี่ยวไม่พอและไม่เซ็กซี่เอาซะเลย ถ้าไรการกรีดตาฉันจะหน้าตาเหมือนผู้หญิงเรียบร้อยซึ่งฉันไม่ชอบ! ส่วนมากฉันชอบเป็นผู้หญิงที่มีอิมเมทของความดื้อและซุกซนในเวลาเดียวกัน จะเซ็กซี่ด้วยก็ไม่ขัดหรอก

คำนิยามหมาวัด : หมายังไงก็เป็นหมาไม่ใช่รึไง?ความจริงฉันก็ไม่ค่อยเข้าใจหรอกนะว่ามันหมายถึงคำเปรียบเปรยอะไร? ฉันไม่ได้โง่หรอกนะ แต่หมาวัดหรือหมาข้างทางมันก็น่าจะเหมือนกันใช่มั๊ย? ไร้ค่า ไร้สิ่งที่น่าชื่นชม ฉันคงที่จะไม่คิดลดตัวลงไปเก็บมันมาเลี้ยงจนชั่วชีวิตหรอก แต่ถ้าเป็นหมาน่ารักๆอย่างชิวาว่าก็ว่าไปอย่าง*O* แต่ถ้าหมายถึงคนฉันก็งงเหมือนกันว่าคนจะเป็นหมาวัดไปได้ยังไง?

ข้อเสียที่ยอมรับแต่แก้ไม่ได้ : ปากไม่ดี พูดไม่คิด ถ้าฉันคิดมันก็คงไม่ทำให้ฉันได้พูดหรอกนะ ;( ฉันมักพลั้งเผลอทำร้ายความรู้สึกของคนอื่นตลอดด้วยคำพูดคำจาที่บางทีฉันก็ยังตกใจตัวเองอยู่เหมือนกันที่พูดคำร้ายกาจเหล่านั้นออกไปได้ยังไง แต่พวกเขาต้องเข้าใจนิสัยฉันเป็นแบบนี้อย่าหวังว่าจะได้ยินคำสวยหรูหรือคำที่ถูกปั้นแต่งให้ดูไพเราะจากปากของฉันเลย ฉันไม่ชอบพูดอะไรที่มันดูเฟคๆกับคนที่ฉันรักหรอกนะ เพราะรักฉันถึงกัด เพราะห่วงฉันถึงจิก ถ้าไม่รักไม่พูดหรอกนะ :P


( พาร์ทสองขอหมาวัดค่ะ )
คำนิยามแบรนด์เนม : คำยมของแบรนด์เนมสำหรับผมมันคืออะไรที่ยากเกินจะทำความรู้จัก มันทำให้ชีวิตผมดีได้ขึ้นมั๊ย? ถ้าซื้อของแบรนด์ดังราคาแพงจนหูแทบจะฉีก แน่นอนของพวกนี้มีแต่เงินซื้อไม่ได้หรอก! ต้องโง่ด้วย!ถึงจะลงทุนซื้อ ส่วนตัวผมว่าเสื้อผ้าก็ต้องขึ้นอยู่ที่คนใส่ ไม่งั้นผมจะใส่เสื้อผ้าตามท้องตลาดแล้วออกมาดูเหมือนพวกแบรนด์ดังๆได้ยังไงกันล่ะ? ;P
คำนิยามดอกฟ้า : ดอกฟ้าคือดอกไม้ที่คนอย่างผมไม่อาจที่จะแม้แต่จะแตะต้อง ผมรู้ตัวผมดีว่าผมเป็นใครและถ้าผมแตะต้องใดๆลงไปผมก็กลัวว่าดอกฟ้าจะเหี่ยวโรยไปก่อนในมือคนบุญไม่ถึงอย่างผม แต่ถ้าผมคิดที่จะเล่นของสูงขึ้นมาแล้วละก็ต่อให้ดอกฟ้าก็ดอกฟ้าเถอะ หมาวัดอย่างผมก็จะเป็นคนดึงลงมาด้วยมือของผมเอง! 
หน้าที่ที่ทำในมหาวิทยาลัย :ผู้สวมชุดมาสคอตสุดเท่ประจำมหาลัย นักเรียนดีเด่นผู้ได้รับทุนเข้ามาเรียน

ขอบคุณที่มาออดิชั่นนะคะ ♥


ขอบคุณอิมเมทจาก

★Korean Ulzzang ค่า