หน้าร้อนกับฆาตรกร

ลำดับตอนที่ #2 : เปิดม่าน

"อรุณสวัสโทชิ"

"อรุณสวัสโจจิ"ผมทิ้วตัวลงนั้งบนเก้าอี้อย่างหมดอะไรตายอยาก

"เป็นอะไรรึป่าว"โจจิเดินมาตบไหล่ผมสองสามที

"นิดหน่อยนะยัยมิโยะน้องสาวฉันจะย้ายไปยุหอเพราะอ้างว่าไปโรงเรียนสายเพราะทางมันไกล"ผมสาธยายออกมาอย่างไม่สบอารมเพราะน้องสาวตัวเเสบสุดรักสุดหวงมาบอกว่าจะย้ายไปยุหอตั้งแต่อาทิตก่อนเพราะผมยุหอมหาลัยผมเลยรุข่าวช้าไป

"เอาน่าน้องนายก้อใช่ว่าเด็กเล็กๆนะ"

"ก้อฉันเป็นห่วงนิยัยนั้นยิ่งไร้เดียงสายุด้วย"ผมพูกก่อนที่อาจารจะเข้ามาสอนหลังจากนั้นผมก้อได้ใช่ชีวิตตามปรกติเเละตอนนั้นเองที่ผมรุว่าพระเจ้ากำลังจะเล่นตลกร้ายกับผม


สองเดือนหลังจากนั้น


ผมได้รับข่าวว่าน้องสาวจะกลับมาบ้านพร้อมกับแฟนหนุ่มสุดหล่อมันทำให้ผมต้องรีบเก็บของกลับบ้าน ก่อนจะโมโหจนนั้งเก้าอีกไม่ติดเพราะอีกไม่นานน้องสาวตัวเเสบจะมาเเล้ว
ผมได้เเต่เดินไปเดินมายุหน้าประตูรอเวลาที่ไอ้ว่าน้องจะกลับมาถึงเมื่อไรผมไม่ได้กินข้าวมาจนถึงตอนนี้

"โทชิลูก น้องไม่ใช่เด็กๆเเล้วนะลูกน่าจะปล่อยวางซะบ้างนะ น้องเราเดียวนี้ก้อดูเเลตัวเองได้เเล้วลูกไม่จำเป็นต้องเป็นห่วงน้องเลยนะน้องก้อม.ปลายเเล้วด้วยนะลูกโทชิ"แม่พูดหลังจากที่เห็นผมเดินไปมาไม่หยุด

"ก้อนั้นนะซิ...ดีนะที่น้องเราน่ารักนะไม่งั้นขึ้นคานแน่ๆถ้ามีพี่เเบบลูกนะ"พ่อเสริม

"แม่ครับพ่อครับ...แม่จะให้ผมวางใจได้ยังไงล่ะครับ นี้ถึงขนาดโกหกพ่อแม่เเล้วก้อผมยังจะให้ผมวางใจได้ยังไงล่ะครับ"

"เสียงดังอะไรกันค่ะ...พี่ค่ะ"ผมหันขวับทันที่ทีได้ยินเสียงมิโยะดังมาจากประตูเเละผมก้อโมโหมากขึ้นอีกทันที่ทีได้เห็นมิโยะควงเเขนกับปลาจวดี่ไหนก้อไม่รุ

"มิโยะเรามีเรื่องที่ต้องคุยกัน"ผมกดเสยงต่ำอย่างไม่สบอารม

"ไม่ค่ะ...พี่ค่ะเมื่อไรพี่ถึงจะเลิกเป็นห่วงหนูในเรื่องไรสาระด้วยค่ะ หนูก้อโตมาเเล้วนะค่ะตั้งแต่ม.ต้อนเเล้วที่พี่ไม่ยอมให้หนูมีเเฟน"

"มิโยะตอนนี้เรายังโกหกพี่พ่อแม่ว่าจะไปยุหอเพราะอ้างว่าทางมันไกลแต่เราไปเพื่อไปยุกับไอ้หน้าปลาจวดนี้นะเเล้วเราจะให้พี่วางใจได้ยังไงล่ะ

"แล้วถ้าหนูไม่ทำเเบบนี้พี่จะให้หนูคบกับโกโจรึป่าวล่ะค่ะ ทำไมพี่ต้องมาขัดความสขของหนูยุเรื่อยเลยล่ะค่ะ"ผมนิ่งไปชั่วขณะก่อนจะตอบว่า

"ถ้าที่บอกว่าให้กลับมายุที่บ้านเเล้วจะให้มีแฟนเราจะกลับรึป่าว"ผมก้มหน้าต่ำ

"ค่ะ"

"พี่อยากจะบอกว่าพี่อยากมอบแต่ความสุขให้กับเรา...นี้แสดงว่าพี่บ้าจี้คิดไปเองล่ะสิว่านี้คือสิ่งที่ดีสำหรับเราแต่ปล่าวเลยถ้ามีความสุขที่มีแฟนที่ก้อจะไม่ขัด"ผมพูดจบก้อเดินขึ้นห้องไปแล้วล้มตัวนอนลงกับเตียงด้วยความเหนื่อนล้า แล้วผมก้อได้ยินเสียงพ่อแม่ยิโยะเเล้วก้อโกโจคุยกัน และน้องก้อมาลำลาผมคนเดียว

"พี่หนูจะยุหอต่อนะค่ะ"มันเหมือนเป็นคำลำลาตลอดกาลและตอนนั้นผมก้อได้รุว่าพระเจ้าได้เริ่มเปิดม่านเล่นตลกร้ายกับผมเเล้ว...


















สนุกไหมค่ะคอมเม้นกันเยอะๆนะค่ะ