[SF HSJ] อย่าเหงาเรื่อยเปื่อย [บุฮิค นะเออ]

ลำดับตอนที่ #2 : ~ EP2 ~ 100%

"โย่ววว  ฮิกกี้วันนี้มาเช้านะ"

โคตะเดินเข้ามาในห้องก่อนจะพูดขึ้นและเดินไปนั่งที่เก้าอี้

"อืม"

ผมซึ่งกำลังนอนฟัง IPOD อยู่ตอบมันก่อนจะหลับตาลง

"วันนี้ยูริคุงจะพายูมะมาให้ชั้นรู้จักแหละ นายว่าชั้นควรบอกยูมะเลยมั้ยว่าชอบเขาอะ"

"มาถามชั้นทำไมหล่ะ"

ผมตอบขณะที่ตายังปิดอยู่เพื่อไม่ให้น้ำตาไหลออกมา

"ก็เผื่อนายจะให้ข้อเสนอดีๆๆชั้นได้ไงอุฮิอุฮิ"

เสียงหัวเราะประหลาดๆๆแบบนั้นเอามาจากไหนเนี่ย--

"ชั้นคงช่วยนายไม่ได้หรอกขนาดตัวเองยังไม่รอดเลย"

ผมพูดออกไปโดยไม่คิดอะไร[พยายามไม่คิด]

"นี่!!! นายพูดแบบนี้นายต้องไปชอบใครแน่เลย เขาคนนั้นคือใครน๊าผู้โชคร้ายคนนั้น

ต้องโดนนายเอาฟันเฉาะหัวทุกวันแน่เลย555  ว่าแต่บอกหน่อยดิว่านายชอบใคร"

โคตะยื่นหน้าเข้ามาถามผม

"ไม่มีอะไรหรอก ชั้นง่วงแล้วถ้าเข้าเรียนแล้วปลุกด้วย"

ผมบอกปัดไปก่อนจะหลับตาลงอีกครั้ง

"อืมได้"

"เออโคตะเมื่อวานชั้นบอกให้เรียกน้องมาซ้อมนายก็เบี้ยวอีกแล้วนะวันนี้เรียกด้วย"

"นายก็เรียกสิชั้นไม่ว่างนี่นา--"

มันตอบพร้อมทำหน้ากวนๆๆ

"มันหน้าที่นายไม่ใช่หน้าที่ชั้น เข้าใจมั้ย"

ผมตอบมันไป

"แหมมม มันหน้าที่ชั้นแต่นายเป็นเพื่อนรักชั้นน่าจาช่วยกันหน่อยน๊า"

คำนี้อีกแล้ว คำว่าเพื่อน มันเป็นอะไรมากมั้ยถ้าผมจะเปลี่ยนจากเพื่อนเป็นอย่างอื่น

ผมอึดอัดมากกับคำพูดนั้นของมัน

"งั้นชั้นไปหายูริคุงก่อนนะเด่วจะเข้ามาปลุก"

"อืม"

----------------15%---------------------------

"ยูริจางงงงงงง  นางฟ้าของพี่มายังจ๊ะ"

"เอ่อนั่งอยู่นู่นอ่าครับมีไรให้ผมข่วยก้อบอกนะ" ยูริคุงพูดก่อนจะพาโคตะเดินเข้ามาหา

น้องยูมะ

"ยูมะ นี่พี่โคตะที่อยากคุยกับนายอะ'

"อะ...เอ่อ หวัดดีครับ" ยูมะกล่าวแบบเลิกลั่กก่อนจะหันไปมองหน้าโคตะ

"แหะๆๆหวัดดีครับน้องยูมะ"

"งั้นผมไปหาพี่ยูยังก่อนนะครับ" ยูริคุงเดินออกไปพร้อมกับโบกมือให้ยูมะ

"...................................."

"........................................."

ทั้งสองต่างคนต่างเงียบไม่พูดอะไรกันจนโคตะต้องเปนฝ่ายเริ่มก่อน

"เอ่อ น้องยูมะครับ"

"คระ..ครับ"

"น้องยูมะมีแฟนยังครับ"

"เอ่อ...ทำไมหรอครับ"

"คือว่าพี่ชอบน้องอ่าครับ ไม่รุ้ว่าน้องมีแฟนรึยัง"

"โทดทีนะครับพี่โคตะ พอดีว่าผมมีคนที่ชอบแล้วอ่าครับ"

"เอ่อ งั้นหรอครับไม่เป็นไรครับ พี่ขอตัวก่อนนะ"

โคตะเดินจากน้องยูมะมาที่ห้องประธาน

" พี่ฮิคารุครับพี่ต้องจัดการไอเม่นให้ผมนะมันไม่สนใจผมเลยอะผมน้อยใจมากกกกก"

"โอ๊ยยย ริวทาโร่ทำไมนายไม่ไปจัดการเองเล่าชั้นเปนรุ่นพี่นะ ไม่ใช่กามเทพ--"

แค่ไอโคตะคนเดียวก้อแย่แล้วยังมีไอเจ้าแฮมทาโร่อีกปวดหัวตาย

"ฮิกกี้จ๋าาาาาาาาา" เสียงโคตะดังขึ้นก่อนจะมากอดคอผมจากด้านหลัง

"มีไรอีกอะโดนน้องเค้าปฏิเสธมารึไง"

ฉึก!!!!!!

"ฮิกกี้พูดทำร้ายจิตใจเค้าTT"

"อย่าทำหน้าแบบนั้นอายน้องเค้าบ้าง- - ไม่ได้อยู่แค่2ตนนะเว้ยทำหน้าเปนหมาโดน

เหยียบหางไปได้-- "

"น้องริวคร๊าบบออกไปก่อนนะพี่ขอคุยกับเพื่อนพี่ก่อน"

"อ่าครับ"

หลังจากที่ไอโคตะไล่น้องริวออกไปแล้วมันก้อหันมานอยด์กับผมต่อ

"ชั้นมันไม่หล่อรึไงงงง น้องเค้าถึงไม่ชอบชั้นอ๊าาาาาา ชั้นออกจาเพอร์เฟกTT"

"ทำไมนายไม่ลองมองคนใกล้ตัวนายดูมั่งหล่ะ--"

ผมหลุดปากพูดอะไรออกปายยยยยยยยยยยยยยยยยย

"คนใกล้ตัว??  ใครวะ"

"ไม่รุ้หาเอาเองโว้ยยย"

ผมเริ่มโวยวายก่อนที่มันจะหันหน้ามามองแบบ งงๆ

"วันนี้โดดนะเว้ยขี้เกียดเรียน "

"เออ ไปซ้อมได้แล้วแกอะ ฝีมือการเล่นกีตาร์คงห่วยขึ้นแล้วววว"

"เออไปเรียกน้องมาดิ"

"คร๊าบบบพ่อ"

ผมเดินออกไปตามน้องๆและเพื่อนๆๆไปซ้อมวันนี้ผมอารมณ์ดีมากเลยหล่ะ

"เอ้าทุกคนมาซ้อมกันเถอะ"

"วันนี้ฮิคารุคุงดูอารมณ์ดีจังนะครับ" เสียงยูโตะดังขึ้น

"งั้นหรอช่างเหอะไม่ได้ซ้อมนานแล้วลืมกันหมดรึยังเนี่ย"

"ยังครับๆๆๆๆ"

"ไปยูโตะไปตีกลอง เคย์โตะไปเล่นกีตาร์ โคตะเว้ยยย เร็วๆๆ  ยูยะไปร้องได้แล้วเอ็งอะ"

"คราบบบบบพ่ออออ"

ทุกคนประสานเสียงกันอย่างพร้อมเพรียง

"เฮ้ยเคย์มาสายอะ--"

"โทดทีเคลียงานอยู่ "

"เออเร็วๆๆ ยามะจังฝากริวทาโร่ ไดกิ แล้วก้อยูริด้วยนะเอาให้เต้นให้ได้หล่ะ"

"ไม่ต้องห่วงครับเชื่อมือผมเถอะ" ยามะจังพูดพลางขยิบตาทีนึง ก่อนจะหันไปค้อนยูโตะ

"เอาละเริ่มได้"

หลังจากที่ซ้อมกันมานานนนน ยามะจังและยูโตะก้กัดกันตลอดเวลาที่ซ้อม

แต่ด้วยความเป็นมืออาชีพ ทั้งคู่ก้อยังสามารถทำหน้าที่ของตัวเองได้กีเยี่ยม

เยี่ยมจิงๆๆนะ-- ขนาดทะเลาะกับยูโตะอยู่ยังรุ้เลยว่าใครเต้นตรงไหนผิด--

วันนี้เราซ้อมเพลงTimeกันนับว่าท่าเต้นนี้ยากพอสมควรแต่ยามะจังก้สามารถ

สอนให้ทุกคนเต้นได้ในเวลาอันรวดเร็ว

"เอาหล่ะวันนี้พอแค่นี้นะ"

"เอ่อ ขอโทดนะคะ พี่โคตะอยู่มั้ยคะ"

มีเดกผู้หยิงหน้าตาน่ารักคนนึงมาหาโคตะ พร้อมกับจดหมายในมือ

"ครับว่าไงครับน้อง"

โคตะเดินออกไปหาน้องคนนั้น

"คือว่าหนูชื่อ ยูมิ หนูชอบพี่มานานแล้ว ได้โปรดคบกับหนูเถอะนะคะ"

น้องคนที่ชื่อยูมิยื่นจดหมายไปให้ไอโคตะ

ในขณะที่เรากำลังอึ้งกันอยู่นั้นเสียงไอโคตะก้ดังขึ้น

"ขอโทดนะครับน้องพอดีว่าพี่มีคนที่ชอบแล้ว ขอโทดจิงๆๆนะครับ"

โคตะก้มหัวขอโทดน้องเค้าก่อนจะเดินออกมา

"โคตะนายชอบใครนะ"

ผมพูดกับตัวเองเบาๆๆ ก่อนจะหันไปมองมันที่ยิ้มมาทางผม

"ยิ้มไร--" ผมถามมันก่อนจะหันหน้ากลับไป

"ก้อยิ้มให้คนน่ารักไง"

เสียงกระซิบของไอโคตะทำเอาผมหน้าแดงก่อนจะหันไปมองหน้ามัน

อะไรของมันนะเด่วดีเด่วร้ายอย่ามาล้อเล่นกับชั้นนะเฟ้ยไอเจ้าบ้าโคตะ

---------------------------------------------------------------------------------

เริ่มลุ้นแล้วหล่ะนะ555

ตอนนี้แต่งตอนที่ไม่สบายเปนไงบ้างอ่าค่า