คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : 01 [ THE LITTLE JJ! ]...'Part 1'
Part 1
----------------------------
ยุนโฮที่กำลังจะเดินออกมาจากห้องน้ำ แต่แล้ว ..
กึก .. เสียงหนึ่งดังแว่วเข้ามาในหูของยุนโฮ ใบหน้าคมหันไปมองทางทิศทางของเสียง และที่มาของเสียงนั้นก็ ตุ๊กตาฟาง ตัวนั้น บัดนี้กำลังขยับ และกลายร่างเป็นคน (ตัวเล็ก)
ดุ๊กดิ๊ก ดุ๊กดิ๊ก ~
เจ้าสิ่งเมื่อครู่ที่ เคยเป็น ตุ๊กตาฟาง ตอนนี้กลับกลายเป็นคนตัวจิ๋วประมาณ 15 เซนน่าจะได้มั้ง ใบหน้าของคนตัวจิ๋วนั้นแลดูคล้ายสตรีเพศ หากดูดี ๆ จะเป็นว่าเจ้าตัวนั้นเป็น เพศผู้ !!! 0_0
ดวงตากลมโตสีรัตติกาล จมูกโด่งที่ดูรั้น ๆ นั้น ริมฝีปากเรียวสีชมพูนั้น ! และผิวสีขาวราวกับน้ำนมชั้นดี แล้วก็ผมสีทองสวยนั้นอีก !
.. น่าร๊ากกกกกกกก ที่สุดเลยยยย > ., <!..
“นายเป็นใครน่ะ ?” เสียงเล็กหันหน้ามาถามยุนโฮพร้อมกับนิ้วเล็ก ๆ ที่ชี้มาทางยุนโฮอีกด้วย ร่างสูงได้แต่มองร่างเล็ก ๆ นั้นอย่างขำขัน
.. แม่จ้าวววววว เจ้าตัวเล็กน่ารักนี่พูดได้ด้วย ! น่ารักซะไม่มี > w < ! ..
“นี่ไอ่หมี ..นายจะยืนเป็นใบ้อีกนานม่ะ? ..ตอบฉันมาเซ่ ! > []<!!!”
“แล้วนายหน่ะ ใคร?” ร่างสูงถามกลับอย่างกวนๆ พร้อมทำหน้าอย่างหาเรื่อง
... เจ้าตัวเล็กนี่ น่าแกล้งจริงๆ กร๊ากกกกกกกๆ(?) ถึงจะสงสัยว่าไอ่ตัวกระเปรี๊ยกนี่มาจากไหน แต่ก็ขอแกล้งหน่อยเถอะ! ...
“ไอ่หมี อย่ามากวนนะเฟ้ย! หน้าตาก็ไม่ได้เรื่อง นิสัยยังไม่ได้เรื่องอีก ชิ!” ร่างเล็กพูด พร้อมกับเชิดหน้าไปอีกทางพร้อมทำปากพองลม ส่วนแขนก็ยกขึ้นมากอดเข้าที่อก บ่งบอกได้ว่าเจ้าคนตัวเล็กนี้ กำลังงอนเขาอย่างแน่นอน!
“อ่ะๆ บอกก็ได้ ฉันชื่อ ชอง ยุนโฮ แล้วนายหน่ะชื่ออะไร ?”
“ฉันชื่อ คิม แจจุง แล้วต่อจากนี้ไป ฉันจะมาอยู่กับนาย!”
“อะ อะไรนะ! O[]O”
“ไม่ต้องมาถามเลย ฉันจะนอนแล้ว เข้าใจ๋ ?” ร่างเล็กพูดก่อนจะปีนขึ้นไปบนหมอนแล้วล้มตัวนอนลง
“นี่ๆ ตื่นขึ้นมาคุยกันให้รู้เดี๋ยวนี่นะ” ร่างสูงพูดพร้อม ใช่นิ้วชี้จิ้มไปที่ร่างเล็กที่นอนหลับอยู่อย่างไม่รู้เรื่อง
“…..”
.. ไม่มีเสียงตอบกลับจากไอ่ตัวกระเปรี๊ยก ==;
อ๊ากกกกกกกกกกกก~ วันนี้มันเป็นวันอะไรของ ชอง ยุนโฮ~ แฟนบอกเลิก แถมยังมาเจอตัวอะไรก็ไม่รู้มาอยู่ที่บ้านของเขาแบบนี้ ชองยุนโฮ อยากจะบ้าตายยยยยย ..
ยืนปลงกับตัวเองสักพัก ก่อนจะไปผ้าขนหนูสีฟ้าขนาดไม่ใหญ่มากในตู้เสื้อผ้ามาพับสองสามทบแล้ววางไว้ที่โต๊ะข้างเตียงของเขา แล้วอุ้มคนตัวเล็ก(มากๆ)ที่นอนอย่างไม่รู้เรื่อง ให้มานอนอยู่บนผ้าขนหนูที่เขาพับไว้
.. เฮ้อ~ ตื่นมาพรุ่งนี้ค่อยถามก็แล้วกัน .. ร่างสูงคิดก่อนจะล้มตัวนอนบนเตียง
-----------------------------------
ยุนโฮก้มลงมามองคนตัว (โคตร) เล็กที่นอนสบายอยู่บนหมอนของเขา
.. เอ๊ะ ลงมานอนตรงนี้ได้ไงว่ะเนี่ย ? แต่ช่างเถอะ หน้าตาของไอ่ (โคตร) เปรี๊ยกตอนนอนนี่มันต่างจากตอนตื่นมากเลยนะเนี่ย ตอนตื่นโคตรกวนตีน -*- ..
จิ้ก ๆ
นิ้วเรียวของร่างสูงจิ้มเข้าไปที่แก้มนุ่มนิ่มของแจจุง หมายจะปลุกไอ่ตัวกระเปรี๊ยกข้างหน้าให้ตื่นขึ้นมาให้ได้
“งืม ๆ .. อะไรของแก ไอ่หมี ==” หัวถุย ๆ ของแจจุงเงยหน้ามองหน้าของยุนโฮอย่างกวนตีน
“วันนี้ฉันต้องไปโรงเรียนน่ะ ..ฉันไปอาบน้ำก่อนน่ะ”
“เดี๋ยว! ไอ่โย่ง โรงเรียนคืออะไรอ่ะ?”
“ก็สถานที่ที่ไว้เรียนหนังสือ แล้วก็มีคนอยู่เยอะ ๆ”
“ว้าววววววว .. น่าสนใจจัง! ฉันขอไปด้วยนะ!” ร่างเล็กทำตาปริบ ๆ ดูแล้วช่างน่ารักในสายตาของยุนโฮ แต่ความคิดนั้นก็ต้องล้มเลิก
“ไม่”
“ทำไมอ่า.. ~”
“ฉันบอกว่า ไม่ก็คือไม่ไง ไอ่เปรี๊ยกก =0=”
“ฉันไปอาบน้ำล่ะ ~ ยังไงฉันก็ให้นายไปไม่ได้จริง ๆ” ว่าแล้วก็รีบเดินไปคว้าผ้าเช็ดตัวและรีบเผ่นไปเข้าห้องน้ำก่อนที่จะทนรังสีความน่ารักไม่ไหว =.,=
“อะไรกัน! งกชะมัด .. ยังไงฉันก็ไม่สน ฉันจะป๊ายยยยยย ~” ร่างเล็กลงไปดิ้นเร้า ๆ อยู่กับหมอนแล้วร้องออกมาอย่างขัดใจ คนเดียว == ;
..เชอะ! .. นายไม่ให้ฉันไป ฉันก็จะไป แล้วนายจะได้เห็นพลังอันสูงส่งของคิม แจจุงคนนี้ ว่ะฮ่ะฮ่า ! ..
“กร๊ากกกกกกกกกกกกกกๆๆ ~”
“นายเป็นอะไรของนาย .. อากาศร้อนจนบ้าไปแล้วเหรอ ==?” ยุนโฮยืนมองไอ่เปรี๊ยกที่ยืนเท้าเอวหัวเราะอย่างกับตัวเองได้บินไปเจอญาติที่ดาวเสาร์ ==;
“อะแฮ่ม .. อะไรของนาย อาบน้ำเสร็จแล้วเร๊อะ! อาบเร็วจังเลยอ่ะ ( ‘ ‘)” ร่างเล็กหน้าแดงเพราะอายการกระทำรั่ว ๆ ของตัวเอง แล้วรีบเปลี่ยนเรื่องก่อนจะโดนไอ่หมีมันว่าอีก
... แจจุงไม่ย๊อมมมมม > []<! ..
“อะไรกัน ๆ .. ฉันไม่ได้ต้องมานั่งแต่องค์ทรงเครื่องอะไรแบบนั้น ..ฉันน่ะหล่อธรรมชาติ ไม่ต้องอาบนานหร๊อกกก ~” ว่าแล้วก็พูดอย่างภาคภูมิใจ
.. ยี๋!! ไอ่หมีหลงตัวเอง หล่อตายแหล่ะ นึกแล้วคัน (?) = []=!!!! ..
ร่างสูงจัดแจงเตรียมเสื้อเชิ้ต เนกไท กางเกง และอีกมากมายในการแต่งตัวไปเรียนหนังสือ แจจุงเหลือบมองเสื้อนอกของชุดนักเรียน
ใช่แล้ว ! วิธีนี่แหล่ะ! แจช่างอัจฉริยะ! หึหึหึ
“นี่ไอ่เปรี๊ยก .. ฉันไปแล้วนะ เฝ้าบ้านให้ฉันด้วยล่ะ” แจจุงนั่งมองยุนโฮที่กำลังจะเดินออกไป แต่ร่างเล็กไวกว่า รีบกระโดดเข้ากระเป๋าเสื้อนอกของยุนโฮเอาไว้
เป็นไงล่ะ แผนของแจจ๋า ! เครี๊ยกกกกกกกกกกกกกกกก ~
----------------------
โรงเรียนคยองฮี โรงเรียนเอกชนที่กว้างขวางแต่ก็ไม่ได้หรูจนเว่อร์เหมือนบางโรงเรียน โรงเรียนนี้มีเหล่านักเรียนที่หน้าตาดีอยู่มากมายเลยทีเดียว มีเจ้าชายและเจ้าหญิงของโรงเรียนอยู่ ซึ่งจะได้รับการโหวตจากนักเรียนทุกๆปี เจ้าชายของโรงเรียนในปีนี้นั้นจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก ชองยุนโฮ ถึงจะรั่วไปบ้าง แต่ความหล่อก็ทำให้ทุกคนลืมข้อนั้นไป==’ และเจ้าหญิงของโรงเรียนนั่นคือ ฮวัง มิยอน เธอคนนี้มีใบหน้าที่สวยและเซ็กซี่ ที่ผู้ชายหลายคนร่วมใจกันเทคะแนนให้เธออย่างล้นหลาม
“เฮ้ย ไอ่ยุน ทางนี้ๆ” ปาร์ค ยูชอน ตะโกนเรียนเพื่อนรักของตน
เมื่อได้ยินเสียงเรียกของเพื่อนรัก ก็รีบเดินไปยังโต๊ะข้างสนามบาสเกตบอล ที่มีม้านั่งร้อมรอบใต้ต้นไม้ที่ที่เป็นที่ประจำของกลุ่มพวกเขา
“มึงโดนยุนนาบอกบอกเลิกจริงเหรอว่ะ ?” เมื่อเพื่อนรักนั่งปุ๊ปก็เริ่มถามคำถามที่ค้างคาใจอยู่ทันที
“เออ แล้วไม” ร่างสูงตอบอย่างไม่ใส่ใจ แล้วฟุ๊บหน้าลงกับโต๊ะทันที จนทำให้เจ้าตัวเล็กเกือบตกลงมาจากกระเป๋าเสื้อของร่างสูง
.. อ๊ากกกกกกกก ไอ่หมี ถ้าฉันตกลงไปจะทำยังไงฮ่ะ !? .. เจ้าตัวเล็กได้แต่กรีดร้องอยู่ในใจเท่านั้น เพราะถ้าพูดออกไป ไอ่หล่อหน้าหมี ต้องได้ยินแน่ๆ (ไหนตอนแรกแจจ๋ายังบอกว่ายุนหน้าตาไม่ได้เรื่องอยู่เลยไม่ใช่เหรอ? : miloki อย่ายุ่ง! : แจจ๋า =^= : miloki) ..
“งั้นวันนี้แกเตรียมตัวโดนยัยมิยอนไล่ตามจีบแกทั้งวันแน่ อิยะฮะฮ่า” คิม จุนซู เพื่อนสนิทอีกคนของยุนโฮพูดขึ้น พร้อมด้วยเสียงหัวเราะอันเป็นเอกลัษณ์
“ยุนโฮ~ สุดหล่อของมิยอน~”
“นั้นไง พูดยังทันขาดคำก็มาซะล่ะ” จุนซูพูดพร้อมชี้นิ้วไปในทิศทางที่มิยอนวิ่งมา
... ก็อย่างที่บอก ยัยมิยอนหน่ะ ตามจีบไอ่ยุนโฮเพื่อนผม ตั้งแต่มันได้รับตำแหน่งเจ้าชายแล้ว ทั้งๆที่รู้ว่าไอ่ยุนมันมีแฟนแล้ว แต่แฟนมันอยู่ต่างโรงเรียน ก็ยังตามตื๊อไม่เว้นแต่ละวัน ขอเป็นแฟนบางล่ะ ขอเป็นกิ๊กบ้างล่ะ จนบางครั้งไอ่ยุนแทบจะโดนมิยอนลากไปทำมิดีมิร้ายด้วยการลากไอ่ยุนเข้าห้องน้ำ(==’) แต่ก็รอดมาได้ทุกครั้ง หน่ะแหล่ะ แล้วยิ่งไอ่ยุนมันเลิกกับแฟน ยัยมิยอนคงตามตื้อมากกว่าเดิมเสียด้วย ...
“ยุนโฮขา~ วันนี้เราไปกินไอศกรีม หน้าโรงเรียนกันดีมั้ย ?” มิยอนพูด้วยน้ำเสียงน่าหมั่นใส้จนยูชอนและจุนซูได้แต่ทำท่าจะอ๊วกออกมา พูดยังไม่พอยังโอบกอดร่างสูงที่ตอนนี้ยืนอย่างเต็มความสูง แถมยังเอาหน้าอกอันอวบอิ่มมาบดเบียดหน้าอกอันแข็งแกร่งของยุนโฮอย่างออดอ้อน
“อ๊ากกก ยัยบ้า! เอานมของแกออกไปนะเว่ย หายใจไม่ออก แค่กๆ” เจ้าตัวเล็กพูดออกมาอย่างลืมตัวจนทำให้ใครบางคนได้ยินเข้า
... เฮ้ย! นั้นมันเสียงเจ้าตัวกระเปรี๊ยกนามแจจุงนี่หว่า ?(เรียกซะยาวเลย-*-) ...
“เอ๊ะ นั้นเสียงอะไรหรอค่ะ ยุนโฮ” มิยอนถามขึ้นอย่างสงสัย
“หืม ? ผมไม่เห็นจะได้ยินเลย” ยุนโฮพูดโกหกออกไป “เอ่อ...แต่ว่ามิยอนช่วยเขยิบออกห่างจากผมก่อนจะได้มั้ย” ร่างสูงพูดอย่างเกรงใจ ทีจริงเขาอยากจะพลักร่างของหญิงสาวออกไปเลยเสียด้วยซ้ำ แต่เพราะความเป็นสุภาพบุรุษที่ยังหลงเหลืออยู่น้อยนิด(-*-) จึงทำให้เขาระงับอารมณ์ไม่ให้พลักเธอออกไป
“แฮะๆ มิยอนลืมตัวอ่ะค่ะ” มิยอนพูดพร้อมปล่อยมือออกจากร่างกายของยุนโฮ
... ฉันเห็นเธอลืมตัวแบบนี้ทุกทีนะ ==’ …
“ว่าไงค่ะ วันนี้ไปทานไอศกรีมกับมิยอนน๊า~” มิยอนพูดด้วยน้ำเสียงออดอ้อน
“เอ่อ วันนี้ผมไม่ว่าง ต้องอยู่ทำรายงาน ใช่มั้ย ยูชอน จุนซู ?” ร่างสูงพูด แล้วหันไปหาเพื่อนรักทั้งสอง อย่างขอความช่วยเหลือ
“เออ ใช่ๆ วันนี้พวกเราต้องอยู่ทำรายงานกันครับ” ยูชอนรีบพูดออกอย่างรีบร้อน
“จริงๆนะครับ” จุนซูช่วยพูดอีกแรง เมื่อมิยอนทำหน้าอย่างไม่เชื่อเท่าไหร่
“เหรอค่ะ งั้นเรายุนโฮไปโรงอาหาร Bกับมิยอนหน่อยนะค่ะ นะๆ,”
“เอ่อ..ผมต้องไปหาอาจารย์หน่ะครับ ขอตัวก่อนนะ” ร่างสูงพูด แล้วรับวิ่งหนีไป โดยไม่ลือคว้ากระเป๋าเป้ของตนไปด้วย
“ยุนโฮ! กลับมาเดี๋ยวนี้นะ ยุนโฮ! ” เมื่อมิยอนทำท่าทางว่าจะวิ่งตามร่างสูงไป ยูชอนและจุนซูก็รีบมาทำหน้าที่เพื่อนที่ดี ด้วยการมายืนขวางมิยอนไว้
“ผมว่าเราไปโรงอาหารB อย่างที่มิยอนบอกกันดีกว่านะครับ” ยูชอนเอ่ยชวนมิยอน
“เอ่อ..ก็ได้ค่ะ^^” มิยอนพูดพร้อมเดินไปกับยูชอน แต่ก็ยังไม่วายมองกลับไปที่ทางที่ร่างสูงวิ่งไป
... ยุนโฮนะยุนโฮ หนีมิยอนแบบนี้ประจำเลย ท่ายูชอนกับจุนซูไม่เป็นเพื่อนของยุนโฮล่ะก็ จะด่าให้เจ็บแสบเลย ที่มาขวางเค้าไว้ ยังไงซะก็ต้องทำดีกับทั้งสองไว้ก่อน เพราะไม่แน่ทั้งสองอาจจะเป็นตัวช่วยที่ดีสำหรับเค้าก็ได้ (มิยอนเอ๊ย~ ตาปร์คกับหนูจุนเค้ารู้ธาตุแท้ของเธอหมดแล้วย่ะ!) คอยดูเถอะสักวันมิยอนคนนี้แหละ จะทำให้ยุนโฮกลายมาเป็นแฟนของฉันให้ได้เลย! …
-------------
อ่านแล้วเม้นด้วยนะเออ ^^
คิดยังไงกันบ้าง ที่ดงบังแยกออกมาเป็นยูนิต
สำหรับไรเตอร์แล้ว
แต่ยังไงก็จะสนับสนุนโอป้าต่อไป
แล้วก็เคารพการตัดสินใจ ว่าสิ่งที่โอป้าเลือกคืดสิ่งที่ดีที่สุด...
MILOKI
ความคิดเห็น