คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : จูบของผู้ชายปัญญาอ่อนเป็นยังไง?
บทที่2
จูบของผู้ชายปัญญาอ่อนแล้วเป็นยังไง?
หลังจากใบหน้าของคุณชายยูนถูกรัฐประหารเรียบร้อยแล้ว ยูนก็ใช้ข้ออ้างที่พะพายตบหน้าเขาให้พะพายชดใช้โดยการเป็นผู้จัดการส่วนตัวต่อไป หรือที่จริงติดใจหน้าอกกันแน่ (อยากให้มาเป็นผู้จัดการส่วนตัว หรือว่าอยากให้มาเป็นผู้จัดการหัวใจกันแน่น่ะ *///*)
และแล้วพะพายก็ต้องย้ายบ้านมาอยู่ในคฤหาสน์KJกรุ๊ปตามคำสั่งของคุณชายยูน เพราะเธอเถียงเขาไม่ขึ้นเลยต้องทำตามชะตากรรม
“นี่พะพายเธอไปแต่งตัวป่ะ”ยูนพูดพลางมองพะพายด้วยสายตาที่ว่างปล่าว เช่นเดียวพะพายที่มองกลับมาด้วยสายตาที่ว่างปล่าว จึงทำให้บรรยากาศในบ้านวันนี้เงียบเหงาเพราะพะพายจัดการให้ยูนทำงานที่กองไว้เป็นตั้งๆให้เสร็จ ส่วนพะพายนั้นก็นั่งจิบน้ำชาบนโซฟาอย่างสบายใจ
“แต่งไปทำไม”พะพายถามด้วยใบหน้าที่ฉงนเล็กน้อย
“เดี๋ยวฉันจะไปเที่ยวกับเพื่อน วันนี้ยังไม่มีผู้หญิงควงเลย ฉันขอยืมเธอหน่อยดิ”ยูนพูดด้วยอารมณ์หมดจอยมองพะพายพลางเบ้ปากบอกว่าเซ็ง
“เฮ้ย ฉันไม่ใช่ตุ๊กตาน่ะที่มาให้เช่า ให้ยืม แต่ฉันเป็นผู้จัดการนายน่ะ จะทำอะไรต้องอยู่ในสายตาฉันทุกอย่างเข้าในไหม”พะพายละสายตาออกจากนิตยาสาร แล้วพูดกับยูนพลางชี้นิ้วมาที่ตัวเอง
“โถ่ยัยเบ๊อะ ฉันไม่ได้จ้างเธอมาเป็นแม่ฉันน่ะ”คราวนี้ยูนเซ็งสุดขีด
“อืม แต่มันเป็นหน้าที่ของฉัน OUOตราบใดที่งานบนโต๊ะนั้นยังไม่เสร็จนายก็ไม่ได้ไปไหนหรอก”
“แต่ฉันเสร็จแล้ว”
“จริงอ่ะ”
“จริง ไม่เห็นจะมีอะไรมากเลยแต่เซ็นชื่อแค่นั้นเอง”
“แต่นายก็ไม่ควรไปอยู่ดี นายควรพักผ่อนบ้างทำงานมาหนัก”
“ถ้าฉันจะบอกว่าฉันไปพักผ่อนล่ะ”
“ไปเที่ยวนี่น่ะ”
“เออ ทุกทีฉันยังไม่กลับบ้านมาเป็นอาทิตย์ยามยังไม่ด่าเลย”
“หน้าโหดอย่างนายอ่ะน่ะยามจะด่า”
“นี่คือคำสั่งของฉันอย่าพูดมาก!!!”ยูนเริ่มขึ้นเสียงใส่พะพายทำให้พะพายสะดุ้งขึ้นมาอย่างฉับพลัน
“อะ เออ”พะพายพูดตะกุกตะกัก แล้วก็รีบก้าวออกไป แต่ว่า...
“นี่ เสื้อผ้าเด็กเตรียมให้ในห้องแล้วน่ะ ผู้หญิงของฉันต้องสวยทุกคน แล้วต้องเซ็กซี่ด้วยเข้าใจมั้ย ถ้าไม่สวยล่ะก็ฉันปล้ำเธอแน่!!!”สายตาอาฆาตของยูนทำให้ดวงตาของพะพายสั่นไหวด้วยคำพูดที่ว่าผู้หญิงของเขาO///O มันทำให้หัวใจดวงน้อยสั่นไหวเหมือนกับเพิ่งเจอคนที่แอบชอบมา แถมหน้าพะพายยังแดงเรื่อขึ้นอีก พะพายรีบวิ่งเข้าไปที่ห้องนอนเธออย่างเร่งรีบก่อนที่จะโดนคุณชายหน้าโหด (หน้าหล่อ) ทำอะไรมิร้ายมิดี
พอเข้าไปในห้องพะพายก็เจอกล่องสีชมพูวางอยู่บนเตียง ร่างบางก้าวฉับไปที่เตียงอย่างตื่นเต้นว่าชุดที่ยูนเตรียมมาให้จะเป็นยังไง เธอเปิดกล่องออก แล้วก็พบกับรองเท้าส้นเข็มยาวสามนิ้วสีดำ ไม่ต้องบอกว่าหน้าตาของพะพายในตอนนี้จะเป็นยังไง หน้าเหย๋เกอย่างบอกไม่ถูก =*=!!! พะพายหยิบรองเท้าออกวางบนพื้น แล้วก็ดูชุด เธอกางมันออกมา อยากบอกว่ามันยิ่งกว่าตอนเจอรองเท้าซะอีก อะไรเนี่ย มันโป๊เกินปายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
มันเป็นชุดเกาะอกสีดำยาวแค่สามฟุตได้มั้งนี่มันจะไปเที่ยวที่ไหนเนี่ยคงไม่ใช่สวนสยามน่ะจะได้ใส่ชุดเกาะออกไปเล่นน้ำเนี่ย คิดแล้วเหนื่อยใจ ถ้าฉันไม่ใส่ล่ะก็มีหวังโดน อึ๋ย~~~ คิดได้ดังนั้นแล้วพะพายก็รีบเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำ และจัดการทุกอย่าง
คุณพี่สุดหล่อคร๊าบรับกิ๊กด้วยก๊าบ คุณพี่สุดหล่อก๊าบรับสายเพื่อนด้วยก๊าบ~
เสียงโทรศัพท์ดังมาจากชายหนุ่มเจ้าของเรือนผมสีดำสนิท และใบหน้าเชือดใจสาวๆ ใส่สูตรสีดำสนิท เสื้อข้างในคือเสื้อเชิตสีขาวที่ไม่จดกระดุมข้างบนสาวเม็ดทำให้เห็นซิกแพ็กขาวๆเนียนโผล่มานิดหน่อย เขากดรับโทรศัพท์ แล้วก็เปิดปากพูด พร้อมกับขว้างประป๋องเบียร์ลงที่โซฟา
“เฮ้ยมีอะไรว่ะไอ้ไลท์”เสียงไม่ใช่ของใครเป็นเสียงยูนนั้นเอง
(นี่ตกลงเย็นนี้ไปได้ไหมว่ะ ได้ยินไอ้เนียร์พูดว่าตอนกวางวันที่แกมาไม่ได้เพราะว่ามีแม่คนสวยดึงไว้จริงไหมว่ะ”
“แม่ที่ไหนกันว่ะ ก็ผู้จัดการคนใหม่นั้นแหละคนนี้แม่งโคตรเลยว่ะสวยมากเว้นแต่นิสัยเถื่อนสุดๆแม่วานตบหน้าฉันด้วยน่ะ”
(แล้วที่เธอตบหน้าแกแกไปทำอะไรให้เธอว่ะ)
“ก็แค่ชมว่าหน้าอกสวย ก็เปียกน้ำมาใหม่แถมเสื้อยังบางแบบว่าแนบเนื้อแถมเมื่อวานยังใส่บลาสีดำอีกไม่ให้ชมได้ไงว่ะ ถ้าเป็นแกจะชมไมอ่ะ”
(เออ แสดงว่าหุ่นใช้ได้อ่ะดิ แล้วก็ไม่ไล่ออกเหมือนคนที่แล้วหรอว่ะ)
“ไม่ทันได้ไล่ออกยัยนั้นชิงลาออกก่อน”
(งั้นฉันก็ไม่ได้เห็นคนสวยของแกอ่ะดิ)
“ได้เห็นแน่นอนแบบว่าฉันใช้ข้ออ้างที่ยัยนั้นตบหน้าฉัน ฉันก็ให้ยัยนั้นอยู่ต่อ แถมยัยนั้นยังเถียงไม่ออก สะใสว่ะที่ได้แกล้งเพศแม่”
(โด่อิจฉาว่ะ วันนี้แกมีหญิงควงแต่ฉันอ่ะดิน้องเฟพบินไปหาแม่ที่ฝรั่งเศสนู้น ก็เลยเหงากับไอ้เนียร์สองคน ไอ้แอลด้วยแม่งพาน้องเวลที่มันเพิ่งจีบติดมาแสดงตัว รู้มั้ยมันบอกว่าคนนี้หวังแต่งจริงๆ แล้วแกล่ะว่ะน้องอะไร)
“ยัยนั้นหรอ ชื่อพะพาย”
(ชื่อมีความหมายดีว่ะ)
“มันความว่าไงหรอว่ะ”
(แปลว่าสายลมไง )
“หรอ”
(สมและ ที่แกเกิดมารวยเพราะโง่นี่เอง)
“อย่างกับตัวเองฉลาดนักแหละว่ะ”
(ฉลาดกว่าแกล่ะกัน)
“อ้อ หรอออ”
(เออ แค่นี้น่ะเดี๋ยวค่อยเจอกัน ติ๊ด)ไลท์วางสายไป
“แล้วยัยนั้นเสร็จรึยังเนี่ย พะ......O_O”พลันสายตาที่เกรี้ยวกราดไปประจวบเหมาะกับร่างบางสวมชุดเกาะอกรัดรูปสีดำสนิท รับกับเรือนผมสีสนิม ใบหน้าขาวใสอันเพอเฟ็คที่ถูกตกแต่งเล็กน้อยตามคำสั่ง และหุ่นอันเซ็กซี่ (ทำให้ยูนถึงกับตาค้าง) พะพายเดินลงบันไดด้วยความเก้ๆกังๆ พร้อมกับถือรองเท้า และกระเป๋าถือมาด้วย เรียวขาสวยขาวไร้ริ้วรอยก้าวเท้ามาหายูน (ที่ยังตลึง) ด้วยความไม่พึงพอใจในบางสิ่งบางอย่าง แต่เจ้าตัวต้นเหตุของความไม่พอใจยังคงอึ้งอยู่
“เฮ้ นี่นาย
“อะ หาOoO”พะพายเรียกสติของยูนกลับโดยการตะโกนชื่อเขาดังๆ และนั้นก็เป็นผลยูนได้สติกลับมาแต่เหมือนมันไม่ค่อยเต็มเท่าไหร่
“นี่นายเอาชุดอะไรมาให้ฉันใส่เนี่ยหา OoO’;;;”พะพายโวยลั่น แต่ท่าทางของยูนกลับพึงพอใจในผลลัพมันมากมาย
“ก็ชุดที่ฉันเตรียมให้ไง ใส่แล้ว...”ยูนเข้าไปกระซิบที่หูว่า “เซ็กซี่ดีน่ะ สวยด้วย นี่แหละผู้หญิงของฉัน”ยูนพูดพร้อมกับยิ้มชั่วร้ายที่มุมปาก แล้วก็ผละตัวออกมา แต่รู้หรือป่าวว่าคำที่ยูนพูด และท่าทางของเขามันทำให้พะพายหน้าแดงเรื่อ หัวใจเต้นแรงอย่างประหลาด
โถ่ ยัยพะพายแกจะใจเต้นแรงให้กับผู้ชายอย่างนั้นทำไมฮะ ใช่ไม่ได้เลยจริงๆ
พะพายขบคิดในใจพลางกำมือระงับความตื่นเต้นแน่น
“นี่จะไปกันรึยัง”ยูนถามด้วยสีหน้าที่ไม่แสดงอารมณ์ใดๆทั้งสิ้น แต่ข้างในใจกลับยิ้มให้หญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าจนหัวใจจะปริออกมาอยู่แล้วแต่เจ้าตังยังเก็กไม่แสดงความรู้สึก
“อืม แล้วจะไปที่ไหนอ่ะ”
“ผับ”
“ห๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาOoO”
“ผับ”
“ไม่ไป ToT”
“ต้องไป!!! ฉันนัดเพื่อนไว้แล้ว ถ้าขัดคำสั่งฉันปล่ำเธอแน่ แถมวันนี้....”ยูนไล่สายตาเจ้าเล่ห์ลงต่ำไปเรื่อยๆตั้งแต่ไหล่ขาวๆไปยังร่องหน้าอก ถึงกระนั้นพะพายก็รีบใช้มือปิดร่างกายทันที
“จริงหรออออ”พะพายทำตาปริบๆเพื่อขอความเห็นใจ แต่...
“จริง”ไม่เห็นผล
“ก็ได้”พะพายทำเสียงค่อย
“งั้นก็ตามมา”ยูนพูดแล้วก็รีบเดินออกไปยังนอกบ้าน แต่พะพายกลับค่อยๆย่างไปทีละก้าวอย่างช้าๆ จนยูนหันมามอง
“เร็วๆ”เป็นเสียงที่ห้าวและห้วน
“ค่ะๆๆๆๆ”
เสียงเจี้ยวจ้าว เจี้ยวจ้าว ดังสนั่นพร้อมกับเสียงเพลงที่ดังก้องไปทั่วระแวกนั้น ณ ที่นี่เหล่านักท่องเที่ยวยามราตรีคงไม่มีใครไม่รู้จักจักผับชื่อดังย่านทองหล่อ ที่ทำกินทองของหลายๆคน
แต่ทุกอย่างดูเงียบสงบไปภายในพริบตาเมื่อขาประจำอย่างยูน แถมวันนี้ยังมีสาวสวยสุดเซ็กซี่ขนาบข้างอีกต่างหาก เข้ามาข้างในผับทุกสายตาของผู้หญิงในเหล่านั้นต่างมองยูนโดยที่ไม่กระพริบ อาจะเป็นเพราะความหล่อที่มากล้นของเขาก็ได้ ส่วนผู้ชายที่ส่วนใหญ่เป็นเสือผู้หญิงต่างก็ขาอ่อนของพะพายโดยที่ไม่กระพริบเช่นกัน แต่ก็มีสายตาของผู้หญิงบางส่วนก็มองพะพายแบบอาฆาต
นี่มันผู้ชายของฉัน ยัยนี่เป็นใคร
นี่ยูนคนที่ฉันควงเมื่อวันก่อนนิ แล้วยัยขี้เหร่นี่เป็นใครมันบังอาจที่มาควงกับแฟนของฉัน
กล้าควงกับยูนหรอ แกไม่ได้ตายดีแน่
ส่วนใหญ่พวกผู้หญิงที่ขี้อิจฉาจะคิดแบบนั้น ถ้าเป็นผู้ชายล่ะ
วู้ว นี่ยูนนิไอ้แบดบอยประจับผับนี่หว่า วันนี้ควงสาวสวยกว่าทุกครั้งแฮะ แถมยังข้าววววว ขาว อิจฉาว่ะ
สาวน้อยนี่เป็นใครเอ่ย ดูท่าทางยังเขินอยู่ แสดงว่ายังไม่โดนไอ้ยูนฟันแน่เลย เท่าที่เห็นมาผู้หญิงที่ไอ้ยูนควงน่ะส่วนใหญ่จะเชิดหน้าชูตาตัวเองเป็นพิเศษ
พะพายมีท่าทางที่เขินอยู่มากจึงได้แต่ก้มหน้าก้มตาเท่านั้น
“นี่นายทำไมมีคนมองเยอะจังอ่ะ”
“ก็ฉันหล่อไง เธอก็....”ยูนขยับเข้ามาใกล้ๆพลางโอบเอวบางไว้ “เซ็กอีกตางหาก”
“นี่นายพูดอะไร ทุกทีก็ไม่ขนาดนี้หรอกนายนั้นแหละจับฉันแต่งตัวแบบนี้”
“อย่าลืมสิว่าเธอแต่งเองตอนเธอแต่งตัวฉันไม่ได้จับอะไรสักหน่อย ที่รัก”ได้ข่างว่าถ้าไม่สวยจะปล่ำไม่ใช่หรอ
“ที่รักOoO”
“ใช่ฉันก็เรียกผู้หญิงที่ควงกับฉันทุกคนแบบนี้แหละ ไม่ต้องแปลกใจหรอก”
“ชิ”พะพายหันหน้าหนียูนพลางเบ้ปากอีกตางหาก แต่หารู้ไม่ว่าชายหนุ่มที่มองเห็นความน่ารักจนล่ะลายแล้วววว
“เฮ้ไอ้ยูน ฉันอยู่ทางนี้ว่ะ”เสียงลัลลาแบบนี้เป็นเสียงของไลท์ที่โบมือเรียกยูนที่บลาประจำแก๊ง
“เฮ้ยหวัดดีไอ้ไลท์ ไอ้เนียร์ ไอ้แอล แล้วแม่ของพวกแกด้วย”ยูนเอ่ยทักเพื่อนแบบเป็นธรรมชาติธรรมดาปกติ แล้วก็ก้าวฉับโดยที่ลืมพะพายที่เพิ่งโอบมาเมื่อกี้
อะไรเนี่ยจะทิ้งก็ทิ้งกันแบบนี้เลยหรอ จะทิ้งก็ทิ้งกันแบบนี้เลยหรอเนี่ย เห็นฉันเป็นอะไรย่ะ
พะพายคิดในใจด้วยความน้อยใจเหมือนที่เขาว่ากันจริงๆเลย พวกผู้ชายเห็นเพื่อน และแฟนเพื่อนสำคัญกว่าแฟนตัวเอง
“อ้าว นี่เป็นน้องพะพายหรือป่าวครับ”ไลท์หนุ่มน่ารักพูดเก่งประจำแก๊งเดินเข้าไปทักพะพายที่เดินเอื่อยเลื่อนลอยเหมือนคนหมดอาลยตามอยาก
“คะ ค่ะ”พะพายพูดพลางยิ้มแหย่ๆให้ไลท์
“มากับไอ้ยูนหรือป่าวครับ”
“เหมือนกับว่าเขาจะไม่ได้มากับฉัน”พะพายพูดพลางหันไปหายูนที่กำลังดื่มกับสาวคนใหม่เหมือนกับว่าลืมเธอไปโดยฉับพลัน แต่เขาน่ะหรอจะสน
“โถ่อย่าคิดมากเลยครับ ไอ้ยูนมันก็เป็นแบบนี้ล่ะสาวมันเยอะ เดี๋ยวฉันพาไปนั่งข้างในดีกว่า อ้อ ลืมไปว่าฉันชื่อไลท์ ยินดีที่ได้รู้จักครับ”ไลท์พูดแล้วก็ยื่นมือไปจับ
“ค่ะยินดีที่ได้รู้จัก พะพายค่ะ”พะพายยิ้มตอบแต่ไม่จับทำให้ไลท์หนุ่มน้อยน่ารักเสียหน้าไปทันตา
“เชิญเข้ามาก่อนครับ”ไลท์พูดพลางดันหลังพะพายให้เข้าไปข้างใน แต่พอเข้าไปพะพายก็สะดุดกึกเมื่อเห็นภาพบาดตาเป็นภาพที่ยูนกำลังจูบกับผู้หญิงคนอื่นอย่างนัวเนีย
มันเจ็บแปล๊บๆแฮะมากับฉันแต่ก็ไปนัวเนียกับผู้หญิงคนอื่น น่าสมเพศตัวเองชะมัด
“นั่งตรงนี้เลยครับ”ไลท์ผายมือเชิญให้พะพายไปนั่งลงข้างๆกับผู้ชายเรือนผมสีน้ำเงินแลดูเย็นชาและอบอุ่นอย่างประหลาด
“ค่ะ”พะพายตอบรับแล้วนั่งลงข้างเจ้าชายเรือนผมสีน้ำเงินอย่างเก้ๆกังๆ
“เฮ้ยไอ้ยูนแกพาผู้หญิงอีกคนมา แล้วไปยุ่งกับผู้หญิงคนอื่นแบบนั้น เลวว่ะ”ไลท์ตำหนิยูนด้วยน้ำเสียงที่ไม่พึงพอใจ ถึงเขาจะเป็นแบดบอยแต่ก็ไม่เคยทำร้ายผู้หญิงโดยการไม่เทคแคร์ แต่สิ่งที่ยูนทำมันร้ายเกินไปจริงๆ
“นี่เป็นเด็กของยูนหรอ”ชายหนุ่มเรือนผมสีน้ำเงินมรกตถามพลางจิบไวน์ที่อยู่ในแก้ว
“ป่าวหรอกค่ะ เป็นผู้จัดการเขานะค่ะ”พะพายตอบด้วยน้ำเสียงที่สุภาพพลางลูบแขนตัวเอง
“แล้วทำไมถึงแต่งตัวแบบนี้ล่ะ มันไม่เหมาะกับเธอเลยสักนิด”
“ฉันก็ว่าอย่างนั้นแหละ แต่ถ้าไม่แต่งแบบที่เขาเตรียมให้เขาขู่ว่าจะรังแกฉัน”
“มันไม่ทำคนที่ไม่เต็มใจหรอก เธอหลงกลมันเข้าแล้วล่ะมันต้องการจะแกล้งเธอแล้วมันก็จะไปอยู่กับผู้หญิงคนอื่น”เขาพูดพลางแลมองยูนที่กำลังหัวเราะกับผู้หญิงคนอื่นอย่างสนุกสนานซึ่งต่างจากพะพายโดยสิ้นเชิงที่เหงา
“งั้นฉันคงโง่เองแหละ แล้วคุณชื่ออะไรหรอค่ะ”พะพายเอ่ยถาม
“ชื่อเนียร์ แล้วเธอล่ะชื่ออะไร”เนียร์ถามพลางยิ้มให้พะพาย
“พะพายค่ะ”พะพายตอบ แล้วก็ยิ้มกลับให้
“อ่ะเธอคงหนาวใส่สั้นซะขนาดนั้น”เนียร์พูดพลางยื่นสูตรของเขาที่วางอยู่ข้างๆให้
“ขอบคุณค่ะ”พะพายพูดแล้วก็เอาเสื้อสูตรมาคลุมตัวเอง
“แล้วเธอมาทำงานกับมันได้ยังไง”
“ที่จริงฉันก็ไม่ได้อยากทำหรอก แต่เขาบังคับถ้าไม่ทำจะเอาเรื่องที่ฉันตบหน้าเขาไปฟ้องตำรวจให้ข้อหาทำร้ายร่างกาย”พะพายพูดพลางยักไหล่บอกว่าช่วยไม่ได้
“หึ หึ หึ เธอกล้าจังตบหน้ามัน ทั้งที่มีผู้หญิงเป็นร้อยที่อยากหอมแก้มมันแต่เธอกลับทำร้าย”เนียร์หัวเราะในลำคอพลางจิบไวน์ ส่วนพะพายเมื่อละสายตาจากยูนได้ก็มองไปรอบห้อง แล้วก็ไปพวบกับชายหนุ่มกับหญิงสาวคู่หนึ่งกำลีงจู๋จี๋กันอยู่
“แล้วผู้ชายคนนั้นเป็นใครหรอค่ะ”พะพายถามพลางชี้ไปทางมุมห้องมุมหนึ่งที่มีคนสองคนผู้หญิง ผู้ชายกำลังจู๋จี๋กระนุ้งกระนิ่งกันอย่างน่ารัก
“ทำไมหรอ”
“น่ารักดีค่ะ”
“ไอ้แอล กับเวลแฟนมัน กำลังข้าวใหม่ปลามันเลย”
“ดูแล้วมีความสุขจังค่ะ”พะพายพูดให้พร้อมกับยิ้มหวานพลางมองแอลกับเวลดู๋ดี๋กัน
“แล้วเธอไม่เคยหรอ”
“หืม เคยอะไรหรอ”
“ก็เคยมีแฟนไง ฉันไม่เชื่อหรอกว่าคนสวยอย่างเธอไม่เคยผ่านผู้ชายมาก่อน”
“ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อล่ะค่ะ ฉันไม่เคยมีแฟนมาก่อนเลย”
“งั้น....”เนียร์เขยิบเข้ามาใกล้พะพายพลางกระซิบว่า “ลองมาเป็นแฟนกันไหม”
“OoO”อึ้งค่ะพี่น้อง คนหล่อขอเป็นแฟน
“เฮ้ย ไอ้เนียร์ทำอะไรเกรงใจกันบ้างดิว่ะ”เสียงของยูนขั้นกลางก่อนที่พะพายจะตอบ แล้วก็มานั่งข้างๆพะพายโดยที่ผู้หญิงอีกคนก็ตามมาติดๆ
“เกรงใจอะไรก็เราสองคนเป็นแฟนกันแล้วนิจริงไหมพะพาย”
“หา”พะพายหันหน้าไปมองเนียร์ปรากฏว่าเนียร์ขยิบตาให้แล้วเข้ามาโอบเอวพะพาย
“อย่างแกเนี่ยน่ะมีแฟน โลกแตกว่ะ อีกอย่างแกไม่มีสิทธิ์ในผู้หญิงคนนี้ด้วย พะพายเป็นของฉัน”ยูนเข้ามาโอบเอวพะพายอีกคน ทำให้พะพายถลึงตาใส่ด้วยความโมโห
“นี่นายปล่อยเดี๋ยวนี้น่ะ อย่าลืมสิว่าฉันไม่ใช่ผู้หญิงของนายแต่เป็นคนดูแลนาย”พะพายขบฟันพูดพลางแกะมือของยูนออก แต่มือของเนียร์กลับออกไปเอง
“ทำไม วันนี้เธอเป็นของฉันน่ะจำไม่ได้หรอ”ยูนตอบพลางโอบแน่นขึ้น
“ฉันไม่ใช่สิ่งของ”พะพายตอบพลางแลมองมือของเขาอีกข้างที่โอบผู้หญิงอีกคนไว้ นั้นทำให้ขีดความอดทนของพะพายใกล้จจะหมด และสิ้นสุด
“ยูนค่ะดื่มไวน์หน่อยไหมค่ะ”ความอดทนที่ 1 (มีถึงสาม)
“ยูนขาอย่าไปสนหล่อนเลยค่ะ”ความอดทนที่ 2
“ยูนค่ะมาสนลิลี่ดีกว่าค่ะ”ความอดทนที่ 3 ถ้ายัยนั้นพูดอีกแล้วเขาไม่ปล่อยล่ะก็...
“ยูนขาไวน์หมดแล้วเติมอีกไหมค่ะ” พอกันที!!!!
เพล้ง!!!!
พะพายยืนขึ้นพลางใช้แขนปัดแก้วไวน์ที่ยูนถือแตกลงพื้น สายเกรี้ยวกราดของหญิงสาวมองไปที่ยูน และผู้หญิงที่อยู่ข้างกายอย่างยิ้มเย๊าะ แบดบอยอย่างยูนทำสีหน้าไม่ถูกทันทีที่มีผู้หญิงไม่พอใจกับผู้ชายอย่างเขา แต่ถ้าเป็นผู้หญิงทุกคนก็คงทนไม่ได้หรอกที่เห็นผู้ชายที่มากับตัวเองไปกิ๊กกับคนอื่น
“หมดความอดทนแล้ว พอกันที ฉันขอบอกตรงนี้เลยว่าฉันไม่ใช่นางบำเรอ!!!”คำพูดคำสุดท้ายพะพายกระแทกไปที่ผู้หญิงคนนั้นที่กำลังขวัญอ่อนซบอกยูนด้วยความออดอ้อน “ฉันเป็นคนที่ดูแลนาย เป็นลูกน้องของนาย ที่ฉันมาในวันนี้ไม่ได้ต้องการเป็นที่รองรับอารมณ์ของใคร และไม่ได้เป็นผู้หญิงใครแต่ต้องการมาดูแลความประพฤติของนายเท่านั้น แต่นายกลับมาทำกับฉันแบบนี้ แขนข้างนึงโอบผู้หญิงอีกคน อกอีกข้างนึงให้ผู้หญิงอีกคนซบ ฉันอยากบอกว่าผู้ชายอย่างนายอยู่ไปก็หนักโลกป่าวๆ ผู้ชายอย่างนาย
“ปัญญาอ่อนหรอ ผู้หญิงคนนี้เจ๋งวะ แกไปได้มาจากไหนว่ะ”แอลเปิดปากพูดหลังจากมองดูเหตุการณ์นั้นแล้วก็ยิ้มขึ้นมาอย่างชอบใจเช่นเดียวกับเวลที่นั่งอยู่ข้างๆ
“คราบแบดบอยหายไปไหนหมดว่ะยูน”ไลท์พูดพลางยิ้มที่มุมปาก
“ไปง้อดิ”เนียร์พูดพลางเอาไวน์ขึ้นมาจิบ
“แล้วทำไมฉันต้องไปง้อด้วยฟระ”ปากพูดอีกแบบ แต่การกระทำกลับสวนทางกันยูนรีบลุกขึ้นแล้วก็ตามพะพายไป
“เพื่อนตู แม่มันได้เจอผู้หญิงที่ดีคราวนี้แหละ”แอลพูด
“เพื่อนเราไปกันเถอะเดี๋ยวให้มันตามไปที่ Speed-Hot ทีหลังรอมันง้อแม่มันก่อน”ไลท์พูดพลางหยิบกุญแจรถมาหมุนที่นิ้วเล่น
หลังร้าน
ขวับ!!!
พอหาตัวพะพายเจอยูนก็รีบขว้าที่ต้นแขนไว้อย่างทันท้วงที
“ปล่อยเดี๋ยวนี้น่ะ!!!”พะพายพูดขึ้นมาพลางสะบัยมือของยูนที่จับแน่นออก แต่ว่ามันแน่นก็เลยสะบัดไม่ออก
“ไม่ปล่อย”
“นี่นายไปหาผู้หญิงคนนั้นไปเค้ารอนายอยู่รู้ไหม”
“ก็ช่างเขาสิ ตอนนี้ฉันต้องเคลียร์กับเธอก่อน”
“มีเรื่องอะไรต้องเคลียร์ฮะ”
“ก็เรื่องนี้ไงล่ะ”ยูนพูดพร้อมกับดันตัวพะพายให้ไปติดกับผนัง แล้วก็ใช้แขนอันแข็งแรงดันกับผนังไว้เพื่อไม่ให้พะพายรอดไปไหน ตอนนี้พะพายเริ้มรู้สึกถึงความร้ายกาจของผู้ชายคนนี้เป็นสองเท่า ตัวพะพายเริ่มสั่นด้วยความอ่อนไหว หัวใจดวงน้อยเริ่มเต้นผิดจังหวะ ใบหน้าเริ่มร้อนผ่าวด้วยความเขิน
“เรื่องอะไรล่ะ”พะพายพูดเสียงเบา เพราะใบหน้าอันหล่อเหลาของยูนเริ่มเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆลมหายก็เริ่มติดขัด
“เธอหึงเหรอ”
“O/////O”
“แต่ฉันก็ผิดไปจริงๆ ขอโทษด้วย”
“คิดว่าจะพอเหรอ แค่คำว่าขอโทษ”
“ใจแข็งเป็นบ้าเลยน่ะเธอเนี่ย”
“ก็แหงล่ะสิ”
“งั้นขอพิสูจน์หน่อยล่ะกัน”
“จะทำอะ...อุ๊บx”คำพูดทั้งหมดถูกกลืนไปด้วยจุมพิตอันร้อนรุ้ม ในตอนแรกพะพายขัดขืนแต่ทว่าสัมผัสมันเริ่มอ่อนหวานขึ้นเรื่อยๆจนทำให้ตัวของเธอก่อนยวบไปทั้งร่าง ถ้าไม่มีวงแขนอันแข็งแรงรั้งเอวไว้ล่ะก็ป่านนี้ร่างบางคงตกยวบไปแล้วล่ะ รสจูบเริ่มอ่อนลงเรื่อยๆจนริมฝีปากบางตอบสัมผัสนั้น มันให้ความรู้สึกที่ว่า ไม่อยากจะถอน....
ยูนละริมฝีปากออกแล้วก็กระซิบที่หูของพะพายทันทีว่า
“จูบของผู้ชายปัญญาอ่อนเป็นไงบ้างล่ะ”ยูนพูดพร้อมกับยิ้มร้ายกาจ
“O//////O”พะพายไม่ตอบเพียงแค่ปรับลมหายใจให้เป็นจังหวะเท่านั้น
“คงไม่เคยล่ะสิ ที่รัก เดี๋ยวไปซิ่งกันเถอะ Speed-Hot”
“O/////O”
ความคิดเห็น