ก้าวสู่รั้ว{ ent'+ADMISSION 54 }

ลำดับตอนที่ #2 : ปสก.อันเลวร้าย+feel อันแสนหดหู่

หลังจากเปิดปีใหม่มาก็....ถึงเวลาบอกคะแนนT_T



ด้วยความที่เราเป็นคนความจำไม่ค่อยดี(มากๆ) แถมยังสติแตกตอนสอบ เวลาสอบเลข ก็

ว้าวุ่นสมองมากๆพอรู้คะแนนจัดได้ว่า เศร้ามาก  นู๋ตกเลขเสริม! แถมอังกฤษยังไม่ผ่าน(อุบาทกว่านี้มีอีกไหม?)




---ในความรู้สึกของคนที่ไม่พอใจในคะแนน คุณคงรู้สึก---

                        ทั้งๆที่หวังว่าเทอมนี้จะทำคะแนนได้ดีแล้วเชียวทั้งๆที่ทุกเวลาที่มอบให้กับมัน มันไม่

คุ้มกับที่เราเสียไป กรณีนี้จะเรียกได้ว่า รักมาก เจ็บมาก เราก็เป็นหนึ่งในกรณีนี้ อ่านแทบตาย ตอน

ท้ายได้น้อยกว่าคนที่อ่านรอบเดียวเอง เฮ้อ! เทพไปไหน เนี่ยยยยย   

แถมยังรู้สึกตกต่ำสุดๆเวลาคนมาพูด 'คะแนนเธอตกลงนะ/ทำไมถึงได้คะแนนน้อยอย่างนี้อ่ะ'(ปัจจุบัน

ยังมีคนอื่นได้แทง จึ้กๆๆๆๆ จี้ใจดำได้ขนาดนี้-_-''') แถมบางคนยังบอก ไม่เป็นไรเดี๋ยวเราติวให้(ไอ้

คนที่พูดเทอมที่แล้วยังได้คะแนนน้อยกว่า!!!!) ในความรู้สึกอยากจะขุดหลุมฝังตัวเองใก้สุดแก่นโลก

เลยล่ะค่ะ+




++++ย้ากกก สวรรค์ไม่เข้าข้างเลยค่ะT_T++++



     ....แต่อย่างน้อยมันก็ทำให้เรารู้ว่าเราควรจะปฏิบัติตัวอย่างไรให้เข้ากับตัวเรามากที่สุด
 อย่างไงก็ขอบอกว่ากับเพื่อนๆว่า





ถึงเราได้คะแนนน้อย     

ถึงเราจะถูกเพื่อนดูถูกจนเจ็บช้ำใจ

ถึงคะแนนของเราจะทำให้ครูพิเศษผิดหวัง 

ถึงคะแนนของเราจะทำให้ถูกพ่อแม่ด่าและเสียใจ

ถึงคะแนนจะทำให้เราร้องไห้นับไม่ถ้วน






แต่เราก็ยังมีความหวัง.....  ตอนนี้เราอาจจะอยู่ในเหวลึกที่ยากที่จะปีนข้ามขึ้นมาเพื่อที่จะเห็นฟ้า

อันสดใส  ความพยายามเป็นสิ่งเดียวที่ช่วยได้ ถ้าหากคุณปีต่อไป แต่หากคุณ

ปฏิเสธคุณคงรู้คำตอบเองดี ไม่ว่าคุณจะล้มเหลวแค่ไหนก็ตามแต่......

 ใครที่อ่านถึงตอนนี้ คุณอาจจะhurt กับข้อความข้างบน แต่อย่างน้อยขอให้คุณมีกำลังใจถึงคุณไม่มี

ใครที่ชมคุณ แต่อย่างน้อยคุณก็ยังมีตัวของคุณอง    คุณยังไม่ตาย    คุณเป็นคน  ทุกอย่างสามารถ

เริ่มต้นใหม่ได้เสมอ ถ้า คุณ ไม่ ยอม แพ้  






ทุกอย่างเราสามารถที่จะเริ่มต้นใหม่ได้เสมอ แม้มันจะล้ม และ เลิกไปสักกี่ครั้ง






ขอให้บทความนี้เป็นกำลังใจให้คุณในการสอบครั้งต่อไปนะค่ะ ^_^




PS. เป้าหมายต่อไป เลขเสริมให้ได้ 4ค่า>_<