ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ต่อจากตอนหนึ่ง(เผลอกดผิดเลยไม่ต่อกัน)
เรื่อมันเริ่มที่ายหาแห่หนึ่ ผมเห็นหิสาวนั่ร้อไห้อยู่ผมเธอยาวถึหลั าลมโ นาอล ผิวาวละเอีย ผมเลยเินเ้าไปถามเธอว่า
"เธอ เธอ เป็นอะไรถึมานั่ร้อไห้อยู่รนี้" พอเธอหันมา หัวใผมแทบหยุเ้น เธอน่ารัราวับนาฟ้า ผมมอบหัวใให้เธอั้แ่วันนั้น เป็น้นมา
"นายเป็นเทวาหรอ"
"ใ่ันเป็นเทวามา่วยเธอไ แล้ว เธอบอไ้รึยัว่านั่ร้อไห้ทำไม"
"ันหลทา"
"เี๋ยวันพาไปส่บ้านนะ"
"ริหรอ แท้ เทวาาฟ้า" เทวาาฟ้าั้นหรอ ผมลายเป็นเทวาไปแล้วหรอนี้ ฮึฮึ แล้วบ้านเธออยู่ไหนละ
"ุหนูปอมปอม รับุหนูอยู่ไหนรับ"
"นั้นเสียพี่บอสนิ พี่บอส่ะปอมปอมอยู่นี่่ะ !!!!"
เธอื่อปอมปอมหรือนี้ ื่อ่าน่าเอ็นูั (PoMMiWb : รไหน)
"ไป่อนนะเทวาาฟ้า บาย"
"อืม บาย"
าินี่ผมะไ้มีโอาสเอ ุหนูปอมปอมอีไหมนี้ ามไปีว่าะไ้รู้บ้านเธออยู่ไหน านั้นผม็ามเธอไปเรื่อยๆนรู้ว่าบ้านอเธออยู่ร้ามับบ้านอผมเอ มัน่าเป็นเรื่อบัเอิอะไรเ่นนี้
"นั้นนายเทวาาฟ้านิ เทวาาฟ้า่ะ เทวา" เธอะโนเรียผม"
"มีอะไรให้ผมรับใ่หรอรับ" ผมพูพร้อมส่ยิ้มหวาน
"หนูมีเรื่ออยาให้เทวาาฟ้า่วยหน่อย่ะ"
"อะไรหรอรับ"
"โึ้น...หนูอยาแ่านับเทวาาฟ้า่ะ !!!!!"
หา !!! เินวามสามารถแล้ว
"แน่ใหรอรับว่าะไม่เสียใ"
"่ะ"
"ั้นนี้เป็น แหวนอุทวอุย่าอทวอทวนอีที เทวาาฟ้านนี้อหมั้นไว้่อนนะ"
"่ะ ^^"
"ห้ามทอออละ"
"^^"
พอเธอยิ้มให้ผม หัวใผมแทบะละลาย เธอ่าน่ารัเหลือเิน น่ารัราวับนาฟ้า ผมสัาับเอไว้แล้ว โไปผมะเป็นผู้ายที่ีที่สุให้เธอให้ไ้
"เธอ เธอ เป็นอะไรถึมานั่ร้อไห้อยู่รนี้" พอเธอหันมา หัวใผมแทบหยุเ้น เธอน่ารัราวับนาฟ้า ผมมอบหัวใให้เธอั้แ่วันนั้น เป็น้นมา
"นายเป็นเทวาหรอ"
"ใ่ันเป็นเทวามา่วยเธอไ แล้ว เธอบอไ้รึยัว่านั่ร้อไห้ทำไม"
"ันหลทา"
"เี๋ยวันพาไปส่บ้านนะ"
"ริหรอ แท้ เทวาาฟ้า" เทวาาฟ้าั้นหรอ ผมลายเป็นเทวาไปแล้วหรอนี้ ฮึฮึ แล้วบ้านเธออยู่ไหนละ
"ุหนูปอมปอม รับุหนูอยู่ไหนรับ"
"นั้นเสียพี่บอสนิ พี่บอส่ะปอมปอมอยู่นี่่ะ !!!!"
เธอื่อปอมปอมหรือนี้ ื่อ่าน่าเอ็นูั (PoMMiWb : รไหน)
"ไป่อนนะเทวาาฟ้า บาย"
"อืม บาย"
าินี่ผมะไ้มีโอาสเอ ุหนูปอมปอมอีไหมนี้ ามไปีว่าะไ้รู้บ้านเธออยู่ไหน านั้นผม็ามเธอไปเรื่อยๆนรู้ว่าบ้านอเธออยู่ร้ามับบ้านอผมเอ มัน่าเป็นเรื่อบัเอิอะไรเ่นนี้
"นั้นนายเทวาาฟ้านิ เทวาาฟ้า่ะ เทวา" เธอะโนเรียผม"
"มีอะไรให้ผมรับใ่หรอรับ" ผมพูพร้อมส่ยิ้มหวาน
"หนูมีเรื่ออยาให้เทวาาฟ้า่วยหน่อย่ะ"
"อะไรหรอรับ"
"โึ้น...หนูอยาแ่านับเทวาาฟ้า่ะ !!!!!"
หา !!! เินวามสามารถแล้ว
"แน่ใหรอรับว่าะไม่เสียใ"
"่ะ"
"ั้นนี้เป็น แหวนอุทวอุย่าอทวอทวนอีที เทวาาฟ้านนี้อหมั้นไว้่อนนะ"
"่ะ ^^"
"ห้ามทอออละ"
"^^"
พอเธอยิ้มให้ผม หัวใผมแทบะละลาย เธอ่าน่ารัเหลือเิน น่ารัราวับนาฟ้า ผมสัาับเอไว้แล้ว โไปผมะเป็นผู้ายที่ีที่สุให้เธอให้ไ้
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น