[Yuri SF] Sweet More {SNSD}

ลำดับตอนที่ #2 : SF Sweet More {Sweet Two Short}

SHORT FICTION
Sweet More ~~หวานยิ่งกว่าขนม 

...................................................................................................................................................



เช้าวันต่อมา....................

“ขอสั่ง วาฟเฟิล 2ชิ้นค่ะ”สิ้นเสียงคนสั่ง คนที่กำลังก้มหน้าลงทำวาฟเฟิลค่อยๆเงยหน้าขึ้นมา แต่เมื่อเห็นเป็นใครใบหน้าที่เป็นปกติเริ่มแดงเล็กน้อย

“เอ เออ รอสักครู่ค่ะ”และหันไปสนใจสิ่งที่ตัวเองต้องทำ มือที่เริ่มสั่นเล็กน้อยจังหวะหัวใจที่เริ่มเต้นเร็วขึ้นทำให้สมาธิที่มีอยู่น้อยนิดที่ได้เห็นใบหน้าที่ชอบมองเป็นประจำแล้วยิ่งดูร้อนรนเป็นพิเศษ

“ไม่ต้องรีบก็ได้ค่ะ ค่อยๆทำค่ะ”เสียงหวานที่พูดเตือนกับทำให้จังหวะหัวใจยิ่งเต้นแรงเข้าไปอีก

                        

                                                โอ๊ยยยย!

 

…………………………………………………………………………………

“บอกแล้วค่ะว่าไม่ต้องรีบเห็นไหมค่ะ”คนที่กำลังนั่งมองดูนิ้วที่เริ่มแดงของตัวเองหันมายิ้มแหย่ๆให้

“รอแปปนึงน่ะค่ะ”พูดจบก็หาอะไรซักอย่างในกระเป๋าตัวเอง

“ขอโทษน่ะค่ะ”พร้อมกับคว้ามือมาและบรรจงติดอะไรซักอย่างลงไป

“ลายเหมาะกับคุณดีน่ะค่ะ”

                                        

                                  “เอ๊ะ เหมาะ ลายการ์ตูนลิงน้อยเนี่ยน่ะ”

“ได้แล้วค่ะวาฟเฟิล ขอโทษด้วยน่ะค่ะที่ให้รอนาน”สีหน้าที่ดูจะกังวลกลัวคนที่ยืนรอนานจะโกรธ

“น่ากินจังเลยน่ะค่ะ”แต่กลับตรงข้ามกันสีหน้าที่มองขนมวาฟเฟิลแววตาที่เป็นประกายทำให้คนทำถึงกับอมยิ้มเล็กน้อย

“คุณค่ะ คุณ คุณชายวาฟเฟิลค่ะ”เสียงที่พูดออกมาทำให้คนที่มองใบหน้าหวานๆนั้นจนลืมตัวสะดุ้งเล็กน้อย

“ค่ะ มีอะไรหรือเปล่าค่ะ”คนที่ตั้งสติได้ถามกลับเพราะว่าไม่ได้ฟัง

“เดี๋ยวก่อนค่ะ เมื่อกี้คุณเรียกฉันว่าอะไรน่ะค่ะ”พร้อมกับชี้มือมาทางตัวเองใบหน้าที่กำลัง งงอยู่ แต่กลับตรงข้ามกับอีกคนที่ยืนยิ้มกับท่าทางของอีกคน

“ก็เรียกว่า คุณชายวาฟเฟิลไงค่ะ”

 

                                           “เอ๊ะ คุณชายวาฟเฟิลหรอ”

 

“ทำไมถึงเรียกแบบนั้นล่ะค่ะ”คนที่กำลังงงอยู่กับการที่ถูกเรียกว่า คุณชายวาฟเฟิล ทำไมไม่เรียกชื่อปกติยิ่งคิดก็ยิ่งงงเข้าไปใหญ่

เสียงหัวเราะเบาๆที่เรียกสติคนที่งงอยู่ให้หันมาตามเสียงหัวเราะที่ฟังยังไงก็ดูดี

“ขอโทษน่ะค่ะ ที่ไม่ได้เรียกชื่อปกติเพราะเราสองคนยังไม่รู้จักชื่อกันเลย”

พร้อมกับรอยยิ้มและเสียงหัวเราะเบาๆ

คนที่กำลัง งงค่อยๆยิ้มออกอย่างเข้าใจแต่ก็อดที่จะยิ้มมาไม่ได้เมื่อรู้สึกอีกคนจะรู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่

“คุณชายวาฟเฟิลค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักอย่างเป็นทางการค่ะ”มือเรียวถูกยื่นออกไปรอรับการสัมผัสที่แสดงถึงการที่ได้พบกัน

“ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ”คนที่กำลังยืนงงอยู่ก้มหัวให้อย่างลืมตัวเมื่อคิดได้ก็สายไปที่

จะยื่นมือมาจับตามมารยาท

“ขอโทษด้วยค่ะ”สีหน้าที่รู้สึกผิดบวกกับอาการร้อนรนสร้างรอยยิ้มได้เป็นอย่างดี

“ไม่เป็นไรค่ะ ฉันเจสสิก้าค่ะ เรียกว่าสิก้าก็ได้ค่ะ”พร้อมกับก้มหัวตามอีกคน

“ค่ะ ฉันควอน ยูริค่ะ เรียกว่า ยูลก็ได้ค่ะ”และส่งรอยยิ้มที่ดูเขินๆออกไป

“แต่ถ้าไม่รังเกียจ ยูลขอเรียกว่า ครูสิก้าได้ไหมค่ะ เรียกสิก้ามันไม่ค่อยชินค่ะ”

หัวเราะเบาๆกับความคิดของตัวเอง

“ได้ค่ะ ฉันขอเรียกคุณ ว่า คุณชายวาฟเฟิลน่ะค่ะ เรียกแบบนี้จนชินแล้วค่ะ”

 

                                                    
                                                             “ได้ค่ะ”

“ขอตัวก่อนน่ะค่ะใกล้เวลาที่เด็กนักเรียนจะต้องเข้าแถวแล้วค่ะ”ก้มหัวเล็กน้อยและเดินออกไป

“เดี๋ยวก่อนค่ะ ถ้าไม่รังเกียจขอไปส่งได้ไหมค่ะ”นิ้วที่เกาหางคิ้วมืออีกข้างเอาไขว้ไว้ข้างหลังหน้าที่ก้มเล็กน้อยเพื่อเก็บอาการเขิน


                                       ........................................................................

และแล้วก็เป็นยูลสิกเพราะไรเตอร์
เชียร์คู่นี้ขาดใจ >//<
คงไม่ทำให้หลายคนผิดหวัง
หรือเปล่า ?
ขอบคุณสำหรับคอมเม้น
มีกำลังใจในการอัพมากเลย
แต่ขอคอมเม้นเพิ่มจะมีกำลังใจ
อัพมากกว่านี้เยอะเลย