ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Poppy Love รักแรกคือนายรักสุดท้ายก็คือเธอ

    ลำดับตอนที่ #2 : เมื่อฉันไม่ใช่และไม่ได้ทำอะไรผิด....

    • อัปเดตล่าสุด 26 พ.ค. 54


               

                                       



     




           "ลาติน"เสียงแหบเล็กๆเอ่ยทักร่างบางที่กำลังนั่งมองเหม่อไปข้างหน้าพร้อมรอยยิ้มนิดๆของร่างบางผู้เป็นเจ้าของชื่อ หากแต่ไม่มีการตอบสนองกลับมาหาหญิงสาวเจ้าของเสียงห้าวแหบเล็กๆที่เอ่ยทักเธออยู่เมื่อครู่
           "ลาติน"เสียงแหบเล็กๆเอ่ยทักขึ้นอีกครั้งเพื่อเป็นการยืนยันว่าเขามายืนอยู่ตรงนี้และเขากำลังเรียกเธออยู่แต่ก็ยังเป็นเช่นเดิมไม่มีเสียงตอบรับจากร่างบางนอกจากรอยยิ้มมุมปากที่แสนจะน่ารักที่กำลังมองเหม่อไปยังฟากฟ้าอันแสนไกล

           "ลาลิตา!!!"เพิ่มเสียงดังขึ้นอีกเท่าก่อนจะตามด้วยเสียงทุบโต๊ะจนทำให้ร่างบางสะดุ้งเล็กน้อยจนมีสติกลับมาครบถ้วน33เอ้ย32
           "โอ๊ย!ไอบ้าเรียกดีๆไม่เป็นหรอวะทุบโต๊ะหาหม่ามี้แดดดี้แกหรอเดี๋ยวโต๊ะก็พังอีกหรอกแกยังไม่ลืมใช่มั้ยคดีคราวที่แล้วที่แกมโมโหรุ่นน้องแล้วถีบโต๊ะหักอะ"ว่าแต่แล้วมันไปโมโหใครมาเนี่ยทำไมมาลงกับช้านนนT^T(ก็โมโหแกนั่นแหละม้างง)
           "เดี๋ยวตัวนี้ก็ได้พังอีกนะแกไม่หยุดสวดฉันวันนี้อะให้มันได้งี้ดิตอนเช้าอุตส่าห์อารมณ์ดีๆซะหน่อยดั้นมาเจอแกนั่งเหม่อบ้าบอไรนั่นอะเรียกเท่าไหร่ก็ไม่ยอมตอบเซ็ง"อ้าวเห้ยยย!!!ช้านผิดโอเคออนเซนฉันขอโทษ!!
           "แล้วแกไปอารมณ์ดีไรมายะ"ร่างบางถามกลับอย่างไม่รีรอเมื่อเพื่อนซี้ว่าอารมณ์ดีที่นานๆทีจะมีหนแต่วันนี้มันบอกว่าอารมณ์ดีแต่เช้าแสดงว่ามันต้องมีอะไรแน่ๆ
           "เหอะ!!เก็บไปคิดเป็นการบ้านฉันไม่บอกละหึหึ"ออนเซน ใช่ยัยแหบเสน่ห์เพื่อนรักฉันนี่แหละมันบอกให้ฉันเอาไปคืดเป็นการบ้านแต่ก็เอาเหอะขี้เกียจเถียงกับมัน เพราะอะไรนะเหรอก็เพราะฉันไม่เคยเถียงมันชนะไงละ เหอะ!คิดแล้วโมโหตัวเองจริงๆไม่รู้ว่าไปเอามันมาเป็นเพื่อนได้ยังไงทั้งๆที่ฉันกับมันต่างกันสุดขั้ว ยัยออนเซนชอบเที่ยวแต่ฉันกลับชอบอยู่เฉยๆ ยัยนี่ขี้วีนเป็นที่หนึ่งแต่ฉันกลับรักสงบมากกว่า สรุปคือเอาง่ายๆว่าแค่อะไรที่เป็นตัวฉันยัยนี่ตรงข้ามฉันตลอด 


                    ติ๊ด ติ๊ด!!~~ติ๊ด ติ๊ด~~!!
         

    ไม่ต้องตกใจค่ะมันคือเสียงโทรศัพท์ของยัยลาตินคนนี้เองแหละคะว่าแต่นี่ยังไม่เลิกเรียนเลยนะเอาง่ายๆว่าวันนี้ฉันยังไม่ได้เริ่มเข้าเรียนชั่วโมงแรกเลยด้วยซ้ำ เอ๊ะ!คุณปู่ OO
             "ฮัลโหลค่ะ ลาตินคะ"ฉันกรอกเสียงลงในiphon4ของฉันทันทีที่รับสาย
             (ลาตินหลานอยู่โรงเรียนใช่มั้ย งั้นเดี๋ยวปู่ให้แย้มจังไปรับหลานนะพอดีปู่มีเรื่องด่วนมากที่ต้องคุยน่ะ)ไม่ต้องสงสัยค่ะว่าแย้มจังที่ท่านพูดถึงคือใครกัน แย้มจังชื่อน่ารักคิกขุดีมั้ยละ ฮ่าๆๆแย้มจังเป็นคนขับรถของฉันเองแหละจริงๆแล้วเขาเป็นผู้ชายนะแมนเต็มร้อยเลย แต่แค่จิตใจเขาเป็นผู้หญิงแค่นั้นเอง<เอ๊ะ~!ยังไง ฮ่าๆๆ> หือ!!!O oเมื่อกี้คุณปู่จะให้แย้มจังมารับฉันทั้งๆที่เพิ่งมาส่งฉันเมื่อเกือบหนั่งชั่วโมงที่แล้วเนี่ยอะนะ มีอะไรกันหรือเปล่านะ มันเรื่องใหญ่ขนาดนั้นเลยหรอ
                "มันสำคัญมากขนาดนั้นเลยหรอคะปู่"
                (หลานรออยู่นั่นแหละนะเดี๋ยวปู่ให้แย้มจังไปรับ ติ๊ด~)
                "ดะ....เดี๋ยวก่อนค่ะ"ไม่ทันสะและ  ไรกันเนี่ยย!!!!

    มีไรหรอ ลาตินออนเซนถามฉันขณะกำลังกำลังเดินออกมาจากโรงอาหาร

    ไม่รู้สิ งั้นวันนี้ฉันกลับก่อนละกันนะออนเซนแย้มจังมารับแล้วอะ

    อ้าวเห้ยย~!แล้ววันนี้แกไม่เรียนหรือไง

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×