คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่2
"ในที่สุดก็ต่อเสร็จ!"ผมต่อเกมกับไอ้วินมา2ชั่วโมงแล้ว
ครึก!
เสียงไอ้วินเปิดประตูห้องน้ำพร้อมชุดนอนหมีพลูสีฟ้าของผม
"ทีนจ๋า!มาต่อให้เค้าหน่อยสิ"มันอ้อนผม
"แล้วมึงใส่ชุดนอนกูทำไมวะ?"ผมถามมันที่ตอนนี้มันกำลังเดินไปนอนที่ตียง
"คนรักกันไม่ใช่เหรอ"มันตอบผมแบบไม่ใส่ใจแล้วนอนลงบนเตียง
"แล้วนั่นอะไรวะ?"ผมชี้ไปยังตุ๊กตาสีฟ้าที่มันถืออยู่
"ตุ๊กตานี้จะเป็นสักขีพยานว่าเรารักกัน"
ในที่สุดผมก็ทนไม่ไหว
"ไรเดอร์คิก!"ผมตะโกนแล้ววิ่งไปกระโดดถีบตุ๊กตาของมัน
2วินาทีก่อนที่จะโดนตุ๊กตามัน
มันกระโดดหมุนตัวกลางอากาศ3รอบผ่านหัวผม(ไม่รู้มันจะกระโดดหมุนตัวทำไม)
'แย่แล้วมันจะใช้ลูกเตะเวหา!'ผมรีบใช้มือขวาจับเสื้อมันขณะมันหมุนตัวผ่านหัวผมแล้ววาดขาจะเตะผมกลางอากาศ
1วินาทีก่อนที่จะโดนตุ๊กตามัน
ผมรีบก้มหัวลงหลบลูกเตะของไอ้วิน
แล้วเตะกับไปที่ขาซ้ายมันแล้วต่อด้วยหมุนตัวเตะมันอีกที
ปึก! ปัก!
"กูนึกว่าจะชนะมึงนะเนี่ย"ไอ้วินบอกกับผมที่ตอนนี้ผมเดินไปหามันอย่างผู้มีชัย
ผมเล่นอย่างงี้กับมันบ่อยมากแล้วผมก็แพ้ชนะแล้วแต่ครั้ง
"จะทำอะไรต่อวะ"มันเดินไปหยิบขวดน้ำดื่มแล้วโยนให้ผม
"เล่นเกม"ผมตอบมัน
"เออ!ว่ะ"แล้วเราทั้งสองก็เดินไปเปิดเครื่อง
ปิ้บ!
"ครอกฟี้!"
วาบ!
ผมลืมตาขึ้นมาก็พบว่าตัวเองอยู่ในห้องสีขาวมีประตูอยู่3ประตู
ประตูบานแรกค่อนข้างเก่า
ประตูบานที่สองเก่ามากเรียกได้ว่าพังไปแล้วมีปลวกกินด้วย
ประตูบานสุดท้ายใหม่มากและหรูที่สุดมีเพรชฝังเอาไว้ตรงกลางประตู
ผมเดินเข้าไปในประตูบานสุดท้ายทันทีเพราะผมชอบของดีๆ
หลังจากทีนเดินเข้าไปในประตู10นาที
วูบ!
NPCสาวก็โผล่ออกมา
"ขอโทษค่ะ!เผอิญมาทำงานวันแรกค่ะเลยหลงนิดหน่อย"ในที่สุดNPCสาวก็สังเกตเห็นว่าในห้องมีเพียงเธอคนเดียว
และสิ่งที่ผิดปกติคือประตูบานที่3หรือบานที่ทีนเข้าไปประตูเปิดค้างไว้
NPCสาวรีบติดต่อรุ่นพี่ทันที
"รุ่นพี่คะ!มีคนเข้าไปในบานที่สามค่ะ!"
"อะไรนะ!"รุ่นพี่ตะโกนออกมาแบบไม่อายชาวบ้าน
"เธอรู้มั้ยว่าบานนั้นคืออะไร"
"ไม่รู้ค่ะ"
"บานแรกคือผู้เล่นจะไปปรากฏที่ทวีปเริ่มต้น"รุ่นพี่เริ่มเล่าให้ฟัง
"บานที่สองคือปรากฏที่ทวีปใต้พิภพเป็นทวีปที่เลเวลต้อง40ขึ้นจึงไปได้"
"และบานสุดท้ายคือ...ทวีป...ลอยฟ้า!ทวีปที่เลเวล70กว่าเท่านั้นที่จะไปได้!และเป็นบานที่NPCอย่างพวกเราต้องกันไม่ให้ผู้เล่นเริ่มต้นไปประตูบานที่สาม!"
"แล้วเธอให้นาฬิกาเพรชให้ผู้เล่นคนนั้นยัง"
"ยังค่ะ"NPCสาวตอบเสียงอ่อย
"กรี้ดดดดดด!ถ้าไม่มีนาฬิกาเพรชก็ซื้อของที่ร้านNPCไม่ได้
ได้แต่ใช้ของที่DROPมาจากมอนสเตอร์เท่านั้น!"รุ่นพี่กรี้ดเสียงดัง
"แล้วเราส่งผู้เล่นคนนั้นมาได้เปล่าคะ?"
"ไม่ได้!ท่านประธานไม่ให้ทำ"
"ทำไมคะ?"
"ไม่รู้!ประธานไม่ได้บอก"รุ่นพี่ตอบพร้อมเกาหัว
"งั้นเราควรทำยังไงดีคะ?"
"ทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น"รุ่นพี่ตอบก่อนที่จะหายตัวไปปล่อยให้NPCสาวงง
---------------------------------------------
เม้นให้ด้วยนะคร้าบบบบบบบบบ
ทีนซวยแล้วคร้าบบบบบบบบ
ผมละสงสารจริงงงงงงงงงงง
ความคิดเห็น