คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : [SF]Vocaloid Series~0.2~Special Halloween YunJae Pairing
Vocaloid Series Special Halloween Night
สวัสดีครับ ทุกคน ไม่ได้เจอกันนานน่ะครับ เอ๋!? อะไรน่ะครับ พึ่งเจอกันไม่นาน? ก็ใช่อยู่หรอกครับ ว่ามันไม่กี่วัน แต่วันนี้แจจุงมีเรื่องมาเล่าด้วยล่ะครับ ก็ไม่เชิงว่าจะเกี่ยวกับมาสเตอร์หน้าหมีหรอกครับ แค่เทศกาลที่เอามาจากในทีวีนิดหน่อยเองครับ ทุกคนครับ วันนี้วันอะไรเอ่ย? 31ตุลา ถูกครึ่งครับ แต่ยังไม่ตรงประเด็น วันศุกร์ ก็ยังไม่ใช่อยู่ดีล่ะครับ อ๊า ไม่เอาแล้ว ผมเฉลยแล้วกัน วันนี้ วันฮาโลวีนไงครับ จริงๆผมเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมวันนี้ถึงเรียกว่า”วันปล่อยผี” จริงๆมาสเตอร์เองก็ใช่คำว่า”วันปล่อยผี” ในวันสอบที่มหาลัยเสร็จวันสุดท้ายเหมือนกัน คุณพ่อลีเล่าให้ฟังว่าวันนี้เหมือนกับเป็นวันที่ภูติผีปีศาจที่อยู่อีกมิติหนึ่งจะมาที่มิติที่พวกเราอยู่ได้ แล้วก็พวกเด็กๆก็แต่งตัวเป็นพวกผีหรือไม่ก็นางฟ้ามาเคาะประตูแล้วถามว่าจะให้แกล้งหรือจะให้ขนม คุณพ่อลียังบอกอีกว่า คนส่วนใหญ่ก็จะให้ขนมไป เหมือนเป็นตามธรรมเนียม แต่พ่อลีก็ให้ความเห็นว่า จริงๆแล้วไม่ว่าใครก็ไม่อยากให้แกล้งต่อให้คนที่แกล้งเป็นเด็กก็เลยเลือกที่จะให้ขนมไป เป็นเทศกาลที่น่าสนุกดีน่ะครับ ตอนที่มินนี่ได้ยิน มินนี่มีน้ำลายไหลออกจากปาก ทำตาลุกวาวด้วยอ่ะ มินนี่ เช็ดน้ำลายออกก่อนสิ ดังนั้นวันนี้พวกเราที่เป็นโวคอลลอยด์ที่อยู่ในบริษัททุกตัวเลยตั้งใจว่าจะแต่งชุดแล้วไปเคาะตามประตูห้องพักคนในบริษัทแล้วเอาขนมมาทานกันให้ได้ ทุกคน เอาใจช่วยพวกผมให้ได้ขนมมาทานกันเยอะๆน่ะ โวคอลลอยด์ Fighting!
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
“มาสเตอร์ แจจุงล่ะ?”
“อยู่ในห้อง เสียงดังกันทำไม”
“พี่แจจุง เร็วๆสิครับ”
“แจจุง ถ้าช้า จะทิ้งไว้แล้วไปกันก่อนน่ะ”
เสียงจากนอกห้องเร่งให้ผมหยิบเสื้อผ้าแลวออกไปจากห้องให้เร็ว ผมเดินออกมาจากห้องพร้อมบอกมาสเตอร์ให้ทานแกงกิมจิที่ผมทำไว้ให้บนโต๊ะแล้วล้างจานด้วย จุนจังกับมินนี่ลากผมไปที่ห้องของบัวคุง ปกติบัวคุงจะไม่ค่อยอยู่ที่บริษัทเพราะไปทำงานที่บริษัทที่ประเทศที่ชื่อว่า”สหรัฐอเมริกา” นั้นเป็นข้อมูลที่คุณพ่อลีเคยบอกไว้ จะว่าไป ไปเคาะประตูห้องนอนคุณพ่อลีด้วยดีกว่าวันนี้
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
“แจจุงงงงงงงงงงงงงงง~”
“บัวคุงงงงงงงงงงงงงงง~”
บัวคุงวิ่งเข้ามากางแขนออกเช่นเดียวกันที่ผมวิ่งเข้าไป จากนั้นพวกเราก็กระโดดสวมกอดกัน บัวคุงใจดีมากๆเลยฮะ เหมือนสิ่งที่มาสเตอร์เรียกว่า”ครอบครัว”เลย อ่ะ แต่คนล่ะความรู้สึกกับมาสเตอร์น่ะ กับมาสเตอร์มันอบอุ่น ปลอดภัยแล้วก็ชิบที่ทำหน้าที่แทนหัวใจก็ทำงานเร็วกว่าปกติด้วยล่ะ>///<
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
“หืบ เสร็จแล้ว”
ตอนนี้พวกเราโวคอลลอยด์ทั้งหมดในบริษัทอยู่ในชุดพร้อมรบแล้วครับ^O^!!! จุนจังอยู่ในชุดเทพธิดามีปีกคล้ายพวกภูตสีใสที่ทำมาจากพลา… เอ่อ บอกดีไหมฮะ คือเห็นดีอย่างงั้น บัวคุงเอาถุงพลาสติกที่ใช้แล้วมาทำปีกให้ครับ แถมยิ้มหน้าระรื่น บอก ถูกดี!!! บัวคุงครับ แต่มันแปลกๆน่ะครับ ปีกมีตราห้างด้วยเนี่ย=A= บัวคุงอยู่ในชุดมิโกะจากญี่ปุ่น แต่มันพะรุงพะรังมากๆเลย มินนี่อยู่ในชุดแฟรงเกนสไตล์ มิกิอยู่ในชุดหัวฟักทองที่มีหมวกพ่อมดอยู่ข้างบน ดาจังอยู่ในชุดแม่มด ลีคุงกับซันจังในชุดเด็กแฝดสยาม สเตกับชุดทหารแถมแบกปืนของเล่นเด็กมาจากไหนไม่รู้ เอ๋ ผมหรอครับ อ๋า ผมใส่เป็นคุณแวมไพร์ครับ เสื้อสูทสีดำที่คุณพ่อลีให้ กางเกงสีดำขาสั้นแค่เข่าที่จุนจังเอามาให้ เสื้อเชิ้ตมีปกสีขาวที่ไว้ใช้ออกงาน ปีกค้างคาวกับคุณค้างคาวตัวเล็กที่ไหล่ โบว์สีแดงที่มาสเตอร์เคยเอามาผูกผมให้ตอนพบกันครั้งแรก แล้วก็กางเขนติดที่เสื้อสูทที่บัวคุงซื้อมาฝาก เอ่อ ดูดีไหมฮะ
พวกเราใช้ยุทธวิธีกระจายตัวกันไปเคาะประตู จริงๆคือพวกเราแยกกันไปเคาะคนละจุดครับ ก็พ่อลีอ่ะ รับคนเยอะไปแล้วน้า~ >O< พวกเรามีกันนิดเดียวจะไปเคาะหมดได้ไง ก็ต้องแยกกันไปสิครับ งานนี้ ผมเริ่มห้องแรกที่พี่สต๊าฟที่พึ่งอกหักมา
ก็อก ก็อก
“…”
“เอ่อ… TRICK OR TREATฮะ พี่…”
พี่ชายเข้าไปหยิบลูกกวาดมาให้ผมใส่ตะกร้าฟักทองห่อหนึ่งเต็มไร้การแกะ =__= พี่ครับ ใจคอจะให้พวกผมไปแกะกันเองหรอครับ จากนั้นพี่เขาก็ปิดประตู ผมเดินไปถึงพ้องของคุณพ่อลีแล้วเคาะประตูห้องด้วยฝ่าเท้า ถ้าถามทำไมไม่ใช้มือเคาะล่ะก็ คุณพ่อลีน่ะไม่ค่อยได้ยินครับ ถ้าจะได้ยินอีกทีคือนู่นแน่ะ เคาะด้วยเท้าถึงจะได้ยิน คุณพ่อออกมาเปิดประตูด้วยหน้างง เมื่อผมอยู่ในชุดนี้พร้อมตะกร้าฟักทอง จากนั้นก็หัวเราะแล้วเข้ามากอดผม
“แจจุงงงงงงงง น่ารักกกกกกกกกกกกกกกกที่สุดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”
“คุณพ่อครับ ผมอึดอัด”
“น่ารักกกกกกกกกกกกกก”
สักพักกว่าคุณพ่อจะกลับมามีสติ แล้วเดินเข้าไปหยิบอมยิ้ม มาชเมลโล่ ลูกอม ช็อกโกแลตมาให้
“อ่ะ เอาไปแบ่งกันกินน่ะ กินเสร็จอย่าลืมแปรงฟันกันด้วยล่ะ”
“ครับ คุณพ่อ”
ผมเดินไปที่หน้าห้องมาสเตอร์ ก่อนที่ผมจะฟาดมือไปเคาะกับประตู ประตูก็ได้ถูกเปิดเสียก่อน มาสเตอร์เดินออกมาด้วยท่าทางรีบเร่ง
“เอ่อ มาสเตอร์ครับ”
“โอ๊ะ ทาทีน่ะ แจจุงเดี๋ยวทีหลังน่ะ กำลังรีบอยู่น่ะ”
“อ่ะ ครับ”
เอาเถอะ ส่วนของผมคงได้เท่านี้ล่ะนะ กลับไปที่ฐานดีกว่า(อนึ่งฐานของแจจุง คือ ห้องน้ำชาที่พวกโวคอลลอยด์ใช้เป็นที่นั่งเล่นกัน)
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
“จุนจัง มินนี่ มิกิ ช้าจังเลย”
ครับ ตอนนี้ทุกตัวกลับมากันหมดล้วเหลือแค่จุนจัง มินนี่และก็มิกิเท่านั้น ที่ยังไม่กลับมา รีบๆกลับมาไวๆเถอะ จะได้แบ่งขนมกันกิน แจจุงอยากกินแล้วน้า>O<
“พวกนั้นอายุยืนดีน่ะ พูดปุ๊บมาปั๊บเลย”
“บัวคุง”
“หืม ถ้าจะถามว่านรู้ได้ไง ก็ฟังจากเสียงวิ่งสิ”
“อ่ะ จริงด้วย มีใครกำลังวิ่งมาทางนี้”
ประตูห้องน้ำชาถูกเปิดออก จุนจัง มินนี่แล้วก็มิกิมาพร้อมกับตะกร้าขนม ว่าแต่ทำไมของมินนี่น้อย มินนี่แอบกินก่อนหรือเปล่าอ่ะ พวกเราแบ่งขนมกันเสร็จแล้วเอาไปเก็บไว้ พรุ่งนี้ค่อยกินด้วยกัน หือ ในมือจุนจังมีอมยิ้มสีใสในมือ จุนจังก็ตกลงกันแล้วว่าจะกินพรุ่งนี้ไม่ใช่หรอ กินก่อนได้ไงอ่า~
“จุนจัง อมยิ้มในมือน่ะ”
“อ๋อ ของมาสเตอร์ให้มาน่ะ”
“เอ๊ะ ก็เห็นกลับมาถือถุงขนมเยอะแยะ เลยเข้าไปขอ มาสเตอร์ก็ให้มา”
“…”
“แจจุง?”
“ไม่มีอะไร กินเสร็จแล้ว อย่าลืมแปรงฟันด้วยล่ะ”
“ครับ มามี๊”
“แจจุงไม่ใช่มามี๊จุนจังน่ะ”
มาสเตอร์ครับ แจจุงก็อยากกินขนมที่มาสเตอร์เหมือนกันน่ะครับ
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
ผมกลับมาที่ห้องโดยยังคงใส่ชุดที่เดินไปขอขนมอยู่ ผมเช็กแก็ส เช็กไฟห้องนั่งเล่นเสร็จแล้วไปที่ห้องทำงานมาสเตอร์เผื่อต้องการอะไร ผมเปิดประตูห้องทำงานก็ยังพบกับสภาพห้องรังหนูอีกเช่นเคย ว่างๆมาจัดห้องกันดีมั้ยครับ มาสเตอร์
“มาสเตอร์ครับ”
“มีอะไรหรอ แจจุง”
มาสเตอร์หันมายิ้ม
“คือว่า ดึกป่านนี้ยังทำงานอยู่อีกหรอครับ”
“อ๋อ อีกนิดเดียวน่ะ ว่าแต่แจจุง ชุดนั้นน่ะ?”
“อ่ะ คอสเพลย์น่ะครับ”
“ไหน มานี้สิ”
“ครับ”
“อืม น่ารักดีนี้ ถ่ายรูปเก็บมั้ย”
“ครับ มาสเตอร์!”
จากนั้นมาสเตอร์ก็หยิบมือถือขึ้นมาถ่ายรูปคู่พวกเราไว้
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
วันนี้มาสเตอร์ชมผมด้วยล่ะ ถึงแม้จะไม่ได้ขนมหวานแต่วันนี้ผมก็มีความสุขมากแล้วครับ มาสเตอร์ครับ วันนี้แจจุงก็ยังรักมาสเตอร์น่ะครับ รักมากกว่าเมื่อวานมากๆเลยครับ
จริงๆแล้ว มาดูทางด้าน ชอง ยุนกันบ้างคะ
เมื่อแจจุงกลับไปที่ห้องแล้ว ชอง ยุนโฮมาสเตอร์หน้าหมีอันเป็นที่รักยิ่งของแจจุง ก็หันตัวมาทำงานต่อ โดยคิดว่าวันนี้มันวันอะไรน้า ตั้งแต่พวกจุนซูมาขอขนม แล้วแจจุงยังแต่งคอสน่ารักๆแบบนั้นอีก วันมันวันอะไรฟร่ะ!? ชอง ยุนโฮ ประทานโทษเถอะ วันนี้มันวันฮาโลวีนโว้ย!!! ทำงานจนลืมวันลืมคืนหรือไง ห๊า!!! ชอง ยุนโฮวววว!!!!
TALK:
สารภาพ ตอนนี้แต่งทิ้งไว้ตั้งแต่ฮาโลวีน ส่วนท่านชายชอง เอ๋อ ลืมวันเช่นเดียวกับคนแต่งที่วันนั้น นั่งงง ทำไมเพื่อนเอาขนมมาเยอะ จนหันไปดูหน้าจอมือถือ ถึงรู้ว่าวันนี้มันฮาโลวีน ขนม!!! เห็นแก่กินดีเนอะ ฮา
ความคิดเห็น