ดราโกเนีย อาณาจักรแห่งเวทย์มนต์

ลำดับตอนที่ #2 : วันแรก

“เอาละ นักเรียนทุกคนวันนี้ก็จะเป็นวันแรกที่เราจะเริ่มเรียนกัน แต่ก่อนอื่นเราจะมาคัดเลือกห้องกันก่อน ทั้งหมดจะมี 3 ห้อง   ห้อง 3 คือห้องที่ดีสุด ห้อง 2 คือระดับฝีมือปานกลาง และห้อง 1 ฝีมือยังต้องปรับปรุงนิดหน่อย...”

                “เริ่มที่ห้อง 3   คนที่ 1 ฟาล์วเลอร์  เซอร์ร์ต

                                                 2 ฟารอน  มอลเร็ต

                                                 3  คิฟ  โรมเมอร์

                                                 4 ทีโอ  มิชชีล

                                                 5 โทรี  เทนซัล

                                                 6 วอลเลอร์  ซีเนีย

                                                 7 เนวี่  โซเรีย

                                                 8 วีร่า  เซเลนี

                                                 9 มีล่า  เดรทิส

                                                 10 แพนทั่ล  ดรีเวส

                                                 11.โปรทอล  ดีเลียส

                                                 12 โรซี่  วีต้า

                                                 13 ไฮร่า  โทเรีย

                                                 14.โทโมส  คอลลอยด์

                                                 15............................

                                                 16...........................               

                                                 17...........................

                                                .................................

                                                .................................

                                                30.............................”   

                “นักเรียนคงรู้ห้องกันหมดแล้วนะขอให้นักเรียนทุกคนแยกย้ายเข้าห้องตัวเองด้วย” เมื่อคนบรรยายพูดจบ นักเรียนทุกคนก็แยกย้ายเข้าห้องเรียน

                “ดีจังเนอะได้อยู่ห้องเดียวกันด้วย”ฟารอนพูดกับฟาล์วในขณะที่กำลังนั่งลงที่เก้าอี้ในห้อง

                “นี่ดูสิ วีร่ากับเนวี่ก็อยู่ห้องเดียวกับเราด้วยล่ะ แถมนั่งข้างหน้าเราซะด้วย”ฟารอนพูดหยอกล้อกับฟาล์ว

                “ก็ไม่เห็นมีอะไรนี่แค่อยู่ห้องเดียวกัน”ฟาล์วตอบฟารอนเสียงเรียบ

                “อ้าวฟาล์วกับฟารอนเองเหรอ”เสียงทักจากคนข้างหลังทำให้ทั้งคู่ต้องหันไปมอง

                “อ้าว คิฟ ดีใจจังเลยที่อยู่ห้องเดียวกัน” ฟารอนทักคิฟ ฟาล์วหันไปมองคนที่นั่งอยู่ข้างๆคิฟ จึงทักทาย(เริ่มปฏิบัติการหาเพื่อนอีกแล้ว)

                “ยินดีที่ได้รู้จักฉันชื่อฟาล์ว” ฟาล์วทักทายทายหนุ่มผมสี บรอนยาวถึงกลางหลัง

                “ฉันชื่อ ทีโอ ยินดีที่ได้รูจักเช่นกัน”

            “นักเรียนอย่ามัวแต่คุยกันฟังครูพูดก่อนก่อนอื่นครูขอแนะนำตัวก่อนก็แล้วกันครูชื่อฟาวาล” เสียงของครูชายวัยกลางคนที่ยืนอยู่หน้าห้องดังขึ้น

                ก่อนที่เราจะมาเรียนกันเราต้องเลือกหัวหน้าห้องก่อนจริงไหม...เอาละครูขอให้พวกเธอเลือกตัวแทนใครสักคนก็ได้มาเป็นหัวหน้าด้วย”

                เสียงนักเรียนปรึกษาหารือกันก่อนจะได้หัวหน้าห้องร่างค่อนข้างใหญ่โตที่ชื่อ โทรี  เทนซัล

                “เอาล่ะทุกคนเดี๋ยวฉันจะอาสาเป็นหัวหน้าห้องเอง”โทรีพูดกับทุกคนในห้อง

                “เอาล่ะในเมื่อเราได้หัวหน้าห้องกันแล้วเราก็จะมาและนำตัวเองกันเริ่มจากหัวหน้าห้องเลยแล้วกัน เริ่มแนะนำตัวได้” แล้วโทรีก็เริ่มแนะนำตัวหลังจากที่ครูฟาวาลพูดจบ

                “สวัสดีทุกคนฉันชื่อ โทรี   เทนซัล ตอนนี้ก็เป็นหัวหน้าห้องมาจากรัฐฮอเน่

                กรุ๊ปเลือดA เป็นคนธาตุไฟ ” เมื่อโทรีพูดจบเสียงครูก็บอกว่า “คนต่อไป”

                “สวัสดีฉันชื่อ ฟารอน มอลเร็ต มาจากเมืองหลวงของโดรกาเนีย

                กรุ๊ปเลือดO เป็นคนธาตุไฟ”

            “หล่อดีเนอะวีร่า”เนวี่กระซิบกับวีร่า

                “แล้วท่านฟาล์วของเธอล่ะ”

                “ฟาล์วน่ะแฟนคลับเค้าเยอะจะตาย ชั้นสู้ไม่ไหวหรอกยกให้ไปแล้วกัน”เนวี่ตอบวีร่าอย่างกวนๆ

                “สวัสดีฉันชื่อ ฟาล์วเลอร์  เซอร์เร็ต เรียกว่าฟาล์วเฉยๆก็ได้ ชั้นมาจากเมืองหลวงของโดรกาเนีย

                กรุ๊ปเลือดO เป็นคนธาตุน้ำกับธาตุสายฟ้า”เสียงฮือฮาดังขึ้นเมื่อรู้ว่าฟาล์วมีธาตุถึงสองธาตุ

                “สวัสดีค่ะฉันชื่อ วีร่า เซเลนี มาจากเมืองหลวงของดราโกเนีย

                กรุ๊ปเลือดA เป็นคนธาตุพืช”

            “สวัสดีฉันชื่อ เนวี่  โซเรีย มาจากเมืองหลวงของดราโกเนีย

                กรุ๊ปเลือดA เป็นคนธาตุบริสุทธิ์”

                .....................................................................................................................................

                ..........................................................................................

                ..........................................................

                “เอาล่ะในเมื่อทุกคนและนำตัวกันเสร็จแล้ววันนี้เราก็จะเริ่มเรียนกันเลยนะ”    

                “วันนี้เราจะมาเรียนเวทย์ทางด้านธาตุน้ำกันนะทุกคน เอาล่ะนักเรียนทุกคนตามครูมาข้างนอก” เมื่อครูฟาวาลพูดจบก็เดินนำนักเรียนทั้งหมดไปที่สระน้ำ

                “วันนี้เราจะมาเล่นเกมกันกฏิกาง่ายๆ ให้นักเรียนออกมาสองคนแล้วสร้างน้ำจากในนี้ให้เป็นคลื่นน้ำ แล้วโจมตีฝ่ายตรงข้ามถ้าคลื่นของฝ่ายไหนถูกทำลายก่อนถือว่าแพ้”

                “ครูครับแต่ว่าพวกเรายังสร้างคลื่นน้ำยังไม่เป็นเลยนะครับ”ฟารอนบอกกับครูฟาวาล

                “นั่นแหละที่เราจะเรียนกันวันนี้ ขออาสอสมัครมา 2 คนด้วย...ครูขอเป็น โทโมสกับฟาล์วแล้วกันเพราะว่าสองคนนี้เป็นธาตุน้ำเหมือนกัน คงจะไม่ยาก”ครูฟาวาลพูด พร้อมพานักเรียนสองคนให้มายืนอยู่ตรงริมแม่น้ำคนละฝั่ง “ครูจะทำให้ดูก่อนนะ” เมื่อครูพูดจบเขาก็เริ่มร่ายเวทย์จากไม้คทา จนน้ำที่เคยนิ่งนั้นตอนนี้กลับมีคลื่นยักษ์อยู่ในนั้นแล้ว

                “เอาละทั้งสองคนลองทำตามที่ครูบอกนะ เริ่มจากรวบรวมพลังไปไว้ที่ไม้คทาแล้วเปลี่ยนจากพลังบริสุทธิ์ให้เป็นพลังธาตุน้ำจากนั้นให้คิดว่าเราสามารถควบคุมน้ำได้ แล้วก็ทำให้มันเกิดเป็นคลื่นขนาดใหญ่ที่สุดเท่าที่จะทำได้” ฟาวาลพูดสอนทั้งสองให้ทำตามและแล้วโทโมสก็ทำให้มันเกิดคลื่นขนาดกลางได้ แล้วตอนนี้คลื่นนั่นก็กำลังจะพุ่งตรงไปที่ฟาล์ว!

                ‘เร็วสิว้า เราต้องทำได้ เราต้องทำได้’ฟาล์วคิดในใจในขณะที่เขาพยายามเต็มที่ แล้วคลื่นของโทโมสก็จะมาถึงเขาอยู่แล้ว ทันใดนั้นคลื่นลูกใหญ่ลูกหนึ่งก็ปรากฏต่อหน้าเขา แล้วทำลายคลื่นของโทโมสได้อย่างง่ายดาย

                ‘สำเร็จในที่สุดก็ทำได้แถมทำลายคลื่นของโทโมสได้ด้วย’ฟาล์วนึกคิดอย่างดีใจแต่เมื่อเห็นสภาพของโทโมสที่ตอนนี้นั่งหอบอยู่ที่ริมน้ำความดีใจจึงลดลงทันที

                “ครูครับโทโมสเป็นอะไรไปครับ”ฟาล์วถามครูอย่างตกใจ

                “ไม่เป็นไรหรอกแค่ใช้พลังมากไปน่ะ คาถานี้น่ะมันต้องใช้พลังมากถึงจะใช้ได้ แล้วเธอไม่เหนื่อยบ้างเลยเหรอ”ครูอธิบายพลางพาโทโมสไปนั่งพัก

                “ก็ไม่เหนื่อยนี่ครับ”ฟาล์วตอบครูที่ถามเขา

                ‘สมแล้วที่อยู่ในตระกูลนี้’

                และเมื่อคนต่อๆไปลองทำดูบ้างก็ทำได้ลูกเล็กๆบ้างก็ทำไม่ได้เลย

                “เอาละ คนต่อไป”ครูบอกเพื่อเป็นสัญญาณว่าคนต่อไปออกมาได้แล้ว

                แล้ววีร่ากับเนวี่ก็เดินออกมาด้วยกัน แล้วเนวี่ก็เริ่มสร้างคลื่น แล้วในที่สุดก็ทำได้แต่เป็นเพียงแค่คลื่นขนาดกลางเท่านั้น ในขณะเดียวกันวีร่าที่ทำคลื่นได้ขนาดใหญ่พอสมควรก็โจมตีเนวี่ด้วยคลื่นของตนทำให้คลื่นของเนวี่หายไป ตุ้บ!  เสียงเนวี่ที่ทรุดนั่งลงกับพื้นเพราะความเหนื่อยจากการใช้พลัง

                “เฮ้อ~เหนื่อยชะมัดเลย”เนวี่ครางพางนั่งลงกับพื้น แต่แล้วสิ่งที่พวกเขาไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น ตูม!! เสียงวีร่าที่สูญเสียพลังไปมากทำให้ทรงตัวไม่อยู่ตกน้ำไป ทุกคนกำลังตกตะลึงกับภาพที่เห็นแต่แล้วคนที่อยู่ไกล้ที่สุดก็กระโดลงน้ำตามไปช่วยตูม!!

                “ฟาล์ว!!” เสียงของฟารอนตะโกนที่เห็นเพื่อนของเขากระโดน้ำลงไปช่วยวีร่า แล้วในที่สุดฟาล์วก็พา

วีร่าขึ้นน้ำมาได้แต่วีร่าก็หมดสติไปซะก่อน

                “ฟาล์วเดี๋ยวครูพาวีร่าไปห้องพยาบาลเอง ขอบใจเธอมาก” ครูฟาวาลบอกกับฟาล์วก่อนจะพาวีร่าเดินเข้าอาคารฝ่ายพยาบาลไป

                “แล้วเราจะเอาไงล่ะทีนี้ ครูก็ไม่อยู่แล้ว กินข้าวกันได้แล้วมั้งนี่ก็เที่ยงแล้วนี่” เสียงของโทรีพูดปรึกษากับโทโมส ก่อนที่ทุกคนจะแยกย้ายเข้าโรงอาหาร     และในขณะเดียวกัน

                “วีร่า!  วีร่า!  ฟื้นแล้วเหรอ” เสียงของเนวี่เอ่ยอย่างดีใจเมื่อเห็นว่าเพื่อนของเธอฟื้นแล้ว

                “นี่ฉันเป็นอะไรไป แล้วทำไมตัวฉันถึงเปียกไปหมด ?”เสียงของวีร่าที่พูดออกมาอย่างงงๆหลังจากเพิ่งรู้สึกตัว

                “เธอหมดสติแล้วตกน้ำไป...”เนวี่อธิบายให้วีร่าฟัง

                “เธอก็เลยลงไปช่วยฉันแล้วพามาส่งที่นี่เหรอ ?”

“เปล่าไม่ใช่ฉันแต่เป็นฟาล์วต่างหาก”

“ฟาล์วเหรอ...เป็นไปได้ยังไง  นายนั่นน่ะเหรอช่วยฉัน”วีร่าถามย้ำเพื่อความแน่ใจ

“ใช่ ฟาล์วน่ะกระโดดลงไปช่วยเธอทันทีที่เธอจมน้ำไป   เธอควรจะไปขอบคุณเค้านะ”

“รู้แล้วน่า”วีร่าตอบกับเนวี่ทั้งๆที่ตอนนี้เธอกำลังหน้าแดงเรื่ออย่างไม่มีสาเหตุ  และเมื่อวีร่าอาการหายดีจึงเดินเข้าโรงอาหารไปกับเนวี่

“อ้าว วีร่าหายดีแล้วเหรอ” เสียงทักของทีโอที่ตอนนี้กำลังกินข้าวอยู่กับพวกฟาล์ววีร่าจึงหันไปหาเสียงนั่นแล้วตอบกลับ

“อื้ม หายแล้วล่ะขอบใจที่เป็นห่วง”

“ขอนั่งด้วยคนนะ”เสียงใสของเนวี่ดังขึ้น

“ได้สิ”

 “วีร่าบอกไปสิ นายนั่นก็นั่งอยู่นี่แล้ว”เนวี่กระซิบพูดกับวีร่า

“เอ่อ...ฟาลว์ ขอบใจมากนะที่ช่วยฉันไว้”วีร่าพูดกับฟาล์วอย่างตะกุกตะกัก ทำให้ฟาล์วอดยิ้มไม่ได้กับท่าทางอายๆของวีร่า

“ไม่เป็นไรหรอก”ฟาล์วตอบกลับ ทำให้เนวี่โล่งใจที่ในที่สุดสงครามระหว่างสองคนนี้ก็จบลงซะที

“เออ คิฟ วิชาต่อไปวิชาอะไรเหรอ”ฟาล์วถามคิฟหลังจากที่ทุกคนจัดการกับอาหารตรงหน้าหมด

“รู้สึกว่าจะเป็นวิชาประวัติศาสตร์นะ”

“งั้นเราก็ไปกันเหอะ”ฟารอนชวน ก่อนที่ทุกคนจะเดินออกจากโรงอาหาร

“สวัสดีจ้ะนักเรียนทุกคนครูชื่อวาเลนจ้ะ วันนี้เราจะมาเรียนกันเรื่อง สังคมในปัจจุบัน สังคมในขณะนี้ได้แย่ลงมากแต่ก็ยังดีกว่าเมื่อก่อนที่มีการต่อสู้ครั้งใหญ่เกิดขึ้นจากการแบ่งแยกจอมเวทย์ด้านมืดและด้านแสง”

“และในปัจจุบันนี้สิ่งนั้นก็เริ่มกลับมาอีกแล้ว มีจอมเวทย์เริมโจมตีกันเอง แล้วในขณะเดียวกัน โรงเรียนเราเป็นโรงเรียนแห่งแสงที่ใหญ่ที่สุดในโดรกาเนีย ครูจึงขอให้พวกพวกเธอระวังตัวด้วยโดยเฉพาะนักเรียนปี 1 อย่างพวกเธอ ครู...............”ในขณะที่ครูวาเลนกำลังจะเล่าต่อนั้นก็มีชายวัยกลางคนคนหนึ่งวิ่งหน้าตาตื่นเข้ามา

“วาเลนแย่แล้ว เมื่อกลางวันมีนักเรียนโรงเรียนเราถูกจอมเวทย์ต่างโรงเรียนโจมตีได้รับบาดเจ็บสาหัส ตอนนี้ครูใหญ่เรียกประชุมครูทุกคนด่วนมาเร็วเข้า”ชายคนนั้นพูดกับครูวาเลนอย่างหน้าตาตื่นแล้ววิ่งนำไป

“นักเรียนทุกคนวันนี้ขอจบการเรียนแค่นี้แล้วกันแยกย้ายกันกลับบ้านได้”เสียงครูวาเลนพูดทิ้งท้ายไว้ก่อนจะวิ่งตามชายคนนั้นไป

“รู้สึกว่าจะมีเรื่องวุ่นวายครั้งใหญ่อีกแล้วสิเนอะเนวี่”เสียงหญิงผมสีม่วงที่ผมยาวถึงกลางหลังพูขึ้น

“นั่นสิ โรซี่ เรื่องใหญ่ซะด้วย”เนวี่ตอบเพื่อนสาว

“เราก็กลับกันเหอะ”ฟาล์วเอ่ยก่อนที่จะเดินกลับบ้านพร้อมกับฟารอน

“ฟารอน เดี๋ยวฉันเข้าห้องสมุดหน่อยนะ”ฟาล์วบอกกับฟารอนก่อนจะเดินเข้าห้องสมุดไป ฟารอนจึงต้องยืนรอฟาล์วอยู่หน้าห้อง สมุด

“อ้าว ฟารอน ยังไม่กลับบ้านอีกเหรอ”เสียงใสหนึ่งทักขึ้น

“รอฟาล์วอยู่น่ะ แล้วเธอล่ะ” ฟารอนหันไปพูดกับเนวี่

“ฉันก็กำลังจะกลับบ้านกันน่ะ  งั้นฉันไปก่อนนะนี่ก็เย็นมากแล้ว” เนวี่บอกกับฟารอนก่อนจะเดินจากไป ในขณะเดียวกันที่ฟาล์วก็ออกมาจากห้องสมุดพอดี

“คุยกับใครอยู่เหรอฟารอน”ฟาล์วถามขึ้นขณะที่เดินออกมาจากห้องสมุด

“คุยกับพวกเนวี่น่ะ เพิ่งกลับไปเมื่อกี้นี้เอง เราก็กลับกันนเหอะ” ในขณะที่ทั้งคู่กำลังเดินกลับบ้านในเวลาเย็น ระหว่างทางฟาล์วก็สังเกตเห็นสิ่งแปลกๆทางด้านขวามือของเขา

“เอ๊ะ ฟารอน นั่นมันแสงอะไรน่ะ”ฟาล์วบอกกับฟารอนให้ดูแสงตรงนั้น

“ไม่รู้สิ เราไปดูกันเหอะ” แล้วทั้งคู่ก็เดินไปดูดู ทว่าสิ่งที่เขาเห็นนั่นคือ

“นักเรียนเวทย์สู้กัน!!!” ทั้งสองคนอุทานด้วยความตกใจ ทั้งคู่จึงตัดสินใจไปขัดขวาง

“หยุดก่อนครับ!”ฟารอนตะโกนแต่ไม่เป็นผล

ฟาล์วยกคทาขึ้นร่ายเวทย์บางอย่าง แล้วทั้งคู่ก็ขยับร่ายกายไม่ได้ ฟาล์วจึงรีบวิ่งไปดูนักเรียนเวทย์ที่อยู่ใกล้ที่สุด

“เป็นอะ........วีร่านี่!!” ฟาล์วพูดอย่างตกใจเมื่อเห็นใบหน้าของนักเรียนเวทย์คนนั้น

“ฟาล์วนี่นา....ช่วยหน่อยสิคนนั้นน่ะจู่ๆก็เข้ามาทำร้ายฉันแบบไม่มีสาเหตุ” วีร่าอธิบายให้ฟาล์วฟัง

“เดี๋ยวฉันจัดการให้เอง”ฟาล์วบอกพลางใช้เวทย์แช่แข็งชายคนนั้นทันที

“งั้นฉันกลับก่อนนะ ระวังตัวด้วยล่ะ”

“แล้วคนๆนั้นล่ะจะปล่อยให้แข้งอย่างนั้นเหรอ”วีร่าถามฟาล์ว

“ไม่เป็นไรหรอกเดี๋ยวน้ำแข็งนั่นก็ละลาย” เมื่อฟาล์วพูดจบก็เดินจากไปกับฟารอนอย่างกังวลจนฟาล์วไม่ได้ยินคำที่ลอยมากับสายลมนั้น

                        “...ขอบใจนะ...”

2 เดือนแห่งการเรียนรู้ผ่านไป

“เอาละนักเรียน พรุ่งนี้เราก็จะสอบกันแล้วเพราะฉะนั้นวันนี้ครูจะให้เลิกเรียนไวเพื่อไปทบทวนบทเรียนที่ผ่านมา....ถ้ารู้เรื่องกันแล้วก็แยกย้ายกันกลับบ้านได้” ครูฟาวาลบอกกับนักเรียนทุกคน

“ต้องเร่งอ่านหนังสืออีกแล้วสิ” ฟาล์วบ่นพึมพำขณะนั่งกินข้าวเย็นอยู่

“เอ่อ....ลุงฟาร์กี้ครับ  ผมมีเรื่องอะไรจะถามหน่อยครับ สงสัยมานานแล้วด้วย”ฟาล์วถามลุงฟาร์กี้ขณะกินข้าว

“เรื่องอะไรล่ะถามมาสิ”

“คือว่า ตอนนั้นที่ลุงฟาร์กี้บอกว่าผมถูกส่งไปที่ดราโก้ก็เพื่อความปลอดภัยของผม   แต่ว่าทำไมลุงถึงต้องพาผมกลับมาที่นี่ด้วยล่ะครับ”ฟาล์วถามอย่างสงสัย

“ถามได้ดี   ที่ลุงต้องพานายน้อยมาที่นี่ก็เพราะเราชาวดราโกเนียไ ม่สามารถอยู่ต่างถิ่นได้เกิน 16 ปี      ลุงจึงต้องพานายน้อยมาที่นี่ตอนอายุ 16 ปีไงล่ะ”ลุงฟาร์กี้อธิบาย

“งั้น ถ้าผมอยู่ที่นี่ก้ต้องระวังตัวให้มากเลยสิครับ”

“ไม่เป็นไรนายน้อยไม่ต้องอยู่อย่างระแวดระวัง เพียงแต่นายน้อยต้องทำภารกิจอย่างหนึ่ง...”

“ภารกิจอะไรเหรอครับ?”ฟาล์วยังถามลุงฟาร์กี้ต่อ

“ เมื่อ 15 ปีก่อนทางเซอร์เร็ตได้ทำพันธสัญญากับกลุ่มคนชั้นสูงของดราโกเนียว่า เมื่อพานายน้อยกลับมาที่นี่จะมีการทำภารกิจ เมื่อนายน้อยทำภารกิจเสร็จแล้วทางรัฐจะส่งกองกำลังมาให้เราเพื่อต่อกรกับกับพวกของฟราโก้ “

“แล้วภารกิจนั่นคืออะไรเหรอครับ”ฟาล์วยังคงถามต่อ

“ภารกิจนั่นก็คือ การตามหาหนังสือแห่งเวทย์มนต์ทั้ง 7 ธาตุกลับมาให้ได้”

“แล้วหนังสือนั่นอยู่ที่ไหนเหรอครับ”

“ไม่มีใครรู้ว่าหนังสือนั่นอยู่ที่ไหน ต้องหาเอาเอง”             

“แล้วผมจะต้องเริ่มหาตั้งแต่เมื่อไหร่เหรอครับ”

“ถ้าปิดเทอมว่างก็เริ่มหาเลย”

“อืม. งั้นตกลงว่าสอบเสร็จเมื่อไรผมจะไปทันทีเลยก็แล้วกัน”

หลังจากสอบเสร็จฟาล์วและฟารอนผลสอบ ที่ติดอยู่บนกระดานข้างอาคารเรียนฟาล์วสอบผ่านด้วยคะแนนอันดับ 3 ของห้อง ฟารอนได้อันดับ 2 และวีร่าได้อันดับ 1 ของห้อง

“ไง ฟาล์วหวัดดี ปิดเทอมนี้นายจะไปเดินป่ากับพวกเรามั้ย” คิฟกับทีโอเดินมาถามฟาล์วและฟารอน

“คงไปไม่ได้หรอกฉันต้องทำงานน่ะ”ฟาล์วตอบกลับ

“เหรอ”

“นี่ฟาล์ว เราเดินป่าไปกับทีโอด้วยหาหนังสือไปด้วยก็ได้ ยังไงเราก็ยังไม่รู้ว่าหนังสืออยู่ไหน” ฟารอนกระซิบบอกกับฟาล์ว

“เออจริงด้วย”

“คิฟ ชั้นเปลี่ยนใจแล้วฉันขอไปกับพวกนายด้วยนะ “ฟาล์วบอกกับคิฟ

“งั้นก็ดีสิ พรุ่งนี้เจอกันที่นี่นะ”ทีโอบอกเวลานัดหมายก่อนจะแยกย้ายกันกลับบ้าน