คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : MY TOY [2] Say
นัยน์ตาชั้นเดียวของคนเป็นพ่อเหม่อมองไปยังบานกระจกใสข้างหน้าที่ถอดผ่านธรรมชาติที่สร้างขึ้นโดยตนเอง มองไปยัง
ร่างบางๆ เล็กๆที่ กำลังปลูกพืชสีเขียวใบอ่อนอย่างขะมักเขม้น ใบหน้าหวานพร้อมรอยยิ้มสวยนั้น ไม่รู้ว่าจะได้เห็นอีกไหม…
สงสัยว่าจะมองนานไป เจ้าของใบหน้าหวานนั้นก็เงยใบหน้าขึ้นมา ริมฝีปากแดงอิ่มยิ้มกว้าง โบกไม้โบกมือให้ผู้เป็นพ่อที่กำลัง
จ้องมองตนอยู่…
ริมฝีปากหยักเอ่ยยิ้มอ่อนๆไปให้ผู้เป็นลูกชาย มือเหี่ยวย่นกวักเรียกเมทที่อยู่ใกล้ๆมือ ร่างบางของหญิงสาวที่เดินเข้ามาอย่าง
นอบน้อม
“ค่ะ คุณคิม”เมทสาวเอ่ย มือบางทั้ง 2 ข้างกุมไว้ข้างหน้า ส่อให้เห็นกิริยาอ่อนช่อย ถ้าไม่ก็ออกไปจากบ้านหลังนี้ซะ …
เพราะ คุณหนูของบ้านนี้ต้องเจอแต่ สภาพแวดล้อมที่ดีเท่านั้น
“ตามแจจุงมาหน่อยซิ”เขาตัดสินใจแล้วว่าต้องบอกแจจุงตอนนี้…ไม่อย่างนั้น คงสายเกินไป
“ค่ะ…”ศีรษะกลมพร้อมกลุ่มผมที่ถูกเก็บอย่างเรียบร้อย ก้มต่ำพลางค่อยๆเดินถอยหลังไปอย่างน้อย3ก้าว
ก่อนที่จะหันหลังเดินไปยังเป้าหมายซึ่งก็คือคุณหนูคิม…
.
.
.
.
.
.
.
“คุณหนูคิมค่ะ…คุณพ่อเรียกค่ะ”หญิงสาวที่เดินมาหาคุณหนูน้อยๆที่ถูกเลี้ยงมาอย่างกับไข่ในหิน ผู้ซึ่งไม่เคยรู้เห็นโลกภาย
นอกอย่างเด็กผู้ชายคนอื่นๆ ถูกเลี้ยงมาอย่างดี แม้กระทั่งคำว่า SEX ก็ยังไม่เคยได้รู้ความหมายที่แท้จริง หญิงสาวนั่งขุก
เขาลงและเอ่ยกับร่างเล็กๆตรงหน้า
“คุณพ่อมีอะไรหรอฮะ พี่ฮีบอน”มือเล็กๆจัดการปัดมือน้อยๆให้สะอาดและลุกขึ้นจากเก้าอี้ทำสวนเล็กๆสีสดใส พลางเอ่ย
ถามหญิงสาวอย่างสงสัย
“พี่ก็ไม่ทราบเหมอนกันค่ะ คุณหนู”หญิงสาวเอ่ย พลางจูงมือร่างเล็กๆของเด็กชายอายุ 16 ปี ไปทางก๊อกน้ำใกล้กับ
เรือนกระจก
“หรอฮะ”น้ำเสียงหวานเอ่ย มือบางจับเปิดก๊อกพลางนำมืออ่อนนุ่มของตนไปจ่อเข้ากับสายน้ำใสๆที่ไหลออกมาเป็นแนวดิ่ง
“ค่ะ คุณหนู พี่ว่า รีบไปหาคุณท่านกันดีกว่านะค่ะ”ใบหน้าหวานสวยพยักหน้างึกๆ มือนุ่มจับไปยังมือสวยของหญิงสาว
.
.
.
.
.
.
.
.
“คุณพ่อ มีอะไรหรอฮะ”ร่างเล็กร่างเสียงยาวอย่างน่ารัก มือเรียวโอบรอบคอของผู้เป็นพ่อ พลางกดใบหน้าของตนแนบกับ
แก้มสาก
“แจจุง พ่อมีเรื่องอยากจะบอก”ร่างเล็กเห็นว่า คงเป็นเรื่องไม่ดีแน่ๆ จึงรีบนั่งลงกับโซฟาตัวเล็กสีขาว ใกล้ๆกับคุณพ่อของตน
“เอาละนะ…แจจุง”
“พ่อต้องส่งลูกไปอยู่กับยุนโฮ”ร่างเล็กแทบใจสะหลาย เมื่อต้องจากกับผู้เป็นพ่อ
“ทำไมละฮะ…ฮือ คุณพะ พ่อ จะทิ้งแจจุง ไปไหน อ่า…ฮือ”ร่างเล็กเอ่ยน้ำตานองหน้าอย่างน่าสงสานเจ็บปวดที่ใจ แต่
หัวใจของผู้เป็นพ่อนั้นเจ็บยิ่งกว่า มือหยาบเอื้อมเข้าไปโอบกอดผู้เป็นลูกชาย ใบหน้าหวานซุกตรงไหล่ ความเปียกชื้นตรงบ่า
ของตน นั้นทำให้ตนเองต้องกอดร่างเล็กตรงหน้านี้แน่นเข้าไปอีก
“พ่อ…ขอโทษนะแจจุง ไม่มีทางเลือกอื่นอีกแล้วละนะ”
“แล้วแจจุงต้องไปอยู่กับ..ใคร”ร่างบางเอ่ยทั้งๆที่ใบหน้าหวานนั้นยังซุกอยู่ที่บ่า
“พี่ยุนโฮไงลูก…จำได้ไหม”ใบหน้าหวานเงยขึ้นคราบน้ำตานองหน้า พลางนึกถึงพี่ยุนโฮ
“ตอนนี้พี่เขาโตขึ้นมากแล้วนะลูก แถมยังเป็นนักธุรกิจใหญ่ด้วยนะ”
พี่ยุนโฮคนที่…อ่อนโยน
พี่ยุนโฮคนที่…สุภาพ
พี่ยุนโฮคนที่…เก่งที่สุด
พี่ยุนโฮคนที่…น่ารัก
พี่ยุนโฮคนที่…
คิมแจจุงคนนี้ชอบที่สุด…
ใบหน้าหวานละบายยิ้มออกมาอย่างปิดไม่มิดผู้เป็ฯพ่อแทบปั้นหน้าไม่ออก เพราะไม่รู้จะบอกลูกชายตัวเองยังไงว่า
เขาคนนั้นได้เปลี่ยนไปแล้ว
แจจุงจะเป็นยังไงนะ เมื่อรู้ว่าเขาคนนั้นเปลี่ยนไป!!!
อัพแล้วน๊าจ๊า
เม้นๆๆ ตอนต่อไปอาจจะลงช้า เพราะปั้น บีเทรอยุ ดองไว้ซะหลายวันแฟนๆเรื่องนู๊นคงเซงกันระนาว เอิ๊กๆ แต่ยังไงก็จะรีบลงเรื่องนี้น๊า เพราะยังไงเรื่องนี้ออกเเนวปั้นง่ายกว่าเรื่องนู๊น (หรออ) เออดิ เอิ๊กๆ
เม้นๆๆนะคร๊า เปนกำลังใจให้พีโอด้วยจร๊า
รักๆๆคนอ่าน โคตรอยากโดดจูบปากคนเม้น 55
เม้น+โหวดเคร๊า
ความคิดเห็น