เอนาริส มนตราแห่งอัญมณีสีเพลิง

ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ 1 รุ่งอรุณ

บทที่ 1 รุ่งอรุณ

 

            แสงแดดยามเช้าส่องผ่านหน้าต่างเข้ามาในห้องนอนของคุณหนูแห่งตระกูลคาร์เนอเดล   เส้นผมสีนิลยามเมื่อต้องแสงอาทิตย์ กลับส่องประกายแดงอย่างประหลาด ร่างบางบนที่นอนขยับพลิกตัวหันหลังให้กับแสง พร้อมทั้งดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมจนมิดหัว เหมือนกับยังไม่อยากรับรู้ถึงรุ่งอรุณของวันใหม่

            “เฟล...เฟล ตื่นได้แล้ว” เสียงหวานที่เริ่มจะขุ่นมัวดังขึ้น พร้อมกับเขย่าร่างตรงหน้าให้ตื่นจากนิทรา ซึ่งดูเหมือนจะไร้ความหมาย

            “เฟล แม่บอกให้ตื่น” ชาเลอเทียพยายามปลุก เสียงที่เข้มขึ้นเนื่องจากความอดทนของเธอใกล้ถึงขีดสุด

...เป็นอย่างนี้ทุกทีสิน่า นอนดึกทีไร ตอนเช้าต้องไม่ตื่นทุกที... นางคิดพลางถอนหายใจ

            “งืม” ร่างบนเตียงส่งเสียงออกมาแค่นั้น ก่อนจะนิ่งไปอีกครั้ง

            “เฟลนาเรีย คาร์เนอเดล จะตื่นหรือไม่ตื่น” ประโยคที่เป็นเหมือนคำประกาศิตดังขึ้น เมื่อเธอหมดความอดทนที่จะใช้วิธีการธรรมดาๆในการปลุกคนขี้เซาตรงหน้า

            เมื่อร่างบางยังคงนิ่ง และหลับตาพริ้มอย่างสบายใจ โดยไม่ได้รับรู้ถึงอันตรายที่กำลังจะเกิดขึ้นในไม่ช้า

            “รัตติเคลื่อนผ่าน ผสานสายลม หยดน้ำเม็ดกลม ร่วงหล่นโปรยปราย” สิ้นเสียงการร่ายบทเวท หยาดฝนก็โปรยปรายลงมาร่างบาง น่าแปลกทีมันกลับหยดไปไม่ถึงตัวเจ้าของห้อง แต่กลับรวมตัวเป็นก้อนน้ำขนาดใหญ่และ...

            “โป๊ะ”

            “ซ่า........”

            “คะ...แคกๆๆ”

            เสียงก้อนน้ำแตกดังขึ้น พร้อมๆกับที่เฟลนากระเด้งตัวขึ้นมาจากเตียงอย่างอัตโนมัติพลางไอสำลักน้ำ ดวงตาสีนิลตวัดไปมองผู้เป็นแม่ ซึ่งเป็นคนทำให้เธอมีสภาพเป็นลูกหมาตกน้ำอย่างนี้ ก่อนกล่าวออกมาด้วยเสียงขุ่นๆว่า

            “ท่านแม่! ท่านคิดทำให้ข้าสำลักน้ำตายหรือไงกัน”

            “หึหึ ช่วยไม่ได้ แม่เรียกเจ้าตั้งหลายรอบแล้ว แต่เจ้าไม่ตื่นเอง จะมาโทษแม่ได้ยังไง” หญิงสาวกล่าวอย่างไม่เดือดร้อน ก่อนจะสำทับไปอีกว่า

           “เจ้ารีบไปอาบน้ำ แล้วลงไปกินข้าวข้างล่าง”

            “ไม่ต้องถาม ทำตามที่แม่บอก” นางกล่าว เมื่อเห็นว่าเฟลนากำลังอ้าปากจะพูด ทำให้เธอต้องรีบหุบปาก และจำใจเดินไปหยิบผ้าขนหนูเข้าห้องน้ำไป

... โอ๊ย อะไรกันเนี่ย ซวยแต่เช้าเลย ยังไม่หายง่วงดีเลยด้วย... เธอก็ทำได้เพียงแค่คิด เพราะถ้าขืนพูดไป เหอะๆ มีหวังได้โดนอีกรอบแน่

            เมื่อเฟลนาเดินเข้าห้องน้ำไปแล้ ชาเลอเทียก็มองสภาพห้องที่ตอนนี้เปียกไปทั่ว ไม่เฉพาะแต่ที่เตียงเพราะแรงกระเซ็นของน้ำ

            “รวบรวมหยดน้ำ เผาผลาญวาริน”เธอกล่าวพร้อมกับสะบดมือเล็กน้อย  น้ำทั่วทั้งห้องก็มารวมตัวกันอยู่ตรงกลาง ก่อนจะค่อยๆระเหยไป ทำให้ทั้งห้องกลับมามีสภาพเหมือนเดิม เมื่อเสร็จเรียบร้อยเธอจึงหันหลังเดินออกไป