[Super Junior Yaoi ] รักสุดท้ายของชั้น >> Last Lover

ลำดับตอนที่ #2 : [SF] ครบรอบ 1 เดือน 12 / 07/08 100%

 
_________________________________________________________ 

เกิดอาการตันแต่งไม่ออก  ตอนนี้เอาไปแก้ขัดก่อน คิดได้ตอนเอสเจมาเปิดคอนในไทย  ใครไปดูมาบอกเอ่ย ?

เราไปดูมาด้วย  กรี๊ดแทบตายมีฮันฮยอก 55555555555.  ทึกหล่อมากกกก  มีคังทึกอีกตะหาก เรื่องมันนานมากแล้ว แต่เรายังสามารถเล่าได้   อยากย้อนเวลากลับไปวันนั้นจัง TT

ร่างบางเดินออกมาจากห้องน้ำ  พร้อมทั้งมีผ้าเช็ดตัวที่มัดไว้อย่างลวก ๆ ที่หน้าท้องแบนราบ ทั้งนี้ยังความกระสันต์แก่ร่างสูงเป็นอย่างดี

“อ๊ะ !  พี่ฮันมองอะไรนะฮะ ? >//<”ร่างบางถามอย่างสงสัย เพราะสายตาที่ร่างสูงมองมานั้น เหมือนโลมเลียไปทั้งร่างกาย >////<

“หืม มม ?  ทำไมล่ะ มองไม่ได้หรอ ลืมไปรึไงว่าเราเป็นอะไรกัน ?” ร่างสูงถามเพื่อยั่วร่างบาง   หลังจากละสายตาจากหนังสือแล้วหันมาสนใจที่ตัวของร่างบางแทน (มันน่าดูกว่าเย๊อะ:ฮันกยอง)

“ผมรู้น่ะพี่ >//< แต่.. พรุ่งนี้มีคอนเสิร์ตนะ” ร่างเล็กตอบ และให้เหตุผล เพราะเค้ารู้ตัวเองดีว่าร่างสูงกำลังคิดอะไร และในวันพรุ่งนี้ พวกเค้า ซุปเปอร์จูเนียร์ กำลังจะมีคอนเสิร์ตครั้งแรกในประเทศไทย 

“ฮยอกแจ  พี่กับเราไม่ได้เจอกันนานแค่ไหนแล้ว  หืม ?”  ร่างสูงถาม เพราะ เค้าและฮยอกแจไม่ได้เจอกันนานมาก  เพราะแต่ละคนต่างมีงานต้องทำ  ตัวฮันกยองเองต้องไปโปรโมตอัลบัมที่เมืองจีน  ส่วนฮยอกแจอยู่เกาหลี โปรโมตอัลบัมยูนิตใหม่ทำให้ร่างสูงคิดถึงสิ่งนั้นกับร่างบาง

“เก๊าะ.. ก็  ไม่รู้สิ ผมจำไม่ได้แล้ว >///<”  ร่างบางก้มหน้าหลบสายตาร่างสูง เมื่อร่างสูงเคลื่อนย้ายร่างกานอันแข็งแกร่งของตนมาประชิดร่างบาง   กลิ่นหอมจาง ๆ จากผมนุ่มละมุนของร่างบางทำให้ร่างสูงยิ่งอยากเชยชมความหอมนั้นมากยิ่งขึ้น

ร่างบางถอยหลังมากเรื่อย ๆ  เมื่อร่างสูงเริ่มประชิดตัวมากยิ่งขึ้น  ผ้าขนหนูที่หุ้มร่างกายส่วนล่างก็เริ่มหลุดลุ่ย  ทำให้ร่างบางต้องกุมปมเล็ก ๆ ที่มัดไว้อย่างลวก ๆ นั้นไว้  เพื่อป้องกันส่วนอ่อนไหวที่อยุ่ภายใน

“อ๊ะ !”  ร่างบางร้องอย่างตกใจเมื่อถอยหลังมาชนกับกำแพง  พร้อมทั้งมีมือข้างซ้ายของร่างสูงจับไว้ที่เอว  อีกข้างกำลังพิงกำแพง  พร้อมโน้มตัวลงมากระซิบที่ข้าง ๆ หูอย่างแผ่วเบา

“พี่คิดถึงนายจังเลย  วันนี้ขอนะ”

คำพูดของร่างสูงทำให้สติร่างบางเตลิด ด้วยเสียงนุ่มทุ้มต่ำที่ทำให้สาว ๆ คนไหนได้ยินเป็นต้องละลายไปพร้อมกับความโรแมนติกของชายคนนี้

ร่างบางคล้องมือที่ท้ายทอยของร่างสูงอย่างลืมตัว  หลับตาพริ้ม  เหมือนที่เจ้าหญิงรอจุมพิตจากเจ้าชายแสนรัก ....    ร่างสูงยิ้มอย่างพอใจเมื่อร่างบางมีอารมณ์ร่วม   ชายหนุ่มก้มหน้าลงเพื่อลิ้มลองปากนุ่มสีชมพูอมแดงหน่อย ๆ   ค่อย ๆ  ส่งลิ้นร้อน ๆ เข้าไปชิมความหวานภายใน  จากอ่อนหวานอ่อนโยน....  กลายเป็นอมเปรี้ยว ...  สุดท้ายก็กลายเป็นร้อนแรง   เพราะ  ร่างสูงใช้ลิ้น  ชิมทุกความหวานจากภายใน  ไล่เลียงจากฟันซี่หน้า ๆ  ไปยังกรามด้านหลัง  ประกอบกับลิ้นเล็ก ที่พันนัวเนียกับลิ้นอุ่น  จนทำให้ร่างบางอ่อนระทวย  

มือบางขยุ้มผมร่างสูงอย่างลืมตัว  เพราะ  สัมผัสที่ร่างสูงมอบให้  มือข้างที่จับเอวร่างบางไว้ก็ลูบไล้ที่หลังบางเบา ๆ  ไล่ลงมาจนถึงสะโพกอวบอิ่ม  เคล้นมันเบา ๆ  อดทำให้ร่างบางรู้สึกวูบวาบภายในไม่ได้

“อืม มม”  ร่างบางคราง  เมื่อใกล้หมดลม เพราะ  จูบที่ร่างสูงมอบให้  ทั้งอ่อนโยน ร้อนแรง ไปในเวลาเดียวกัน 

“ต่อกันบนเตียงนะ”  ร่างสูงกระซิบ เมื่ออารมณ์ภายในพุ่งขึ้นสูงจากเดิมอยู่มาก 

ร่างสูงอุ้มร่างบางเบา ๆ  แล้ววางอย่างนุ่มนวลบนเตียง  พร้อมทาบทับตัวเองลงไป  ร่างบางจ้องหน้าร่างสูงอย่างหลงใหล   ‘หล่อ..  ไม่ว่ายังไง  คน ๆ นี้ก็หน้าตาดียู่เสมอ’  ร่างเล็กคิด เมื่อร่างสูงเอื้อมมือมาเกลี่ยเบา ๆ ที่ผมนุ่มเพื่อปัดเอาผมที่ปรกปิดใบหน้าของคนรัก

“พี่ฮัน~  จูบผมสิ”   ร่างบางเชิญชวน เพราะ ตอนนี้ธงชัยอันจิ๋วของร่างบางกำลังแข็งตัวอย่างช่วยไม่ได้  และทั้งยังมือ  แก่นกายอันใหญ่โตของร่างสูงที่กำลังทิ่มแทงท้องน้อย   ทำให้รู้สึกวูบวาบภายใน

เมื่อร่างบางเชิญชวนร่างสูงก็กดจูบที่ปากบาง  พร้อมทั้ง  ค่อย ๆ เลื่อนมือไปกระตุกผ้าขนหนูที่อยู่กลางตัวของร่างบาง  ทำให้ผ้าขนหนูนั้นหลุดออกมาอย่างง่ายดาย   เผยให้เห็นแก่นกายอันจิ๋วเมื่อเทียบกับของเค้ากำลังขยายตัว 

“อ๊ะ !  อย่าจ้องสิ  >////<   ผมอายน๊ะ”  ร่างบางควยเขินเมื่อร่างสูงจ้องไปที่แก่นกายของตัวเอง  ด้วยสายตาโลมเลีย

“ทำไมล่ะ  น่ารักดีออก”

“บ้าหรอ !  >///<  จะทำก็รีบ ๆ ทำเหอะน่า เดี๋ยวผมหมดอารมณ์ซะก่อน”

“คร๊าบ บบ” 

ร่างสูงก้มลงไปหยอกเล่นกับอกบางที่มีเม็ดพลอยสีสวยอยู่บนจุกทั้งสองข้าง  ใช้ลิ้นโลมเลียจนร่างบางต้องบิดเร้าไปมาด้วยความเสียวกระสัน

“อ๊ะ ...  อ๊า  อ๊า” ร่างบางครางแผ่ว  เมื่อรู้สึกเสียว เพราะ ร่างสูงเริ่มไล้ลิ้นไปจนถึงแก่นกายร้อนแล้วอมจนมิดส่วนปลาย   ขยับเข้าออกอย่างช้า ๆ  แล้วค่อยเปลี่ยนเป็นเร็วขึ้น ๆ   จนร่างบางใกล้ถึงสวรรค์รำไร  

“อ๊ะ   พี่ฮัน  ... ระ .. เร็วอีก  ผมจะ ... จะ  .... ไปแล้ว”

“อ๊า ~~~~”  ร่างบางร้องเมื่อปลดปล่อยออกมาในปากร่างสูง  แล้วร่างสูงก็กลืนกินจนหมด  มันมากมายซะต้องไหลย้อนออกมากจากปากของร่างสูง

“ไปแล้วหรอที่รัก  ผมยังไม่ถึงไหนเลย  ช่วยผมหน่อยสิ”


___________________________50%__________________________

                “อ๊า... จะ ... จะทำไรก็ทำ...เถอะ..ไม่...ไหวแล้ว” ร่างบางเปล่งคำพูดออกมาอย่างยากลำบาก เพราะ มือหยาบของร่างสูงกำลังลูบไล้ส่วนนั้นเบา ๆ แถมยังมีแก่นกลางแข็ง กำลังทิ่มช่องทางบางฉ่ำ เหมือนจะบอกให้รู้ว่าเค้าต้องการมากแค่ไหน 

 

 

 

“งั้น... ขอน๊ะจ๊ะที่รัก” ร่างสูงพูดเสียงเจ้าเล่ห์  ก่อนจะค่อย ๆ อ้าขาของร่างบางให้กว้างขึ้น แล้ว นำร่างกายแข็งแรงคร่อมอยู่ด้านบน ส่งขาเรียวขึ้นพาดบ่า ทำให้สามารถสอดใสได้ถนัดขึ้น

 

 

 

“พี่ฮัน... อ๊ะ... ไม่ต้องแล้วเข้ามาเลยจะไม่ไหวแล้ว อ๊า” ร่างบางบิดเร้าด้วยอารมณ์กระสัน เพราะตอนนี้เหมือนร่างสูงจงใจแกล้งร่างบาง ค่อย ๆ ทำแต่ละอย่างอ้อยอิ่ง ทั้ง ๆ ที่ภายในแทบระเบิด  เพราะ ร่างบางที่บิดเร้านั้น กัดริมฝีปากที่บวมแดงจากการถูกจูบอย่างหนักหน่วง ตาปรือน้อย ๆ 

 

 

 

โอ๊ย ยย ทำไมเมียกูมันเซ็กซี่จังว้า

 

 

 

เมื่อเห็นดังนั้น ร่างสูงจึงไม่รอรี รีบส่งแก่นกายร้อนแข็ง เข้าไปทักทายกับช่องทางบางแคบ ที่ทำกำลังขมิบเข้าหากันเพื่อรออะไรมาแทรกกลาง  

 

 

 

แก่นกายขนาดใหญ่ถูกส่งเข้าไปทีละนิดเพื่อกันไม่ให้ร่างบางรู้สึกเจ็บมากเกินไป เพราะ เค้ายังไม่ได้ใช้นิ้วช่องทางสวรรค์อาจฝืดเคือง เพราะ เค้าไม่ได้ทำเรื่องทำนองนี้กับฮยอกมานานแล้ว   ฮยอกแจเริ่มครางเสียงหวานเมื่อร่างสูงกดแก่นกายมาจนมิดด้าม  รับรู้ได้จาก กลุ่มไหมนุ่มลื่นมันที่เสียดสีแถว ๆ สีข้าง และ ขาหนีบด้านใน  

 

 

 

“อ๊า~ …. พี่ฮัน.. แรงอีก... อ๊า ... ลึ...ลึก”   ความต้องการของร่างบางมีสูงขึ้นมากมายจนร่างสูงตอบสนองอย่าหนักหนวง เพราะ ช่องทางของร่างบางกำลังทำให้ร่างสูงแทบคลั่ง เพราะ มันคับแน่น แต่ก็ไม่มากจนเกินไป ตอดรัดร่างสูงจนแทบจะปริ่มแตกกับความดื่มด่ำที่ได้รับ

 

 

 

“ฮ..ฮยอกจะ...แจ ...   แน่น...จัง” ร่างสูงพูดเบา ๆ เหมือนคนเพ้อ เพราะ ร่างบางกำลังทำให้เค้ามีความสุข การเป็นนักร้องนั้นมีอุปสรรคมากมาย แต่เมื่อเค้าได้มาฟอร์มเป็นวง ได้เจอเพื่อน ๆ เช่น ฮีชอลคนที่คอยช่วยแนะนำเรื่องภาษาเกาหลีให้เค้า พี่จองซู คอยแนะนำเรื่องดี ๆ ให้เสมอ และ .. ลีฮยอกแจ น้องชายที่น่ารักที่ตอนนี้ผันตัวเองมาเป็นคนรัก นอกจากชีวิตนี้กับครอบครัว เค้าขอแค่อยู่ใกล้ ๆ ร่างบางก็สุขใจแล้ว

 

 

 

“พี่ฮัน ~ ผมจะไป...แล้ว  ... ช่วย .. ระ..แรงหน่อย”

 

 

 

“อ๊า.. อีกนิดเดียว... พี่ รัก...นาย... อ๊า~”

 

 

 

“อ๊า.... ~”

 

 

 

แก่นกายของทั้งคู่ปล่อยน้ำขาวขุ่นออกมา   ร่างบางที่ปล่อยออกมาตรงหน้าทองน้อยของร่างสูงหอบเหนื่อยอย่างแรง แถม สิ่งที่ร่างสูงปล่อยและแก่นกายยังคงคั่งค้างอยู่ข้างในทำให้ร่างบางรู้สึกแปลก ๆ ร่างสูงที่ล้มลงมาทับร่างบางเอาหน้ามาซบไว้ที่ไหล่เนียนนุ่ม  แอบฉวยแก้มนุ่ม ๆ ของร่างบ่าง   เหมือนเป็นรางวัลตอบแทนที่วันนี้ทำให้เค้ามีความสุข 

 

 

 

“อื้อ ! พี่ฮันหนักอ่ะ แล้วไอ้นั้นน่ะเอาออกได้แล้วน๊ะอึดอัด เอ้อ แล้วพรุ่งนี้มีคอนเสิร์ตผมกลัวทำไม่เต็มที่” ร่างบางบ่นเล็ก ๆ  แต่ในใจกำลังพองโต เพราะ เค้าไม่ได้เจอร่างสูงนานมาก ความคิดถึงจึงมีมากเฉกเช่นเวลาของการรอคอย

 

 

 

“อ๊า ... ~ บ้าหรอ ใครบอกให้เอาออกเร็วแบบนี้เล่า ! >///<” ร่างบางครางเสียงหลง ก่อนจะเอ็ดร่างสูงไปหนึ่งทีที่ทำให้แก่นกายเสียดสีกับช่องทางนุ่มทำให้อดเสียวมิได้

 

 

 

“เอ้า ! ก็เราบอกให้พี่เอาออกไม่ใช่หรือไง” ร่างสูงยียวนก่อนจะย้ายกายมาอยู่ข้าง ๆ ร่างบาง กอดเอวไว้หลวม ๆ  พร้อมดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมร่างบางกับตัวเองไว้

 

 

 

“ชั่งมันเหอะ ผมง่วงแล้วอ่า” ร่างบ่างอ้อนร่างสูงก่อนจะซุกหัวกลม ๆ ให้กลุ่มผ่มไหมนุ่มเสียดสีกับอกแกร่งก่อนจะผล่อยหลับไปด้วยความเหนื่อยอ่อน   ร่างสูงเห็นดังนั้น   จึงจุมพิตเบา ๆ ที่หน้าผากขาว ก่อนจะเข้าสู่ห้วงนิทรา ... สำหรับวันพรุ่งนี้จะมีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้น แต่เค้าก็สุขใจแค่มีเหล่าเอลฟ์ไทยที่รัก เพื่อน ๆ ทุก ๆ คน และ ... ฮยอกแจตัวน้อย เค้าก็ไม่กลัวอะไรทั้งสิ้น....

_________________________________________________________



จบกันซักทีปั่นนานเอาการ  ช่วงนี้ไม่มีเวลาเลย  ไปก่อนน๊ะ  บ๊ายบายจร้า ^^