คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ก่อนเข้าเรียน
ต้องขอโทดด้วยนะคะที่มาแต่งต่อช้าเพราะว่าความจิงเราแต่งเสร็ดแล้วแต่พอจะบันทึกมันก็หายเกลี้ยง แงแง แต่งไหม่อาจไม่เหมือนเดิมต้องขอโทดล่วงน่านะคะ แล้วเดี๋ยวจะมาต่อไห้พร่งนี้นะคะ 
"รัตติกาล!" มิลอนเรียกคทาขึ้นมา แล้วเริ่มร่ายเวทย์ และพื้นที่ทั้งหมดก็เริ่มมีหมอกสีดำทมึนเข้าปกคลุมพื้นเริ่มสันไหว และได้มีลูกไฟสีฟ้าปรากฏขึ้นตรงน้าเธอและมันก็ค่อยขยายขึ้นและพุ่งตรงไปทางอาจารคุมสอบ เขาได้เรียกเกาะป้องกันขึ้นมาแต่เกาะนั้นค่อยๆแตกออกจนหมดสิ้นเข้าเลยเริ่มร่ายเวทย์มนต์ขึ้นมาและมนนั้นได้ไปปะทะกับลูกไฟเวทย์ของเธอ พื้นดินเริ่มสั่นและเกิดการระเบิดขึ้น เขารีบคว้าตัดเธอเพื่อสร้างเกาะป้องกัน พอทุกอย่างจบลงแล้วเขาก็พูดขึ้นว่า "ยอดเยี่ยมมากมิลอน เจ้าสอบผ่านแล้วเจอกันวันเปิดเรียน ในที่สุดเจ้าก็มา 555+"เธอทำน่างงๆเพราะเธอไม่เข้าใจในคำพูดของเขาสักนิด "เดี๋ยวเจ้าจะเข้าใจเองมิลอนเจอกันวันที่17พฤษภา"เขาพูดขึ้นอย่างรู้ทันในสีหน้าของเธอ เขาหยิบเอกสารปึกนึงให้เธอแล้วเขาก็ชี้มือไปที่ๆหนึ่งและก็มีประตูบานใหญ่ปรากฏขึ้น แล้วเธอก็เดินเข้าไปในนั้น
เธอเดินเข้ามาเรื่อยๆจนมาถึงห้องๆหนึ่งในประตูนั้นเธอเดินไปเรื่อยๆและมีเสียงๆหนึ่งเรียกเธอ"มิลอน! เย้มิลอนเจ้าสอบผ่าน"บาร์วิ่งมาหาเธออย่างรวดเร็วไปเถอะข้ารอเจ้าอยู่เจ้าจะไปกับข้าไม้ เจ้าต้องไปซื้ออะไรบ้างไปซื้อของกัน และเขาไม่รอคำตอบเขารีบดึงมือเธอและวิ่งออกไปยังประตูโรงเรียนทันทีเพื่อออกไปยังตลาดหน้ารร.โดโทเทียร์
มิลอนและบาร์เดินมาจนถึงหน้าร้านขายตำราแห่งหนึ่งและเขาก็พาเธอเข้าไป "ขอตำราสำหรับปี1 ของ รร.โดโทเทียร์ 2ชุด" เขาพูดขึ้นเมื่อเดินเข้ามาในตัวร้านขายตำรา ชายแก่เจ้าของร้านได้เดินเข้าไปหลังร้านและหยิบปึ้งตำรามา2ปึ้งใหญ่ๆวางบนโต๊ะ "ชุดละ3000 เอล 2ชุด ก็6000เอล"ชายแก่พูดขึ้นและบาร์ได้หยิบเงิน6000เอลยื่นให้เขาพร้อมพึมพำเวทย์เบาๆและตำราทั้งหมดก็หายไปในอากาศ "ข้าซื้อให้เจ้าข้าเก็บมันไว้ให้แล้วเดี๋ยวเจ้าไปเอามันที่บ้านของข้าหลังจากเราซื้อของทั้งหมดเศร็จเรียบร้อยแล้ว" เขาพูดพร้อมดึงมือเธอเดินออกมาจากร้านตำราเพื่อพาเธอเข้าไปในร้านชุดนักเรียนของโรงเรียนโดโบเทียร์ทันที
"ยินดีต้อนรับ พวกเจ้าคงเป็นนักเรียนปีหนึ่งสินะมาทางนี้สิ"เจ้าของร้านพูดขึ้นพร้อมเดินไปทางหลังร้านและในนั้นก็มีเด็กปีหนึ่งมากมายกำลังเลือกชุดนักเรียนอยู่
มิลอนเดินออกมาพร้อมชุดนักเรียนชุดหนึ่งมีเสื้อข้างในสีแดงและมีเสื้อคลุมแขนยาวสีดำเรียบ พร้อมกระโปรงสีดำมีรูปอักขละเวทย์พร้อมคทาซึ้งเป็นสัญลักษณ์ของรร.โดโทเทียร์ปักตรงอกเสื้อพร้อมผ้าผูกที่ต้นข้า และข้อมือ เธอเดินไปหาเจ้าของร้านและพูดขึ้นว่า"ข้าขอชุดนี้4ชุดชุดละเท่าไหร่หรือ" "ชุดละ900เอล4ชุดก็3600เอลเจ้าหนิรสนิยมดีชุดนี้เป็นชุดที่ดีที่สุดของร้านเราเลย"เจ้าของร้านพูดขึ้นพร้อมรับเงินสามพันหกร้อยเอลที่มิลอนส่งให้ และยื่นถุงใส่ชุดนักรียนให้เธอ
"มิลอนไหนดูหน่อย" บาร์พูดขึ้นพร้อมยกชุดของเธอขึ้นมาดูแล้วพูดขึ้นว่า "ชุดนี้สวยดีนะข้าอยากเห็นเจ้าใส่จัง ข้าของชุดของผู้ชายแบบเดียวกันนี่4ชุด"เขาพูดกับเจ้าของร้านพร้อมส่งเงินให้และรับถุงชุดนักเรียนมาและเขาก็แย่งถุงชุดของมิลอนมาและพึมพำเวทย์และถุงทั้งหมดก็หายไปพร้อมดึงตัวเธอออกจากร้านเพื่อไปยังร้านขายอาวุธ
"เจ้ามีคทารึยัง" บาร์พูดขึ้นหลังจากเข้ามายังร้านขายอาวุธ"ข้ามีแล้ว"เธอตอบ "นั่นมัน คทาในตำนานหนิ! คทาที่ท่านเทพทิสซารอสใช้ในการหยุดสงครามของเลนเนมหนิ ว่ากันว่าเพียงมนลึกลับเพียงบทเดียวก็สามารถทำลายดินแดนทั้งดินแดนได้และท่านก็ได้มอบให้กับทายาตคนสุดท้ายที่หายตัวไปเมื่อ14ปีก่อน ส่วนด้ามทำจากหนังของมังกรเพลิงพันปีแห่งเลนเนม คมดาบทำจากเขี้ยวของมักกรสายฟ้า เจ้าได้มันมาได้อย่างไร" เจ้าของร้านขายอาวุธพูดขึ้นอย่างตกใจ"อะ...อะ...เอ่อ คือพ่อข้ามอบไว้ให้ตั้งแต่สมัยข้าเด๊กๆ"เธอตอบเขา "เจ้าอยากได้อะไรไม้ "เจ้าของร้านถามขึ้น"ไม่"เธอตอบและเดินไปดูดาบเพื่อรอบาร์สอบถามเจ้าของร้านเกี่ยวกับเรื่องของโรงเรียน
เธอเดินไปเรื่อยๆแล้วสายตาเธอก็ไปสดุจกับดาบเล่มหนึ่ง "ดาบเล่มนี้ราคาเท่าไหร่"เธอถามขึ้นพร้อมหยิบดาบมาดูปายดาบทำจากหนังของนกฟรีนิกซ์เพลิงอายุประมาน100ปีได้คมดาบบางเฉียบ "เจ้าหนิตาถึงจิงๆ ดาบเล่มนั้นมันไม่ใช่ดาบธรรมดา มันคือดาบวิญญาณทิสซาเทียร์ ว่ากันว่ามันเป็นดาบต้องสาปมันเป็นดาบที่ท่านเทพทิสซารอสใช้ปิดชีพของเจ้าแห่งความมืด ซาเทนโรเทียร์ และก่อนตายซาเทนโรเทียร์ได้พุดไว้ว่าข้าจะมาแก้แค้นเจ้าข้าจะอยู่ในดาบนี้ แล้วท่านก็สิ้นพระชนม์ และต่อมาจากนั้น2วันท่านทิสซารอสก็สิ้นพระชนม์โดยมีดาบเล่มนั้นเสียบทะลุหัวใจในตอนเช้าโดยไม่มีใครรู้สาเหตุการตายของท่าน เขาว่ากันว่าวิญญานของ2คนนี้ต่อสู้กันอยู่ในดาบนี่ ดาบเล่มนี้มันจะฟันคนบริสุทธิ์ไม่ได้มันจะรักษาบาทแผลของคนแทนแต่มันจะสามารถฆ่าคนที่มีจิตใจแห่งความแค้นได้เพียงแค่แผลเดียวคนผู้นั้นก็จะตายทันที แต่ถ้าเจ้าอยากได้ข้ามอบมันให้เจ้า"เขาพูดตอบ" "ขอบคุณท่านมากนะ"เธอพูดพร้อมเก็บดาบไป
"ไปกันเถอะ"บาร์พูดขึ้นพร้อมลากเธอออกจากร้านไปที่โรงแรมที่เขาพักอยู่ "นี่ของทั้งหมดของเจ้าบ้านเจ้าอยู่ไหนเดี๋ยวข้าไปส่งนี่ก็มืดมากแล้ว"เขาพูดพร้อมยื่นของให้"เอ่อคือ ข้ายังไม่มีที่พักเลย" มิลอนตอบ" อ่าว งั้นเจ้าก็พักอยู่โรงแรมนี้หละเดี๋ยวข้าไปจองห้องให้"แล้วเขาก็วิ่งออกไป
"มาหละเจ้ารอนานไม้ อะนี่กุญแจห้องเจ้าอยู่ห้องที่ติดกับข้าพอดีเลย" เขาพูดและยื่นกุญแจให้เธอ "วันนี้ข้าต้องขอบคุนเจ้ามากนะบาร์พรุ่งนี้เจอกัน" เธอพูดและเดินออกจากห้องไปเพื่อไปยังห้องของเธอ
เย้ จบตอนสักที
ใครที่เข้ามาก็ติชมด้วยก็ได้นะคะจะได้ไปแก้ไขให้ค่ะ
โพสให้ด้วยนะค้า
พอดีช่วงนี้โรงเรียนปิดเนื่องในโอกาสวันchrist masพอดีเลยว่ามาลงให้ทุกวันเลยคะ
ขอบคุณสำหรับทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ
ความคิดเห็น