ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ยัยจอมจุ้นกันนายสุดเงียบ

    ลำดับตอนที่ #2 : ทำความรู้จัก!!!

    • อัปเดตล่าสุด 2 ธ.ค. 50


              แหะๆฉันนี่มันดีชะมัดไม่ต้องลุกไปแนะนำตัวพวกเพื่อนๆก็วิ่งมาทักทายกันเต็มไปหมด>_<(ภูมิใจค่ะ ภูมิใจ.จุ๊บแจง)ฮะๆๆๆๆสุขใจจะตายอยู่แล้ว^_^  แต่ว่าฉันก็ต้องหยุดไอ้ความคิดบ้าๆออกจากสมองอันมีรอยหยักมากมายเมื่อฉันหันไปมองหน้าไอ้ตาจอมเงียบ(ชื่อโจเฟ้ย!!!.โจ)อ้าวก็แกไม่เคยบอกฉัน พอๆเดี๋ยวคุณผู้อ่านจะรำคาญ นั่งนิ่งแม้จะมีผู้หญิงตั้งหลายคนมาทักทายเพราะความหล่อของมัน
              "สวัสดีครับ ผมชื่อเจครับ"อีตาเจแทรกมาในรูขุมขนของฉันเข้าไปในสมอง(เวอร์เกินความจริงค่ะ.คนเขียน)
              "สวัสดีค่ะ จุ๊บแจงค่ะ"ฉันเลยตอบมันไปอย่างเซ็งเพราะว่ามันบังอาจมาขัดจังหวะขณะที่ฉันมองหน้าอีตาเงียบ
              "วิ้ววว แค่ชื่อก็น่าจูบจะแย่แล้ว"อีตาเจแซวแต่ตอนนี้ฉันกำลังระเบิดคำหยาบออกมากับการแซวของมัน
              "อะไรของแกวะ ฉันเป็นผู้หญิงนะ แกคิดจะพูดอะไรหัดเกรงใจผู้หญิงอย่างฉันบ้าง อย่างน้อยฉันก็เพศเดียวกับแม่แกนะ"นี่แหละคำพูดที่ฉันระเบิดใส่อีตาเจ อยากจะบอกคุณผู้อ่านว่ามันหน้าเหวอนิดหน่อย มันคงอึ้ง เพราะก็ไม่มีใครคิดว่าฉันจะกล้าระเบิดคำพูดนั้นออกมา อีตาเงียบหันมามองหน้านิดหน่อยแล้วก็หันหน้ากลับไปคืน แม่อยากจะถามจริงๆว่ามันมองหาอะไรวะ -_-!!!
              "ฉันหน่ะ ไม่ได้โมโหอะไรมากมายนักหรอกเพียงแต่ฉันไม่ชอบผู้ชายที่ลวนลามผู้หญิงด้วยวาจา มันทุเรศ เข้าใจมั้ยหะ!"ฉันกระแทกเสียงตอนท้ายเล็กน้อย
              "ครับ ค่อยยังชั่วหน่อย นึกว่าเธอจะโกรธ"อีตาเจมันทำมาเป็นพูดดีๆด้วย
              "จุ๊บแจงมันไม่ใช่คนที่โกรธใครง่ายหรอกค่ะ แต่ถ้ามันโกรธใครล่ะก็อย่าหาว่าไก่ไม่เตือนนะคะ"นังไก่ได้ทีเผาฉันใหญ่เลย ฮึ่ย อย่าให้ถึงเวลาที่ฉันได้เผาแกบ้างนะนังไก่บ้า
              "ไม่เตือนอะไรเหรอครับไก่"ดูมันฉันพึ่งด่ามันเรื่องของฉันไปหยกๆมันก็หันไปลวนลามเพื่อนฉันต่อ(อันนี้ลววามนังไก่ด้วยสายตานะคะ ก็ดูมันทำตาซะ แม่อยากให้มดไปกัดตาให้บอด.จุ๊บแจง)
              "ก็ถ้าลองให้จุ๊บแจงมันโกรธใครมันก็จะระเบิดคำด่าที่ทุเรศมาอย่างไม่ยั้งเลยนะคะ จะบอกว่าที่คุณเจอไปเมื่อตะกี้นี้ยังไม่ได้ถึงเศษเสี้ยวเวลาที่มันโกระเลยนะคะ..."แล้วนังไก่มันก็มนั่งสธยายสรรพคุณของฉัน ฉันเริ่มหมั่นไส้ฉันจึงบอกมันไปว่า...
              "นังไก่ฉันว่าแกเลิกสธยายสรรพคุณของฉันให้ชาวบ้านฟังได้แล้วอย่าให้ฉันพูดถึงแกบ้างแกจะรู้สึก"
              "อะไรของแกนิดๆหน่อยๆพอหอมปากหอมคอเองทำไมต้องดุใส่ฉันด้วย"นังไก่ทำเสียงออเซาะใส่
              "จะหยุดหรือไม่หยุดหล่ะ หรือแกอยากโดนเหมือนวันนั้นฮะ!!"ฉันเริ่มมีน้ำโหเพิ่มขึ้นเรื่อยฉันเลยไม่ค่อยมั่นใจว่าในห้องนี้ฉันจะได้ฆ่าคนตายหรือป่าว 
               ฉันจะเล่าให้ฟังนะคะ วันนนั้นที่ฉันพูดถึงคืออย่างนี้ค่ะ วันนั้นนังไก่มันพูดจายียวนกวนประสาทฉันจนฉันทนไม่ไหว พอมันเผลอฉันก็เลยกระโดดถีบที่หลังมันจนหน้ามันทิ่มไปในอ่างน้ำถูพื้น (คือเขาวางน้ำถูพื้นบนระเบียงหน้าห้องอ่ะค่ะ.จุ๊บแจง) เพื่อนที่อย่แถวๆนั้นพากันหัวเราะมันกันใหญ่ พอได้ทีฉันก็เลแกล้งทำเป็นไปแซวมันว่า 'อยากล้างหน้าทำไมไม่บอกดีๆไปใช้น้ำสะอาดๆที่เพื่อนถูพื้นมาล้างหน้าทำไม น้ำทีเพื่อนตักมาสกปรกหมด' (ความจริงแล้วมันไม่สะอาดหรอกค่ะมันมีฝุ่นเต็มไปหมด)หลังจากที่ฉันพูดเสร็จมันก็เอาหน้าออกมาจากถังน้ำถูพื้นพลางจ้องหน้าฉันเขม็งฉันก็เลยแกล้งทำเป็นไม่สนใจมัน
               "ก็ได้ก็ได้"นังไก่รีบตอบเพราะมันคงกลัว อ๋อฉันลืมบอกไป จากเหตูการณ์ที่ฉันเล่าเมื่อตะกี๊นี้ ฉันก็ไม่คุยกับนังไก่ทั้งวันจนมันต้องมาง้อฉันตามเคย

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×