กลอน กล๊อน กลอน~

ลำดับตอนที่ #2 : กลอนบารามอส

กลอนบารามอสค่ะ
เตือนไว้ก่อนว่าควรทำใจ..เพราะแต่งตอนนั่งรถ ใกล้จะเคลิ้มหลับ = =


สถาพรสรรค์สร้างบารามอส
แรบบิทสอดแทรกคติดำริสอน
ทั้งสำนวนเฮฮานักอ่านวอน
ขอพี่ลองเขียนภาคห้าดูปะไร  ^ ^

ในยามนี้เอดินเบิร์กมีสี่ป้อม
ต่างห้อมล้อมด้วยบุคคลสำคัญยิ่ง
ทั้งเจ้าชายและจอมป่วนนามเฟริน
เบ็ดเสร็จสิ้นอย่าลืมคิลด้วยอีกคน

นี่ไม่นับเจ้าหญิงเจ้าชายอื่น
แล้วจะกลืนน้ำลาย ถ้าได้รู้
เพราะมันเยอะมากมายดั่งรูหนู.. (คนอ่าน : หนู? - -\'\' ,Ar\': ก็รังหนูมันมีหนูเยอะไง = =\')
อีกทั้งครูผู้ทรงเกียรติอย่างชามัล

ขอเริ่มต้นด้วยเฟรินก่อนนะพี่
คนผู้นี้ปลิ้นปล้อนสุดอีกมือฉมัง
ทั้งกับข้าวในหม้อไห ชาม กะละมัง
แอบซ่อนพลันแต่ไม่พ้นมือตัวดี
(สรุปง่ายๆว่ามันตะกละนั่นเอง ^^\" .. แต่ไหงไม่อ้วนซะทีฟระ!)

ต่อมาคือคาโลสุดสวาท
ใจจะขาดเพราะได้เห็นพักตร์พี่ท่าน(โอ้ววว)
ไฉนเลยจึงหล่อดังนี้กัน
หัวใจดันทะลุอกมาแล้วเอย
(กลอนชมชาย เหอเหอ)

คนสุดท้ายฟีลมัส เดอะ คิลเลอร์
หน้าเด๋อๆอย่างนี้แหละยิ่งโหดเหี้ยม
เป็นนักฆ่าแต่ไม่เคยรู้จักเจียม
ชอบพกเสียมไว้ฝังกลบหลบตัวเอง
(คิล: ตรงไหนฟะ? ,Ar\': เหอเหอ คิดเอาเองดิ)

พอแค่นี้ก่อนนะพี่น้องท่าน
เพราะข้านั้นรุ้ตัวว่าแต่งห่วย
ถ้าอ่านมากจะพิศวงและงงงวย
แล้วจะช่วย(โดยที่ไม่ได้ขอ) ปาหม้อมาใส่อาร์ -*-