คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : นกในกรง
สิ่งแปลกปลอมได้เข้าไปภายในร่างกายของทีน่าบริเวณที่ไม่เคยถูกสัมผัสมาก่อนด้วยน้ำมือของซาตานในคราบของเทวทูตตรงหน้า
เลือดสีแดงสดไหลรินมาตามเอนของไม้สีไวโอลินที่ค่อยๆถูกดึงออก
ความเจ็บปวดแล่นไปทั่วร่างกายของร่างบางอย่างที่จะสุดทานทนได้ ร่างกายและจิตใจของผู้ที่ถูกกระทำนั้นทนไม่ไหวจึงได้หมดสติลงไป
ซาตานในคราบของเทวทูตได้ถอดชุดของสาวรับใช้สีดำสลับกับขาวของเหยื่อสาวออกและอุ้มไปยังห้องอาบน้ำ
ซูม!!!!! เทวทูตสีบลอนได้โยนร่างที่หมดสติลงไปในน้ำแร่อุ่นๆในอ่างอาบน้ำขนาดใหญ่จนเรียกได้ว่าเป็น สระว่ายน้ำ
“ว๊าย!!!!!!” สาวใช้ที่พอถูกน้ำก็กลับคืนสติในทันที
“เธอนี่อ่อนแอจังเลยนะ” เทวทูตพูดและดึงกลีบสีแดงของดอกกุหลาบที่เอามาประดับภายในห้องอาบน้ำโรยลงบนร่างกายของผู้ที่อยู่ในน้ำ
“ชั้นว่า.....เธอน่ะ...ไม่เหมาะที่จะมาเป็นสาวใช้ส่วนตัวของชั้นเลยนะ” เทวทูตพูดไปและถอดเสื้อเชิ๊ตสีขาวที่มีรอยคราบเลือดเปรอะเผยให้เห็นเพศที่แท้จริงของคนผู้นี้
หน้าอกที่ค่อนข้างเล็กแต่ก็ได้รูปทรง
ผิวสีขาวนวลเหมือนกับกลีบของดอกกุหลาบสีขาว
เอวเล็กคอดได้รูปสวย
เทวทูตสีบลอนที่อยู่ตรงหน้านี้ความจริงแล้วคือ เด็กสาวที่แฝงตัวอยู่ในคราบของเด็กหนุ่ม
เทวทูตสีบลอนลงไปแช่ในน้ำแร่ข้างร่างบางหน้าหัวสิงโตที่ปล่อยน้ำแร่อุ่นๆออกมา
“ค....คุณ.....คุณเป็น........คุณเป็นผู้หญิง!!” สาวใช้พูดตะกุกตะกักและออกมาไม่เป็นประโยค
“ก็ใช่น่ะสิ ชั้นไม่ได้บอกซะหน่อยว่าชั้นเป็นผู้ชาย” เทวทูตยังคงดึงกลีบดอกกุหลาบสีแดงเหมือนกับเลือดต่อไปเรื่อยๆ
“แต่ว่า.........” เทวทูตเลื่อนตัวเข้าไปหาเหยื่อสาวของตนและโปรยกลีบกุหลาบที่อยู่ในมือลงมายังศีรษะของผู้ที่อยู่ด้านข้างตน
“ไม่น่าเชื่อเลยนะ....ว่าเธอน่ะ....ยังบริสุทธิ์ อยู่” เสียงที่ฟังดูแหลมและนุ่มนวลกระซิบเข้าที่ข้างใบหูของร่างบาง
“!!!” คำพูดที่ถูกกระซิบเข้ามานั้นทำให้หญิงสาวคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นกับตนเองเมื่อครู่นี้ได้ มือของเหยื่อสาวก็พยายามที่จะตบอีกฝ่ายโดยอัตโนมัติ
“คิดจะทำอะไรอย่างนั้นเหรอ?” มือของซาตานในคราบของเทวทูตได้จับข้อมือเล็กๆของสาวใช้เอาไว้ได้แทบจะในทันที
ใบหน้าที่เหมือนกับเทวทูตกลับคลี่รอยยิ้มที่ดูน่ากลัวจนจับขั้วหัวใจ
ดวงตาสีน้ำข้าวที่ดูนุ่มลึก เสียงที่แหลมและนุ่มนวล กลีบดอกกุหลาบสีแดงเหมือนกับเลือดที่ค่อยๆร่วงลงมา ทำให้หญิงสาวรู้สึกเหมือนกับต้องมนต์สะกดของเทวทูตตรงหน้า
“ไม่....ไม่ได้ทำอะไรค่ะ คุณเคียร์” ริมฝีปากของสาวใช้พูดออกไปโดยที่ไม่รู้ตัว มือที่เงื้อเอาไว้ก็ลดลง
“ดีมาก ถ้าเธอยังคิดที่จะอยู่เธอจะต้องตามใจและเชื่อชั้นทุกอย่าง”
“....ค่ะ...คุณเคียร์….” สาวใช้ตอบอย่างว่าง่าย ภายในหัวนั้นว่างเปล่าเหมือนกับกระดาษ
“ทำตัวให้ชินไว้ซะนะ” เทวทูตยังคงกระซิบที่ข้างหูเหยื่อของตนอยู่เหมือนเดิมพร้อมๆกับใช้หนามของดอกกุหลาบกรีดไปที่แขนของร่างบางให้เลือดสีแดงสดไหลออกมาจากรอยบาดแผลที่เรียวและเล็ก
“อ๊ะ!!!” ทีน่าร้องออกมาเพราะความรู้สึกเจ็บบริเวณที่โดนหนามของกุหลาบกรีดและพยายามที่จะร้องออกมา แต่ว่าเหมือนกับว่าร้องเท่าไหร่เสียงของตนก็ไม่ออกมา
เวลาผ่านไปร่างบางรู้สึกตัวขึ้นมาบนผืนผ้าสีขาวบนเตียงนอนขนาดใหญ่ภายในห้องนอนที่หันหน้าไปทางทิศตะวันออกเห็นทะเลอยู่โดยรอบ
“โอ๊ย!!!” ทีน่าพยายามที่จะลุกขึ้นมาจากเตียง แต่ความรู้สึกเจ็บแปลบที่ท้องน้อยก็ทำให้ถึงกับร่างกายทรุดลงกับพื้นทันทีที่เท้าแตะพื้น
ทีน่าเริ่มสังเกตว่าตนเองนั้นไม่ได้สวมใส่เสื้อผ้า ตามร่างกายมีรอยบาดแผลเล็กๆบริเวณที่เนื้อผ้าของชุดสาวใช้จะปกปิดได้มิดชิด
โดยเฉพาะส่วนที่สำคัญที่สุดของร่างกายนั้นยังคงเจ็บปวดอย่างรุนแรงอยู่
เรา......เราแค่มาทำงานเป็นสาวใช้ไม่ใช่เหรอ? ทำไมจะต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ด้วย ร่างบางคลานไปที่มุมมืดของห้องนอนเพื่อที่จะร้องไห้โดยมีแค่ผ้าห่มบางๆผืนเดียวคลุมตัวอยู่
ซาตานในร่างของเทวทูตที่นอนหลับอยู่บนที่นอนเดียวกันนั้นตื่นขึ้นมาจากการหลับใหลเพราะร่างของร่างของเหยื่อสาวที่อยู่ด้านข้างตนนั้นได้หายไป
ซาตานได้มองไปรอบๆห้องและก็เจอกับสิ่งที่หมายตาเอาไว้
“..........” ร่างบางเกาศีรษะเล็กน้อยก่อนที่จะลงไปอุ้มอีกร่างที่หลับใหลด้วยใบหน้าเปื้อนไปด้วยคราบน้ำตาขึ้นมาบนที่นอนอีกครั้ง
“คราวนี้........จะอยู่ได้กี่วันกันนะ” ใบหน้าของซาตานกระทบกับแสงจันทร์เผยให้เห็นถึงใบหน้าที่เต็มไปด้วยความเหงา
แสงจากดวงอาทิตย์ส่องผ่านกระจกและลอดผ่านผ้าม่านผืนบางไปกระทบใบหน้าของผู้ที่หลับใหลอยู่ให้รู้สึกตัว
“อืม..............” ร่างบางถูกแสงจากดวงอาทิตย์ทำให้ไม่สามารถนอนหลับได้
แกร็ก เสียงอะไรบางอย่างดังขึ้นมาจากคอของตน สร้อยที่เหมือนกับปลอกคอติดอยู่ที่คอของเหยื่อสาวผู้นี้
“นี่มันอะไรกันน่ะ?”
“ก็เห็นอยู่นี่ ปลอกคอยังไงล่ะ” เสียงของอีกฝ่ายที่นอนอยู่ด้านข้างดังขึ้น
“!!!......ถอดออกเถอะค่ะ คุณ....เคียร์” ร่างบางที่ตกใจและกลัวบุคคลที่นอนอยู่ด้านหลังจึงพยายามที่จะพูดให้นิ่มนวลที่สุด
“ไม่ ตั้งแต่นี้เธอถ้าหากเธอออกห่างจากชั้นเกิน
ซาตานได้มองร่างบางที่ทำหน้าตาตื่นกลัวด้วยความรู้สึกสนุกสนานเหมือนกับได้ของเล่นชิ้นใหม่
ต่อให้เธอเป็นนกก็ไม่สามารถที่จะบินออกไปจากกรงนี่ไปสู่อิสรภาพได้ง่ายๆหรอกน่า
ความคิดเห็น