ก๊วนป่วนหัวใจยัยตัวยุ่ง

ลำดับตอนที่ #2 : >>>เหตุผลโง่ๆ

                “ อ้าว ถ้าเธอมีอะไรสงสัย ก็ถามเพื่อนที่นั่งข้างๆละกัน ตอนนี้ใกล้เวลาเข้าเรียนแล้ว ที่นั่งเธอ ข้างผู้หญิงคนนั้นนะ ครูไปหละ “

                ไอ้ผู้หญิงคนนั้นของจารเหม่งจ๋าย คือผู้ใดหล่ะ ห้องนี้ก็ผู้หญิงหมดอ่า งั้น ขอนั่งตรงที่ฉันพอใจละกัน  ฉันเดินไปนั่งประมาณกลางห้องแถมริมหน้าต่างซะด้วย ถูกใจทาเคชิเหลือเกิน  ฉันค่อยๆวางกระเป๋าลงดังโครม! +.+ เพื่อรักษาสมดุนในกระเป๋า อ่า ไม่มีอะไรทำเลยพวกผู้หญิงห้องนี้ก็นั่งทื่อเป็นสาก ไม่ตกใจกันหน่อยหรอ มีหญิงสาวแสนสวยย้ายมาในห้องเนี้ย

                “ เอ่อ ไอใช่ไหมคะ คือว่า ที่นั่งตรงนั้นมันเป็นของฉันค่ะ ไอย้ายมานั่งข้างฉันแทน คงได้นะคะ เชิญนั่งตรงนี้แทนนะค่ะ “ ยังค่ะ ขา ไม่เลิก เดี๋ยวปั๊ดจับเสียบปลั๊กขยายความจำหน่อยนักเรียน ไม่ใช่ครู  =0=

                เด็กผู้หญิงหน้าตาสวยน้อยกว่าฉันพูดขึ้น พลางเลื่อนเก้าอี้ที่อยู่ข้างๆตัวฉันออก เพื่อบอกเป็นแนวว่า มานั่งตรงนี้แทนนะ  แต่.. ทำไมฉันต้องทำตามคำสั่งอ่า เก้าอี้นี้เป็นของเธอหรือไง เธอจองไว้ที่ห้องวัสดุหรอย่ะ >0<

                “ โทษนะ จิ้มลิ้ม ฉันอยากนั่งตรงนี้เธอนั่งตรงนั้นแทนละกัน ถ้ามีปัญหาก็บอกนะ ขอนั่งตรงนี้ละกัน “

                “ เอ่อ ได้ค่ะ ไม่มีปัญหา ^^; ”

                “ จิ้มลิ้ม นั่งได้บายๆ ไม่ต้องเกร็ง ไม่กัด พ่อแม่พาไปฉีดยาแล้ว “

                “ ค่ะๆ ^^ ”

                จิ้มลิ้มท่าทางน่าคบค้าสมาคมแฮะ ซื่อดีจัง

                “ อ้อ อีกอย่างฉันยังไม่มีเพื่อนเลย เธอเป็นเพื่อนกับฉันนะ TT^TT ( อ้อนวอนสุดฤทธิ์ )”

                “ ได้เลยค่ะไอ ดีใจจัง มีคนอยากรู้จักคนอย่างฉันด้วย เอ่อ ไอคะ เราชื่อ ฟองนะ ยินดีที่ได้รู้จักมากๆเลยค่ะ ”

                ฟองพูด แล้วก็ทำท่าทางระริกระรี้  ทำไม คนอย่างเธอไม่มีใครคบด้วยหรือไงกัน ดูไปดูมา เธอก็น่ารักมากๆเลยนะ น่ารักที่สุดในห้องเลย แต่รองจากฉันนะ หุหุ

                “ อ้อ นี่ฟอง ถ้าอยากเป็นเพื่อนกับฉันอ่ะ อย่าพูดจาค่ะ ขา แล้วช่วยตอบทุกคำถามที่ฉันอยากรู้นะ ได้ป่ะ”

                “ อืม ได้เลยไอ ฟองยินดีอย่างยิ่ง ”

                เอิ๊กๆ รู้สึกฉันจะถือไพ่เหนือกว่าฟองซะแล้วสิ  ฉันนั่งคุยสัพเพเหระกับฟองไปเรื่อยๆ เช่น พ่อเธอชื่อไรหรอ ชอบกินจิ้งจกไหม  เคยโดนเต่ากัดรึเปล่า  ยัยจิ้มลิ้มตอบฉันหมดเลยแหละ ไม่อยากเชื่อ  มันส์เป็นบ้าเลย ก๊ากๆ

“ เอ่อ คือไอจ้า วิชาแรกของวันนี้นะ เป็นศึกษาด้วยตนเองจ้ะ เราไปที่ไหนกันดีเอ่ย ”

                จิ้มลิ้มพูด พลางหยิบกระเป๋าขึ้นมาถือ  อ่า ไปที่ไหนที่หว่า

                “ โรงอาหารละกัน “

                ตอนนี้ ฉันกับจิ้มลิ้มนั่งอยู่ที่โรงอาหาร เบื้องหน้าฉันมีอาหารที่กำลังกระซวกอยู่ 1 จาน พร้อมๆกับขนมอีกเป็นกาลามัง แหม เมื่อเช้าไม่ได้กินข้าวอ่ะ ต้องเอาคืนกันหน่อย  แต่ในโรงอาหารก็ไม่ได้มีแค่ฉันคนเดียวนะ เพื่อนๆ ในห้อง ( ไม่รู้ว่าเขาจะเห็นฉันเป็นเพื่อนหรือเปล่า ) ก็มานั่งกันเต็มเลย  แต่ไม่มีใครมานั่งกินสักคน  มีแต่มานั่งอ่านหนังสือ  รวมถึงจิ้มลิ้มที่อ่านหนังสือไป แล้วก็จดๆๆๆๆ ลงสมุดเล่มเล็ก  ทำเพื่ออะไรเนี้ย

                “ จิ้มลิ้ม เธอทำอะไรอ่า )-0-( “ ( จ๊วบ จ๊วบ เสียงซาวด์ )

                “ อ้อ ก็ศึกษาด้วยตัวเองไง แล้วนี่ ไอไม่ศึกษาหรอ  เดี๋ยวก็หมดคาบพอดีหรอกนะ รีบๆทาน แล้วก็มาอ่านหนังสือกัน”

                “ ง่า จำเป็นต้องอ่านหนังสือด้วยหรอ ทำอย่างอื่นไม่ได้หรือไง ไม่มีใครมานั่งจับตามองนิ ว่าเราทำรัยกัน “

                “ งั้นไอจะทำอะไรอ่ะ ไม่อ่านหนังสือแล้วจะทำอะไร ”

                ก็ทำอะไรก็ได้ที่ไม่ต้องอ่านหนังสือไง วันๆนึงเรียน 9 คาบเลิก 4 โมงครึ่งยังไม่พอหรือไง ถึงจะย้ายมาใหม่ฉันก็( พอ )รู้นะ  ระเบียบการเรียนน่ะ  โรงเรียนกะจะให้นักเรียนเป็นนายกกันหมดเลยหรือไง เรียนจนหัวฟูไม่พอ ยังต้องอยู่ในระเบียบอีก     

                “ เอางี้จิ้มลิ้ม ถ้าเราไม่อ่านหนังสือ ก็นั่งคุยกันไง  แบบ ฉันเพิ่งย้ายมาใหม่ใช่หม้า?  ก็ยังไม่ค่อยรู้อะไรสักเท่าไหร่ อยากรู้เรื่องกับเขาบ้าง  เธอก็ช่วยตอบละกัน โอเคไหม เป็นการศึกษาด้วยตัวเองเหมือนกันนะเนี้ย  ไม่เห็นต้องไปถามอาจารย์ให้เมื่อยปากเลย มาศึกษาด้วยตัวเองอย่างงี้หล่ะกัน เชไหม>0< “

                ฉันพยายามยกยอความดี ความงาม ของการนั่งคุยกันแทนการนั่งอ่านหนังสือ ก็ฉันขี้เกียจอ่านอ่า แต่อันที่จริง เรื่องที่อยากรู้ก็มีเหมือนกัน แถมเยอะอีกตะหาก งั้นถือโอกาสเลยละกัน

                “ อืม ได้จ้ะ มีเรื่องอะไรสงสัยหรอ ว่ามาเลย เรายินดีตอบ”

                “  อืม... คำถามแรกงั้นก็.. เออ ใช่ ทำไมโรงเรียนเราแยกเป็นห้องชายล้วน กับ หญิงล้วนอ่า ทั้งๆที่เป็นโรงเรียนสหแท้ๆ กลับแยกออกจากกัน ทำไมไม่ตั้งเป็นชายล้วนกับหญิงล้วนเลยหล่ะ เป็นอะไรที่งงมากๆ สงสัยคนตั้งโรงเรียน สมองไม่สมประกอบ เลยทำอะไรแผลงๆอย่างเงี้ย ”

                “ อ๋อ เรื่องนี้เอง ความจริงอ่า มันมีกล่าวไว้ในประวัติโรงเรียนว่า โรงเรียนสหศึกษา ไม่จำเป็นต้องพานักเรียนหญิงชาย เข้ามาเรียนาห้องเดียวกัน เนื่องจากจะกลายเป็นการใกล้ชิดกันเกินไป และอาจจะเป็นการทำให้ความสัมพันธ์มันเลยเถิดไปก่อนวัยอันควร ประมาณเนี้ยอ่า แต่ก็นะโรงเรียนเปิดมาหลายปีแล้ว ถือว่านานมากเลยหล่ะ ความคิดนี้เลยดูเก่าๆไปบ้าง ^^ แต่เขาก็ปฏิบัติตามกันมาได้หมด แต่เรื่องแฟนอ่า มันก็ต้องมีบ้างแหละ แต่อย่าให้อาจารย์รู้เชียวนะ ไม่งั้นตายแน่“

                หือ  มันเป็นเหตุผลที่โง่มากๆ  แต่ก็นะ แต่สมัยก่อนมันไม่เหมือนสมัยนี้นี่น่า ไอ้สมัยเนี้ย ผู้หญิงปล่อยตัว หาง่ายกว่าต้นกล้วยอีก จริงป่ะหล่ะ? เฮ้อ โลกปัจจุบันมันเป็นอะไรเนี้ย มันถึงได้สับสนวุ่นวาย

                “อืม มีอีกอย่าง อย่าหาว่าเรายุ่งเรื่องส่วนตัวของจิ้มลิ้มเลยนะ ความจริงอ่าฉันไม่เข้าใจจริงๆเลยนะ  ว่าทำไมเธอถึงไม่มีคนคบอ่า ทั้งที่เธอก็ออกจะน่ารักขนาดนี้ จริงๆนะ +_+ ไม่ได้ยอ ถึงจะน่ารักน้อยกว่าฉันนิดนึงก็เหอะ ”

                “…”

                “ เอ่อ ลำบากใจก็ไม่ต้องตอบก็ได้นะ  สงสัยต้องหาเพื่อนใหม่ซะแล้วสิ ( กระล่อนจริง ) “

                “ โอเคจ้ะ ตอบได้ๆ เราไม่ได้จะไม่ตอบหรอกนะ แค่ไม่รู้จะพูดว่ายังงัยเอง ไออย่าไปหาเพื่อนใหม่นะ เป็นเพื่อนกับฉันเถอะ ขอร้องหล่ะ T.T”

                เฮ้ยๆๆๆๆ ฉันแค่ล้อเล่นเองนะ ทำไมต้องทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ยังงั้นด้วยหล่ะ  สงสัยมันคงเป็นอะไรที่สาหัสมาเลย  สงสารฟองจัง ( นางเอกค่ะ )

                “ คือ ความจริง ไอรู้จักเชนไหม ดาราคนนั้นน่ะ “

                “ เชน ไอ้คนที่เล่นโฆษนาไม้ตีแมงวันป่ะ หรือ คนที่โฆษนารถ”

                “ คนที่โฆษนารถจ้ะ ^^;”

                “ อืม ทำไมหรอ ”

                “ เขา ... เป็นแฟนฉันเอง^^ ”

                อึ้ง อึ้ง อึ้ง อ๊ากกกกกก นั่นมันสามีเก่าฉันเองนะ ( ตู่เอาเอง ) โห เป็นแฟนกับดารังขนาดนี้เลยหรอเนี้ย อิจฉาจัง คอยดูฉันจะเป็นแฟนกับทึกกี้ SJ ให้ดูเลย

                “ อ้าว แล้วเกี่ยวอะไรกับที่จิ้มลิ้มไม่มีคนคบหล่ะ มันไม่เห็นจะเกี่ยวเลยนิ ”

                “ เรื่องมันยาวน่ะ เอาเป็นว่า มีคนคนนึง ขอไม่บอกนะว่าเป็นใครนะ บอกแค่ว่าเป็นรุ่นพี่ที่เป็นแฟนคลับตัวยงของเขนเขาเลยหล่ะ  ใหญ่มากในโรงเรียน  ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน ทำไมเขาถึงได้รู้ว่า เรากับเชนเป็นอะไรกัน เรื่องมันเลยใหญ่โต พี่เขาเอาเรื่องของเราไปประกาศทั่วโรงเรียน แถมมีรูปตอนที่เรากับเชนกอดกัน ก็เลยมีส่วนหนึ่งอ่า ที่เกลียดเรา  เขาหาว่าเราไปอ่อยบ้าง ยั่วบ้าง ทั้งๆที่เรากับเชน คบกันอย่างบริสุทธิ์ใจแท้ๆเชียว ไม่รู้ว่าทำไมถึงเป็นงี้ไปได้ อึก!”

                ฟองหยุดพูดไป และตอนนี้กำลังร้องไห้ ฉันทำอะไรผิดไปหรือเปล่า

                “ แล้วคราวนี้ รุ่นพี่คนที่เอาเรื่องของเรามาประกาศอ่า เขาก็สั่งให้รุ่นน้องเขาทุกคน ก็พวกผู้หญิงอ่า เลิกยุ่งกับเรา ถ้าใครยุ่งกับเราจะโดนเชิญให้ออกไปสถานเดียว ก็เลยมีแต่คนกลัวเพียงเพราะคำขู่ของพี่เขา แต่ก็มีนะ พวกที่เอ่อ.. ขอโทษนะ  อิจฉาเราจริงๆน่ะ ก็เลยไม่มีใครกล้ายุ่งกับเรา เรื่องนี้มันผ่านมาเดือนกว่าแล้วหล่ะ ช่างมันเถอะ ยังงัยเราก็ยังมีไอเป็นเพื่อน ”

                แว้บนึงที่รู้สึกว่า ผู้หญิงคนนี้น่าสงสารจริงๆ น่าสงสารมากๆเท่าที่ฉันเคยเห็นมา สงสัยฟองคงรักเชนจริงๆ เฮ้อ  แต่ทำไมเหตุผลมันถึงโง่อย่างนี้นะ ไอ้พวกขี้อิจฉาเอ้ย  ไอ้พวกคุณหนูจอมปลอม ไอ้บ้า ไอ้รุ่นพี่คนนั้นเป็นใครนะ เดี๋ยวเหอะ จะเอาอุนจิวัวผสมอุนจิไก่ผสมอุนจิกระบืบ คลุกกับข้าวให้กินแทนแพรดดรีกรีเลย

                “ อะไรอีกหล่ะที่ไออยากรู้ ถามมาเลยนะ ^^” จิ้มลิ้มพูดพลางเช็ดน้ำตา

                “ ...แล้วทำไมเด็กผู้หญิงต้องพูดค่ะ ขา ซะเรียบร้อยเชียว คนอื่นๆเขาคงไม่ได้เข้าใจว่าฉันมาเป็นอาจารย์ที่โรงเรียนนี้หรอกนะ ”

                “ พูดง่ายๆ ก็คือมันเป็นกฎน่ะจ้ะเราทุกคนต้องพูดจาสุภาพกับทุกคน ไม่เว้นแม้แต่เพื่อนเลย ไอรู้ไหม ไอน่ะเป็นคนแรกในโรงเรียนเลยนะ ที่อยู่โรงเรียนนี้แล้วพูดจาห้วนๆกับอาจารย์ เท่าที่ฉันเห็นอ่านะ แต่ไม่รู้จะมีคนอื่นอีกไหม”

                “  หรอ “