ดาบสองมือ
ศิลปะการต่อสู้ป้องกันตัว เป็นศิลปะที่ชาวไทยทุกคนจำเป็นต้องเรียนรู้ สามารถใช้ประโยชน์ทั้งในยามปกติ และยามสงคราม แม้หญิงไทยในอดีตก็เคยฝึกฝนเพลงดาบให้ประจักษ์ฝีมือในการสงครามป้องกันชาติอยู่หลายครั้ง ศิลปะการต่อสู้ป้องกันตัว หรือกระบี่กระบอง มีแม่ไม้หลักที่สำคัญได้แก่ แม่ไม้ขนาน (ตัดคอ) แม่ไม้เฉียง (สะพายแล่ง) แม่ไม้งัด (สวนทางกับสะพายแล่ง) และไม่ไม้หัว (ฟันตรง) ผู้ใช้จำเป็นต้องฝึกหัดแม่ไม้ให้ใช้ได้อย่างชำนิชำนาญ สามารถรุกและรับอาวุธของคู่ต่อสู้ได้อย่างคล่องแคล่วว่องไว ดาบสองมือ ก็มีแม่ไม้หลักดังกล่าว นายธนิต อยู่โพธิ์ อดีตอธิบดีกรมศิลปากร ค้นคว้าไว้ว่า สมเด็จพระนเรศวรมหาราช และสมเด็จพระเอกาทศรถ วีรกษัตริย์แห่งกรุงศรีอยุธยาทรงเชี่ยวชาญในการใช้ดาบสองมือ ถึงกับเคยทรงใช้เป็นอาวุธคู่พระหัตถ์เข้าต่อสู้กับกองทัพพม่า เมื่อคราวมาล้อมกรุงศรีอยุธยา เมื่อปี พ.ศ. ๒๑๒๙
ในปัจจุบันการต่อสู้ด้วยดาบสองมือ เป็นศิลปะการต่อสู้ที่แสดงถึงความกล้าหาญเป็นสัญลักษณ์การต่อสู้ของชายไทย นิยมจัดแสดงในงานมหรสพทั่วไป โดยมีลีลาท่ารำเป็นการร่ายรำไหว้ครู แล้วเข้าต่อสู้ด้วยลีลาชั้นเชิงตามลักษณะประเภทอาวุธ
ผู้แสดงนุ่งกางเกงขาสั้น (ขาสามส่วน) ใส่เสื้อแขนกุด ลงยันต์ ผูกผ้าประเจียด สวมมงคล ดนตรีประกอบการแสดง ใช้วงกลองแขก ปี่ชวาบรรเลง
การแสดงชุดนี้ ใช้เวลาแสดงประมาณ ๘ นาที
ความคิดเห็น