ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    12 ภารกิจของ เฮอร์คิวลิสภาค1

    ลำดับตอนที่ #2 : ภารกิจลำดับถัดมา

    • อัปเดตล่าสุด 11 มี.ค. 50


    .....เมื่อภารกิจที่ 3 ของเฮอร์คิวลิสจบลงแล้วนั้น เขาก็กลับมาที่ปราสาทของราชายูริทิอุสอีกครั้ง เพื่อรับภารกิจชิ้นต่อไป


    .."เอาหล่ะ เฮอร์คิวลิส ข้าคงจะไม่ให้เจ้าได้พักผ่อน ให้เสียเวลาข้าซะเปล่าๆหรอก เอาเป็นว่าข้าจะมอบภารกิจชิ้นต่อไปให้เจ้าเลยละกัน"

    "ได้ บอกมา" เฮอร์คิวลิสกล่าว

    .."ครั้งนี้ เจ้าจะต้องไปจับหมูป่าที่ เขาเอริแมนทัส ซึ่งหมูป่าตัวนี้นั้นสร้างความวุ่นวายให้แก่มนุษย์มาเป็นเวลานาน จงไปจับมันมาให้ข้า เดี๋ยวนี้ "

    "น้อมรับด้วยเกล้า ราชายูริทิอุส" เฮอร์คิวลิส ตอบ


    ....เฮอร์คิวลอสจะต้องเดินทางไปอีกครั้งหนึ่ง โดยต้องผ่านตำบลที่อยู่ของพวกเซนทอร์ ซึ่งก็รวมไปถึง ไครอน อาจารย์ของเขาด้วย แต่ว่าก็เกิดเหตุการณ์น่าสลดเกิดขึ้นเมื่อเฮอร์คิวลิสและพวกเซนทอร์ทะเลาะกัน จนเกือบแย่ จึงต้องใช้ธนูอาบเลือดไฮดรายิงขับไล่ จนล้มตายไปหลายตน บังเอิญลูกธนูดอกหนึ่งไปถูกขาของไครอนเข้า


    "โอ อาจารย์ข้า อภัยให้ข้าด้วย ข้ามิได้ตั้งใจจะทำให้ท่านต้องทุกข์ทรมานเช่นนี้"

    "ข้าเข้าใจดีเฮอร์คิวลิส ศิษย์ข้า แต่ข้านั้นเป็นบุตรของเทพโครนุส มิอาจตายได้ แต่ยังทุกข์ทรมานเจ็บปวดเช่นนี้ ข้าขออ้อนวอนต่อซูส มหาเทพผู้ยิ่งใหญ่ โปรดมอบความตายอันสงบให้ข้า ไครอนผู้นี้ด้วยเทิด"


    ....เมื่อเทพซูสได้ยินเช่นนั้นจึงได้ทำตามความต้องการของเขา

    "ข้า มหาเทพซูสจะขอให้เจ้า ไครอน แห่ง อมนุษย์เซนทอร์ กลายเป็นดาวกลุ่มหนึ่ง เรียกว่า ซาจิทาเรียส ประจำราศีธนู บนฟากฟ้านับตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป"





    "อาจารย์ข้า บาปนี้ข้าจะไม่มีวันลืม ข้าได้ทำผิดมากมายนัก ข้าขอสัญญาว่า ข้าจะทำภารกิจนี้ให้สำเร็จลุล่วงไปด้วยดี เพื่อล้างบาปที่ข้ากระทำขึ้น..."


    ....ว่าจบแล้วเฮอร์คิวลิสก็เดินทางต่อไปสู่ภูเขาแอริแมนธัส และติดตามหมูป่าโดยไม่ลดละความพยายาม จนสุดท้ายก็จับหมูป่าได้ และแปกกลับมายังไมซินี ถวายราชายูริทิอุส....


    ..."เจ้าเป็นบ้าหรือไงกัน เอาเจ้าหมูนี่ออกไปเลยนะ วันหลังหน่ะเอามารายงานแค่หน้าประตูเมืองก็พอ รู้ไหมว่ามันน่ากลัว"

    "ได้ งั้นคราวหน้าข้าจะทำย่างนั้น แต่ตอนนี้คงทำไม่ได้ และเจ้าหมูนี่ ก็อยากเดินแล้ว ข้าปล่อยมันละกันนะ"

    "อย่านะ.............."


    .....สิ้นเสียงโหยหวนของราชายูริทิอุสนั่นเอง เขาก็หลบเข้าไปอยู่ในคูหาทิงเหลืองอยู่นานหลายวันเลยทีเดียว


    ....หลังจากที่ราชายูริทิอุสแน่ใจว่าตนจะปลอดภัยแล้วนั้น ก็ออกมาจากคูหาทองเหลืองหรือว่าหลุมหลบภัยอันทรงเกียรติของเขา และมอบภารกิจชิ้นใหม่ให้แก่วีรบุรุษสุดหล่อของเรา


    "เอาหล่ะ เฮอร์คิวลิสเจ้าคนฉลาด คราวนี้เจ้าจะไม่ต้องไปเสี่ยงตาย หรือจับสัตว์ร้ายใดๆอีกแล้ว"

    "งั้นเหรอ หวังว่าเจ้าคงไม่ส่งข้าไปจับเจ้าหมูป่าที่ยังวิ่งอยู่ในเมื่องนะ"

    "อะไรนะ เจ้าหมูนั่นยังไม่กลับไปอีกหรอ งั้นข้าจะกลับไปอยู่ในหลุมหลบภัยของข้า เจ้าก็รอไปละกัน จับมัน แล้วค่อยมาหาข้า"

    "โธ่เอ้ย ตาเฒ่าขี้กลัว ข้าล้อเล่นต่างหากเล่า ข้าไม่ยอมมาเสียเวลากับความขี้ขลาดของเจ้าหรอกน่า....."

    "แล้วไป ต่อ....เจ้าจะต้องไปหาราชาออเจอัส ราชาแห่งเอลลิส ท่เลี้ยงบรรดา แพะ วัวอันมหาศาล"

    "แล้วไง ดูไม่เหนื่อย"

    "เขาเลี้ยงพวกมันไว้สามพันตัวอยู่ในคอกสัตว์ที่ใหญ่มหึมา แต่ไม่เคยล้างมันเลย บ้างก็บอกว่าเป็นเวลาสามสิบปี โสโครกสุดๆเลย ว่าไหมล่ะ เจ้าจะต้องไปทำความสะอาดมันซะ แล้วขากลับอย่าลืมอาบน้ำด้วยนะ"


    ....เมื่อเฮอร์คิวลิสเดินทางถึงเมืองเอลลิส ก็ได้เข้าเฝ้าราชาออเจอัส

    "เจ้าคงเป็นเฮอร์คิวลิส"

    "ใช่แล้ว ข้าคือเฮอร์คิวลิส"

    "เจ้าแน่ใจหรอ ว่าจะทำความสะอาดเจ้าคอกสัตว์เน่าๆของข้าได้"

    "แน่ใจ เป็นอย่างยิ่งเลยล่ะ"

    "งั้นถ้าเจ้าทำสำเร็จข้าจะให้สัตว์แก่เจ้าจำนานหนึ่ง เป็นการแลกเปลี่ยนแล้วกัน ตกลงไหม"

    "ตกลง"

    .... เมื่อถึงคอกสัตว์เฮอร์คิวลิสก็พยายามคิดวิธีการต่างๆเพื่อที่จะชำละล้างสิ่งเน่าๆนั้
    นออกไปโดยง่าย และ ฉับไว ข้างๆนั้นเขาก็เห็นแม่น้ำสองสายไหลใกล้กับคอกนั้น เขาจึงคิดวิธีออก

    ....เขาเปลี่ยนทางเดินน้ำทั้งสองสายนามว่า อัลเฟอัส กับ ไฟนัส ให้ไหลผ่านคอกสัตว์ ทำให้สิ่งสกปรกโสโครกนั้นถูกกำจัดโดยง่ายดายและรวดเร็ว

    "สดท้าย เจ้าก็ทำได้ เฮอร์คิวลิส"

    "งั้นก็จงทำตามสัญญาสิ"

    "คงไม่ได้ เพราะเจ้าไม้ได้ทำเองนี่ แม่น้ำต่างหากที่เป็นผู้ทำ"

    "ไหง เป็นงั้น"

    "เสด็จพ่อ ข้าไม่เห็นด้วยนะ ที่ท่านจะบิดพลิ้วคำสัญญาน่ะ" บุตรของราชาออเจอัสกล่าวออกมา

    "เอ๊ะ เจ้ากล้าเถียงข้าหรอ"

    .....สิ้นเสียงนั้นเขาก็ขับไล่บุตรออกไปนอกเมือง เฮอร์คิวลิสเคืองมาก จึงตีเมือง แล้วจับออเจอัสฆ่าเสีย แล้วให้บุตรของเขาเป็นราชาแทนสืบต่อไป
    ....เฮอร์คิวลิสเดินทางกลับสู่ไมซีนีอีกครั้งเพื่อรับภารกิจชิ้นต่อไป

    ."อ่า...ห้า เจ้ากลับมาแล้ว กลับมาจนได้ อาบน้ำมาด้วย ดีจัง"ราชายูริทิอุสกล่าว

    "ภารกิจชิ้นต่อไปคืออะไร ว่ามา"

    "แหม...รีบเร่งจังนะ ภารกิจต่อไป ยากมากเลยนะ เจ้าจะต้องไปฆ่าอะไรบางอย่าง"

    "สบายมาก บอกมาให้ข้าทำอะไร"

    "เจ้าจะต้องไปทำลายนกพวกนึง ที่กินทั้งสัตว์ แล้วก็มนุษย์เป็นอาหาร มันดุร้ายซะด้วย คราวนี้เจ้าไม่รอดแน่ ถ้ากลัวล่ะก็ถอนตัวได้นะ"

    "ไม่ ไม่มีวัน"

    "เจ้าจะต้องไปที่หุบเขาสติมฟาส ไปจัดการกับเจ้านกสติมฟาลัสนั่นซะ"

    "ได้ แล้วคอยดู"

    .... เมื่อเฮอร์คิวลิสเดินทางไปที่หุบเขาสติมฟาลัสแล้วนั้นเขาก็กลับหาสิ่งที่เขาต้องการไ
    ม่เจอซะยังงั้น

    "เอ....เจ้านกพวกนั้นหายไปไหนันนะ"

    .....ว่ากันว่าเจ้านกชนิดนี้นั้นจะอาศัยอยู่ในที่เร้นลับมากนัก ไม่สามารถหามันเจอได้เลย จึงมีตัวช่วยมาช่วยวีรบุรุษของเราจนได้ ทายซิใครเอ่ย....
    ...จะเป็นใครไปได้หล่ะ เทพีที่คอยช่วยเหลือวีรบุรุษทั้งหลายหน่ะ.....

    ใช่แล้ว.......เทพีอธีนาไงหล่ะ

    "ว่าไง ยอดชายของข้า" พระเทพีกล่าวทักทายเฮอร์คิวลิส

    ""เอานี่ไป ลูกพรวนทองเหลือง สั่นมัน แล้วเป้าหมายของเจ้าจะออก"

    "โอ....ขอบคุณมากจริงๆ พระเทพี"

    ..ว่าแล้วเฮอร์คิวลิสก็สั่นกระพรวน พวกนกก็ออกมา

    ..เฮอร์คิวลิสจึงยิงธนูใส่พวกนกนั้น นกสติมฟาลัสจึงสาปสูญ มาตั้งแต่วันนั้น เป็นต้นมา
    ....ภารกิจชิ้นต่อไปของเฮอร์คิวลิสจะเป็นอะไรเอ่ย....

    "ว่าไง ว่าไง เฮอร์คิวลิส ยังไม่ตายอีกเหรอ"

    "ยัง ตราบจนกว่างานของข้าจะเสร็จสมบูรณ์"

    "หรอ เอาหล่ะงานของเจ้าคือ ไปจับวัวดุตัวหนึ่งมาให้ข้า"

    "ที่ไหนหล่ะ"

    "เจ้าจะต้องไปจับวัวที่เกาะครีต วัวตัวนี้มีรูปลักษณะงามนัก แต่ดุร้ายเหลือหลาย ขวิดคนล้มตายไปเยอะ และอาจจะขวิดเจ้าตายด้วย เดิมเป็นวัวของเทพโพเซดอนปนฃระทานให้แก่เจ้าผู้ครองเกาะครีต ท้าวไมนอส เพื่อให้ใช้เซ่นสังเวย แต่ท้าวไมนอสเกิดพิเรนทร์ กลับเลี้ยงเอาไว้ซะงั้น แย่จริงๆแหะ"

    "อย่าพูดมากหน่า"

    "เทพโพเซดอนจึงบันดาลให้วัวนั้นดุร้าย เป็นบ้า"

    ""แค่นั้นใช่ไหม"

    "ใช่" "ไปได้แล้ว"

    "ขอให้โชคร้ายนะ เฮอร์คิวลิส"

    .....และแล้วเฮอร์คิวลิสก็เดินทางสู่เกาะครีต และสามารถบังคับให้วัวเชื่องและสามารถจับวัวมาได้

    "เจ้าวัว เป็นเด็กดีนะ ข้าจะพาเจ้ากลับมาแน่นอน" --* เหอะๆพูดงี้จริงป่าวเนี่ย--*

    .....ที่เมืองไมซินี

    "ยูริทิอัส ยูริทิอัส ข้านำวัวมาแล้ว"

    "ไหน......" เค้าเดินออกมาปั๊บ ก็พบเจ้าวัวดุร้ายที่แสนน่ากลัวทันที คิดดูซิว่าจะเกิดอะไรขึ้น

    "อาจีก บอกกี่ครั้งกี่หนแล้วว่าอย่าเอาเข้ามา"เค้ากระโดดกอดคอทหารยามทันที

    "โธ่ กลัวไปได้ เอาล่ะ ภารกิจต่อไปหล่ะ"

    "เอามันออกไปซิ"

    "ไม่อะ ขี้เกียจ"

    "ไม่เป็นไร......ข้าจะไปหลบที่หลุมกดดานของข้าก็ด้าย ไม่เห็นต้องง้อเจ้าซะหน่อย"
    .....หลังจากที่ราชายูริทิอุสออกมาจากหลุมหลบภัยแล้ว เขาก็มอบภารกิจต่อไปให้กับเฮอร์คิวลิส


    "เจ้าทำข้ากลัวรู้ไหม เฮอร์คิวลิส"


    "ข้าชอบ"

    "พูดไปเลย เดี๋ยวเจ้าก็จะไม่มีโอกาสได้พูดอีกแน่ คอยดูสิ"

    "เอาหล่ะ ภารกิจต่อไป เจ้าจะต้องไปเอาม้ามาให้ข้า"

    "ม้าของใครอีกหล่ะ นี่ข้าไม่ใช่เด็กส่งพิซซ่านะที่ส่งนู่นทีนี่ที"

    "อย่าบ่นได้ไหม เจ้าจะต้องไปเอาม้าของท้าวไดโอเมเดส เจ้าครองแคว้นเทรซ มาให้ข้า ระวัง เค้าทั้งโหด ทั้งแย่ ไร้มารยาก จิตใจชั่วร้ายสุดๆ"

    "แค่นี้ใช่ไหม"

    "ยัง ยังไม่จบ ม้าพวกนี้หน่ะ ไม่ใช่ม้าธรรมดานะ"

    "ข้ารู้ดีน่า เจ้าเคยเอาของธรรมดามาให้ข้าทำด้วยหรอ"

    "อันนี้ช่วยไม่ได้ นะ"

    "ว่ามาสิ"

    "ม้าพวกนี้เป็นม้ากินคนหน่ะสิ มันก็เลยพิเศษกว่าม้าอื่นๆ ที่ว่ามันบ้าคลั่งมากหน่ะสิ เอาหล่ะ ไปเอามันมา เดี๋ยวนี่เลย เฮอร์คิวลิส"


    ......เมื่อเฮอร์คิวลิสเดินทางไปถึงแคว้นเทรซก็ได้เข้าเฝ้าท้าวไดโอเมเดส และยื่นข้อเสนอหนึ่ง


    "เจ้าเป็นใคร"

    "ข้าคือเฮอร์คิวลิส บุตรแห่งซุส"

    "พวกลูกครึ่งหล่ะสิท่า เจ้ามาทำไมที่นี่"

    "ที่แน่ๆ ข้าไม่ได้มาเป็นอาหารของม้าเจ้าละกัน"

    "งั้น เจ้ามาทำอะไร"

    "ข้าขอท้าให้ท่านมาสู้กับข้า"

    "ได้สิ"

    "ใครแพ้ต้องเป็นอาหารของม้า"

    "ข้าไม่มีวันแพ้"

    "แต่นี่จะเป็นวันของข้า"


    ...........และแล้วการสู้รบก็เริ่มขึ้น การสู้รบเป็นไปอย่างดุเดือด จนสุดท้ายเฮอร์คิวลิสก็เป็นผู้ชนะ หลังจากที่เขาฆ่าท้าวไดโอเมเดสแล้วนั้น เขาก็นำเนื้อนั้นมาให้ม้ากิน และต้อนมาเข้าไปไมซินี

    "อ้า เฮอร์คิวลิส เจ้าเอามันมานี่ทำไม"ราชายูริทิอุสกลัวสุดขีดจนต้องไปหลบในหลุมหลบภัย นั่นคือคูหาทองเหลืองอีกครั้ง


    "โทษที ข้าลืมไปว่าเอาไว้หน้าประตูก็พอ"

    "งั้นก็รีบออกไปซิยะ"
    .....ง่า มาซะทีหลังจากที่ติว เก็บตัวสอบมานาน....


    ....คราวนี้ใช้เวอร์ชันเก่าละกัน สบายกว่า เวอร์ชันใหม่มันเหนื่อย..........


    .ภารกิจชิ้นต่อไปของเฮอร์คิวลิสคือการไปชิงเข็มขัดของนางพญาเผ่าแอมะซอน


    .....ทางตะวันออกของประเทศกรีซนั้น เคยมีดินแดนอยู่ดินแดนหนึ่ง ซึ่งเป็นดินแดนของผู้หญิงเท่านั้น กก็หมายความว่าดินแดนนี้ไม่มีผู้ชายเละยังไงหล่ะ มีแต่ผู้หญิงเท่านั้น ผู้อ่านคงพอเดาได้ว่าผู้หญิงพวกนี้จะเป็นอย่างไร แน่นอนแหล่ะที่จะต้องโหดร้าย รักการต่อสู้ การมีสงครามคือสิ่งที่พวกเธอโปรดปราน ผู้หญิงพวกนี้ถูกเรียกว่า เป็นชาว แอมะซอน <Amazons>


    .....คงสงสัยกันแน่ว่าถ้าไม่มีผู้ชายและจะมีลูกเพื่สืบทายาทได้อย่างไร............


    .....ชาวแอมะซอนจะไปมีสีมพันธ์สวาทกับชายที่อยู่เมืองใกล้เคียงกัน และมีลูกด้วยกัน ถ้าผลออกมาพบว่าเป็นผู้ชาย นางก็จะส่งกลับไปให้ฝ่ายชายเลี้ยงดู หรือไม่ก็จับหักคอซะเลย (ห้วนดีไหม) ถ้าเป็นผู้หญิงก็จะนำมาเลี้ยงเอง และจะฝึกสอนวิธีการรบ และ การต่อสู้ให้ โดยจะอยู่ภายใต้การปกครองของนางพญานามว่า ฮิปโปลิตา <Hippolyte>


    ....นางพญามีเข็มขัดที่มีความสวยงามมากอยู่เส้นนึง ซึ่งลูกสาวของราชายูริทิอุสต้องการมาก จึงกลายเป็นภารกิจของเฮอร์คิวลิส คือการช่วงชิงเข็มขัดนี้มาถวาย


    .....เฮอร์คิวลิสได้เดินทางไปดินแดนแห่งนี้ และได้ตีสนิกกับนางพญาได้อย่างแนบเนียน จนจะสำเร็จอยู่แล้วเชียว แต่พระเทพีเฮราก็เกิดไม่พอใจ แปลงกายเป็นหญิงชาวแอมะซอน แล้วป่างประกาศว่าเฮอร์คิวลิสลักพาตัวนางพญาไป ชาวแอมะซอนจึงลุกฮือขึ้นมาสู้แต่ก็พ่ายแพ่ให้แก่เฮอร์คิวลิส


    .....เฮอร์คิวลิสได้ช่วงชิงเข็มขัดมาได้ โดยที่ได้นำตัวนางพญากลับมาด้วย และเมื่อเดินทางกลับก็มาพบกับเธซีอุส และยกนางให้แก่เขาซึ่งเป็นสหายคนสนิท จนให้กำเนิดบุตรคนหนึ่งนามว่า ฮิปโปลิตัส
    ...THE END...

    ที่มา www.teenee.com
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×