คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : หนูไม่ได้แอบอ้าง มันคือเรื่องจริงแค่เติมแต่งนิดหน่อย (DAL)
"คุยปกติ"
'คุยในใจ'
{คุยกับวีรชนในหัว}
บรรยาย
[ตัวตนระดับสูง]
"ที่นี่มัน"
"ไอการเกิดใหม่มันควรอยู่บนโลกไม่ใช่รึไงแล้วตอนนี้มันคืออะไรกันเนี้ยย
ไอคุณพระเจ้าเฮงซวย ส่งมาที่ไหนก็ไม่รู้"
"เฮ้อด่าไปก็เท่านั้น ทีงี้เราจะเอาไงกับชีวิตดีเร่ร่อนในอวกาศงั้นเหรอ ตลกสิ้นดี"
"ตัวตนอันแปลกปลอม เธอจะมาทำอะไรที่จักวาลนี้"
"กรี๊ดดดดด มีผีในอวกาศงั้นเหรอ"
"เราจะถามอีกครั้งเธอมาทำอะไรที่นี้"
"เอ๊ะเรื่องนั้นหนูไม่รู้หรอก ว่ามาทำอะไรที่นี้"
"ว่าแต่คุณคือใครงั้นหรอ"
"เราคือภูติต้นกำเนิด"
"ภูติต้นกำเนิดงั้นเหรอ" 'งั้นนี่โลกDALสินะ'
"ใช่ เพราะงั้นเราจะถามอีกครั้งเธอมาทำอะไรที่นี้"
'เอาไงดีเรา เกิดมาก็จะตายละ คงต้องใช้แผนนั้นแล้-'
"ถ้าไม่ตอบเราจะฆ่าเธอนะตัวตนอันแปลกปลอม"
"เอ่อ...หนูคือตัวแทนพระเจ้า มาที่นี้เพราะทำภารกิจคะ"
"พระเจ้าตนนั้นชื่ออะไรละ"
'ชิบหายยยละ'
"เอ่อ เค้าไม่ได้บอกหนูคะ"
"เฮ้ออตัวแทนพระเจ้าที่ไม่รู้จักพระเจ้าของตัวเองงั้นเหร-"
'รอดแล้วเรา'
"แต่พระเจ้าอย่างพวกเราไม่มีตัวแทนของตัวเอง เธอรู้ใช่ไหมผลของการแอบอ้างคืออะไร"
"เอ่อ..ห..หนู..อ..ธิบายได้นะ เมื่อกี้แ-"
"แก้ตัวไม่ทันแล้วละ"
ตู้มมมม
"กรี๊ดดดดด พระเจ้าโหดร้าย"
"เธอจะเอาแต่หนีไม่ได้นะ ไม่คิดใช้พลังนั้นงั้นเหรอ"
"เอ๊ะ พลังงั้นเหรอ"
'จริงสิพรที่ขอไง แต่ใช้ไงละ ใครจะไปรู้'
"เราสัมผัสถึงพลังของเธอได้ แต่มันมีแค่น้อยนิด"
"หน้าตาแบบนั้น อย่าบอกว่าใช้ไม่เป็น"
"เอ่อ ใช่หนูใช้ไม่เป็น"
'แม่งไม่ให้วิธีใช้มาเยี่ยม'
"พลังของตัวเอง แต่กับใช้ไม่เป็นงั้นเหรอ แปลกซะจริงเธอเนี้ย แต่เอาเถอะเราจะฆ่าเธออย่างไม่ทรมานแน่นอน"
"ต..แต่หนูยังไม่อยากตาย"
"เอาหน่า เธอเจ็บแค่นิดเดียวเหมือนมีมดกัดเอง"
'มดตัวเท่าคนสิไม่ว่า'
ตู้มมมม
"อึก...เจ็บกว่ามดตัวเท่าคนกัดอีก"
'คงมาได้แค่สินะเรา'
"หืม..เธอจะยอมแพ้แล้วงั้นเหรอ"
"ใช่เ-"
{มาสเตอร์ คิดจะยอมแพ้กับเรื่องแบบนี้งั้น เหรอไม่สมกับท่านเลยนะ}
'เอ๊ะ เสียงนี้มัน'
{โห่มาสเตอร์ จำกันไม่ได้งั้นเหรอ ข้าเสียใจนะ}
'จำได้สิ ฮืออ แถมเราจะได้เจอกันแล้วด้วย'
{เจออะไรกันมาสเตอร์ ท่านยังต้องเดินทางอีกไกล นี่ยังไม่ใช่ที่ที่ท่านต้องตายซะหน่อย}
'แต่ว่า..อึกความทรงจำนี้มั-'
{ท่านจำได้แล้วใช่ไหม วิธีการอัญเชิญน่ะ}
'อื้มม เราจำได้แล้วละ แค่คิดว่าจะอัญเชิญใครแค่นั้น'
{สมเป็นท่านดีนิ มาสเตอร์}
"หืมเจ้าเป็นอะไรไปกัน ตัวตนแปลกปลอมอยู่ๆก็เงียบ"
"หนูนะ ไม่มีวันที่จะยอมแพ้"
"นี่มัน น่าสนใจซะจริง"
'อยู่ๆพลังเจ้าหนูนี้ก็เพิ่มขึ้นมาซะงั้น แถมพลังครึ่งนึงมีกลิ่นอายความชั่วร้ายอีก แถมไม่ธรรมดาอีก'
"อัญเชิญ"
วิ้งงง
"ข้ามาตามคำอัญเชิญท่านแล้วมาสเตอร์"
"ฮืออ ปู่"
"หืมท่านพักเถอะมาสเตอร์ ข้าจะสู้แทนท่านเอง"
"ปู่จะไหวเหรอ"
"หึเชื่อในตัวข้าสิมาสเตอร์"
"ก็ได้ หนูจะเชื่อปู่"
"เห้อเป็นมาสเตอร์ ที่ขี้ลืมจังนะ"
"เอาละท่านภูติต้นกำเนิด ท่านพร้อมรับความตายจากการ ทำร้ายมาสเตอร์ของพวกเรารึยังละ"
"เจ้าเป็นใครกันแล้วพวกเรานี่มันอะไร"
"หืมข้าเป็นใครนั้นเหรอ ข้าจะบอกให้"
"ข้าคือ เซ็นจิ มุรามาสะ แค่ช่างตีดาบธรรมดานั้นละ ส่วนพวกเราข้าขอไม่บอกละกัน"
"ไม่จริง เจ้า เป็นไปไม่ได้เจ้าควรตายไปแล้ว"
"ท่านจะกลัวอะไรกันละ"
"เราไม่กลัวเจ้าหรอกเพราะ ดาบปีศาจเล่นนั้นเราทำลายไปแล้ว"
"หึ งั้นเหรอ"
ชวิ้งงงง
"อ้ากก..นั้นมันไม่จริง เจ้ามีมันได้ไงเราทำลายดาบนั้นไปแล้วไม่มีทาง"
"หึ ท่านคิดว่า ดาบมุรามาซะ ทำลายได้ง่ายๆงั้นเหรอ ท่านคิดตื้นไปแล้ว ดาบที่สบั้นได้แม้แต่โชคชะตา จะถูกทำลายมันก็เสียชื่อกันพอดี"
"ไม่จริง"
"เอาเถอะข้าขอจบการต่อสู้กับท่านละกัน"
แม้ว่าข้าจะมิใช่จูเบ นักดาบ
แข็งแกร่ง
แม้ว่าข้าจะมิใช่ ฮันโซ หัวหน้า
กลุ่มนินจา
แม้ว่าข้าจะมิใช่ อาเบะโนะเซเม
จ้าวแห่งองเมียวจิ
แม้ว่าข้าจะเป็นเพียงช่างตีดาบ
เหตุใดข้าจึงถูกเรียกมา
เพื่อค้นหาสุดยอดดาบ
ใบดาบเหล็กกล้าที่ไม่ตัด
เนื้อกระดูกและชีวิต
สิ่งที่ข้าแสวงหาคือการตัดความ
แค้นและโชคชะตา
นั้นคือการปลดปล่อยข้าออกจาก
กรรม
เครื่องมือมากมายนับไม่ถ้วนแกะ
สลักคมนับพันเป็นกองดาบ
นี่คือสถานที่ที่ทุกเส้นทางข้ามผ่าน
นี่คือสถานที่ที่ความปรารถนา
ทั้งหมดหลั่งไหล
นี่คือทั้งหมดที่ข้ารอคอยมาทั้ง
ชีวิตเพื่อการกวัดแกว่งเพียงครั้งเดียวนี้
แก่นแท้แห่งดาบอยู่ ที่นี้แล้ว
จงรับไป ซึมุการิ มุรามาซะ
TO BE CONTINUE.....
/ช่วงคุยกะนักเขียน/
ตอนแรกกะจะลงวันเกิดตัวเองวันที่13นี่ละแต่มีคนมาขอเลยเขียนลงให้วันนี้แทน
ถ้าเกิดติดขัดตรงไหนก็มา เม้นบอกได้นะ ไม่รู้อ่านกันเข้าใจไหม ถ้าไม่คงต้องเขียนชื่อกำกับแล้ว
แล้ววิธีการแต่งก็ตามนี้
อนิเมะ
นิยาย
สลับไปเรื่องๆ กับตามใจนักเขียน
เรื่องนี้จะมีบทที่2 แน่นอน
บทที่สอง จะเป็นFate ซะส่วนใหญ่
การตายเป็นจุดเริ่มต้นของงาน นรก รู้กันไหมเอ๋ย
ข้อแลกเปลี่ยนที่พวกวีรชนจะให้ ร..เรา..ไม่กลัวหรอก จิงๆๆนะ เชอะะะ
ความคิดเห็น