คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ 0.2 - คำโปรย (2) -
- ำโปรย (2) -
พัน์ภามัสินใปล่อยเลยามเลย เยามนึ้นมาเล็น้อย ่อนะูบอนลไปอย่ามั่นอีรั้และอีรั้ ถึะรู้ีว่าสิ่ที่ทำอยู่นั้นไม่สมวรเป็นอย่ามา แ่เมื่อนถูระทำไม่หวห้าม เา็ร้านะปิเสธ
เนิ่นนานว่าายหนุ่มะถอนัวออห่า ปลมือบาออาศีรษะ วาเรียวทอมอไปทั่วเรือนร่าอวบอิ่ม้วยแววาที่เ็มไป้วยวามปรารถนา ยิ่เห็นว่าระุมเสื้อเิ้เม็บนอเธอเลื่อนหลุออารัุม เผยเนินเนื้อนวลาวผ่อให้เห็นเ็มสอา ทำให้เา้อรีบเบือนหน้าหนีไปอีทา เพราะไม่อาทนมอไ้อี่อไป
พัน์ภามพยายามสูลมหายใเ้าออรั้แล้วรั้เล่า ให้อารม์ิบเถื่อนทีุ่่อนอยู่ภายในมอับล านั้น็เอื้อมมือไปหมายะับระุมอเธอิให้เรียบร้อย ปิ่อนสิ่ยั่วยวนให้พ้นาสายา เพราะลัวเหลือเินว่าหาเธอื่นึ้นมาแล้วเห็นสภาพที่ไม่เหมาะวรเ่นนี้ แล้วะทำให้วามสัมพันธ์อพวเาเปลี่ยนแปลไป
“อืม… พี่พายะ…”
-----------------------------------------
ความคิดเห็น