คืนพระจันทร์เต็มดวงนั้นฉันถูกลากเข้าป่า

ลำดับตอนที่ #2 : พระจันทร์ดวงที่ 2

"อุ! อุ! อุก้า! อุก้า!"

เสียงอะไรวะ น่ารำคาญฉิบ คนจะหลับจะนอน

เอ๊ะ! เดี๋ยวนะ เธอโดนยิงไม่ใช่เหรอ

เมื่อนึกขึ้นได้ดังนั้น ก็ได้สติขึ้นมาทันที แสงอาทิตย์แยงตาจนต้องหรี่ตามองสถานการณ์รอบตัว เสียงประหลาดยังดังประสานขึ้นไม่ขาดสาย

"อะไรวะเนี่ย"

ดวงตาคมกวาดตามองรอบตัวอย่างตื่นตกใจ กลุ่มคนจำนวนหลายสิบคนที่กำลังยืนล้อมรอบห่างออกไปไม่กี่เมตรจ้องมองมาที่หญิงสาวเพียงคนเดียวในสถานที่แห่งนี้ จะใครละก็เธอไง

แขนขาของซินดี้ถูกตรึงไว้ด้วยเถาวัลย์ทั้งสองข้าง โดยที่จัดท่าให้นอนแผ่เป็นปลาดาวอยู่บนแท่นหินขนาดใหญ่ จะลุกก็ลุกไม่ได้เพราะมีเถาวัลย์มัดไว้ ทำได้แค่เพียงพยายามยกหัวขึ้นมามองสถานการณ์โดยรอบเท่านั้น

กลุ่มคนรูปร่างสูงใหญ่แก้ผ้ามีเพียงใบไม้และแผ่นหนังเล็กพันปิดส่วนลับของตัวเองเป็นรูปกรวยกำลังส่งเสียงประหลาดออกมาพร้อมกับใช้มือทุบกำปั้นลงที่หน้าขาของตนเอง บ้างก็ใช้ไม้เคาะกับไม้ด้วยกันจนเกิดเสียงดังเสมือนงานรื่นเริง

ว่าแต่พันใบไม้แบบนั้นไม่กลัวมดกัดไข่รึไง เห้ย! แล้วมันใช่เรื่องที่ต้องคิดตอนนี้มั้ยเนี่ย!

นี่เธอโดนจับมาโดยลัทธิประหลาดที่เป็นข่าวของท้องถิ่นหรือเปล่า 

จำได้ว่ามีข่าวลัทธิประหลาดในพื้นที่ บูชาเทพจับคนมาสังเวยด้วยการทรมานร่างกาย แต่ถูกปราบปรามโดยเจ้าหน้าที่ไปแล้วไม่ใช่เหรอ

"อุก้า! อุ! อุก้า! อุก้า!"

"ปล่อยฉันนะ พวกคุณทำอะไรกับฉัน"

ชายร่างใหญ่สูงเกือบสองเมตรใบหน้าขาวจั๊วะเหมือนไปคลุกแป้งเปียกมา ขึ้นมาบนแท่นหินเดินไปรอบๆ แท่นหินที่พร้อมพูดอะไรบางอย่างพึมพำโดยที่มีเสียงร้องรำเคาะไม้เคาะกะลาของกลุ่มคนที่เหลือประสาน

"อุ! อุก้า! อุก้า!"

"ปล่อยฉันนะ ฉันจะแจ้งตำรวจจับพวกคุณแน่ถ้าทำอะไรบ้าๆ กับฉัน ปล่อย!"

เสียงเธอถูกกลืนหายไปกับเสียงร้องรำรื่นเริง ทุกคนไม่สนใจเสียงโหวกเหวกโวยวายของหญิงสาวเลยสักนิด

ผู้ชายตัวสูงใหญ่หน้าขาวโบ๊ะพึมพำไม่เป็นภาษาเดินตรงมาที่แท่นหินอีกแท่นไม่ไกลจากเธอที่กำลังดิ้นอย่างเอาเป็นเอาตาย หน้าตาของแท่นหินเหมือนเคาน์เตอร์ทำครัวเถื่อนที่ด้านบนมีกะลาที่บรรจุน้ำสีดำเหนียวข้นไว้

ชายหน้าขาวหยิบกะลาใบนั้นขึ้นดื่มก่อนจะเดินมาหยุดที่ซินดี้ด้วยหน้าตาทะมึนทึน มือใหญ่จับใบหน้าเธอไว้แน่นแล้วจ่อกะลาไปที่ริมฝีปากอมชมพู

ซินดี้พยายามหันหน้าหนีตามสัญชาตญาณ แต่สู้แรงบีบบังคับจากชายร่างใหญ่ไม่ได้ จึงทำได้เพียงรับน้ำสีดำหนืดเข้าสู่ร่างกาย แต่ด้วยกลิ่นที่ตีขึ้นจมูกมาทำให้เธอพ่นมันออกมาใส่หน้าขาวๆ ของชายตรงหน้า เรียกได้ว่าไม่ได้มีแค่น้ำหนืดเหนียวแน่ๆ เหมือนจะมีน้ำย่อยเธออีกนิดหน่อยผสมไปด้วย

"แค่กๆ"

ชายหน้าขาวที่ตอนนี้เปลี่ยนเป็นสีดำไปแล้วกระชากแขนเธอข้างหนึ่งจนเถาวัลย์ขาด ดวงตาตวัดมองมาด้วยความโมโห ข้อมือของเธอตอนนี้ชาไร้เรี่ยวแรงไปหมดจนห้อยต่อกแต่ง

‘เป็นบ้าไปแล้ว ผัวเก่าฉันที่เ-ี้ยยังไม่ทำกับฉันขนาดนี้เลย!’

"ปล่อยฉันนะ บ้าเอ๊ย แค่กๆ"

"อุก้า! อุก้า! อุก้า!"

ชายหน้าขาวที่ตอนนี้หน้าดำ ส่งเสียงดังเกรี้ยวกราดไปทางกลุ่มคนที่ดูสถานการณ์อยู่เหมือนออกคำสั่ง ก่อนที่จะมีผู้ชายร่างใหญ่ดูบึกบึนแยกออกมาจากกลุ่มเดินขึ้นมาบนแท่นหินสามคน และเริ่ม...แกะแหนมตุ้มของตัวเองออก แหนมตุ้มที่หมายถึงก็คือ คะ…ตู๊---- อ๊าก อุจาดตาที่สุด หนอนชาเขียวยักษ์ที่โผล่ออกมาหายใจทำเอาซินดี้อยากจะวาร์ปหายไปจากตรงนี้

"ทำอะไรวะ"

"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า" เสียงหัวเราะดังมาจากชายหน้าขาวที่ถอยไปยืนมองเธออยู่ไม่ไกล

นี่เธอกำลังจะโดนโจ๊ะทึ่มกลางป่ากลางเขาต่อหน้าผู้คนนับสิบเหรอ ไอ้พวกเxร! คิดว่าจะยอมรึไง

ซินดี้ดีดดิ้นสุดชีวิตจนหลุดออกจากเถาวัลย์ได้

พี่เบิ้มเครารุงรังกระชากแขนเล็ก ร่างบางที่ถูกกระชากเตะสวนไปที่หนอนยักษ์เต็มแรงจนพี่เบิ้มทรงตัวไม่อยู่ล้มกลิ้งตกแท่นหิน

พี่เบิ้มเบอร์สองกับพี่เบิ้มเบอร์สามก็รีบกระโจมเข้ามาจับแขนเธอไว้คนละข้างแล้วเหวี่ยงเธอไปที่แท่นหินที่เดิม

อึก!

คิดว่าเป็นฟูกรึไงวะ! โยนมาได้จุกฉิบ ดีนะที่ถูกเหวี่ยงใช้แขนข้างหนึ่งยันแท่นหินไว้ทัน ไม่งั้นสะโพกหักแน่

ตุบ!

อยู่ๆ ร่างของพี่เบิ้มเบอร์สองก็ล้มลงไปนอนกับพื้นหินโดยใกล้ๆ มีก้อนหินขนาดเท่ากำปั้นตกหล่นอยู่ ก่อนจะเกิดเสียงร้องที่ดูวุ่นวายดังขึ้น มันไม่ได้เกิดขึ้นที่ตรงเธอ แต่เป็นข้างล่างแท่นหิน

"อ๊ากกก อุก้า!"

มีคนมาช่วยใช่มั้ย อาจเป็นตำรวจหรือชาวบ้านที่มาช่วยก็ได้

"ช่วยด้วย ช่วยด้วยค่ะ"

ซินดี้รีบตะโกนส่งเสียงขอความช่วยเหลือทันทีโดยไม่สนใจชายร่างยักษ์ ก่อนที่จะกระโดดลงจากแท่นหินยักษ์ไปหาคนที่มาช่วยเหลือแต่ก็ต้องหยุดชะงัก

เสียงฝีเท้าที่วิ่งกันจ้าละหวั่นพร้อมเสียงร้องโหยหวนดังไปทั่วบริเวณ

จากที่คิดว่าเป็นคนเข้ามาช่วยเหลือเธอกลับกลายเป็นสงครามระหว่างหมูป่าและวานรหลายสิบตัวปะทะกันอยู่ด้านล่างลานพิธีกรรมประหลาด ภาพลิงยักษ์ฉีกร่างหมูป่าเป็นชิ้นๆ หรือภาพหมูป่าตัวหนึ่งที่ใช้เขี้ยวของมันแทงลิงยักษ์

ตุ้บ...

หัวของหมูป่าตัวหนึ่งในวงสงครามกระเด็นมากระทบที่ปลายเท้าจนรองเท้าผ้าใบของเธอมีหยาดเลือดกระเซ็นติด ของเหลวไหลนองย้อมพื้นโดยรอบเป็นสีแดงฉาน กลิ่นคาวสนิมฉุนขึ้นจมูกจนแทบอยากเอาอาหารที่อยู่ในกระเพาะออกมา

ฝันใช่มั้ย มันเป็นแค่ฝันหรือเปล่า...

ขณะที่มองเหตุการณ์น่าสะอิดสะเอียน พอหันไปมองข้างหลัง ก็พบเข้ากับลิงยักษ์ ยังไม่ทันได้ส่งเสียงกรีดร้องก็ถูกยกขึ้นพาดบ่าของมัน

ลิงมาจากไหน แล้วกลุ่มคนก่อนหน้านั้นหายไปไหนหมด เกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้น หรือเธอกลายเป็นบ้าไปแล้ว

เสียงร้องคำรามตามหลังใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ต้นไม้หลายต้นโดยรอบล้มลงทำให้ลิงยักษ์ที่มีเธอเกาะเป็นลูกลิงอยู่ต้องกระโดดลงพื้นดิน หมูป่าตัวใหญ่สามตัวดักขวางทางไว้

เสียงลมหายใจฮึดฮัดของลิงยักษ์แสดงออกถึงความไม่พอใจ ก่อนที่มันจะทำการเปิดศึกด้วยการใช้กำปั้นทุบไปที่หมูป่าตัวหนึ่ง แต่มันหลบได้ทันก่อนจะส่งเสียงร้องด้วยความโกรธแล้วพุ่งเข้าหากะใช้เขี้ยวแหลมๆ แทงลิงยักษ์ ลิงยักษ์จึงใช้เท้าของมันเตะหมูป่าออกไปไกล

ซินดี้มองสถานการณ์อย่างทำอะไรไม่ถูก ทำได้เพียงแค่จิกเกาะแผงขนหน้าอกของลิงยักษ์ไว้แน่น

การต่อสู้ของสัตว์ป่าสองสปีชีส์ดุเดือดรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ลิงยักษ์จับขาหมูป่าเหวี่ยงกระแทกต้นไม้จนมันโค่นล้มระเนระนาด หมูป่าอีกสองตัวที่เห็นพวกของมันพ่ายแพ้ให้กับลิงยักษ์ก็กระโจนเข้าหาลิงยักษ์พร้อมกันจนชนลิงยักษ์ล้มกระแทกต้นไม้ใหญ่ เพราะรับแรงปะทะได้เพียงมือข้างเดียวเนื่องจากอีกมือหิ้วร่างหญิงสาวที่เกาะติดไม่ปล่อย มันเหลือบมองซินดี้เล็กน้อยก่อนจะวางลงที่กิ่งไม้ใหญ่ที่สูงจากพื้นหลายเมตร

เมื่อทิ้งตัวภาระอย่างเธอเสร็จก็กระโดดตีลังกาไปหาหมูป่าทันที

ลิงยักษ์และหมูป่าสองตัวปะทะกันอย่างดุเดือด เลือดทั้งลิงและหมูป่าไหลย้อมหญ้าเป็นหย่อมๆ กลิ่นฉุนคลุ้งทั่วบริเวณ

ซินดี้หันกับมาสนใจตัวเองมองหาทางลงจากต้นไม้ด้วยความทุลักทุเล ต้นไม้สูงหลายเมตรหากโดดไปขาหักแน่ พุ่มหญ้าที่ดูจะรองรับน้ำหนักได้ก็อยู่ไกลเกินที่จะกระโดดถึง

ผ่านไปนานหลายนาทีที่ลิงและหมูป่าสู้กันไปมา ตอนนี้เหมือนลิงยักษ์จะเป็นฝ่ายเสียเปรียบ มันเริ่มเคลื่อนไหวช้าลง

ลิงยักษ์พลาดท่าให้กับหมูป่าจนล้มชนเข้ากับต้นไม้ขนาดใหญ่ต้นหนึ่ง ความซวยก็เกิดขึ้นเมื่อต้นไม้ต้นนั้นโค่นมาชนกับต้นที่เธออยู่

เสียงล้มของต้นไม้ดังสนั่นไปทั่วผืนป่า ส่วนเธอกลิ้งกระแทกพื้นดีที่จุดที่กลิ้งตกลงมาเป็นหญ้าสูงและหนาทำให้เป็นเหมือนเบาะรองไม่ทำให้บาดเจ็บ แค่จุกจากการกระแทกเท่านั้น

เสียงคำรามระหว่างสัตว์ทั้งสองยังคงร้องกู่แล้วต่อสู้กันต่ออย่างไม่สนใจใคร เธอจึงหนีออกมาจากอนาเขตการต่อสู้ได้ ถึงจะไม่รู้ว่าต้องไปไหน ตอนนี้คงต้องหนีไปจากสัตว์ประหลาดพวกนี้ก่อน