เจ้าหญิงน้อย กับ จี้แห่งเฟย่า

ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ 2 โธ่เอ้ยก็แค่ฝัน หรือ ว่ามันคือลางบอกเหตุ*0*

บทที่ 2 โธ่เอ้ยก็แค่ฝัน หรือ ว่ามันคือลางบอกเหตุ*0*

จี้มรณะ  ฤา  จี้แห่งชาตะ 
จี้แห่งชัย  ฤา จี้แห่งอัปยศ 
จี้แห่งศาสตร์มืด          ฤา    จี้แห่งแสงสว่าง
จี้นี้เป็นทั้งเทพธิดานำชัย    ฤา   เป็นจี้ซาตานนำหายนะ
เจ้าเลือกจะเป็นนาย   ฤา    เจ้าเลือกจะเป็นทาส
เจ้าเลือกจะเป็น          ฤา     เจ้าเลือกจะตาย 
ทั้งหมดนี้เจ้าเป็นผู้เลือก           เจ้าผู้ครองจี้แห่งเฟย่า
หรือ ทั้งหมดนี้จี้แห่งเฟย่า        จะเป็นผู้เลือกให้เจ้าเอง

จิตที่บริสุทธ์จะกำหนดให้ว่าเจ้าจะรอด 
จิตที่คิดครอบครองและความโลภจะกำหนดว่าเจ้าจะต้องมรณะ

แต่สิ่งที่เจ้าต้องยอมรับ คือหน้าที่  หน้าที่ที่จะต้องปกป้องจี้แห่งนครเฟย่า  คือภาระที่ต้องแบกรับด้วยชีวิตของเจ้า  ด้วยชีวิตของเจ้า  ด้วยชีวิตของเจ้า................
 เสียงที่หนักแน่นแต่แลดูนุ่มนวล  เสียงนั้นดังก้องในหูแม้ยามที่เจ้าตัวหลับ ร่างของเธอหนาวสั่นทั้งตัว  ร่างนั้นเต็มไปด้วยบาดแผลและชุ่มไปด้วยเลือด บัดนี้เอลน่าตั้งมั่นแล้วว่า  ชะตาของฉัน ฉันจะเป็นผู้เลือกและฉันจะต้องปกป้องจี้นี้ให้ได้  จี้ที่ครั้งหนึ่งพ่อของฉันได้สละชีวิตเพื่อคุ้มครองและนำไปคืนสู่เมืองเฟย่าดินแดนที่เธอจะต้องเป็นผู้ดูแลต่อไปในฐานะเจ้าหญิง..........

ซึ่งตอนนี้เป็นหน้าที่ของฉันแล้ว  เอลน่านำมือสองมือที่ชุ่มไปด้วยเลือดค่อยเอื้อมอย่างไร้เรี่ยวแรงมากุมจี้ๆไว้แน่นอย่างผู้ที่จะปกป้องไม่กลัวแม้ต้องแลกด้วยชีวิต 

ในหัวคิดถึงแต่คำพูดเพียงประโยคเดียว  "คำสัญญาที่หนูให้ไว้กับพ่อหนูจะทำให้ได้ค่ะ" เอลน่าตั้งคำมั่น  แต่ตอนนี้ร่างของเธอไม่มีแรงแม้จะพูด  คงได้แต่อธิฐานให้ปาฏิหารย์เกิดขึ้น 

หูของเอลน่าได้ยินเสียงแว่วๆ

----กึกๆ  กึกๆ  เสียงทหารไล่ตามเธอมาแล้ว----- "ตามหาให้ทั่วแล้วจับเป็นมา  เร็วๆๆๆ"-----------

--กึก  กึก—ไม่นานนัก ก็มีเสียงฝีเท้า อย่างช้าๆ ใกล้มาเข้า ทุกที ทุกที ใกล้เข้ามาที่เอลน่า  เอลน่าพยายามทำตัวให้นิ่งที่สุด  แม้แต่ลมหายใจเอลน่ายังพยายามให้มันเบาที่สุด แต่ในใจนั้นแสนระส่ำ

เอลน่ามองไม่ชัดนักเพราะตอนนี้แม้แต่เงยหน้ายังลำบาก  เห็นเพียงเงาลางๆ เงานั้นยืนตะหงานบนร่างเธอ ความรู้สึกนั้นเธอรู้ดีว่ามาอย่างไม่เป็นมิตร  เอลน่ามองเห็นเพียงปลายดาบเท่านั้น  ปลายดาบที่ค่อยๆชี้ตรงมาที่เธอ ปลายดาบที่ค่อยๆเลื่อนเข้าหาตัว  และปลายดายนั้นก็ค่อยๆเลื่อนลงอย่างช้าๆหยุดลงมาที่คอ อย่างผู้ที่กระหายจะฆ่า

ฉันจะทำอย่างไร   ฉันจะทำอย่างไร    ใครก็ได้ช่วยที   พ่อคะ  พ่อ!!!!!!!!!!!เสียงภาวนาในก้องในหัวใจพร้อมความกลัว........   

   "อ๊ากกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!!!!!!!!!!!"  เอลน่าร้องลั่นบ้าน  จนเอลน่ารู้สึกตัวอีกทีก็กลิ้งตกลงมาจากเตียงสักแล้ว  "ยัง  ยัง  ฉันยังไม่ตาย" เอลน่าพูดน้ำเสียงแหบแห้ง  นัยน์ตาโตสีน้ำตาลเบิกกว้าง  พลางนำมือมาสัมผัสตัวเอง   ตั้งแต่ใบหน้าที่ตอนนี้ชุ่มไปด้วยเหงื่อ และรีบนำมือมาจับต้นคออย่างแน่นอย่างกับว่ากลัวมันจะหลุดก็ไม่ปาน จากนั้นก็ค่อยๆมาสัมผัสแขน ขา  เอลน่าเอามือมาหยิกแก้มอย่างแรงเพื่อให้แน่ใจว่านี่เป็นความจริงไม่ใช่ความฝัน  ไอ้นั่นต่างหากที่เป็นความฝันไม่ใช่ความจริง
"เอลน่าเป็นอะไรจ๊ะลูก"  เสียงนั้นดังมาแต่ไกล  น้ำเสียงเป็นห่วงและกึ่งสงสัย   
"ไม่เป็นไรค่ะแม่"  เอลน่าตะโกนตอบ  ในใจยังคงนั่งคิด นอนคิด อยู่บนเตียง "ฝันเหรอ  ทำไมมันเหมือนจริงขนาดนั้น  อย่างกับเราไปอยู่ในเหตุการณ์ตอนนั้นจริงๆ  ความรู้สึกที่รับรู้มันเหมือนจริงเหลือเกิน  สงสัยฉันจะบ้าว่ะ ฉันก่อนนอนคงกินมากเกินเหตุ  บ้าจริงๆฉันนี้นะเป็นเจ้าหญิง พ่อเป็นกษัตริย์  งั้นแม่ฉันต้องเป็นราชินีสิ  ฮ่ะฮะฮ้า  เจ้าตัวระเบิดหัวเราะดังลั่น  "แถมจี้บ้าบอนั่น  จะมีสักที่ไหน  สงสัยกินมากไป ต้องเพลาๆหน่อย" =_=!  
"เอลน่าทำอะไรอยู่ไม่ได้ยินที่เรียกเหรอลูก  ลงมากินอาหารเช้าได้แล้วจ๊ะ"
"หุหุ  เดี๋ยวมื้อนี้เบิ้ล 3 จาน รวดเลยดีกว่า ถือว่าแทนพลังงานที่เสียไป"*0*เอลน่าพูดอย่างอารมณ์ดี  โดยไม่สำนึกสักนิดว่าเมื่อคืนที่ฝันน่ากลัวๆแบบนั้นเพราะเจ้าตัวคิดว่ากินมากเกินไป

 คงจริงยางสัจธรรมโลกความสำนึกผิดมันอยู่ได้ไม่นานจริงๆ -- --!
"ค่ะ แม่เดี๋ยวหนูเก็บที่นอนแล้วจะลงไปค่ะ" เอลน่าตะโกนตอบไปพลางฮัมเพลงเบาๆ ขณะที่มือกำลังยุ่งกับการเก็บที่นอน
---------------------------------------------------------------------------------------
ถ้าที่เอลน่าฝันนั้นเป็นเพียงแค่ฝันก็ดีสิเนอะว่าไหม  แต่จะใช่เหรอ...
ปล.อยากจะร้องไห้ เราไปใส่รูปไรก็ไม่รู้  รุปดอกอะไรสักอย่างที่มันปลิวได้ เห็นว่มันสวยที่ไหนได้ มานไปบังตรงที่แก้ไขคำอธิบายในมายไอดี จนแก้ไขไรไม่ได้เรย เรายิ่งทำตรงที่เป็นคำอธิบายเพิ่มเติมผิดอยู่ด้วย แง้ๆๆ นินยายฉ้านนน คงเน่าแน่ๆ จามีครายอ่านฟ่ะเนี่ยยิ่งแต่งเน่าๆอยู่ด้วย-*-เฮ้อๆๆๆๆๆ

Cursor From: Glitz Heaven
<
ปล.อยากจะร้องไห้ เราไปใส่รูปไรก็ไม่รู้  รุปดอกอะไรสักอย่างที่มันปลิวได้ เห็นว่มันสวยที่ไหนได้ มานไปบังตรงที่แก้ไขคำอธิบายในมายไอดี จนแก้ไขไรไม่ได้เรย เรายิ่งทำตรงที่เป็นคำอธิบายเพิ่มเติมผิดอยู่ด้วย แง้ๆๆ นินยายฉ้านนน คงเน่าแน่ๆ จามีครายอ่านฟ่ะเนี่ยยิ่งแต่งเน่าๆอยู่ด้วย-*-เฮ้อๆๆๆๆๆ