[Fic Douluo Dalu] ผมเกิดใหม่เป็นเอ้าซือข่าสะงั้น

ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 1นักเคนโด้ระดับประเทศ(บทนำ) สั้นมากกก~~

 ปัง ปัง ~เสียงของการเเข่งเคนโด้ชิงเเชมป์โลกของชายผู้หนึ่งจากประเทศไทย เขาคนนั้นมีน่าตาที่เรียกได้ว่าหล่อมากคนหนึ่ง

 ชายที่ใฝ่ฝันว่าสักวันเขาจะก้าวขึ้นสู่จุดสูงสุดของการเเข่งเคนโด้

 เเละชายคนนั้นมีชื่อว่า

''นนท์ นนทวัฒน์ เคเวล วอลเลซ"

 นนท์ชายหนุ่มลูกครึ่งไทย-อังกฤษ เขาชอบเคนโด้มาเเต่เล็ก จึงได้เริ่มฝึก

 มาจนวันนี้ที่เขาก้าวมาในสมรภูมิเเข่งขัน

 มันนานมากจริงๆๆ

 ปรี้ดๆ หมดเวลาการเเข่งขันดังขึ้น 

"ผู้ชนะได้เเก่ Mr.Nontawat ประเทศไทย"กรรมการเเข่งขันประกาศท่ามกลางความลุ้นระทึกของทุคนทั่วโลก

 ทันทีที่เสียงดังขึ้นประชาชนชาวไทย ตลอดจนกองเชียร์ที่เชียร์นักกีฬาขวัญใจอย่างนนท์

หลังการเเข่งขัน

ห้องส่วนตัวของ นนท์

"หมดเวลาของฉันเเล้วหรอ"นนท์กล่าวขึ้นอย่างหดหู่ท่ามกลางความมืดมิดของห้องเเละท้องฟ้ายามคํ่าคืนกลับมีจันทราที่สุขสกราวลอยตระหง่าน เเสงของดวงดาวที่ระยิบระยับเหมือนกำลังปลอบใจของเขา

ต่อไปนี้เขาจะไม่ได้จับไม้เคนโด้เเล้วใช่ไหม คำถามนี้นนท์ถามกลับตัวเองตลอดเวลา

ร่างกายของเขาอ่อนเเอตั้งเเต่เด็ก นนท์รู้ข้อนี้ดีเเต่เขาก็ยังฝืนรั้นเล่นเคนโด้ต่อไป เเต่ในใจเพียงภาวนาว่าอาการเหล่านี้มันคงหายไปเองเเต่

เสียงของหมอที่ดังขึ้นในโสตประสาท ดับฝันของนนท์ว่าเขาเป็นโรคหัวใจ

ถึงรู้ว่าเป็นอย่างนี้เขายังฝืน ฝืน เเละก็ฝืน

เเต่

ล่าสุดที่เขาไปโรงพยาบาลร่างกายเเละหัวใจของเขาอยู่ในเกณฑ์ที่ไม่ดีเอาเสียเลย

เขาจึงขอหมอว่า

"คุณหมอครับ ผมขอเเข่งครั้งสุดท้ายเถอะครับ มันคือครั้งสุดท้าย จริงๆ"

เเม้ในใจของนนท์จะต่อต้านอย่างหนักเเต่ร่างกายของเขาไปได้เเค่นี้ จริงๆๆ เมื่อชะตาลิขิตเอาไว้ว่าเขามาได้เเค่นี้เเต่มันก็เพียงพอเเล้ว

ไม่ไหวเเล้วสติของเขาพร้อมที่จะดับไปได้ตลอดเวลา ในที่สุด

ไม่ไหวเเล้วจริง นนท์บอกกับตัวเองสุดท้ายเเล้วหลับไปชั่วนิรันดร์

เเต่

การรู้ไหมว่าตำนานบทใหม่กำลังจะเกิดเเล้ว