คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : เมื่อรำลึก
EP1 : เมื่อรำลึ
ผมไ้ยินเสียนรีแ๊ลาสสิัมาา้านล่าอLobyโรแรม เหมาะับวันสบายๆ
วันนี้ผมมีแพลนอยู่เ็มหัว วันนี้ผมะะลุยเที่ยวให้หายอยา
เริ่ม้นทริป้วยารไปสัาระพระธาุอยสุเทพ ผมมอโบร์ัวในมืออย่ามามั่น่อนะมอบันไนาาที่ยาวั้แ่บันไั้นแรไ่ระับวามสูไปเรื่อยๆ พลาลืนน้ำลายัเอื๊อ...
เอาวะ!รั้หนึ่ในีวิ
หมแร..
ผมนั่ออยู่้าๆ พิำแพอย่าเหนื่อยล้า เอาริๆ มันเหนื่อยแ่็ุ้ม่าับภาพวามามรหน้า
เีย์สีทอทรเียแสนั้เปล่ประายแวววาวอยู่รหน้าสะท้อนแสอาทิย์ทำให้ภาพรหน้าูเป็นสีทอามเรือรอ
ผมหยิบล้อัวเ่ออมาเ็บภาพ
แะ
ผมอมยิ้ม มอภาพถ่าย่อนะมวิ้ว...ผมมอภาพในล้อสลับับภาพรหน้า นพลันลุุ่่อนะเินับๆ ไปุธูปอพร...นี่นาในวั็ยัะเออีเหรอ!
หิสาวในุล้านนามอายหนุ่มที่ทำหน้าื่นๆ เินับๆ ไปยัเย์ี่อนะอมยิ้มเล็ๆ
‘ุันทร์มอเห็น้าเ้ารึะ’ หิสาวยิ้มออมา่อนะมอสาวนรับใ้ที่อยู่้าาย
“็อาะเป็นไ้่ะ” ในวาสาวใ้เป็นภาพ้อนทับอายหนุ่มเป็นหิสาวสวมุล้านนาห้อยระย้าอเอื้อผึ้เินนวยนาไปยัหน้าเีย์
ไม่รู้เป็นเพราะวันนี้ผมถ่ายรูปิมนสิ่ที่ไม่วริ้วยหรือเปล่า หลัอผมมันถึไ้รู้สึร้อนๆ หนาวๆ’
ผมมอ้นามุรีย์ที่ั้เ่นเป็นส่าอยู่ภายในโรแรมอีรั้่อนะพบว่ามันเริ่มอออสีมพู
‘ุไปทำอะไรอยู่รนั้นรับ’ ผมหันลับไปมอเ้าอเสียนุ่มทุ้มที่้านหลั ายหนุ่มที่ผมเห็นนนั้นสวมุราปะแน ผมถูเนเรียบสะท้อนับแสวอาทิย์ทำให้ใบหน้ามเ้มอ่อนละมุนนในอสั่นไหวเ้นโรมราม
‘ผม’ ในอนนั้นเอผมเห็นภาพสะท้อนผ่านวา หิสาวสวมผ้าา ปัปิ่นอเอื้อผึ้สีทอสุใส มือบาที่สวมำไลประับทับทิมระับผ้าลุมไหล่อย่าประหม่าำลัสะท้อนออมาในวาอเา
ความคิดเห็น