คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : 📞📱
{สัยไหมไอ้xัสไ้แอุเป็นเพื่อน}
[สัยไหมไอ้xัส]:ทัๆ
[สัยไหมไอ้xัส]:ทั
[สัยไหมไอ้xัส]:รัวแทนะ
[สัยไหมไอ้xัส]:ทัโว้ยยยยยย
[สัยไหมไอ้xัส]:ทั
[สัยไหมไอ้xัส]:อนแล้วนะ
[สัยไหมไอ้xัส]:ะไมุ่ย้วยริๆหรอ
[สัยไหมไอ้xัส]:ที่รัรับ. . . .
ใรที่รัุรับ??:[อบแอาหารหมา.___.)]
[สัยไหมไอ้xัส]:็ุไม่อบอ่ะ;;;;
[สัยไหมไอ้xัส]:อีอย่า. . .
[สัยไหมไอ้xัส]:ผมอนุแล้ว. . .มา้อผม้วย
ำเป็นหรอรับ???:[อบแอาหารหมา.___.)]
[สัยไหมไอ้xัส]:ไม่มีำ่าแ่แรนะ ไทยอยาโนทำโทษหรอรับ??
อโทษรับ. . . :[อบแอาหารหมา.___.)]
ว่าแ่ทัมามีอะไรหรอรับ???:[อบแอาหารหมา.___.)]
[สัยไหมไอ้xัส]:มาหาเมียรับ
{สัยไหมไอ้xัสยเลิ้อวาม}
พิมพ์อะไรน่ะรับ???พอีผมไปินน้ำมาน่ะ:[อบแอาหารหมา.___.)]
[สัยไหมไอ้xัส]:เปล่าวหรอผมพิมพ์ผิน่ะรับ
{สัยไหมไอ้xัสออฟไลน์}
(.____. :[อบแอาหารหมา.___.)]
– 07:21 –
เวียนามเินมาที่สวนสาธาระหน้าาเวียนามูไม่สบอารม์สัเท่าไหร่เพราะระหว่าทาเ้าเอแฟนเ่าที่มาอืนี้วยแถมยัอธิบายเรื่อืนนั้นว่ามันเป็นารเ้าใผิแ่เวียนามไม่ฟั “เอ่อ--. . . . .ุเวียนาม”เวียนามหันหลัไปเาเอไทย เวียนามสบายใไ้หน่อยนึ “มีอะไรหรอ” “ือ. . . .ผมไปับุไ้ไหม. . . .” “ไ้สิ. . .ผมะพาุไปเที่ยวเอ”เวียนามพาไทยเที่ยวที่่าๆ “และ. . . . .รนี้เป็นที่ ที่ันับแฟนมานั่ันประำ” “แล้วอนนี้เธออยู่ไหนหรอรับ” “เรา. . . .เลิันแล้วล่ะ” “. . . . .อโทษที่ถามนะรับ. . . .” “ไม่เป็นไรหรอ. . . . .”เวียนามรไปที่ ที่เานั่ับแฟนประำ
[ิถึแฟนเ่ามาเลยนะ. . . . .]ไทยมอเวียนาม่อนที่ะนั่้าๆ “สวยเนอะ”เวียนามมอลื่นที่ัมาอย่าเียบๆ “รับ. . . .”ไทยไม่อยาพูอะไรมาเาอยาให้เวียนามไ้ึมับบรรยาาศเ่าๆไทยหลับาล่อนที่ะล้มัวนอนลอย่าเียบๆ ไทยเอ็เยไ้บรรยาาศพวนี้แ่มันนานมาแล้วนานนไทยไม่รู้ว่าอนนั้นบรรยาาศพวนี้เป็นยัไ ไทยเหม่อมอท้อฟ้าสีราม “มันะีมาเลยนะรับ. . . . .ถ้ามีแ่ายหาแบบนี้และนที่เรารั. . . . .” “นั้นสินะรับ. . . . .”เวียนามมอไทย่อนที่ะล้มัวลนอน้าๆ “ุรู้ไหม. . . . .ุทำแบบเียวับที่แฟนเ่าผมทำเป๊ะเลย”
“. . . . .”ไทยเียบไปสัพั่อนที่ะลุเินไปที่น้ำทะเล “ุเวียนามลอมาเล่นูสิรับ. . . . .น้ำทะเลเย็นมาเลยนะ” “อ่าๆ”เวียนามลุไปหาไทย “น้ำเย็นริ้วย”เวียนามมอน้ำทะเล่อนที่ะเยหน้าึ้นมาเาไม่เห็นไทยแล้ว เวียนามหันไปมอรอบๆเาไม่เอใรเลย เวียนามยี้า่อนที่ะเยหน้าึ้นมา “ไทยไม่เอาสิ. . . . .อย่าเล่นแบบนี้สิ”เวียนามมอหาไทยอยู่สัพั “. . . . .”เวียนามเห็นใรบานที่เินรมายัเา “เวียนาม. . . . .”เวียนามมอไม่เห็นใบหน้าอเา “ุเป็นใร??” “. . . .นายะรู้ไปทำไม?” “เอาเถอะ. . . .บอผมมาว่าเราอยู่ที่ไหน” “เราอยู่ใน. . . .วามทรำอนาย”
“วามทรำอผม. . . . .ทำไม้อพาผมมาที่นี่” “นายรู้ัไทยใ่ไหมล่ะ” “รับ” “ันอยาถามนายว่าเยเอ. . . . . .ไทยไหม?” “ผมเอไทยรั้แรที่โรเรียนน่ะ” “หนัว่าที่ันิไว้อีนะเนี่ย”เวียนามับำพูอนๆนี้มา “อะไรหนัหรอรับ???” “ไว้ันะเล่าให้ฟั. . . .ามันมา”เวียนามเินามายนนั้นไปายนนั้นพาเามายัสถานที่เ่าๆเ่นบ้านเ่าอเาบรรยาาศเ่าๆแ่ที่เาใที่สุือในวามทรำอเวียนามเาไ้เอไทยริๆ “เิูไ้ามสบาย”ายนนั้นนั่ลแล้วมอู “นี่เวียนาม. . . .ันให้เอานี่มาให้นายน่ะ”ไทยยื่น่ออวัให้เวียนาม “ันเปิเลยนะ” “ไม่!!!นาย้ออนอายุ15เท่านั้น” “โห่วว. . . .นานอ่ะ” “เอาน่า” “็ไ้. . . .ันไปเ็บ่อนนะ”
เวียนามเอาอวัไปเ็บในบ้าน่อนที่ะเินลมา “วันนี้เล่นอะไรันีล่ะไทย” “ัน. . . .แ่อยาะบอนายว่า. . วันพรุ่นี้เราะย้ายบ้าน” “ทำไมอ่ะ” “ที่เรา้อย้ายไปเพราะพ่อเราะไปทำธุริับน้าโรมานอฟน่ะ” “. . . .แย่ัถ้านายไปแล้วันะเล่นับใรล่ะ” “็. . . . .พวอาเียนไ” “แ่พอมันไม่มีนายแล้วมั--” “ั่มันเถอะเรามาเล่นันีว่านะ”แล้วทุๆอย่า็ผ่านไปนระทั่ เวียนามไปทะเลาะับพวยุโรปเ้าแ่เวียนามนเียวะสู้พวยุโรปไ้หรอ โยัีที่โเวียมาเห็นเ้า็่วยเอาไว้ไ้
เวียนามไ้รับารระแทที่หัวทำให้วามำเสื่อมแ่สามรถรื้อฟื้นลับมาไ้แ้้อใ่เวลานาน “ผมเนี่ยนะวามำเสื่อม??” “ใ่. . . .ัน้อไปแล้ว” “--เี๋ยว. . . .”หลัาายนนั้นหันหลั็มีแสสีาวออมา “เี๋ยว!!!!!”เวียนามลุพรวึ้นมาเามอโทรศัพท์อเา นี่เป็นเวลา19:21ทั้หมเป็นวามฝันหรอ “ล--แล้วไทยล่ะ”เามอไปรอบๆเาไม่เอไทยเาหยิบโทรศัพท์ึ้นมาแล้วเลื่อนหาแทอไทย มันไม่มีทั้หมเป็นเพียวามฝัน
ันอีแล้วอโทษรับ;;;;;ยัไ็ิามอน่อไปนะร้าบบบบบ
ความคิดเห็น